e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Μια διακριτική αρχιερατική παρουσία στην κηδεία του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου


Κατά την διάρκεια των πενθηφόρων ημερών για τον αιφνίδια κοιμηθέντα Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Γεράσιμο, ξεδιακρίναμε μια αρχιερατική παρουσία, η οποία μάλλον θέλησε να συμμετάσχει στην κηδεία δίχως να συμμετάσχει ιεροφορώντας. Ήταν ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος

Τον είδαμε σε μιαν άκρη του κυρίως Ναού του Αγίου Γερασίμου, ανάμεσα στους απλούς εκκλησιαζόμενους, καθ' όλη την διάρκεια της Αγρυπνίας προς τιμήν και μνήμην του Μεταστάντος (νύκτα της 23ης προς 24η τρέχοντος), ο δε φακός του Νυχθημερόν τον εντόπισε ανάμεσα στον συντετριμμένο λαό κατά την Νεκρώσιμη Ακολουθία, την ίδια στιγμή που όλοι οι άλλοι Αρχιερείς -ως είθισται- είχαν ενδυθεί τα ιερά τους και συμμετείχαν υπό τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Μας έκανε εντύπωση η διακριτικότητα και η ιδιότυπη συμμετοχή του Κυπρίου Ιεράρχου στο μέγα πένθος της Κεφαλληνίας, γι' αυτό και το επισημαίνουμε! 

π. Π. Κ.

Προσκυνηματική στάση στον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος Σπετσών

Ταξίδεψε, φωτο-αποτύπωσε και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 
Μας ξεναγεί ο Εφημέριος π. Ανδρέας Κουμπής, ο οποίος μάλιστα μας προσέφερε το νεοεκδοθέν πόνημά του "Πορεία προς το φως".  




















Μια εσπερινή βόλτα στην επάνω γειτονιά του Μπανάτου

Φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας 
























Αγάπη και ταπεινοφροσύνη, τα θεμέλια της χριστιανικής ζωής

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής Δ’ Ματθαίου 28ης Ιουνίου 2015
(Ματθ. η' 5-13)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Δύο μεγάλα θεμέλια στερεώνουν την αληθινή χριστιανική ζωή: η αγάπη και η ταπεινοφροσύνη. Και ο Εκατόνταρχος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής τα διέθετε και τα δύο!

Η καρδιά του είχε γεμίσει πατρική αγάπη και συμπόνια για τον δούλο του. Τα βογγητά και οι στεναγμοί της αρρώστιας του έφερναν δάκρυα στα μάτια του. Άλλος αφέντης, άκαρδος και σκληρός, θα προτιμούσε να τον αφήσει πεινασμένο και διψασμένο, για να πεθάνει μια ώρα γρηγορότερα. Ή θα τον πετούσε σ’ ένα χωράφι ή σ’ ένα γκρεμό και θα τον εγκατέλειπε σαν ένα ετοιμοθάνατο ζώο. Άλλωστε, την εποχή εκείνη, ένας δούλος δεν είχε μεγαλύτερη αξία από ένα ζώο.

Όμως ο Εκατόνταρχος είχε καλή και συμπονετική καρδιά. Δεν μπορούσε να βλέπει τον άνθρωπο που τον υπηρετούσε να υποφέρει και επιθυμούσε την γρήγορη και πλήρη ίασή του. Αναμφίβολα θα του είχε εξασφαλίσει γιατρούς και φάρμακα. Όμως, βλέποντας πως όλα αυτά δεν είχαν αποτέλεσμα, στράφηκε στον παντοδύναμο Ιησού, τον Υιό του Θεού και Λυτρωτή του κόσμου. Και με την καρδιά γεμάτη ελπίδα πήγε να τον συναντήσει ο ίδιος, ενώ θα μπορούσε να είχε στείλει έναν στρατιώτη ή έναν άλλον υπηρέτη του.

Αυτό δείχνει περίτρανα ότι, όπου υπάρχει αγάπη, τα πάντα είναι κατορθωτά και οι εγωισμοί αποβάλλονται. Όμως, εκτός από την αγάπη, ο Εκατόνταρχος χαρακτηριζόταν και από μιαν άλλη αρετή: την ταπεινοφροσύνη! Ο ίδιος, ένας ανώτατος αξιωματούχος των Ρωμαίων κατακτητών, πήγε να παρακαλέσει τον Χριστό, ο οποίος ανήκε σ’ έναν λαό υπόδουλο στους Ρωμαίους και γι’ αυτό περιφρονητέο. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά στην πρόταση του Ιησού να πάει στο σπίτι του ο ίδιος, αυτός απαντά ότι είναι ανάξιος, αυτός, ένας αμαρτωλός να δεχθεί στο σπίτι του τον Λυτρωτή του κόσμου! Αλλά, επειδή γνωρίζει την παντοδυναμία του Θεανθρώπου, τον ικετεύει να τον θεραπεύσει μ’ ένα λόγο και μόνον. Πράγματι! Μ’ ένα και μόνο λόγο του Ιησού θεραπεύτηκε ο δούλος του Εκατόνταρχου. 

Ο αξιωματούχος αυτός εκπροσωπεί όλους τους εθνικούς και ειδωλολατρικούς λαούς, όλους δηλαδή τους μη Εβραίους, που εδέχοντο το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας. Και αποτελεί μέγιστο παράδειγμα για όλους εμάς και πρότυπο μίμησης, διότι μας αποτρέπει από το να κάνουμε διακρίσεις εθνοφυλετικές, πολιτισμικές, γλωσσικές, κοινωνικές ή άλλες, διότι, στα μάτια του Θεού, όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Και αυτό το δίδαγμα οφείλουμε όλοι να αξιοποιήσουμε, αν θέλουμε να λεγόμαστε πραγματικοί Χριστιανοί και να διασφαλίσουμε την αιώνια ζωή. Γένοιτο!