e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Μια δημοσιογραφική θέαση του Προσφυγικού Προβλήματος στην 6η δράση του ε΄ κύκλου «Αληθώς»


Το Μορφωτικό Κέντρο Λόγου Μπανάτου «Αληθώς», συνεχίζοντας τις δράσεις του, αφιερώνει την 6η εκδήλωση του ε΄ κύκλου του στο οξύτατο πρόβλημα του καιρού και του τόπου μας, δηλαδή το Προσφυγικό, την Κυριακή, 24 Ιανουαρίου 2016, ώρα 7 το βράδυ, στον Ναό της Παναγούλας Μπανάτου.

Φιλοξενούμενος της βραδιάς θα είναι ο παλαίμαχος πολεμικός ανταποκριτής και ενεργός πάντα δημοσιογράφος κ. Γιώργος Γεωργιάδης, ο οποίος θα παρουσιάσει το εν λόγω καυτό θέμα, υπό τον ακόλουθο τίτλο:

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ.
Μαρτυρίες, φωτογραφίες και βίντεο από τη σκληρή πραγματικότητα των ημερών μας, όπως την ζει ένας ρεπόρτερ”

Οι υπεύθυνοι του «Αληθώς» καλούν τους φίλους του Μορφωτικού Κέντρου να συμμετάσχουν και σε αυτή την εκδήλωσή του!

Στη Μονή Banchenskomu της περιοχής Chernivtsi γιόρτασαν οι Ουκρανοί την Περιτομή του Χριστού και τη μνήμη του Αγ. Βασιλείου

Καθεδρικός Ναός της Αγίας Τριάδος της Μονής Θείας Αναλήψεως, πρωί 14ης Ιανουαρίου 2016 (Πρωτοχρονιάς 2016, κατά το παλαιό ημερολόγιο), προεστώτος του Μητροπολίτου Κιέβου Ονουφρίου 
































Πώς αναγνωρίστηκε ο Ραστισλάβ ως Προκαθήμενος της Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας


Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἐσυνέχισε καί σήμερον, 14ην Ἰανουαρίου 2016, τάς ἐργασίας αὐτῆς, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. 

Κατά τήν συνεδρίαν ταύτην, ἀπεφασίσθη ὁμοφώνως ὅπως, πρός ἀποκατάστασιν τῆς ἑνότητος, ἀναγνωρισθῇ ὡς Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας ὁ Μητροπολίτης Πρέσοβ κ. Ραστισλάβ, ὑπό τούς ἀκολούθους ὅρους τούς ὁποίους ἀπεδέχθησαν τόσον ὁ ἴδιος καί ἡ ὑποστηρίζουσα αὐτόν μερίς, ὅσον καί οἱ ἀντιτιθέμενοι πρός αὐτούς: 

α) Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πρέσοβ κ. Ραστισλάβ θά ἐκζητήσῃ δημοσίᾳ συγγνώμην δι᾿ ὅσα ἀνοίκεια καί προσβλητικά ὡσαύτως δημοσίᾳ ἐδήλωσε κατά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, ἐξ ἧς αὕτη ἔλαβε τήν εἰς Χριστόν πίστιν, καί κατά τοῦ σεπτοῦ προσώπου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὡς καί κατά ἑλληνοφώνων ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν. 

β) Ἀμφότεραι αἱ διιστάμεναι μερίδες τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας ἀναγνωρίζουσιν ὡς μόνον ἰσχύοντα τόν ἐν ἔτει 1998 ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐκδοθέντα Πατριαρχικόν καί Συνοδικόν Τόμον περί ἀνακηρύξεως καί εὐλογίας τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας ταύτης (ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 1058 ἀπό 27ης Αὐγούστου 1998). 

γ) Συνίσταται Μικτή Ἐπιτροπή ἐξ ἀντιπροσωπειῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας (τῇ συμμετοχῇ ἐκπροσώπων ἀμφοτέρων τῶν μέχρι τοῦδε διισταμένων μερίδων), ἧστινος ἔργον εἶναι ἡ ἐναρμόνισις τῶν ἄρθρων τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου αὐτῆς πρός τάς διατάξεις τοῦ ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐξαπολυθέντος κατά τά ἀνωτέρω Πατριαρχικοῦ καί Συνοδικοῦ Τόμου τοῦ ἔτους 1998, ὡς ἱδρυτικοῦ τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Τσεχίας καί Σλοβακίας κειμένου, ὡς καί ἡ ἐν γένει ἀναθεώρησις τοῦ Καταστατικοῦ συμφώνως πρός τά ὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων προβλεπόμενα, ἐπί τῷ τέλει τῆς διασφαλίσεως τῆς ἑνότητος καί τῆς ὁμαλότητος ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ταύτῃ. 

δ) Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ὀλομούτς καί Μπρνό κ. Συμεών ἀναγνωρίζεται νόμιμος καί κανονικός ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτης τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, ἀσκῶν ἀκωλύτως ἅπαντα τά ὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων καί τοῦ Καταστατικοῦ τῆς Ἐκκλησίας ταύτης ἀπορρέοντα δικαιώματα καί ὑποχρεώσεις ἐν τῇ Ἐπαρχίᾳ αὐτοῦ καί ἐν τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας. 

ε) Θέλουσιν ἀναγνωρισθῆ, κατ᾿ οἰκονομίαν, ὡς κανονικοί Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, χωρίς νά δημιουργηθῇ κανονικόν προηγούμενον, οἱ ὅπως ποτέ ἐκλεγέντες: 
i) Ἱερομόναχος Μιχαήλ Νταρντάρ, ὡς Μητροπολίτης Πράγας, καί 
ii) Ἀρχιμανδρίτης Ἠσαΐας Slaninka, ὡς βοηθός παρά τῷ Μητροπολίτῃ Ὀλομούτς καί Μπρνό Ἐπίσκοπος, ὑπό τόν τίτλον τῆς Ἐπισκοπῆς Šumperk. 

ς) Ἀμφότεραι αἱ μερίδες ἀναλαμβάνουσι τήν ὑποχρέωσιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ὅπως σεβασθῶσι καί τηρήσωσι τούς ἀνωτέρω ὅρους ἀπαρεγκλίτως, σεβόμεναι τήν θέσιν καί τήν διακονίαν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ πάντων τῶν εἰς ἀμφοτέρας τάς ὡς ἄνω μερίδας ἀνηκόντων κληρικῶν καί μοναχῶν, εἰς οὐδεμίαν ἐνέργειαν προβαίνουσαι ἥτις θά ἠδύνατο νά διαταράξῃ τό παράπαν τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, ἀποκαθισταμένων εἰς τάς προτέρας αὐτῶν θέσεις τῶν ἀπομακρυνθέντων κατά τήν διάρκειαν τῶν διενέξων κληρικῶν καί μοναχῶν. 

Τό κείμενον τοῦ ἀποσταλέντος πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην γράμματος ἐκζητήσεως συγγνώμης, τοῦ ὁποίου τήν δημοσίευσιν ἀπεδέχθη ὁ Μακαριώτατος διά τοῦ ἀπό 21ης Δεκεμβρίου 2015 νεωτέρου γράμματος αὐτοῦ, ἔχει ὡς ἀκολούθως: 

«Πρέσοβ, 19 Ὀκτωβρίου 2015 

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι, 
Τῷ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντινουπόλεως 
Νέας Ρώμης, καί Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ 
κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΩ, 

Παναγιώτατε, προσφιλέστατε συλλειτουργέ τῶν Θείων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων, 
Προάγομαι ἐν πρώτοις νά Σᾶς χαιρετίσω ἐγκαρδίως, εὐχόμενος δαψίλειαν εὐλογιῶν τοῦ Κυρίου ἡμῶν εἰς τήν πολυεύθυνον διακονίαν Σας ὑπέρ τῆς εὐσταθείας καί τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. 

Παναγιώτατε, 
Θά ἤθελον νά Σᾶς ἐπαναβεβαιώσω ὅτι οὐδέποτε ἠμφεσβήτησα τόν ἐξιδιασμένον καί μοναδικόν ρόλον, τόν ὁποῖον διαδραματίζετε, τόσον τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ὅσον καί Ὑμεῖς προσωπικῶς, ἐν τῇ ἐσωτερικῇ ζωῇ τῆς ἠγαπημένης μητρός ἡμῶν, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Διά τοῦτο θά ἤθελον νά Σᾶς ζητήσω εὐγενῶς ὅπως κινήσητε τά σπλάγχνα τῆς Ὑμετέρας ἀγάπης, μετέλθητε τήν πατρικήν σοφίαν καί παραβλέψητε οἱανδήποτε δήλωσιν περί τοῦ ἀντιθέτου, ἡ ὁποία ἐγένετο πιθανῶς πρόξενος αἰσθημάτων ὀδύνης καί προσβολῆς, καθώς διετυπώθη ὑπό τό κράτος συναισθηματικοῦ βρασμοῦ, προερχομένου ἐκ τῆς λύπης καί τοῦ πόνου, ἕνεκα τῆς ἐκδηλουμένης ἐν τῇ τοπικῇ Ἐκκλησίᾳ ἡμῶν ἀναταραχῆς, πλήν ὅμως δέν ἀπηυθύνετο εἰς εὐρύτερον κοινόν. Περαιτέρω, θά ἤθελον νά διαβεβαιώσω Ὑμᾶς ὅτι οὐδείς τῶν Ἱεραρχῶν ἡμῶν ἐσκέφθη ποτέ νά θέσῃ ὑπό ἀμφισβήτησιν τήν αὐθεντίαν Ὑμῶν ἤ τάς ἀμοιβαίας καλάς ἡμῶν σχέσεις. 

Παναγιώτατε, 
Ἐν ἑκάστῃ ἀνθρωπίνῃ οἰκογενείᾳ σημειοῦνται παρανοήσεις ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἀποτελεῖ πάντοτε ἐκδήλωσιν σοφίας καί ἀγάπης τῶν πρεσβυτέρων ἡ παραθεώρησις, ὑπό πνεῦμα κατανοήσεως καί συγχωρητικότητος, μικροσφαλμάτων τῶν νεωτέρων καί ὀλιγώτερον ἐμπείρων, ἐπί τῷ σκοπῷ τῆς διατηρήσεως τῆς ἑνότητος καί τῆς ἀμοιβαίας ἀγάπης ἐντός τῆς οἰκογενείας. Θά ἤθελον νά ζητήσω τήν ἀπό μέρους Ὑμῶν ἐπίδειξιν καί εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν ἀναλόγου συγκαταβατικότητος.

Παναγιώτατε, 
Προσβλέπω εἰς προσωπικήν συνάντησιν μεθ᾿ Ὑμῶν κατά τήν Σύναξιν τῶν Προκαθημένων τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, ὅπου καλούμεθα νά φέρωμεν εἰς πέρας τήν διαδικασίαν τῆς προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία συνιστᾷ τήν ἀπό μακροῦ χρόνου ποθουμένην ἔκφρασιν τῆς ἑνότητος καί χριστιανικῆς μαρτυρίας τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν σύγχρονον κόσμον. 

Παναγιώτατε, 
Θά ἤθελον νά Σᾶς ζητήσω εὐγενῶς νά φυλάξητε ἐμπιστευτικήν τήν ἐπιστολήν ταύτην, τήν ἀπευθυνομένην εἰς Ὑμᾶς προσωπικῶς, προκειμένου ἵνα οὐδέν περιθώριον ἀφεθῇ διά καπηλεύσεις ἐκ μέρους ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι δέν ἐπιθυμοῦν τόν θρίαμβον τῆς ἑνότητος καί τῆς ἀγάπης ἐντός τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. 

Προσβλέπων εἰς τήν συνάντησιν ἡμῶν καί τήν συλλειτουργίαν ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ, διατελῶ, ἐν ἀδελφικῇ ἀγάπῃ Ὑμέτερος ἐν Χριστῷ. 

+ Ραστισλάβ 
Ἀρχιεπίσκοπος Πρέσοβ, 
Μητροπολίτης Τσεχικῶν Χωρῶν καί Σλοβακίας». 

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 14ῃ Ἰανουαρίου 2016 
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Η Ορθοδοξία διαλάμπει στο κέντρο του Ρωμαιοκαθολικισμού

Μητροπολίτης Ἰταλίας καί Μελίτης Γεννάδιος: «Μή φοβεῖσθε ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δημιουργοῦν δυσκολίας, προβλήματα, τούς φανατικούς, τούς προδότας, τούς συκοφάντας, διότι ὁ Χριστός, “ὁ Κύριος καί Θεός μας”, δέν μᾶς ἐγκαταλείπει∙ δέν ἐγκαταλείπει οὐδένα, διότι θέλει νά σωθοῦν ὅλοι, εἶναι πάντοτε μαζί μας: “μεγάλη χαρά ἐν τῷ λαῷ”»
































Ἡ Ποιμαντορική περιοδεία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰταλίας καί Μελίτης κ. Γενναδίου εἰς τήν Βόρειον Δυτικήν Ἰταλίαν κατά τήν περίοδον τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου, μέ κέντρον τήν βιομηχανικήν πόλιν τοῦ Τορίνο, ἦτο καί τήν φοράν αὐτήν εἰς μέγαν βαθμόν κανοποιητική, διότι οἱ κατηχούμενοι τῆς Μητροπόλεως εἰς τήν περιοχήν αὐτήν προητοιμάσθησαν καλῶς καί εἶναι ἄξιοι νά εἰσέλθουν εἰς τούς κόλπους της. Οὗτοι στολίζουν τήν Μητρόπολιν μέ τήν νεότητα καί τήν cultura των, εἶναι Ἰταλικῆς καταγωγῆς καί ἔχουν τήν προέλευσίν των ἀφ’ ἑνός μέν εἰς τούς προγόνους αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι παρέλαβον τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν παρά τῶν πρώτων φωτιστῶν καί διδασκάλων των, Σισινίου, Μαρτυρίου καί Ἀλεξάνδρου, ἀφ’ ἑτέρου δέ οἱ κατηχούμενοι εἶναι πρῴην Ρ.καθολικοί, οἱ ὁποῖοι ἐθαύμασαν τούς Πατέρας καί τήν πνευματικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἔζησαν εἰς τούς κόλπους τῆς ἐνορίας ἐπί πολλά ἔτη, κατηχηθέντες ἐν ἀρμονίᾳ καί ἀληθείᾳ.
Εἰς τήν Βόρειον Ἰταλίαν ἔδρασαν οἱ μαθηταί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Σισίνιος, Μαρτύριος καί Ἀλέξανδρος, οἱ ὁποῖοι ἄφησαν τήν εὐλογίαν καί τήν χάριν των εἰς τήν ἀρχοντικήν χώραν τοῦ Πιεμόντε.
Μέ τό Τορίνο, καί αἱ πόλεις Μοντοβί, Βερτσέλλι, (ἔνθα ἦτο Ἐπίσκοπος ὁ Ἅγιος Εὐσέβιος), Τρέντο καί Μπολτζάνο, παρουσιάζουν μίαν ἰδιαιτέραν εἰκόνα, μέ πιστούς καί εὐσυνειδήτους νέους, εἰς τούς ὁποίους κυριαρχεῖ τό πνεῦμα τῆς θυσίας, καί οἱ ὁποῖοι μέ διάθεσιν ἀγωνιστικότητος καί ἀδελφικήν διαθεσιμότητα, ὑπερασπίζονται καί προστατεύουν τήν ἱερωτάτην κληρονομίαν τῶν προγόνων των, ἡ ὁποία συνίσταται εἰς τήν εὕρεσιν, διατήρησιν καί διαφύλαξιν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.
Καίτοι οἱ σημερινοί τραγικοί χρόνοι, χαρακτηρίζονται ἀδιάφοροι, καί ἀνάδελφοι καί διεφθαρμένοι, χωρίς σεβασμόν καί ἀγάπην πρός τόν συνάνθρωπον, μέ κύριον σκοπόν τήν καταπολέμησιν τῆς ἀξιοπρεπείας καί τήν ἐκμηδένισιν του, εὐτυχῶς, μέ τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, ἔχομεν εἰς τήν Μητρόπολιν Ἰταλίας καί Μελίτης τήν ἀληθινήν ἐξύψωσιν, τήν πνευματικήν πρόοδον καί τήν κοινωνικήν ἀνάπτυξιν τοῦ Ὀρθοδόξου.
Εἰς τήν ὑπεύθυνον, καί λεπτοτάτην, ἀπό πάσης πλευρᾶς προσπάθειαν τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως τόν πρῶτον λόγον ἔχει ὁ Ἱερατικῶς Προϊστάμενος τοῦ Τορίνο, Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωσήφ Restagnο, ὁ ὁποῖος ἐσπούδασε Βυζαντινολογίαν, γνωρίζει τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν καί εἶναι ἄριστος συνεργάτης τῆς Μητροπόλεως, ἀκολουθῶν τάς πολυτίμους αὐτῆς συμβουλάς καί πράττων σύμφωνα μέ τό ἀνθρώπινον, ἐλεύθερον, συνετόν καί ἐκκλησιαστικόν αὐτῆς πνεῦμα. Καί τό Τορίνο, τό ὁποῖον πολιτικά καί ἐμπορικά ἔχει ὑψίστην σημασίαν δι’ ὁλόκληρον τήν Ἰταλίαν, τώρα δέ, καί ἀπό πλευρᾶς ἐκκλησιαστικῆς, ἔχει μεγίστην σπουδαιότητα, καθόσον ὁ ἀριθμός τῶν Ὀρθοδόξων ἔχει αὐξηθεῖ καί ἀποτελεῖ τήν δευτέραν δύναμιν, μετά τήν Ρ.καθολικήν Ἐκκλησίαν, ὄχι μόνον εἰς τήν πόλιν αὐτήν, ἀλλά καί εἰς ὁλόκληρον τήν δικαιοδοσίαν τῆς Μητροπόλεως.
Ἡ Ὀρθόδοξος Μητρόπολις Ἰταλίας καί Μελίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, μέ συνετόν καί σώφρονα τρόπον, καί μέ προσεκτικήν συμπεριφοράν, εὐαισθητοποιεῖ τά πρός τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν συγκλίνοντα καί ἀπευθυνόμενα πρός αὐτήν πρόσωπα διά τήν ἐνίσχυσιν καί τελικήν αὐτῶν ἀπόφασιν. Οὕτω καί εἰς τήν πρωτεύουσαν τοῦ Πιεμόντε τῆς Ἰταλίας, τό Τορίνο, ἐδημιουργήθη μία νέα «Ἕστία» πνευματικῆς καί πολιτιστικῆς δυνάμεως, μέ νέους, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν καύχημα καί δή εἶναι οἱ μαχηταί κατά τῶν νεο-αἱρέσεων, τῶν λεγομένων νεοπαγανιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κέντρον τό Τορίνον, γνωστόν διά τάς αἱρετικάς αὐτῶν φωλεάς, διά τόν «σατανισμόν», ὁ ὁποῖος κατέστρεψεν ἑκατοντάδας νέους κατά τά τελευταῖα χρόνια, καί ἰδιαιτέρως κατά τούς νῦν καιρούς τῆς κρίσεως. Παράλληλα, λοιπόν, μέ τά μοναστικά κέντρα ἡμῶν εἰς Καλαβρίαν, ὅπως εἰς Σεμινάρα (Ἠλίας ὁ Νέος καί Φιλάρετος ὁ Κηπουρός) καί εἰς Μελικουκκᾶ (Ἠλίας ὁ Σπηλαιώτης), λειτουργεῖ καί ἡ ἐν Τορίνῳ «Ἑστία Νέων», οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ διαπρύσιοι κήρυκες καί μάρτυρες, ἀλλά καί οἱ μαχηταί τῆς Μητροπόλεως εἰς τό πολιτιστικόν, ποιμαντικόν καί κοινωνικόν αὐτῆς ἔργον εἰς τήν περιοχην αὐτήν.
Εἰς τόν Πανηγυρικόν Μέγαν Ἑσπερινόν τῆς Κυριακῆς, ἐνώπιον πυκνοτάτου ἐκκλησιάσματος, ἔψαλον ἐμμελέστατα ὁ Δεξιός Χορός καί ὁ Ἀριστερός, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖτο ἐξ Ἰταλῶν νεοφωτίστων καί κατηχουμένων γυναικῶν, αἱ ὁποῖαι ἄφησαν ἀρίστας ἐντυπώσεις διά τήν καθαρότητα τῆς προφορᾶς τῶν συλλαβῶν καί τῶν λέξεων, καθώς καί διά τήν ἔξοχον ἐφαρμογήν τῶν μουσικῶν φθόγγων.
Κατά τήν Χοροστασίαν ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας μετέφερε τήν Πατριαρχικήν εὐλογίαν καί τάς διαπύρους εὐχάς τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου καί ὡμίλησεν ἐπικαίρως ἐπί τοῦ θέματος «Μή φοβεῖσθε». Ἀνέφερε δέ, μεταξύ τῶν ἄλλων, καί τά κατωτέρω: «Μή φοβεῖσθε ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δημιουργοῦν δυσκολίας, προβλήματα, τούς φανατικούς, τούς προδότας, τούς συκοφάντας, διότι ὁ Χριστός, “ὁ Κύριος καί Θεός μας”, δέν μᾶς ἐγκαταλείπει∙ δέν ἐγκαταλείπει οὐδένα, διότι θέλει νά σωθοῦν ὅλοι, εἶναι πάντοτε μαζί μας: “μεγάλη χαρά ἐν τῷ λαῷ”». [ΠΛΗΡΕΣ ΒΙΝΤΕΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΜΕ ΣΤΙΣ 20.12.2015, ΕΔΩ!]
            Οἱ ἐν Τορίνῳ Ὀρθόδοξοι, συναντῶνται συχνότατα εἰς τόν ἱερόν ναόν, ἀφιερωμένον εἰς τό Γενέθλιον τοῦ Τιμίου Προδρόμου, καθώς καί εἰς τήν «Ἑστίαν» τῶν Νέων, διά τά ζητήματα τῆς Κατηχήσεως καί τῆς ἐκμαθήσεως τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης.
Ἡ ἐνορία τοῦ Τορίνο εἶναι μία ἐνορία μέ πολιτιστικήν πρόοδον καί Ὀρθόδοξον ὡριμότητα, ἡ ὁποία, κατά τά τελευταῖα ἔτη, ἐδημιούργησε μίαν ἀτμόσφαιραν ἄνευ προηγουμένου εἰς τά ἐκκλησιαστικά πράγματα τῆς Μητροπόλεως, ἡ ὁποία, μέ τήν σειράν της συνετέλεσεν εἰς τήν σταθεράν ἑνότητα λαοῦ καί κλήρου, μέ θετικά ἀποτελέσματα εἰς τήν ζωήν καί τήν δρᾶσιν αὐτῆς.
















Ἕτερον κέντρον, μέ ἐνορίαν ἐκκλησιαστικήν διά τήν διακονίαν τῶν Ὀρθοδόξων, ἐκ Ρουμανίας κυρίως καταγομένων, εἶναι ἡ πόλις Μοντοβί, 120 χιλιόμετρα μακράν τοῦ Τορίνου, ἔνθα ἱερατεύει ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος Μάριος Κωστέας, σεμνός καί ἐργατικός κληρικός, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται πάντοτε πλησίον τῶν ἐνοριτῶν του, συμβουλεύων καί καθοδηγῶν αὐτούς εἰς τό δύσκολον μονοπάτι τῆς ζωῆς. Κατά τήν Ἀρχιερατικήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς, τήν ὁποίαν παρηκολούθησαν ὅλοι οἱ ἐνορίται, ὁ Χορός ἔψαλλεν ἐμμελῶς, εἰς τήν Ρουμανικήν καί Ἰταλικήν γλῶσσαν, τούς ἐξαισίους ὕμνους τῆς Κυριακῆς πρό τῶν Χριστουγέννων. Πρό τῆς Ἀπολύσεως ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἰταλίας μετέφερε τάς εὐχάς τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὅλως ἰδιαιτέρως, εἰς τούς νέους γονεῖς καί εἰς τά τέκνα αὐτῶν, τά ὁποῖα μέ κατάνυξιν καί εὐλάβειαν μετέλαβον τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.
Τῷ ἀπογεύματι τῆς Κυριακῆς ὁ Ποιμενάρχης μας κ. Γεννάδιος προσεκύνησεν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἁγίου Βασιλείου, τῆς ὁποίας ἱεροεπιστάτης εἶναι ὁ ἱερομόναχος Γαβριήλ. Ἡ Μονή ἐδωρήθη τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει Ἰταλίας καί Μελίτης ὑπό τοῦ πρώτου αὐτῆς Ἡγουμένου, Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Λιβίου. Μετά τοῦ ἱερομονάχου Γαβριήλ ὁ Μητροπολίτης συνεζήτησαν τά προβλήματα, τάς δυσκολίας, καί ἤκουσε τάς προτάσεις του, σχετικά μέ τό μέλλον τῆς Μονῆς.
Κατά τήν Ποιμαντορικήν Περιοδείαν του εἰς Piemonte ὁ Μητροπολίτης Ἰταλίας Γεννάδιος συνηντήθη μέ τούς Ρ.Καθολικούς Ἐπισκόπους καί τούς ἐκπροσώπους αὐτῶν, καθώς καί μέ τούς ἐντιμοτάτους Προξένους τῶν πόλεων Μιλάνου κ. Ἀθανάσιον Κοτσιώνην (Γενικόν) καί Τορίνου κ. Νικόλαον Γαρυφαλλίδην (Ἐπίτιμον Τορίνου), μέ τήν παλαιοτέραν γενεάν τῶν Ὀρθοδόξων καί μέ τούς Ἕλληνας φοιτητάς. Μετά τό πέρας τῶν Ἀκολουθιῶν αἱ ἐνορίαι διωργάνωσαν «Δεῖπνα και Γεύματα Ἀγάπης», μέ μοναδικόν σκοπόν τήν ἐπί τῷ αὐτῷ συνάντησιν καί ἀνταλλαγήν ἀπόψεων ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν ἐπί τά βελτίῳ ἔτι περισσότερον πρόοδον καί ἀνάπτυξιν αὐτῶν διά τό κοινωνικόν συμφέρον καί τήν θετικήν αὐτῶν ἐξέλιξιν εἰς τήν περιοχήν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ αὐτοῦ βιομηχανικοῦ Διαμερίσματος.
Τά ἀποτελέσματα τῆς Ποιμαντορικῆς Περοδείας ἦσαν θετικώτατα καί εἰς μέγαν βαθμόν ἱκανοποιητικά. Εἰς αὐτήν, συνοδός, πιστός καί ἀφωσιωμένος τῇ Μητρί ἡμῶν Ἐκκλησίᾳ, καί τῇ Μητροπόλει, ἦτο ὁ Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελλος τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως, Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Εὐάγγελος Ὑφαντίδης.