e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Μήνυμα ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας των λαών Ελλάδος και Τουρκίας

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ


Μήνυμα ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας των λαών Ελλάδος και Τουρκίας απηύθυνε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος με σημερινή δήλωσή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ από τη Σμύρνη, όπου χθες τέλεσε Πατριαρχική Θεία Λειτουργία για την εορτή του Αγίου Βουκόλου, πρώτου επισκόπου της ιστορικής πόλης και αγαπημένου μαθητή του Αποστόλου Παύλου.

Ο κ. Βαρθολομαίος ανέφερε ότι «θυμηθήκαμε παλαίες ένδοξες ημέρες της Σμύρνης και της Ιωνίας ευρύτερα αλλά και παλαιές τραγικές για το Γένος μας ημέρες. Εμνημονεύσαμε τα θύματα της τραγωδίας της δεκαετίας του '20 και προσευχηθήκαμε για τους πρόσφυγες οι οποίοι διαπλέοντας με τόσους κινδύνους το Αιγαίο προσπαθούν να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον».

Η πλήρης δήλωση του Παναγιωτάτου είναι η ακόλουθη:

«Αυτές τις μέρες θυμηθήκαμε παλαιές ένδοξες ημέρες της Σμύρνης και της Ιωνίας ευρύτερα αλλά και παλαιές τραγικές για το Γένος μας ημέρες. Εμνημονεύσαμε τα θύματα της τραγωδίας της δεκαετίας του '20, προσευχηθήκαμε για την ειρήνη εδώ στην περιοχή και σε όλο τον κόσμο, προσευχηθήκαμε για τους πρόσφυγας οι οποίοι διαπλέοντας με τόσους κινδύνους το Αιγαίο προσπαθούν να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τον εαυτό τους και για τα παιδιά τους.

Και ιδιαιτέρως θελήσαμε με το προσκύνημά μας αυτό και με τα όσα είπαμε να συμβάλομε περαιτέρω στη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, δύο γειτονικών και συμμάχων λαών. Και χαιρόμεθα πληροφορούμενοι ότι και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων εμφορείται από τις ίδιες πεποιθήσεις και τους ίδιους στόχους και επιθυμεί να συμβάλει και αυτό προς την ίδια κατεύθυνση της φιλίας και της δημιουργικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Ευχόμεθα λοιπόν κάθε επιτυχία στις σχετικές πρωτοβουλίες και δραστηριότητες του ΑΠΕ και στέλνουμε με την ευκαιρία αυτή απο τη Σμύρνη τις καλύτερες ευχές και την πατριαρχική μας ευλογία προς όλους τους αναγνώστας και όλους τους ακροατάς. 'Ετη πολλά». 

Ο Πατριάρχης μιλώντας στον πρόεδρο και γενικό διευθυντή του ΑΠΕ-ΜΠΕ Μιχάλη Ψύλο έδωσε την ευλογία του για την έναρξη λειτουργίας του νέου site του ΑΠΕ-ΜΠΕ στην τουρκική γλώσσα.

Ομιλία Οικουμενικού Πατριάρχου στο Β΄ Αγιολογικό Συνέδριο εν Σμύρνη

Ὁμιλία 
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου
κατὰ τὴν Ἕναρξιν τοῦ Β' Ἁγιολογικοῦ Συνεδρίου
(Σμύρνη, 7 Φεβρουαρίου 2016)


Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί,
Ἐντιμότατε κύριε Γενικὲ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα,
Ἐλλογιμώτατοι σύνεδροι,
Ἐντιμότατε Πρόεδρε τοῦ Ἐμπορικοῦ Ἐπιμελητηρίου Σμύρνης,
Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Ὃ βλέπεις γράψον εἰς βιβλίον καὶ πέμψον ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις, εἰς Ἔφεσον καὶ εἰς Σμύρναν καὶ εἰς Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ εἰς Σάρδεις καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν».
Ἑπτὰ πόλεις, ἑπτὰ Ἐκκλησίαι ἀποτελοῦν τὸν πολύτιμον πνευματικὸν πολυέλαιον τῆς Ἰωνίας, τὸν ἀκτινοβολοῦντα τὸ φῶς τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως καὶ εἰς τὴν εὐρυτέραν Μικρὰν Ἀσίαν, ἀπὸ τῆς Μυσίας καὶ Βιθυνίας ἕως τῆς Φρυγίας, τῆς Λυκίας, τῆς Κιλικίας καὶ τῆς Παμφυλίας.

Δὲν εἶναι ἀσφαλῶς τυχαία ἡ ἐπιλογὴ αὐτῶν τῶν πόλεων ὑπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ Θεοῦ. Δὲν εἶναι ἄνευ αἰτίας ἡ πνευματικὴ πρόοδος τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν. Ἡ Μικρὰ Ἀσία ἀπετέλει ἀπὸ τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων τὸν κατ᾽ ἐξοχὴν ζωτικὸν χῶρον, μετὰ τὴν Παλαιστίνην καὶ τὴν Συρίαν, πρὸς διάδοσιν τοῦ Εὐαγγελίου. Ὡς περιοχὴ εἰς τὴν ὁποίαν ἐκυριάρχει ἀπὸ ἀρκετοὺς αἰῶνας τὸ ἑλληνικὸν στοιχεῖον καὶ ὡμιλεῖτο ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα, ἡ Μικρὰ Ἀσία ἦτο διὰ τὸν ἐκ Ταρσοῦ τῆς Κιλικίας καταγόμενον ἀπόστολον Παῦλον τὸ ἰδανικὸν γεώργιον διὰ νὰ σπείρῃ τὸν σπόρον τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ. Ὁ θρησκευτικὸς συγκρητισμός, ὁ ὁποῖος ἐπεκράτει κατὰ τοὺς ἑλληνιστικοὺς καὶ ρωμαϊκοὺς χρόνους εἰς τὴν Μικρὰν Ἀσίαν, διευκόλυνε τὴν διάδοσιν τῆς χριστιανικῆς πίστεως, καθὼς οἱ ἄνθρωποι, μὴ διαθέτοντες ἓν σταθερὸν καὶ συγκεκριμένον θρησκευτικὸν σύστημα, ἀλλ᾽ οἰκειοποιούμενοι εὐκόλως θεότητας ἄλλων θρησκειῶν, ἦσαν κατ᾽ ἀρχὴν τουλάχιστον περισσότερον δεκτικοὶ εἰς τὸ κήρυγμα τῶν ἀποστόλων, καὶ εἰς τὴν κηρυττομένην νέαν πίστιν εἰς τὸν Χριστόν, ἀπὸ ὅ,τι συνέβαινε μὲ τοὺς Ἰουδαίους. Οὗτοι θεωροῦντες ὅτι ὑπερέχουν τῶν ἄλλων ὡς πιστεύοντες εἰς τὸν ἀληθῆ Θεὸν ἀντιμετώπιζον πλειστάκις τοὺς χριστιανοὺς καὶ τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν ἐχθρικῶς, εἰς οὐκ ὀλίγας δὲ περιπτώσεις ἦσαν ἡ ἀφορμὴ τοῦ διωγμοῦ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν χριστιανῶν.

Τοιουτοτρόπως, ἡ Μικρὰ Ἀσία ἀπεδείχθη γεώργιον ἀγαθὸν καὶ ἔδαφος πῖον διὰ τὴν διάδοσιν τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως. Ἡ γεώργησίς του καὶ ἡ ἐπιμελὴς σπορὰ τοῦ Θείου Λόγου, κατ᾽ ἀρχὴν ὑπὸ τῶν ἀποστόλων Παύλου καὶ Βαρνάβα, ἔδωκεν ἐνωρὶς τοὺς καρποὺς αὐτῆς διὰ τῆς ἀναδείξεως τῶν πρώτων συνεργατῶν τοῦ ἀποστολικοῦ ἔργου, ὡς εἶναι ὁ μαθητὴς τοῦ ἀποστόλου Παύλου καὶ μετέπειτα ἐπίσκοπος Ἐφέσου Τιμόθεος, ἐκ Λύστρων, καὶ ἡ ἁγία πρωτομάρτυς καὶ ἰσαπόστολος Θέκλα, ἐξ Ἰκονίου. 

Ἡ ἰδιαιτέρα μέριμνα τοῦ ἀποστόλου Παύλου διὰ τὰς ἐν Μικρᾷ Ἀσίᾳ ἐκκλησίας καὶ τοὺς ἐκεῖ πρεσβυτέρους καὶ πιστοὺς ἐκφράζεται τόσον διὰ τῶν ἐπανειλημμένων ἐπισκέψεών του, ὅσον καὶ διὰ τῶν ἐπιστολῶν του πρὸς τοὺς ἐν αὐτῇ χριστιανούς, ἐνῷ ἐκ παραλλήλου τὸ πατρικὸν αὐτοῦ ἐνδιαφέρον ἀποτυποῦται καὶ εἰς τὴν διήγησιν τοῦ συνεκδήμου αὐτοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ εἰς τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων.

Ἡ ἐγκατάστασις καὶ παραμονὴ τοῦ ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ Κυρίου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου εἰς τὴν Ἔφεσον μετὰ τὸν μαρτυρικὸν θάνατον τοῦ ἀποστόλου Παύλου, εἰς μίαν ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν εἰς τὸν ἐπισκοπικὸν θρόνον τῆς πόλεως εὑρίσκεται ὁ ἀπόστολος Τιμόθεος, ἀποδεικνύει τὴν ὕπαρξιν ἀνθούσης ἤδη χριστιανικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία καὶ ἀσφαλῶς ηὐξήθη διὰ τοῦ κηρύγματος τοῦ ἁγίου εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος συμφώνως πρὸς τὸν βίον αὐτοῦ ἐκήρυξε τὸν Χριστὸν ἐν Μικρᾷ Ἀσίᾳ, μετὰ δὲ τὴν ἀπελευθέρωσίν του ἀπὸ τὴν ἐξορίαν ἐπὶ αὐτοκράτορος Δομετιανοῦ εἰς τὴν Πάτμον ἐπέστρεψεν εἰς Ἔφεσον καὶ παρέμεινεν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς αὐτοῦ.

Μετὰ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας δὲν συνδέονται ὅμως μόνον οἱ ἀπόστολοι Παῦλος καὶ Ἰωάννης, καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτῶν, εἰς τοὺς ὁποίους συγκαταριθμεῖται καὶ ὁ πρότριτα ἑορτασθεὶς ἐπίσκοπος Σμύρνης ἅγιος Βουκόλος. Παρότι αἱ μαρτυρίαι δὲν εἶναι πολλαὶ διὰ τὸν πρῶτον χριστιανικὸν αἰῶνα, γνωρίζομεν καὶ ἑτέρους ἐκ τοῦ κύκλου τῶν Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι ἐκήρυξαν τὸ Εὐαγγέλιον καὶ διηκόνησαν τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ ἐν Μικρᾷ Ἀσίᾳ.

Τὸ Συναξάριον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἔργον μὲν τοῦ 10ου αἰῶνος, ἀπηχοῦν δὲ τὴν παράδοσιν τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, μνημονεύει τὸν Ἀπελλῆν, ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων, ὡς ἐπίσκοπον Σμύρνης πρὸ τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου, καὶ τὸν ὁμοίως ἐκ τῆς αὐτῆς ὁμάδος προερχόμενον ἀπόστολον Γάϊον ὡς ἐπίσκοπον Ἐφέσου, μετὰ τὸν ἅγιον ἀπόστολον Τιμόθεον. Ἐκ παραλλήλου, ἀναφέρει καὶ τὸν ἐν ταῖς Πράξεσι τῶν Ἀποστόλων μνημονευόμενον Φίλιππον, τὸν ἐκ Καισαρείας, ὡς διδάξαντα τὸ Εὐαγγέλιον εἰς τὰς Τράλλεις.

Εἰς τὰς ἱερὰς αὐτὰς μορφὰς συναριθμεῖται καὶ ὁ ἅγιος ἀπόστολος καὶ μάρτυς Κοδρᾶτος, ὁ ἐκ Μικρᾶς Ἀσίας καταγόμενος καὶ ἀναδειχθεὶς πιθανὸν καὶ ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν. Ἐκδιωχθεὶς ἐκεῖθεν, διότι ἐκήρυττε τὸν Χριστόν, ἦλθεν εἰς τὴν Μαγνησίαν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, συνεχίσας νὰ διδάσκῃ τὸν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου, ὑπεραμυνόμενος διὰ τοῦ ἀπολεσθέντος ἀπολογητικοῦ αὐτοῦ συγγράμματος τῆς χριστιανικῆς πίστεως.

Διὰ τῶν προαναφερθέντων, δὲν ἐξαντλεῖται βεβαίως ὁ κατάλογος τῶν ἐν τῇ περιοχῇ ταύτῃ τὸν Χριστὸν κηρυξάντων καὶ ἐν εὐσεβείᾳ καὶ πίστει ζησάντων καὶ τελειωθέντων, διότι πολλῶν τὰ ὀνόματα μόνον ὁ Κύριος γινώσκει καὶ ἔχει καταγράψει ἐν βίβλῳ ζωῆς. Οὗτοι, γνωστοὶ καὶ ἄγνωστοι, ἔσπειραν τὸν σπόρον τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ ἐγένοντο οἱ ἴδιοι σπόρος, καὶ διὰ τοῦ θανάτου αὐτῶν, τοὐτέστι τοῦ μαρτυρίου των, ἐλίπαναν τὴν γῆν ταύτην ἡ ὁποία ἀπέδωκε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. Ἀπετέλεσαν τὴν μικρὰν ζύμην ἡ ὁποία ἐζύμωσεν ὅλον τὸ φύραμα (Α΄ Κορ. ε΄, 6) καὶ προσέφεραν εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν ἄρτον διὰ νὰ προσκομίζεται αἰωνίως εἰς τὸ ἐπουράνιον θυσιαστήριον ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας. Ἀπετέλεσαν τὸν ἐκλεκτὸν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος προσέφερεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τὸν βότρυν τὸν πέπειρον στάζοντα εὐώδη καὶ γλυκύτατον οἶνον, εὐφραίνοντα τὰς καρδίας τῶν πιστῶν.

Οὗτοι κεκοπιάκασι καὶ εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθασι (Ἰωάν. δ΄, 38) πλεῖστοι ὅσοι, οἱ ὁποῖοι ἐσυνέχισαν τὸν ἔργον αὐτῶν, ποτίσαντες διὰ τῶν μαρτυρικῶν αὐτῶν αἱμάτων, τῶν δακρύων τῆς μετανοίας των καὶ τῶν τιμίων ἱδρώτων τῶν ποιμαντικῶν καὶ ἀσκητικῶν πόνων, τὴν Μικρασιατικὴν γῆν κατὰ τοὺς ἐπακολουθήσαντας αἰῶνας καὶ ἕως προσφάτως, καὶ περιστοιχίζουν τιμητικῶς τοὺς ἡγουμένους αὐτῶν ἐν τῇ πίστει, εἰς τοὺς ὁποίους εἶναι ἀφιερωμένον τὸ παρὸν Β´ Ἁγιολογικὸν Συνέδριον.

Αἱ ἱεραὶ αὐτῶν μορφαί, ἀναδυόμεναι ἐκ τῶν βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ ἐκ τῶν εἰσηγήσεων τῶν διακεκριμένων ἐπιστημόνων, τὰς ὁποίας θὰ ἔχωμεν τὴν χαρὰν νὰ ἀκούσωμεν (ἀπὸ τῆς αὔριον), εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ συνοδεύουν νοερῶς καὶ ἡμᾶς εἰς τὸ κατὰ τὰς ἡμέρας ταύτας διοργανούμενον Συνέδριον ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῆς ἑορτῆς τοῦ πρώτου ἐπισκόπου τῆς Σμύρνης ἁγίου Βουκόλου, καὶ θὰ ἐπαναλαμβάνουν καὶ πρὸς ἡμᾶς τὸν λόγον τῆς Ἀποκαλύψεως πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης: «γίνου πιστὸς ἄχρι θανάτου, καὶ δώσω σοι τὸν στέφανον τῆς ζωῆς» (Ἀποκ. β΄, 10-11), τὸν ὁποῖον καὶ οἱ τιμώμενοι ἅγιοι ἀπολαμβάνουν ἐν οὐρανοῖς.

Κατακλείοντες τὰς ὀλίγας αὐτὰς σκέψεις ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τοῦ Β´ Ἁγιολογικοῦ Συνεδρίου θὰ ἠθέλομεν νὰ συγχαρῶμεν τὸν ἐμπνευστὴν καὶ διοργανωτὴν αὐτοῦ, τὸν ἱερατικῶς προϊστάμενον τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης, Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην κύριον Κύριλλον Συκῆν, διὰ τὴν ἐξαίρετον ταύτην πρωτοβουλίαν, ἡ ὁποία ἐλπίζομεν καὶ εὐχόμεθα νὰ ἔχῃ μακρὰν συνέχειαν.

Ὑποδεχόμεθα μετὰ πολλῆς χαρᾶς πάντας τοὺς διαπρεπεῖς εἰσηγητάς, τοὺς ἐλθόντας ἐξ Ἑλλάδος, Βουλγαρίας, Ρουμανίας καὶ Γερμανίας, καὶ ἐκφράζομεν τὰς ὁλοκαρδίους ἡμῶν εὐχαριστίας. Καλωσορίζομεν ἐπίσης καὶ ἅπαντας τοὺς παρισταμένους ἐκ Σμύρνης, Κωνσταντιντινουπόλεως, (Ἑλλάδος, Βουλγαρίας, Γερμανίας) καὶ ἀλλαχόθεν, ἐπιδαψιλεύοντες πρὸς ἅπαντας τὴν Πατριαρχικὴν ἡμῶν εὐχὴν καὶ εὐλογίαν. Εὐχαριστοῦμεν δέ, τέλος, τὸ Ἐμπορικὸν Ἐπιμελητήριον τῆς Σμύρνης διὰ τὴν εὐγενῆ παραχώρησιν καὶ ἐφέτος τοῦ χώρου τούτου καί, κηρύσσοντες τὴν ἔναρξιν τοῦ Συνεδρίου, εὐχόμεθα ἀπὸ καρδίας τὸν ἀπὸ Κυρίου φωτισμὸν πρὸς ἐπίτευξιν τῶν στόχων αὐτοῦ.

Ομιλία Οικουμενικού Πατριάρχου στην Αγία Φωτεινή Σμύρνης (7.2.2016)

Ὁμιλία 
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου
κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς
(7 Φεβρουαρίου 2016)


Ἱερώτατε καὶ προσφιλέστατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, ἅγιε Κορωνείας κ. Παντελεῆμον,
Ἐξοχ. κ. Ὑπουργέ, 
Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καὶ Ἱερατικῶς Προϊστάμενε τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης,
Κυρίαι καὶ Κύριοι Πρόξενοι,
Εὐλογημένοι προσκυνηταὶ καὶ πάντες οἱ παροικοῦντες εἰς τὴν «ξακουστήν» πρωτεύουσαν τῆς Ἰωνίας, τὴν Σμύρνην, 

Ἔχομεν σήμερον τὴν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν καὶ χαράν, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μὲ τὸν ἀδελφὸν ἅγιον Κορωνείας συμπρεσβυτέρους καὶ συνδιακόνους, τὸν Ἐξοχώτατον...... νὰ ἱερουργῶμεν «μυστήρια Θεοῦ» εἰς τὸν Ἱερὸν τοῦτον Ναὸν τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, ὁ ὁποῖος «μέσα ἀπὸ τ᾿ ἀστείρευτο τῆς μνήμης τὸ πιθάρι, ἀναμοχλεύει τοὺς σωροὺς τῆς θύμισης», καὶ μᾶς φέρνει εἰς τὸν νοῦν, τὸν  περίφημον Ναὸν μὲ τὸ ἐξακουστὸν κωδωνοστάσιον, «ἕνα πάλλευκον καὶ πολυσύνθετον κομψὸν οἰκοδόμημα ἀπὸ ὡραῖα λευκὰ μάρμαρα, μὲ κίονας καὶ κιονίσκους καὶ τὸξα καὶ τοξίδια, μὲ εὔμορφα γεγλυμμὲνα στολίσματα», ὅπως περιγράφει τὸ μοναδικὸ αὐτὸ κόσμημα τῆς Ἰωνίας ὁ ἐξαίρετος λογοτέχνης Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης, ὁ μετέπειτα μεγαλόσχημος μοναχὸς Ἀνδρόνικος («Μὲ τοῦ Βορηᾶ τὰ κύματα», ἐκδ. Σιδέρη, Ἀθῆναι, σελ. 33).

«Ἂς εἰσέλθωμεν λοιπόν» νοερῶς καὶ ἡμεῖς, εὐλογημένοι προσκυνηταὶ τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων μας, ἀλλὰ καὶ τῆς μνήμης καὶ τῆς ἀναμνήσεως, ἀκολουθοῦντες τὴν γλαφυρὰν περιγραφὴν τοῦ μακαριστοῦ λογοτέχνου καὶ μοναχοῦ, ἂς εἰσέλθωμεν, λέγομεν, «εἰς τὴν Μητρόπολιν τῆς Σμύρνης. Μεγάλη, δενδροφυτευμένη, ἀνθόσπαρτος καὶ δροσόλουστος πλατεῖα, μὲ πλατάνους, χλοεροὺς καὶ εὐώδεις βασιλικούς, περικλείει τὸν σεπτὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, ταπεινὸν ἔξωθεν, εὐτελῆ, ἄνευ τρούλλου, πλὴν γέμοντα ἔνδον ἀρχαιότητος, καλλιτεχνημάτων, ἱερῶν εἰκόνων θαυμασίων ἁγίων μορφῶν, καὶ κατανύξεως» («Μὲ τοῦ Βορηᾶ τὰ κύματα», ἔ.ἀ., σελ. 33)∙ Αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία, ἔστω καὶ ἂν δὲν ὑπάρχει σήμερα κτιριακῶς, ὅμως ζῇ καὶ ὑπάρχει εἰς τὴν καρδίαν μας –καὶ τί λέγομεν! ὑπάρχει ἀληθῶς εἰς τὴν καρδίαν καὶ εἰς τὴν μνήμην ὁλοκλήρου τοῦ Ὀρθοδόξου Γένους μας-.

Καὶ ἦτο ἀληθῶς ἡ Μητρόπολις τῆς Σμύρνης, ἀνταξία τῆς πρωτευούσης τῆς Ἰωνίας, τὴν ὁποίαν ἀρωματίζει «ὁ ἄνεμος τῆς Ἀνατολῆς, τῆς κοιτίδος τῶν Προφητῶν, τῶν τεχνῶν καὶ τῶν ἐπιστημῶν, τῆς κοιτίδος ἐν γένει τοῦ φωτός, τῆς κοιτίδος καὶ τῶν μαρτύρων, ὅπου ἡ γῆ της εἶναι βαθειὰ ποτισμένη μὲ τὰ μαρτυρικὰ αἵματα τῆς Χριστιανοσύνης». 

Καὶ μόνον τὸ ὄνομα παλαιᾶς Ἁγ. Φωτεινῆς ἀφυπνίζει τόσας ἱεράς, ἀλλὰ καὶ μαρτυρικὰς μνήμας, ἐδῶ εἰς τὴν Σμύρνην μὲ τὴν δρόσον τὴν πολλήν, μὲ τὸν θεῖον ζέφυρον, μὲ τὸ ἀνθόσπαρτον καὶ ἀνθομύριστον Κορδελιό, μὲ τὸ ὀνομαστόν «Καί» -ὅπου ἐφέτος τὰ Θεοφάνεια ἐρρίφθη ὁ Τίμιος Σταυρὸς καὶ ἡγιάσθησαν τὰ νερὰ τοῦ Αἰγαίου ποὺ τότε ἐδέχθησαν τόσους μαρτυρικῶς ξεριζωμένους˙ ἀλλὰ καὶ σήμερα -φεῦ!- αὐτὰ τὰ νερὰ δέχονται καὶ καταπίνουν ἑκατοντάδες ἐπίσης ξεριζωμένους ἀπὸ τὰς Ἑστίας των πρόσφυγας. Ὁ ἔξοχος ὑμνητής τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἀνατολῆς Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης, τόσον πολὺ ἐνθουσιάσθηκε ἀπὸ τὸν ἥλιον τῆς Σμύρνης, ὥστε νὰ γράφῃ χαρακτηριστικῶς: «Ὅταν ἔβλεπον τὴν τελευταίαν φωτεινὴν γραμμὴν τοῦ εἰς τὴν θάλασσαν βυθιζομένου ἡλίου, μοὶ ἐφάνη ὡς μία κεφαλὴ χρυσῆ, βρέφους χρυσοῦ, βαπτιζομένου εἰς τὸν Ἰορδάνην. Καὶ εἶπα: χωρὶς ἄλλο ὁ Ὅμηρος ἦτο Σμυρναῖος• καὶ θὰ εἶχε μάλιστα τὸ σπίτι του ἐκεῖ εἰς τό «Καί», κανένα κεντητὸν ἀνατολικὸν μέγαρον, καὶ ἀπὸ τὸ μαρμαροστόλιστον μπαλκόνι του, θὰ ἔβλεπε τὴν χρυσῆν δύσιν τοῦ ἡλίου, ἣν τόσον θαυμαστῶς περιέγραψε» («Μὲ τοῦ Βορηᾶ τὰ κύματα», ἔ.ἀ., 25-26).

Ἀδελφοί μου, 

Ὁ Θεὸς ἤκουσε τὴν προσευχήν μας καὶ ηὐδόκησεν, ὥστε κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια, χάρις καὶ εἰς τὴν καλὴν προαίρεσιν τῶν ἀρχῶν τοῦ τόπου, καὶ εἰς τὴν θυσιαστικὴν διακονίαν πολλῶν ἀνωνύμων καὶ ἐπωνύμων ἀνθρώπων, ὅπως ὁ ἐφημέριος τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης ἀγαπητὸς Ἀρχιμανδρίτης π. Κύριλλος Συκῆς, νὰ τελῆται πλέον, ὅλο καὶ πιὸ συχνά, ἡ ἀναίμακτος ἱερουργία, προσφερομένη ὡς «ἅγια τοῖς ἁγίοις», ὑπὲρ τῶν εἰρηνικῶς ἢ βιαίως τελειωθέντων ἐν τῇ Ἰωνικῇ Γῇ, οἱ ὁποῖοι ἀναφωνοῦν ἀοράτως καὶ μυστικῶς μαζί μας σήμερα: «Εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός».

Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, σήμερα ὅλοι μας μὲ τὰ προσκυνήματά μας αὐτὰ  προσθέτουμε ἓνα ἀκόμη κρίκον εἰς τὴν χρυσῆν ἁλυσίδα δόξης καὶ ἀδοξίας, λησμονιᾶς καὶ μνήμης, τὴν ἁλυσίδα τῆς πολιτισμικῆς καὶ πνευματικῆς παραδόσεως τῆς Σμύρνης, ὁ ὁποῖος κρίκος, παρὰ τὰς περιπετείας τῆς ἱστορίας, παραμένει ἀδιάσπαστος καὶ ἑνώνει τὸν τυφλὸν Ὅμηρον καὶ τοὺς ἀοιδοὺς τῶν ὁμηρικῶν ἐπῶν μὲ τὸν ἀνώνυμον τυφλὸν ἱεροψάλτην, τὸν ὁποῖον ἤκουε κάθε πρωῒ ὁ Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης εἰς τὴν παλαιὰν Ἁγίαν Φωτεινήν, «ψάλλοντα τὸν Χερουβικὸν ὕμνον καὶ τὸ Ἄξιόν ἐστιν εἰς ἐναρμόνιον πρῶτον ἦχον», «μὲ μίαν γλυκυτάτην φωνήν». Ἑνώνει ὁ κρίκος αὐτὸς ὁ χρυσοῦς τὴν μικρὰν ἐδῶ Ἁγίαν Φωτεινὴν τῆς πρώην Ὁλλανδικῆς Κοινότητος Σμύρνης μὲ τὴν παλαιὰν μεγαλοπρεπῆ Ἁγίαν Φωτεινήν∙ ἑνώνει τὸν πρῶτον Ἐπίσκοπον Σμύρνης μὲ τὸν τελευταῖον Χρυσόστομον τὸν Καλαφάτην∙ ἑνώνει τὸν ἐξ Ἑλλάδος νεώτερον Σμυρναῖον προσκυνητὴν μὲ τὸν διὰ τὴν ἀσάλευτον οὐράνιον πατρίδα ἀναχωρήσαντα Σμυρναῖον πρόγονόν του∙ ἑνώνει τὰς δύο Ἠπείρους καὶ φέρνει ἐγγὺς τοὺς δύο λαούς, Τουρκικὸν καὶ Ἑλληνικόν, καὶ πολλοὺς ἄλλους λαοὺς καὶ ἔθνη πολλά.

Ταῦτα λέγοντες καὶ μαρτυροῦντες, εὐχόμεθα, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα, εἰς πάντας εὐλογημένον τὸ προσκύνημά μας αὐτό, καὶ πλουσίαν τὴν ἀντίδοσιν τοῦ Κυρίου, μὲ τὰς πρεσβείας τῶν Ἁγίων τῆς Ἰωνίας καὶ τῶν ἐνταῦθα ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ τοῦ Γένους μαρτυρησάντων. Ἀμήν.

Στιγμές από την εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου στον Ναό της Σχολής SAHETI του Γιοχάνεσμπουργκ

Πρωί Κυριακής, 7ης Φεβρουαρίου 2016, προεστώτος του Σεβ. Μητροπολίτου Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας κ. Δαμασκηνού και εφημερεύοντος του Αρχιμανδρίτου Πέτρου Παργινού. Ακολούθησε λαϊκό γλέντι των Ελλήνων της περιοχής στις αυλές του Ναού και της Σχολής.
















Πανήγυρις Υπαπαντής στην περιοχή Sartrouville Παρισίων | Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου ο π. Νικόλαος Ξένος, ο Ζακύνθιος

Φωτογραφική ανταπόκριση από Παρίσι για την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ INFO: Γιώργος Φερδής 




















Στην ενορία της Υπαπαντής του Κυρίου στο Παρίσι, οι Ορθόδοξοι κάτοικοι της γαλλικής πρωτεύουσας γιόρτασαν σήμερα με πανηγυρική θεία λειτουργία την εορτή της Υπαπαντής.

Της θείας λειτουργίας προεξήρχε ο Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, πλαισιούμενος από τον προϊστάμενο του ναού π. Νικόλαο Ξένο και τον π. Παναγιώτη Ξενιτέλλη. Πολλοί ήταν οι Έλληνες της διασποράς που συμμετείχαν στην εορταστική ατμόσφαιρα της ενορίας.

Λίγο πριν το τέλος της λειτουργίας, ο Ποιμενάρχης της Γαλλίας κ. Εμμανουήλ μετέφερε τις ευχαριστίες για τον κόσμο που βοήθησε στη λαμπρή διεξαγωγή της εορτής και τόνισε ποσό σημαντικό είναι το έργο της ενορίας να γίνεται σε συνεργασία λαϊκών και κληρικών.

Αμέσως μετά, αναφέρθηκε στα χαρίσματα που κοσμούν τον ιερατικό προϊστάμενο του ναού της Υπαπαντής στην περιοχή του Sartrouville π. Νικόλαο Ξένο και εξήγησε ότι, με τη βούληση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και τη συγκατάθεση του ιδίου, προάγεται από σήμερα ο π. Νικόλαος στον βαθμό του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου.

Με βαθειά συγκίνηση, ο π. Νικόλαος ευχαρίστησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη αλλά και τον Μητροπολίτη Γαλλίας για τη βοήθεια και τη στήριξή του στο δύσκολο έργο της διασποράς.

Ο πιστός κόσμος φώναξε το «άξιος» με μεγάλη χαρά αφού αναγνωρίστηκε το έργο του π. Νικολάου ο οποίος υπηρετεί την Μητρόπολη Γαλλίας από το 1990, που σημαίνει 26 χρόνια στην ελληνική διασπορά.

Ο κ. Εμμανουήλ ευχήθηκε καλή συνέχεια στο έργο του και τον ευχαρίστησε για τα λόγια αγάπης που είπε στο λόγο του. Αμέσως μετά, όλος ο κόσμος πήρε από τα χέρια του π. Νικολάου το αντίδωρο και του ευχήθηκε καλή δύναμη στο ιερατικό έργο του.

Σύντομο βιογραφικό του π. Νικολάου Ξένου

Ο π. Νικόλαος Ξένος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, όπου παρακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές του. Το 1973 εισήχθη στην Εκκλησιαστική Ριζάρειο Σχολή.

Το 1975 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου σπούδασε στη Σορβόννη Φιλολογία, από όπου και έλαβε τα πτυχία Licence και Maîtrise lettres modernes. Από το 1980 υπηρετεί ως εκπαιδευτικός σύμβουλος (Conseiller Principal d’ Éducation) στην Μέση Γαλλική Εκπαίδευση.

Το 1990 χειροτονήθηκε Διάκονος και Αρχιδιάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Γαλλίας κ. Ιερεμία και το 1996 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον μακαριστό πρώην Μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα, το 1998 προήχθη σε Πρωτοπρεσβύτερο και υπηρετεί στον Ι. Ν. Υπαπαντής του Κυρίου στην περιοχή Sartrouville του Παρισιού.

---------------------------------------------

Σημείωση Νυχθημερόν και π. Π. Κ.

Από την θέση αυτήν συγχαιρόμαστε για την μεγάλη τιμή, αυτήν του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου, με την οποία περιεκόσμησε ο Πρώτος των Ορθοδόξων ένα ενεργό στέλεχος της εκκλησιασικής Διασποράς της Ελλάδας και Ζακύνθιο Κληρικό, τον πατέρα Νικόλαο Ξένο, σάρκα από την σάρκα του νησιού μας. 
          Ο π. Νικόλαος έχει προσφέρει τα μέγιστα στην Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία από την έπαλξη της διακονίας του και ως εκ τούτου ο Οικουμενικός Πατριάρχης, άξια και δίκαια, επέβλεψε επ' αυτόν και, διά του οικείου Μητροπολίτου, του Σεβ. Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, τού απένειμε σήμερα την ύψιστη αυτή τιμή του Φαναρίου! 
          Ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Άγιος Θεός να τον ενισχύει προς κάθε αύξηση, ακμαιότητα και αγιότητα, ώστε επί έτη πολλά και μακρά να ευαρεστήσει τω Θεώ, τω Πατριάρχη και τη τοπική Εκκλησία της Γαλλίας. Σε εμάς τους Ζακυνθίους απομένει η δίκαιη καύχηση ότι ένα ακόμη παιδί μας, ένας εξαίρετος φίλος και άδολος αδελφός μας αναγνωρίζεται από την σεπτή Κορυφή της υπ' ουρανόν Ορθοδοξίας και βραβεύεται με την ανώτερη δυνατή τιμή! Άξιος, π. Νικόλαε, πάλιν και πολλάκις!

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συμπροσευχόμενος στον Ναό της Αγίας Φωτεινής Σμύρνης και οι λοιπές επαφές του[+ videos]

Σήμερα, κατά την κυριακάτικη θεία Λειτουργία της 7ης Φεβρουαρίου 2016, ο Οικουμενικός Πατριάρχης παρεχώρησε την χοροστασία, που είχε εξαγγελθεί, στον Μητροπολίτη Κορωνείας κ. Παντελεήμονα, ο οποίος ευρίσκεται προσκυνηματικώς στη Σμύρνη, παρά τους πόδας του Πατριάρχου του Γένους. Λειτούργησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Σκιαδαρέσης, ενώ ο κ. Βαρθολομαίος παρέμεινε στο Ιερό Βήμα. Παρέστησαν ο Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Γιάννης Αμανατίδης, ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Άγκυρα κ. Κυριάκος Λουκάκης και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Σμύρνη κ. Θεόδωρος Τσακίρης.
          Σε δηλώσεις του ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στο δράμα των νέων προσφύγων, οι οποίοι καταφθάνουν από τη Συρία και πεθαίνουν στο Αιγαίο, εστιάζοντας στα παιδιά που πνίγονται και τονίζοντας ότι είναι ανάγκη να μπει ένα τέλος σε αυτό τον πόλεμο.