e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Χριστουγεννιάτικα δώρα στα παιδιά όπου γης

Ομιλία του ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ, Θεολόγου – Εκπαιδευτικού, κατά την 5η σύναξη του ε΄ κύκλου δράσεων του Κέντρου Λόγου “Αληθώς”
(Παναγούλα Μπανάτου, 20 Δεκεμβρίου 2015)

Σεβασμιότατε Μητροπολίτη Ζακύνθου κ.κ. Διονύσιε Δ΄, σεβαστοί Πατέρες, κ. Αντιπεριφερειάρχα, κυρίες, κύριοι, αγαπητοί μου κλήθηκα στον άμβωνα του αληθώς, στην εορταστική Χριστουγεννιάτικη εκδήλωσή του να σας αναπτύξω το θέμα «Χριστουγεννιάτικα δώρα στα παιδιά, όπου γης» και έχω περίσσευμα χαράς για την παρουσία τόσων παιδιών απόψε σ’ αυτόν τον χώρο.
Εκφράζω ευχαριστίες από καρδιάς στον Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου και Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Μητροπόλεως μας πατέρα Παναγιώτη Καποδίστρια για την τιμητική πρόσκληση προς το πρόσωπό μου να παρευρεθώ, ως ομιλητής, στο φιλόξενο χώρο του Μορφωτικού Κέντρου Λόγου «Αληθώς», του οποίου η παρουσία στα πνευματικά και πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας είναι δυναμικότατη.
Σε λίγες ημέρες το εορτολόγιο θα μας οδηγήσει στην μητρόπολη των εορτών κατά τον ιερό Χρυσόστομο, την γενέθλιο ημέρα της ανθρωπότητας κατά τον Μέγα Βασίλειο, την εορτή της αναδημιουργίας κατά τον Γρηγόριο τον Θεολόγο.
Επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Σωτήρ, ανέτειλε τω κόσμω το Φως της γνώσεως, προσκυνούμε τον Ήλιο της δικαιοσύνης, όπως λένε τα υμνολογικά κείμενα. Ο Ιησούς Χριστός, είναι παιδί του Θεού, τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος χωρίς αμαρτία, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Μεταφέρει ως δώρο τη χαρά, καθώς είπαν οι άγγελοι στους βοσκούς «ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ».
Ένα παιδί γεννιέται στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Το όνομά του είναι Ιησούς και είναι ο σωτήρας του κόσμου. Σωτήρας για όλα τ’ άλλα παιδιά του κόσμου σε όποιο σημείο του πλανήτη και αν γεννιούνται, με όποιον τρόπο και αν βιώνουν τη ζωή τους. Έχοντας συνοδοιπορήσει με το Χριστό από παιδιά θα μπορούν αργότερα να λένε τους στίχους του τραγουδιού «όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο να’ χει ο δρόμος μου φως και η σιωπή μου έναν φίλο»
Τα παιδιά περιμένουν τα Χριστούγεννα δώρα και ο λυτρωτής του κόσμου καλεί τα παιδιά στα γενέθλιά Του, να τους διηγηθεί την ιστορία Του, η οποία δεν αρχίζει με το «μια φορά και έναν καιρό», αλλά με το «νυν και αεί», τώρα και για πάντα γεννιέται ο σωτήρας. Ζητά να Τον ακούσουν, για να γευθούν δώρα άφθαρτα.
Τα παιδιά θέλουν να χορτάσουν αγάπη και να γευθούν στη ζωή τους την ευτυχία. Το παιδί Ιησούς ξενιτεύεται από τον ουρανό, κατεβαίνει ως άνθρωπος στη γη, για να διδάξει από τη φάτνη μέχρι την σταύρωση και την ανάσταση ότι ο Θεός είναι αγάπη. Έτσι οι νέοι όταν ενηλικιωθούν θα γνωρίσουν τον έρωτα που είναι έξοδος από τον εαυτό σου και συνάντηση με τον άλλον με τρόπο θυσιαστικό. Θα γνωρίσουν την αγάπη που δεν ζητά ανταπόδοση, την αγάπη που μεταναστεύει από το εγώ στο εσύ για τη δημιουργία του εμείς. Ίσως μικρότερα και μεγαλύτερα παιδιά να περίμεναν να ακούσουν ότι ο Ιησούς γεννήθηκε σ’ ένα παλάτι, αρχοντικό, κάστρο των παραμυθιών, σ’ ένα άνετο και πολυτελέστατο σπίτι. Στα παραμύθια τους μαθαίνουν για ανίκητους ήρωες και ίσως να τους απογοητεύει η γέννηση του ήρωά τους σ’ ένα στάβλο. Αυτός όμως είναι ο τρόπος που διάλεξε ο Θεός, για να πει κατόπιν, δεν ήρθα να με υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσω και να προσφέρω τη ζωή μου. Ήρθα για να διδάξω την ταπείνωση, για να θυμούνται ότι «ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν».
Τα παιδιά ζητούν όραμα ζωής. Μα τι όραμα να τους δώσει ένα βρέφος που γεννήθηκε σε φάτνη και για να αποφύγει το διώκτη Ηρώδη φυγαδεύτηκε στην Αίγυπτο, κατόπιν επέστρεψε στη Ναζαρέτ και όταν μεγάλωσε περιόδευσε με τους μαθητές του σε διαφορετικές περιοχές. Έζησε σε μια διαρκή μετανάστευση και δήλωσε ότι «οι αλεπούδες έχουν καταφύγιο και τα πουλιά έχουν φωλιές, ο Υιός όμως του ανθρώπου δεν έχει που να γείρει το κεφάλι». Τα παιδιά περιμένουν έναν παντοδύναμο Θεό και βλέπουν έναν παράξενο Θεό. Αυτός όμως είναι ο Θεός μας, που ταύτισε τον εαυτό του με όλους τους μετανάστες, τους ξένους, λέγοντας κατόπιν «ήμουν ξένος και με περιθάλψατε… όποιος περιθάλπει έναν απ’ αυτούς τους άσημους αδελφούς μου περιθάλπει εμένα» και όταν τα παιδιά μεγαλώσουν να θυμούνται ότι ο μετανάστης Χριστός που λατρεύουν βρίσκεται στο πρόσωπο του κάθε πρόσφυγα και ότι στο πρόσωπο του πλησίον δηλ. του κάθε ανθρώπου συναντούν το Θεό.
2015 χρόνια μετά την υπερφυσική Γέννηση. Ρώτησα τα παιδιά των τάξεων του Λυκείου πώς θα περάσετε τα Χριστούγεννα, για να πάρω την απάντηση σε κάποιο από τα club του νησιού μας. Εύχομαι είπα να συναντήσετε το Χριστό στη διασκέδασή σας. Κάποιος είπε, αδύνατον, δεν έχει δουλειά ο Χριστός στο club. Τον προβλημάτισα λέγοντας ότι ο Χριστός ως τέλειος Θεός είναι πανταχού παρών και συμμετέχει στις χαρές και τις λύπες μας. Άκουσα ειρωνικά, καλά αν τον δούμε θα σας το πούμε. Κάποιος καλοπροαίρετος ρώτησε πού να τον ψάξουμε; Του είπα, αν θέλει, να τον συναντήσει στο club, να διασκεδάσει με ήθος, να χαρεί την παρουσία των φίλων του, τους οποίους συνάντησε επειδή τους αγαπά και όχι για να καλύψει την μοναξιά του, να χορεύσει χωρίς να χάσει την αίσθηση του μέτρου, να κουβεντιάσει με την σκέψη ότι οι άλλοι είναι εικόνες θεού. Αν δεν υπάρχει αυτή η εσωτερική καλλιέργεια δεν θα αισθανθεί την παρουσία του Θεανθρώπου και ο διπλανός θα είναι ένα σκεύος ηδονής που θα αναδίδει τη μυρωδιά της σάρκας.
Ο δυναμισμός της Γέννησης αρχίζει να φαίνεται καθώς το παιδί Ιησούς μεγαλώνει και διδάσκει τα παιδιά να κάνουν προσευχή λέγοντας Πάτερ ημών και επειδή ο θεός δεν είναι πατέρας μου, αλλά πατέρας μας, καλεί τα παιδιά να δουν τους άλλους ως μέλη μιας υπέρπολύτεκνης οικογένειας και να ζήσουν με ομόνοια, ενότητα και συνοδοιπορία στις χαρές και τις θλίψεις των άλλων. Τα παιδιά της εποχής του ίντερνετ, του Wi-Fi, που σερφάρουν με άνεση στο διαδίκτυο, καλούνται να κλείσουν ένα επαναλαμβανόμενο ραντεβού προσευχής, επικοινωνίας με το Θεό, για να μπορέσουν να δημιουργήσουν φιλία με ανιδιοτέλεια, συζυγικές σχέσεις με συνεννόηση και κατανόηση, με παροξυσμό αγάπης κατά τον απ. Παύλο, για να βιώσουν τα λόγια του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη «ότι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα, ότι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα».
Το παιδί που εξασκεί bulling, βία, επιθετικότητα στους άλλους η γέννα του Χριστού το καλεί να αναστατώσει με την καλή έννοια την οικουμένη εφαρμόζοντας την ισότητα προς όλους, σεβόμενος την μοναδικότητα του ανθρώπινου προσώπου και την αξιοπρέπεια του άλλου. Τα παιδιά που έπεσαν θύματα αυτών των άσχημων συμπεριφορών καλούνται με ανδρεία να εφαρμόσουν την δικαιοσύνη.
Το παιδί που από μικρή ηλικία και για οποιοδήποτε λόγο εθίστηκε σε εξαρτησιογόνες ουσίες καλείται στα γενέθλια του Χριστού. Εκεί θα γευθεί ότι για πρώτη φορά στην ιστορία ενώθηκε ο Θεός και ο άνθρωπος, ο Υιός του Θεού προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, πήρε αληθινό ανθρώπινο σώμα και ψυχή. Μετά την ανάστασή του αυτό δεν αποτελεί παρελθόν. Στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας ο Χριστός δεν ανακάλεσε τον εαυτό του από τη γη, αλλά μας τον άφησε ως σώμα του, για να μπορεί κάθε άνθρωπος να γίνεται μέλος του, σύσσωμος του σώματος του Θεανθρώπου και μ’ αυτή την εξάρτηση να προφυλάσσει τον εαυτό του. Στα παιδιά που βυθίστηκαν στον κόσμο αδιέξοδων ουσιών, γιατί δεν βρήκαν νόημα ζωής, ο Χριστός που είναι μαζί μας, τους καλεί να μοιραστούν το εγώ τους με το εσύ, για να βιώσουν την αγάπη.
Για όλους τους νέους που η γέννα του Χριστού είναι ξένον άκουσμα και θέαμα, μια τραγικά άγνωστη πραγματικότητα και για διάφορους λόγους αδιαφόρησαν να συναντήσουν το παιδίον Ιησούς, καλούνται να γευθούν το θείο έρωτα, το άνοιγμα προς το Θεό, να γευθούν τον τρόπο ύπαρξης του Θεού, που είναι αγαπητική κοινωνία προσώπων και που σαρκώθηκε από τον πόθο ένωσής του με τον άνθρωπο, γιατί κατά τον άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη ο θείος έρωτας είναι εκστατικός δηλ. κινούμενος, εξερχόμενος και ανοιγόμενος προς τον άλλον και έτσι οι νέοι που λαχταρούν να αλλάξουν την κοινωνία θα ξεκινήσουν από τον εαυτό τους, αφού ανακαλύψουν την εικόνα του Θεού μέσα τους, για να ομολογήσουν με τα λόγια του ποιητή Οδυσσέα Ελύτη «λάμπει μέσα μου εκείνο που αγνοώ και ωστόσο λάμπει».
Η ανθρωπότητα θα κληθεί να εορτάσει τη γέννα του Χριστού σ’ έναν κόσμο με παιδιά που αναγκάζονται να διαπλεύσουν τη θάλασσα με φουσκωτές βάρκες χάνοντας τη ζωή τους, τα παιδιά της προσφυγιάς που έφυγαν βίαια από την πατρίδα τους ή αυτά που δεν βρήκαν την αγάπη στο πατρικό τους σπίτι, που είναι άστεγα ή στέλνονται να ζητιανεύουν στους δρόμους, που έμειναν ορφανά και έχασαν το χαμόγελό τους, που έπεσαν θύματα σαρκοβόρων ανθρώπων είτε στο περιβάλλον τους είτε στο διαδικτυακό τόπο, παιδιά που παρασύρθηκαν από εμπόρους λευκού θανάτου ή που ζουν σε κοινωνίες πολέμου, τρομοκρατίας, ρατσισμού, αδικίας, παιδιά που υποφέρουν από κάθε είδους προβλήματα, απροστάτευτα ή εγκαταλειμμένα, που έχασαν ή δεν βρήκαν το γέλιο. Ο Χριστός μιλάει και πάλι στους ενήλικες «αφήστε τα παιδιά να έλθουν σ’ εμένα» και όπως ο Ιωσήφ κλήθηκε από το Θεό να γίνει πατέρας του Χριστού, χωρίς να είναι γεννήτοράς του έτσι και οι εορτάζοντες τη γέννα του Χριστού υιοθετούν τα παιδιά του κόσμου επαναλαμβάνοντας τα λόγια του τραγουδιού «υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα».
Υπάρχει ελπίδα, όταν τα παιδιά ομολογούν ότι Χριστούγεννα είναι ο ερχομός του Χριστού στον κόσμο από τη γλυκιά μας Παναγία, για να φέρει την ειρήνη και την αγάπη. Χριστούγεννα είναι οι τρείς μάγοι που πρόσφεραν δώρα στον Χριστό και εμείς μπορούμε να χαρίσουμε κάποια από τα παιχνίδια μας ή τα ρούχα μας σε κάποια φτωχά παιδιά. Χριστούγεννα είναι η χαρά των αγγέλων που τραγουδούσαν «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη» και καλούσαν όλους εμάς να ζήσουμε αγαπημένα, χωρίς να μαλώνουμε μεταξύ μας. Χριστούγεννα είναι το ζεστό κρεβάτι που έφτιαξε ο Ιωσήφ με άχυρα για να γεννήσει η παναγία και εμείς να πάμε ένα ζεστό πιάτο φαγητό στο γείτονα που στερείται ή να του προσφέρουμε μια ζεστή συντροφιά, γιατί ζει μόνος του. Χριστούγεννα είναι τα ζωάκια του στάβλου που με τα χνώτα τους ζέσταναν τον νεογέννητο και εμείς να σεβαστούμε εκτός από τον άνθρωπο όλα τα δημιουργήματα του Θεού. Χριστούγεννα είναι οι βοσκοί που εκείνη την άγια νύκτα πήγαν να προσκυνήσουν το θείο βρέφος και εμείς να πάμε στην εκκλησία να συναντήσουμε και να κοινωνήσουμε το μικρό Χριστό, που είναι Θεός. Χριστούγεννα είναι να θέλεις να είσαι σαν το φωτεινό αστέρι της Βηθλεέμ προσφέροντας αγάπη και ειρήνη σ’ όλον τον κόσμο.
Παιδιά όλης της γης, Χριστός γεννιέται, χαρά στον κόσμο. Ευχαριστώ θερμά για την προσοχή, την υπομονή και την πολύ αγάπη σας. Καλά Χριστούγεννα.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα 2015: "Το Βρέφος Ιησούς ... πολιτικός πρόσφυξ"

Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ γλυκύτης τῆς Ἁγίας Νυκτὸς τῶν Χριστουγέννων περιβάλλει καὶ πάλιν τὸν κόσμον. Καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἀνθρωπίνων καμάτων καὶ πόνων, τῆς κρίσεως καὶ τῶν κρίσεων, τῶν παθῶν καὶ τῶν ἐχθροτήτων, τῶν ἀνησυχιῶν καὶ τῶν ἀπογοητεύσεων, προβάλλει μὲ τὴν ἰδίαν ὡς καὶ ἄλλοτε γοητείαν, πραγματικὸν καὶ σύγχρονον ὅσον ποτέ, τὸ μυστήριον τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ, προτρεπόμενον ἵνα «δικαιοσύνην μάθωμεν οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς» (πρβλ. Ἠσ. κς΄, 9), ὅτι «ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ» (Λουκ. β΄, 11).

Ἀτυχῶς, ὅμως, κατὰ τὴν ἐποχήν μας, πολλοὶ ἄνθρωποι σκέπτονται ὅπως ὁ ἐκτελεστὴς ἐκεῖνος τῶν νηπίων Ἡρώδης, ὁ ἄνομος καὶ ἀδίστακος, καὶ ἐξολοθρεύουν τοὺς συνανθρώπους των διὰ ποικίλων τρόπων. Ὁ στρεβλωμένος ἀπὸ τὴν ἐγωκεντρικότητά του νοῦς τοῦ ἐξουσιαστοῦ τοῦ κόσμου τούτου, ὁ ὁποῖος προσωποποιεῖται εἰς τὸ φονικὸν πρόσωπον τοῦ Ἠρώδου, εἶδε παραδόξως κίνδυνον διὰ τὴν ὑπόστασίν του τὴν γέννησιν ἑνὸς ἀθώου Παιδίου. Καὶ ὡς καταλληλότερον τρόπον διὰ τὴν προφύλαξιν τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας του ἀπὸ τὸν κίνδυνον, τὸν ὁποῖον ἐνέπνεεν εἰς αὐτόν –κατὰ τὴν ἄποψίν του- ἡ γέννησις τοῦ Παιδίου, ἐπέλεξε τὴν ἐξολόθρευσίν του.

Διὰ νὰ σωθῇ ἀπὸ τὰς φονικὰς διαθέσεις τὸ Βρέφος Ἰησοῦς, διὰ τὸ ὁποῖον ὡμίλησαν οἱ Ἄγγελοι, ἠναγκάσθη νὰ φύγῃ εἰς Αἴγυπτον, καταστὰν οὕτω, θὰ ἐλέγομεν μὲ τὴν ὁρολογίαν τῆς ἐποχῆς μας, «πολιτικὸς πρόσφυξ», ὁμοῦ μετὰ Μαρίας τῆς Μητρὸς Αὐτοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ τοῦ μνήστορος Ἰωσήφ.

Εἰς τὴν ἐποχήν μας, θεωρουμένην ὡς ἐποχὴν προόδου, πολλὰ παιδία ἀναγκάζονται νὰ καταστοῦν πρόσφυγες ἀκολουθοῦντα τοὺς γονεῖς των διὰ νὰ σώσουν τὴν ζωήν των, τὴν ὁποίαν ὑποβλέπουν ποικιλώνυμοι ἐχθροί των. Τὸ γεγονὸς τοῦτο, ἀποτελεῖ ὄνειδος διὰ τὸ ἀνθρώπινον γένος.

Διὸ καὶ ἐπὶ τῇ Γεννήσει τοῦ Παιδίου Ἰησοῦ, τοῦ ἀληθινοῦ λυτρωτοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν, διακηρύττομεν ἀπὸ τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ὅτι αἱ κοινωνίαι πᾶσαι πρέπει νὰ ἐξασφαλίσουν τὴν ἀσφαλῆ ἀνάπτυξιν τῶν παιδίων καὶ νὰ σεβασθοῦν τὸ δικαίωμά των εἰς τὴν ζωήν, εἰς τὴν παιδείαν καὶ εἰς τὴν κανονικὴν ἀνάπτυξίν των, τὴν ὁποίαν ἠμπορεῖ νὰ ἐξασφαλίσῃ ἡ ἀνατροφὴ καὶ διαπαιδαγώγησίς των ἐντὸς τοῦ πλαισίου τῆς παραδοσιακῆς οἰκογενείας, μὲ βάσιν τὰς ἀρχὰς τῆς ἀγάπης, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀλληλεγγύης, ἀγαθῶν τὰ ὁποῖα κομίζει εἰς ἡμᾶς σήμερον ὁ δι᾿ ἡμᾶς σαρκωθεὶς Κύριος.

Ὁ τεχθεὶς Σωτὴρ καλεῖ ὅλους νὰ ἀποδεχθῶμεν τὸ μήνυμα τοῦτο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι ἀληθὲς ὅτι εἰς τὴν μακρὰν ἀνθρωπίνην ἱστορίαν οἱ λαοὶ ἐπραγματοποίησαν πολλὰς μετακινήσεις καὶ ἐποικισμούς. Ἠλπίζομεν ὅμως ὅτι, μετὰ τοὺς δύο παγκοσμίους πολέμους καὶ τὰς περὶ τῆς εἰρήνης διακηρύξεις ἐκκλησιαστικῶν καὶ πολιτικῶν ἡγετῶν καὶ ὀργανισμῶν, αἱ σύγχρονοι κοινωνίαι θὰ ἠδύναντο νὰ ἐξασφαλίσουν τὴν εἰρηνικὴν διαβίωσιν τῶν ἀνθρώπων εἰς τὰς χώρας των. Ἀτυχῶς, τὰ γεγονότα διαψεύδουν τὴν ἐλπίδα, διότι μεγάλαι μᾶζαι ἀνθρώπων πρὸ τῆς ἀπειλῆς τῆς ἐξολοθρεύσεώς των ἀναγκάζονται νὰ λάβουν τὴν πικρὰν ὁδὸν τῆς προσφυγιᾶς.

Ἡ διαμορφουμένη αὕτη κατάστασις, μὲ τὸ διαρκῶς ὀγκούμενον κῦμα τῶν προσφύγων, αὐξάνει τὰς εὐθύνας ἡμῶν, ὅσων ἔχομεν εἰσέτι τὴν εὐλογίαν νὰ ζῶμεν εἰρηνικῶς καὶ μὲ κάποιαν ἄνεσιν, νὰ μὴ μένωμεν ἀναίσθητοι ἐνώπιον τοῦ καθημερινοῦ δράματος χιλιάδων συνανθρώπων μας, ἀλλὰ νὰ ἐκφράσωμεν εἰς αὐτοὺς τὴν ἔμπρακτον ἀλληλεγγύην καὶ ἀγάπην μας, μὲ τὴν βεβαιότητα ὅτι κάθε εὐεργεσία πρὸς αὐτοὺς ἀποβαίνει εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ τεχθέντος καὶ σάρκα λαβόντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ὄχι ὡς βασιλεύς, ὄχι ὡς ἐξουσιαστής, ὄχι ὡς δυνάστης, ὄχι ὡς πλούσιος, ἀλλὰ ἐτέχθη ὡς γυμνὸν καὶ ἀνυπεράσπιστον Βρέφος, εἰς σμικρὸν σταῦλον, ἄνευ ἑστίας, ὅπως ζοῦν αὐτὴν τὴν στιγμὴν χιλιάδες συνανθρώπων μας, καὶ ἠναγκάσθη ἐκ τῶν πρώτων ἐτῶν τῆς ἐπιγείου ζωῆς Του νὰ ξενιτευθῇ εἰς χώραν μακράν, διὰ νὰ σωθῇ ἐκ τοῦ μίσους τοῦ Ἡρώδου. Τῶν νηπίων τῶν σημερινῶν προσφύγων, θὰ ἐλέγομεν, τὸ ἀθῷον αἷμα ἡ γῆ καὶ ἡ θάλασσα πίνουν, τοῦ δὲ Ἡρώδου ἡ ἀνασφαλὴς ψυχή «τὸ κρῖμα ἐδέξατο».

Αὐτὸ τὸ τεχθὲν καὶ εἰς Αἴγυπτον πορευόμενον Θεῖον Βρέφος εἶναι ὁ πραγματικὸς ὑπερασπιστὴς τῶν σημερινῶν προσφύγων, τῶν διωκομένων ὑπὸ τῶν συγχρόνων Ἡρωδῶν. Αὐτό, τὸ Βρέφος Ἰησοῦς, ὁ Θεὸς ἡμῶν, «ἐγένετο τοῖς ἀσθενέσιν ὡς ἀσθενής» (πρβλ. Α΄ Κορ. θ΄, 22), σύμμορφον πάντων ἡμῶν, τῶν ἀδυνάτων, τῶν ἐξουθενημένων, τῶν κινδυνευόντων, τῶν προσφύγων. Ἡ συμπαράστασις καὶ ἡ βοήθεια ἡμῶν πρὸς τοὺς διωκομένους καὶ ἐκτοπιζομένους συνανθρώπους μας, ἀνεξαρτήτως φυλῆς, γένους καὶ θρησκείας, θὰ εἶναι διὰ τὸν τεχθέντα Κύριον δῶρα πολυτιμότερα τῶν δώρων τῶν μάγων, θησαυροὶ τιμιώτεροι «χρυσοῦ καὶ λιβάνου καὶ σμύρνης» (πρβλ. Ματθ. β΄, 11), πλοῦτος πνευματικὸς ἀναφαίρετος καὶ μόνιμος, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ φθαρῇ ὅσοι αἰῶνες καὶ ἐὰν παρέλθουν, ἀλλὰ θὰ μᾶς ἀναμένῃ εἰς τὴν βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν. Ἂς προσφέρωμεν ἕκαστος ὅ,τι δυνάμεθα εἰς τὸν ἐν τῷ προσώπῳ τῶν προσφύγων ἀδελφῶν μας ὁρώμενον Κύριον.

Ἂς προσφέρωμεν εἰς τὸν ἐν Βηθλεὲμ τικτόμενον σήμερον μικρὸν Χριστὸν αὐτὰ τὰ τίμια δῶρα τῆς ἀγάπης, τῆς θυσίας καὶ τῆς φιλανθρωπίας, μιμούμενοι τὴν Αὐτοῦ εὐσπλαγχνίαν, καὶ ἂς προσκυνήσωμεν Αὐτὸν μετὰ τῶν ἀγγέλων, τῶν μάγων, τῶν ἁπλοϊκῶν ποιμένων, κράζοντες τό «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. β΄, 14), σὺν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις.

Ἡ χάρις καὶ τὸ πλούσιον ἔλεος τοῦ πρόσφυγος Βρέφους Ἰησοῦ εἴησαν μετὰ πάντων ὑμῶν!

Χριστούγεννα ‚βιε΄

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

"Σήμερον ο Άναρχος άρχεται" - Χριστούγεννα και Προσφυγόπουλα. Η Χριστουγεννιάτικη Συναυλία του "Αληθώς" σε πλήρες video

Μορφωτικό Κέντρο Λόγου ΑΛΗΘΩΣ | Ναός Παναγούλας Μπανάτου, 20.12.2015 



Ο Μητροπολίτης Κιέβου Ονούφριος λειτούργησε επί του Τάφου του Αγίου Νικολάου στο Bari της Ιταλίας


























21 Δεκεμβρίου 2015, στην Κρύπτη της βασιλικής του Αγίου Νικολάου στο Μπάρι της Ιταλίας. Ο Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Ονούφριος λειτούργησε επί του Τάφου του Αγίου Νικολάου των Μυρέων, ενώ την θεία Λειτουργία παρακολούθησαν Ουκρανοί, Ρώσοι και πάμπολλοι άλλοι προσκυνητές. Ο Ουκρανός θρησκευτικός ηγέτης (του κλίματος του πατριαρχείου Μόσχας και πάσης Ρωσίας) προσευχήθηκε εξαιρέτως υπέρ της ειρήνης στην πολύπαθη Ουκρανία.  

Σχόλιο για τη Χριστουγεννιάτικη Συναυλία του "Αληθώς"

του Πρωτοδιακόνου Ανδρονίκου Αγαλιανού [facebook, 20.12.2015]


Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε απόψε στο Μπανάτο η Χριστουγεννιάτικη συναυλία του Μορφωτικού Κέντρου "Αληθώς", με τίτλο "Σήμερον ο Άναρχος άρχεται" και με ένα πολύ σύγχρονο και συγκινητικό θέμα που είναι ικανό να αγγίξει κάθε ανθρώπινη ψυχή. Το θέμα ήταν "Χριστούγεννα και παιδιά της προσφυγιάς"

Πλήθος κόσμου όλων των ηλικιών και όλων των βαθμίδων ήρθαν για να τιμήσουν με την παρουσία τους, τους κόπους του λίαν αγαπητού πνευματικού μας πατέρα και γενικού αρχιερατικού επιτρόπου της Μητροπόλεώς μας Πρωτοπρεσβυτέρου του οικουμενικού θρόνου πατρός Παναγιώτου Καποδίστρια, ο οποίος μεριμνά και αγωνίζεται (χωρίς υποκρισία) νυχθημερόν για τη νήσο μας με ποικίλους τρόπους. Ήταν πράγματι υπέροχα και συγκινητικά. 

Ο καθηγητής μας γνωστός και αγαπητός από το ζακυνθινό λαό κ. Διονύσιος Ζαφειρόπουλος μίλησε όμορφα και πνευματικά σε σημείο να οδηγηθούμε όλοι σε κατάνυξη. Όμορφα επίκαιρα ακούσματα ψάλθηκαν από τις αγγελικές φωνές των παιδιών μας υπό την καθοδήγηση του αγαπητού μας ιεροψάλτου κ. Αντωνίου Κλάδη. 

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η όμορφη οργάνωση και προετοιμασία, το κοινό που ήταν συγκεντρωμένο στην εκδήλωση, καθώς και κάτι πρωτότυπο και παράδοξο: Επάνω στο τέμπλο υπήρχε μια όμορφη ηλεκτρονική εικόνα ''κεριά σε κίνηση" (με τη βοήθεια προτζέκτορα), η οποία συμβόλιζε τις ψυχές των παιδιών που έφυγαν από τη ζωή. Βλέπετε, αδελφοί μου, αν κάνουμε σωστή χρήση της τεχνολογίας μπορούμε να δοξάσουμε το Πανάγιο Όνομα του Κυρίου μας. 

Ο Επίσκοπός μας, ως καλός ποιμένας, παρευρέθηκε και ευλόγησε τους κόπους του π. Παναγιώτου, ο οποίος αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους μας. Στο τέλος μοιράστηκε στα παιδιά από ένα όμορφο τετράδιο με τον Άγιο μας. 

Ας ευχηθούμε όλοι ο καλός Θεός να μας ξανά προσφέρει αυτή τη σημερινή πνευματική χαρά.

[Σημείωση π. Π. Κ. εκ μέρους του "Αληθώς"]
Αγαπητέ Πρωτοδιάκονε της Μητροπόλεώς μας, 
          τα ανωτέρω καλά λόγια σου εκλαμβάνονται ως απαύγασμα της καλής καρδίας σου! Ό,τι πράττει ο καθείς μας εντός της εκκλησιαστικής διακονίας του αποτελεί συνεισφορά στην κοινή προσπάθεια για προσφορά στον αποπροσανατολιζόμενο και ανέστιο λαό μας ποιοτικών δράσεων, ούτως ώστε να συστεγάζονται κάτω από το ακοίμητο Βλέμμα του Παντοκράτορα όλες οι ανθρώπινες ετερότητες (όχι αντιπαλότητες) και τα πολιτιστικά επιτεύγματά του! Με την Ανοχή Του κάνουμε αυτή την προσπάθεια και ήδη έχει αποδώσει -κατά κοινή ομολογία- εύχυμους καρπούς. 
          Η προσπάθεια του "Αληθώς" όμως δεν αποτελεί κατάκτηση ενός ανθρώπου -μη μοι γένοιτο και άπαγε της βλασφημίας- αλλά κυψέλη πολλών μελισσών: οργανωτών, συντελεστών, κυρίως ακροατών, κληρικών και δη του οικείου Μητροπολίτου Σεβ. κ. Διονυσίου Δ΄, που με τόση γλυκύτητα αγκαλιάζει ό,τι προτείνουμε και χωρίς αυτού ουδέν, αλλά και του Γέροντός μας Σεβ. Δωδώνης κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος απαρχής -ως Ζακύνθου- άκουσε με πολύ ενδιαφέρον (το 2011) και ευλόγησε τον παράτολμο σχεδιασμό του Μορφωτικού Κέντρου μας. Οπότε, θεωρούμε ότι όλοι καταλήγουμε να είμαστε μια καλοστημένη πνευματική ορχήστρα της τοπικής Εκκλησίας και Κοινωνίας, η οποία προς το παρόν αποδίδουμε κατ' ευχήν! 
          Προσευχηθείτε όλοι οι πολύτιμοι Φίλοι μας να μην μας φθονήσει ο μισόκαλος πονηρός... Καλό και άγιο Δωδεκαήμερο να διανύσουμε!