Με βαρυσήμαντη εγκύκλιο που απευθύνεται προς τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους, τον Ιερό Κλήρο και τις μοναστικές αδελφότητες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος θίγει κατατοπιστικά και υπεύθυνα τα ζητήματα που άπτονται της πανδημίας του κορωνοϊού και των ανυπολόγιστων συνεπειών της, εφιστώντας την προσοχή σχετικά με τους ενδεδειγμένους τρόπους διαχείρισης αυτών των ζητημάτων.
Μεταξύ άλλων, σημειώνει πως το θέμα του εμβολιασμού κατά της Covid-19 και κάθε εμβολιασμού είναι πρωτίστως θέμα ιατρικό και επιστημονικό, επισημαίνοντας ότι η Εκκλησία ακούει τους ειδικούς και προσθέτοντας ότι «προτρέπουμε το λαό μας να εμβολιαστεί, δίχως να υποχρεώσουμε κανέναν, σεβόμενοι την ελευθερία του κάθε ανθρώπου».
Εξάλλου, για το ενδεχόμενο απαγόρευσης της εισόδου των μη εμβολιασμένων πιστών στους χώρους λατρείας στην Αυστραλία, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος τονίζει ότι «προσωπικώς δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσω με αυτό το μέτρο, το οποίο διαχωρίζει τους πιστούς σε εμβολιασμένους και μη εμβολιασμένους». «Οι πόρτες των Εκκλησιών μας», επισημαίνει, «θα είναι ανοικτές για όλους. Δεν αποδέχομαι ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εκκλησιαστούν και δεν θα τους το επιτρέπουμε».
Καθιστώντας σαφές, πάντως, ότι τα δύσκολα και μεγάλα προβλήματα πρέπει να λύνονται με σύνεση, διάλογο και με την παρουσίαση εναλλακτικών προτάσεων, γνωστοποιεί ότι ήδη ο ίδιος βρίσκεται σε συνομιλίες με τις αρχές, καθώς και με κάποιους θρησκευτικούς αρχηγούς της Αυστραλίας, ενώ μια ομάδα ιατρών έχει αναλάβει την αποστολή να ετοιμάσει ένα επιστημονικό και τεκμηριωμένο σχέδιο, με συγκεκριμένες οδηγίες, ώστε να επιτρέπεται η είσοδος των μη εμβολιασμένων στους Ιερούς Ναούς.
Αυτό το σχέδιο θα κατατεθεί από την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας στις κατά τόπους Πολιτείες, συνοδεύοντας τη διεκδίκηση του ανθρωπίνου δικαιώματος του εκκλησιασμού.
Ακολουθείη Εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα:
ΜΑΚΑΡΙΟΣ
ἐλέῳ Θεοῦ, Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, ὑπέρτιμος καὶ Ἐξαρχος πάσης Ὠκεανίας, τοῖς Θεοφιλεστάτοις Ἐπισκόποις, τῷ εὐαγεῖ κλήρῳ, ταῖς μοναστικαῖς ἀδελφότησι τῆς ἐν Αὐστραλίᾳ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, χάρις εἴη καὶ εἰρήνη παρά τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Τιμιώτατοι Ἀδελφοὶ συνεπίσκοποι καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Πλησιάζουν σχεδὸν δύο χρόνια ἀπὸ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2019, τότε, δηλαδή, ποὺ ἄρχισε ἡ ἐξάπλωση τῆς πανδημίας ἀπὸ τὴν πόλη Οὐχὰν τῆς Κίνας σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Ἡ νέα αὐτὴ δυσάρεστη κατάσταση προκάλεσε παγκόσμιες ἀναταράξεις, ὁδήγησε ἐκατομμύρια συνανθρώπων μας στὸ θάνατο καὶ ἐπέφερε ἀνυπολόγιστες συνέπειες καὶ μεταβολὲς στὴν οἰκονομική, κοινωνική, πολιτική, ὑπαρξιακή, ψυχική, ἀκόμη καὶ ἐκκλησιαστικὴ πτυχὴ τῆς καθημερινότητας τῶν ἀνθρώπων. Τὸ κλείσιμο τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί ἡ ἀπαγόρευση τῆς δημόσιας λατρείας, ὁ τρόπος μεταδόσεως τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ ἄλλα σχετικά ἀπετέλεσαν ἐν πολλοῖς αἰτίες πιέσεως καὶ παραπικρασμοῦ, ἐντόνου διαλόγου ἀλλὰ καὶ συγκρούσεως μεταξὺ Ἐκκλησίας καί πολιτειακῶν καὶ νομοθετικῶν συστημάτων.
Στὸ πλαίσιο αὐτό, συχνὰ διαπιστώνουμε ὅτι καίρια ζητήματα, ὅπως ἡ πανδημία, συζητοῦνται ἀπὸ πρόσωπα ἀναρμόδια, πρόσωπα, δηλαδή, ποὺ στεροῦνται θεολογικῆς τεκμηριώσεως καὶ ἐπιστημονικῆς γνώσεως. Μάλιστα, ὁ λόγος αὐτῶν τῶν προσώπων, ἐκτὸς τοῦ ὅτι εἶναι ἐπιπόλαιος καὶ καταγγελτικός, προβάλλεται καὶ πολὺ πρὶν διατυπωθεῖ ὁ ὑπεύθυνος ἐκκλησιαστικὸς λόγος τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, μὲ σαφῆ πρόθεση τὴν ὑποτίμηση καὶ ὑποβάθμισή του. Ἐπὶ παραδείγματι, διαδίδεται ὁ ἐπικίνδυνος ἰσχυρισμός ὅτι ἐντὸς τῶν Ναῶν δὲν μεταδίδονται ἀσθένειες, ἄποψη ἡ ὁποία ἀκούστηκε σὲ κηρύγματα ἀρχιερέων καὶ ἄλλων ἀξιωματούχων κληρικῶν (εὐτυχῶς ἐλαχίστων), μὲ τὸ ἀνυπόστατο θεολογικὸ ἐπιχείρημα ὅτι μέσα στὸ Ναὸ ὅλα εἶναι ἁγιασμένα: ἡ σκόνη ποὺ πατᾶμε στὸ δάπεδό του, τὰ μάρμαρα, οἱ πέτρες, τὰ ξύλα, τὰ χρώματα κλπ, καὶ ὡς τέτοια μεταποιοῦνται σὲ φορεῖς τῆς Θείας Χάριτος, προφυλάσσοντάς μας ἔτσι ἀπὸ πανδημίες καὶ διάφορα ἄλλα δεινά. Βεβαίως, αὐτὲς οἱ ἀπόψεις ταυτίζονται περισσότερο μὲ τὴν εἰδωλολατρία καὶ ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπὸ τὴν Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Πέραν τούτου, ὅμως, τὰ πρόσωπα ποὺ ὑποστηρίζουν καὶ διαδίδουν τέτοιες ἀνορθόδοξες θεωρίες διαμορφώνουν, δυστυχῶς, τὴν ἄποψη καὶ τὴ στάση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, προκαλώντας δυσπιστία πρὸς τοὺς κατὰ τόπους ποιμενάρχες, ἀκόμη καὶ πρὸς αὐτὸν τὸν ἐπίσημο λόγο τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ νέος κορωνοϊὸς ἔφερε στὴν ἐπιφάνεια, μεταξὺ ἄλλων, καὶ ἕνα ὑποβόσκον «ὑποκείμενο νόσημα», αὐτὸ τῆς πολυγλωσσίας στὴν Ἐκκλησία, κάτι ποὺ παραπέμπει σ᾽ ἐκεῖνον τὸν παλαιὸ «ἰό» τῆς Βαβέλ. Μία πρόχειρη ἔρευνα στὸ διαδίκτυο θὰ σᾶς πείσει γι᾽ αὐτὴ τὴν προσωπικὴ μου διαπίστωση. Ἐπίσης, μία ἔρευνα στὰ προσωπικὰ μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως τῶν κληρικῶν μας ἤ στὰ κηρύγματα ποὺ ἀκούγονται ἀπὸ κάποιους κληρικούς μας στοὺς Ναοὺς θὰ σᾶς πείσουν γι᾽ αὐτὴ τὴν πολυγλωσσία, ἡ ὁποία πραγματικὰ μπερδεύει, ἀπογοητεύει καὶ κυρίως δὲν βοηθᾶ τοὺς ἀνθρώπους μας. Ἔχοντας ὑπ᾽ ὄψιν μου αὐτὰ τὰ δεδομένα, ἐφιστῶ τὴν προσοχὴ σας στὰ ἀκόλουθα:
Ὠς κληρικοὶ ὀφείλετε νὰ μὴ λησμονεῖτε τὴν ἰδιότητὰ σας. Σχετικῶς μὲ ἀναρτήσεις στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως ἀπὸ κληρικούς, θὰ ἐπανέλθω σύντομα μὲ νέα ἐγκύκλιο, διότι φτάνουν συχνά στὸ γραφεῖο μου γράμματα ἐνοριτῶν κάποιων κληρικῶν μας, μὲ φωτογραφικὸ ὑλικὸ καὶ κείμενα, τὰ ὁποῖα δὲν ἐκφράζουν ἱερατικό ἦθος καὶ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα. Ὠστόσο, σχετικῶς μὲ τὸν κορωνοϊό καὶ τὴν πανδημία, νὰ ἔχετε ὑπ᾽ ὄψιν σας πώς ὅ,τι δημοσιεύετε ὁ κόσμος τὸ ἐκλαμβάνει ὡς τὴ φωνὴ ἑνὸς κληρικοῦ καὶ, κατ᾽ ἐπέκτασιν, ὡς τὴ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἐκπροσωπεῖ. Μὴ λησμονεῖτε, λοιπὸν, ὅτι ἡ ἰδιότητὰ σας δὲν σᾶς ἐπιτρέπει νὰ λειτουργεῖτε ὡς ἰδιῶτες. Ὅπως τὸ ξέρετε, ὁ κληρικός, ἀκόμη κι ὅταν ἀποχωρεῖ ἀπὸ τὴν ἐνεργό διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ἀποσχηματίζεται, δὲν παύει νὰ ἱερουργεῖ τὰ ἱερὰ Μυστήρια, δὲν παύει νὰ μετέχει στὶς ἱερατικές συνάξεις τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, δέν παύει ποτὲ νὰ εἶναι κληρικός. Θὰ πρέπει, λοιπὸν, πάντοτε καὶ γιὰ κάθε περίσταση νὰ λειτουργεῖτε καὶ νὰ δραστηριοποιεῖστε ὡς μέλη τοῦ σώματος ποὺ λέγεται Ἐκκλησία. Ὄχι ὡς μεμονωμένα ἄτομα, ὄχι ὡς αὐτόνομες ἐκκλησιαστικές ὀντότητες καὶ φωνές, ὄχι ὡς ἀκέφαλοι, ἀδέσποτοι καὶ μὴ ἔχοντες ποιμένα κληρικοί, ἀλλ᾽ ὡς μέλη τῆς Ἱερατικῆς Οἰκογένειας τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας. Ἐὰν κάποιος δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ εὐρίσκεται σὲ αὐτὴ τὴν οἰκογένεια, ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἀποχωρήσει, δὲν ἔχει ὅμως τὸ δικαίωμα νὰ ἀκολουθεῖ δικὴ του πορεία καὶ μάλιστα ἀντιεκκλησιαστικὴ καὶ ἀνορθόδοξη.
Τὸ θέμα τοῦ ἐμβολιασμοῦ καὶ κάθε ἐμβολιασμοῦ εἶναι πρωτίστως θέμα ἰατρικὸ καὶ ἐπιστημονικό. Ἐμεῖς οἱ κληρικοὶ ποὺ δὲν ἔχουμε τὶς ἀπαιτούμενες γνώσεις εἶναι ἁγιότερο καὶ πνευματικότερο νὰ ρωτοῦμε καὶ νὰ ἀκοῦμε. Ὅταν ἔχουμε ἀνησυχίες καὶ ἀμφιβολίες γιὰ κάποια δημόσια καὶ κρίσιμα ζητήματα, ἐπικοινωνοῦμε μὲ τὸν Ποιμενάρχη μας καὶ σὲ αὐτὸν καταθέτουμε τὶς σκέψεις μας. Αὐτὸς, στὴ συνέχεια, ἔχει τὴν εὐθύνη νὰ μεταφέρει τὴν ἀνησυχία τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ τῆς Ἐπαρχίας του στὴ Σύνοδο καὶ ἡ Σύνοδος, μὲ τὴ σειρά της, θὰ ἀποφασίσει, ἀφοῦ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐκφράζεται συνοδικῶς. Ὅταν γιὰ κάποια ζήτηματα, ἀκόμη καὶ ἰατρικά, ὑπάρχουν ἠθικὰ καὶ πνευματικὰ διλήμματα, τότε τὰ ὑπογραμμίζουμε καὶ τὰ προβάλλουμε καὶ κατόπιν, μὲ ἐκκλησιαστικὴ εὐπρέπεια, καταθέτουμε τὶς ἀπόψεις μας πρὸς τοὺς ἁρμοδίους, διεκδικώντας ἀλλαγές ἤ λύσεις. Γιὰ παράδειγμα, μαζὶ μὲ τὸν Καθολικὸ καὶ Ἀγγλικανὸ Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Σύδνεϋ ἀποστείλαμε πρὸς τὸν Πρωθυπουργό τῆς χώρας μας κ. Scott Morrison ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας λόγω τῆς χορήγησης συγκεκριμένου ἐμβολίου, τοῦ ὁποίου ἡ παραγωγὴ βασίζεται σὲ κυτταρικές σειρές ἐμβρύου ἀπὸ ἔκτρωση. Αὐτὸ, ὅμως, δὲν σημαίνει ὅτι ὅλα τὰ ἐμβόλια εἶναι ἠθικῶς μὴ ἀποδεκτά. Ἰδιαίτερα γιὰ τὴν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ κυκλοφοροῦν παγκοσμίως περίπου 30 ἐμβόλια. Κάποια ἀπὸ αὐτὰ δὲν παράγονται μὲ τὴ χρήση κυτταρικῶν σειρῶν ἀπὸ σκοτωμένα ἐμβρυα. Ἑπομένως, δὲν ὑπάρχει πνευματικὸ, ἐκκλησιαστικὸ ἤ κανονικὸ ζήτημα νὰ ἐμβολιαστεῖ κάποιος μὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐμβόλια αὐτὰ. Ἡ παγκόσμια ἐπιστημονικὴ κοινότητα μᾶς λέει ὅτι ὁ ἐμβολιασμὸς εἶναι ἡ μόνη λύση γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς πανδημίας. Ἀκοῦμε, λοιπὸν, τοὺς εἰδικούς. Προτρέπουμε τὸ λαὸ μας νὰ ἐμβολιαστεῖ, δίχως νὰ ὑποχρεώσουμε κανέναν, σεβόμενοι τὴν ἐλευθερία τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Τὸ πνεῦμα, ὅμως, τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι ἀντιεπιστημονικό, ἀντιιατρικό ἤ ἀντιεμβολιαστικὸ γιὰ τὰ ἐμβόλια ποὺ δὲν προέρχονται ἀπὸ ἔμβρυα. Ἤδη ἐμβολιάζετε τὰ παιδιὰ σας ἀπὸ τὴ νηπιακὴ τους ἡλικία, γιατὶ ἀκριβῶς τὸ πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι ἀντιεμβολιαστικό, οὔτε ἐναντίον τῆς ἐπιστήμης.
Μεγάλη δυσκολία ἀντιμετωπίζουμε τὶς ἡμέρες αὐτὲς, διότι ἤδη στὴν Πολιτεία τῆς Βικτώριας ἐξήγγειλαν ὅτι δὲν θὰ ἐπιτρέπεται ἡ εἴσοδος στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς μας σὲ πιστοὺς μὴ ἐμβολιασμένους. Γιὰ τὶς λοιπὲς Πολιτεῖες δὲν ἔχουν γίνει παρόμοιες ἐξαγγελίες, παρὰ τὰ ὅσα λέγονται ἀπὸ τὰ μέσα γενικῆς ἐνημερώσεως. Βεβαίως, ἀποτελεῖ ἀναφαίρετο δικαίωμα τοῦ κάθε ἀνθρώπου νὰ λατρεύει τὸν Θεὸ στὸ Ναὸ, πρᾶγμα ποὺ ἰσχύει πολὺ περισσότερο γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς, ποὺ πιστεύουμε στὸ Ἱερὸ Εὐγγέλιο, τὸ ὁποῖο τονίζει μὲ ἔμφαση τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν ἰσότητα. Προσωπικῶς δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ συμφωνήσω μὲ αὐτὸ τὸ μέτρο, τὸ ὁποῖο διαχωρίζει τοὺς πιστοὺς σὲ ἐμβολιασμένους καὶ μὴ ἐμβολιασμένους. Οἱ πόρτες τῶν Ἐκκλησιῶν μας θὰ εἶναι ἀνοικτὲς γιὰ ὅλους. Δὲν ἀποδέχομαι ὅτι θὰ ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ θέλουν νὰ ἐκκλησιαστοῦν καὶ δὲν θὰ τοὺς τὸ ἐπιτρέπουμε. Γι᾽ αὐτὸ τὸ πολύ εὐαίσθητο ζήτημα ἔχω ξεκινήσει ἐδῶ καὶ δέκα ἡμέρες περίπου συνομιλίες μὲ τὶς ἀρχὲς καθὼς καὶ μὲ κάποιους θρησκευτικοὺς ἀρχηγοὺς τῆς χώρας μας. Ἐπίσης, ἔχει ὁριστεῖ μία ὁμάδα ἰατρῶν, ἡ ὁποία ἑτοιμάζει ἐπιστημονικὸ καὶ τεκμηριωμένο σχέδιο, μὲ συγκεκριμένες ὁδηγίες, ὥστε νὰ ἐπιτρέπεται ἡ εἴσοδος τῶν μὴ ἐμβολιασμένων στοὺς Ναούς. Αὐτὸ τὸ σχέδιο θὰ καταθέσουμε, ὡς Ἀρχιεπισκοπὴ Αὐστραλίας, στὶς κατά τόπους Πολιτεῖες καὶ θὰ ζητήσουμε κατανόηση ἤ μᾶλλον θὰ διεκδικήσουμε τὸ ἀνθρώπινο δικαίωμα τοῦ ἐκκλησιασμοῦ. Πάντως, ἡ μέχρι τώρα ἐμπειρία μου μὲ ἔχει διδάξει ὅτι τὰ δύσκολα καὶ μεγάλα προβλήματα τὰ λύνουμε μὲ σύνεση, διάλογο καὶ παρουσιάζοντας ἐναλλακτικὲς προτάσεις. Τὸ νὰ γράφουμε ἐπιστολὲς διαμαρτυρίας, χωρὶς πρῶτα νὰ ἔχουμε ἐπικοινωνήσει μὲ τοὺς ἁρμοδίους Ὑπουργοὺς, ἤ τὸ νὰ ἀπειλοῦμε καὶ νὰ φωνάζουμε, δίχως νὰ προτείνουμε μία ἐναλλακτικὴ λύση, ὁδηγεῖ σὲ διχασμό καὶ φυσικὰ σὲ μὴ ἐπιθυμητὰ ἀποτελέσματα. Γι᾽ αὐτὸ καὶ πάλι σᾶς προτρέπω νὰ μὴ βιάζεστε νὰ κρίνετε, νὰ δημοσιεύετε, νὰ ἐλέγχετε καὶ νὰ λαμβάνετε θέση, δίχως νὰ ρωτᾶτε, γιὰ βασικὰ τουλάχιστον θέματα, τὴν κανονικὴ σας ἀρχή, ποὺ εἶναι ἡ Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Αὐστραλίας καὶ ὁ ἑκάστοτε Ἀρχιεπίσκοπος. Σᾶς ὑπενθυμίζω ὅτι, ἄν μέχρι σήμερα, παρὰ τὶς δυσκολίες, ἔχουμε καταφέρει νὰ διαχειριστοῦμε τὸ ζήτημα τῆς Θείας Κοινωνίας μὲ ἡρεμία καὶ γαλήνη, αὐτὸ δὲν ὀφείλεται στοὺς ἡρωισμοὺς καὶ παληκαρισμούς κάποιων κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνόμιζαν ὅτι μὲ ἀναρτήσεις στὶς προσωπικὲς τους σελίδες στὸ διαδίκτυο θα γίνουν ὁμολογητές, ἀλλὰ στὸ διάλογο καὶ στὴν ἀγαπητικὴ σχέση ποὺ προσπαθῶ νὰ ἔχω μὲ τὶς ἀρχές, μιὰ σχέση ποὺ οἰκοδομεῖ ἐμπιστοσύνη μεταξὺ Ἐκκλκησίας καὶ Πολιτείας.
Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις καὶ προτροπὲς σᾶς ἀσπάζομαι ὅλους, ἀγαπητοί μου πατέρες, "φιλήματι ἁγίῳ" καὶ εὔχομαι νὰ ἀποκτᾶτε καθημερινῶς μέσα ἀπὸ τή θεάρεστη διακονία σας "πνεῦμα σοφίας, πνεῦμα συνέσεως", οὕτως ὥστε νὰ ἐργάζεστε ἑνωμένοι ὅλοι μαζί στὸ σῶμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς μας, γιὰ τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.
Ἐν Σύδνεϋ, τῇ 19ῃ Σεπτεμβρίου 2021,
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Αὐστραλίας Μακάριος
MAKARIOS
by God’s mercy, Archbishop of the Most Holy Archdiocese of Australia, Primate and Exarch of All Oceania, to the God-loving Bishops, the gracious clergy, the monastic brotherhoods of the Orthodox Church in Australia, grace and peace from Jesus Christ our Saviour.
Most honourable Brother Fellow Bishops and my beloved children,
Two years are almost approaching from December 2019, namely, when the spread of the pandemic commenced from the city of Wuhan in China to the entire world. This new unfortunate situation caused global unrest, led millions of our fellow human beings to death and imposed incalculable consequences and changes to the economic, social, political, existential, mental, and even ecclesial aspects of the everyday life of people. The closure of Churches and the prohibition of public worship, the way that Holy Communion is given, and other related matters constituted on the whole causes of coercion and deception, intense dialogue, but also conflict between the Church and state and legal systems.
In this context, we often find that key issues, such as the pandemic, are discussed by unqualified persons, namely those who lack the theological competency and scientific knowledge. Indeed, the assertions of these people, notwithstanding the fact that they are superficial and denunciatory, are propounded long before the responsible ecclesial voice of the official Church, clearly intent on underestimating and undervaluing it. For example, the dangerous assertion, that within the Church no illnesses can be transmitted, is often propagated, a viewpoint that was heard in sermons of hierarchs and other official clergy (thankfully few), with the unfounded theological argument that within the Church all things are sanctified: the dust on which we walk upon the ground, the marble, the stones, the wood, the colours etc, and, as such, all these are changed into carriers of Divine Grace, thereby protecting us from pandemics and other such maladies. Certainly, such viewpoints can be identified more with idolatry, and these were condemned by the 7th Ecumenical Council. Beyond this, however, persons who support and promote such unorthodox theories shape the viewpoint and stance of the people of God, giving rise to a lack of trust towards the local Shepherds, and even towards the official voice of the Church.
This new coronavirus brought to the surface, amongst other things, a smouldering “subjective disease”, that of the multiplicity of language within the Church, something which refers to that old “virus” of Babel. A cursory study on the internet will persuade you of this personal assertion of mine. Moreover, a study of the personal social media networking of our clergy or of the sermons that are heard by certain priests of ours in the Churches will persuade you of this multiplicity of languages, which truly causes confusion, disappoints and primarily does not help our people. With these things in mind, I focus your attention on the following:
As clergy you are obliged not to forget your distinctive attribute as a priest. In relation to posts on social media from our clergy, I will soon return to this matter with a new encyclical, because correspondence often comes to my desk from parishioners in relation to certain clergy with photographed material and texts, which do not express a priestly ethos and ecclesial mindset. However, in relation to the coronavirus and the pandemic, be mindful that whatever you publish, people do consider it as the voice of a clergyman and, more broadly, as the voice of the Church which he represents. Do not forget, therefore, that your distinctive attribute as a clergyman does not allow you to function as an individual. As you know, even when a clergyman departs from the active governance of the Church, he is not defrocked, does not cease celebrating the holy Sacraments, does not cease to take part in the clergy meetings of the local Church. Therefore, in every situation you need to function and acts as members of the body which is called the Church. Not as individual members, not as autonomous ecclesial entities and voices, not as if you had no head, no bishop or no Shepherd, but as members of the Priestly Family of the Holy Archdiocese of Australia. If someone does not wish to be in this family, he has the right to leave; however, he does not have the right to follow his own way, and indeed one which is anti-ecclesial and unorthodox.
In relation to vaccination and all vaccinations, this is primarily a medical and scientific issue. It is more holy and more spiritual for us, the clergy, who do not have the requisite knowledge, to ask and to listen. When we have concerns and hesitancies for certain public or critical issues, we communicate with our Shepherd and to him we submit our thoughts. Following this, the Shepherd has the responsibility to convey the concerns of the clergy and the laity of his Eparchy to the Synod, and the Synod, in its turn, will decide, to the extent that the Orthodox Church expresses herself synodically. When, for certain issues, even medical, there are ethical and spiritual dilemmas, then we underline and delineate these; and following this, we submit our thoughts with ecclesial decency to those who are responsible for making changes or finding solutions. For example, together with the Catholic and Anglican Archbishops of Sydney, we sent a letter of protest to the Prime Minister of our country, Mr Scott Morrison, in relation to the provision of certain vaccines, whose production is based on cell linings of aborted embryos. This, however, does not mean that all vaccines are ethically unacceptable. Specifically for the coronavirus pandemic, there are approximately 30 vaccines in circulation. Some of these are not produced with the cell linings of dead embryos. Consequently, there is no spiritual, ecclesial or canonical issue for a person to be vaccinated with one of these vaccines. The international scientific community tells us that vaccination is the only solution to confront the pandemic. We therefore listen to the specialists. We urge our people to be vaccinated, without compelling anyone, respecting the freedom of every person. The spirit, however, of the Church is not anti-scientific, anti-medical or anti-vaccination in relation to vaccinations which do not come from embryos. You have already vaccinated your children from a very young age, precisely because the spirit of the Church is not anti-vaccination, not in opposition to science.
We face huge difficulties these days, because already in the State of Victoria, it was announced that entry into our Churches will not be allowed to those faithful members of the Church who have not been vaccinated. In relation to the remaining States, there have not been similar announcements, beyond what is being said in general media outlets. Certainly, it is an inalienable right of every person to worship God in Church, a right which is even more applicable for us Orthodox Christians, who believe in the Holy Gospel, which emphatically stresses freedom and equality. Personally, I will never agree with a measure which divides the faithful between vaccinated and non-vaccinated. The doors of our Churches will be open for all. I do not accept that there will be people who wish to come to Church and we will not allow them. On this most sensitive issue, I have already begun, since, ten days ago, talks with our leaders and certain religious heads of our country. Furthermore, there is a team of doctors, who is currently preparing a scientific and well-documented plan, with specific directions, so that the entry of those not vaccinated can be allowed in our Churches. As the Archdiocese of Australia, we will submit this plan to the respective States and we will seek their understanding, or rather we will claim the human right of every person to be able to attend Church. However, my experience up to this point, has taught me that we are able to solve difficult and significant issues with understanding, dialogue and by presenting alternative proposals. Writing letters of protest without having first spoken with the relevant Ministers, or to make threats and create noise, without first having submitted proposals with an alternative solution, leads to division and naturally to undesirable results. For this reason, once again, I urge you, do not be quick to judge, to make public statements, to censure and to take a position, at least on basic matters, without asking your leader, which is the Holy Archdiocese of Australia and your incumbent Archbishop. I remind you that, if to this day, beyond the manifold difficulties, we have managed to handle the matter of Holy Communion with calm and serenity, this is not due to the alleged heroism and bully-tactics of certain clergy, who thought that with posts on their personal pages on the internet they could become confessors. Rather, it has been due to dialogue and loving relations, which I try to uphold with our leaders, a relationship which builds up trust between the Church and State.
With these thoughts and appeals, I greet you all, my beloved priests “with a holy kiss” and I hope that you cultivate on a daily basis from within you God-pleasing ministry “a spirit of wisdom, a spirit of understanding”, so that you may all work united together with the body of our Holy Archdiocese, for the glory of Christ and the salvation of the people.
In Sydney, the 19th of September 2021
Your Archbishop
† Makarios of Australia
Primate of the Greek Orthodox Archdiocese of Australia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου