Γράφει και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Απόψε και αύριο βιώνουμε την πανεύφημη εορτή για την μνήμη του Οσίου Γερασίμου (1509-1579), προστάτη της γείτονος νήσου Κεφαλληνίας, όπου και σωματικώς συνεχίζει να υπάρχει θαυματουργώντας νυχθημερόν και διαιώνια!
Δεν μπορούμε, λοιπόν, να μην θυμηθούμε ότι η σεβάσμια αυτή οσιακή μορφή του ΙΣΤ΄ αιώνα έχει περάσει και από τη Ζάκυνθο σε δύο περιόδους (ως νέος και ως ιερομόναχος), έχει μάλιστα διακονήσει στο νησί μας, αν και δεν αγαπήθηκε όσο θα έπρεπε από τους συμπατριώτες μας και δη τους ορεινούς... Κατά τα θρυλούμενα, διετέλεσε εφημέριος στον ναό του Αγίου Λαζάρου στην πόλη της Ζακύνθου, ενδεχομένως βάπτισε τον Άγιο Διονύσιο, ενώ ασκήτευε σε μια -σωζόμενη μέχρι σήμερα- σπηλιά στην ορεινή Ζάκυνθο, βόρεια της Μονής των Κρημνών και του σημερινού γνωστότατου "Ναυαγίου".
Δεν μπορούμε, λοιπόν, να μην θυμηθούμε ότι η σεβάσμια αυτή οσιακή μορφή του ΙΣΤ΄ αιώνα έχει περάσει και από τη Ζάκυνθο σε δύο περιόδους (ως νέος και ως ιερομόναχος), έχει μάλιστα διακονήσει στο νησί μας, αν και δεν αγαπήθηκε όσο θα έπρεπε από τους συμπατριώτες μας και δη τους ορεινούς... Κατά τα θρυλούμενα, διετέλεσε εφημέριος στον ναό του Αγίου Λαζάρου στην πόλη της Ζακύνθου, ενδεχομένως βάπτισε τον Άγιο Διονύσιο, ενώ ασκήτευε σε μια -σωζόμενη μέχρι σήμερα- σπηλιά στην ορεινή Ζάκυνθο, βόρεια της Μονής των Κρημνών και του σημερινού γνωστότατου "Ναυαγίου".
Στις ανωτέρω δύο φωτογραφίες, που τις αποτυπώσαμε περί το 1996 ή 97 επιτόπου, φαίνεται αφενός μεν το εξωτερικό της Σπηλιάς (κάτω αριστερά είναι το στενωπό άνοιγμά της), μ' έναν απλοϊκό σιδερένιο σταυρό επάνω της, αφετέρου δε το εσωτερικό, όπου υπάρχει μια μικρή καθέδρα της εικόνας του Αγίου, κηροπήγιο, καντήλι και διάφορες εικονίτσες και λαδάκια, που μάλλον έχουν φέρει οι λιγοστοί ευσεβείς περιηγητές, οι οποίοι έχουν κατορθώσει να φθάσουν εδώ, αψηφώντας και διαβαίνοντας τους αγκαθωτούς θάμνους της εξαιρετικά δύσβατης αυτής περιοχής. Για να εισέλθει ο προσκυνητής στη Σπηλιά χρειάζεται να γονατίσει ή να σκύψει πολύ από την μισού μέτρου ύψους είσοδο. Οι μέγιστες διαστάσεις της είναι 4,30 μέτρα πλάτος, 5 μέτρα βάθος και 3,50 μέτρα ύψος. Σημειωτέον ότι στην οροφή υπάρχουν τρεις οπές, απ' όπου -λέγεται- έβγαιναν οι καπνοί από τα όποια μαγειρέματα του Οσίου.
Η φίλη και τακτική συνεργάτιδα του πολυπεριοδικού μας Μαρία Σιδηροκαστρίτη-Κοντονή είχε την ευγενή καλοσύνη να μας αποστείλει για δημοσίευση ένα εντελώς άγνωστο σχέδιο της περιοχής και της Σπηλιάς. Το αποτύπωσαν το 1992 η Ζωή Μυλωνά - Προϊσταμένη τότε του Μεταβυζαντινού Μουσείου Ζακύνθου, ο Αρχιτέκτονας Σταμάτης Χονδρογιάννης και η ίδια η Μαρία. Το παρουσιάζουμε και ολόκληρο και αποσπασματικά!
Απολυτίκιον
Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Των ορθοδόξων προστάτην και εν σώματι άγγελον και θαυματουργόν Θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πιστοί Θείον Γεράσιμον, ότι αξίως παρά Θεού, απείληφεν ιαμάτων την αέναον χάριν, ρώννυσι τους νοσούντας, δαιμονώντας ιάται, διό και τοις τιμώσιν αυτόν βρύει ιάματα.
Μεγαλυνάριον
Της Πελοποννήσου θείος βλαστός, και Κεφαλληνίας ο ασύλητος θησαυρός, και πάσης Ελλάδος το καύχημα το μέγα, Γεράσιμε θεόφρον, σκέπε την Νήσον σου. Χαίροις ο Τρικκάλων γόνος λαμπρός, χαίροις Κεφαλλήνων απροσμάχητος βοηθός, χαίροις Ιερέων το σέμνωμα και κλέος, Γεράσιμε τρισμάκαρ, πιστών το καύχημα.
1 σχόλιο:
Πάρα πολλοί Ζακυνθινοί και περισότεροι Κεφαλονήτες δεν γνωρίζουν την ύπαρξη αυτής της μικρής σπηλιάς!
Η είσοδός της έχει ύψος μισό μέτρο και για να μπείς πρέπει να γονατίσεις και να σκύψεις!
Οι μέγιστες διαστάσεις της είναι 4,30 μ πλάτος, 5 μ βάθος και 3,50 μ. ύψος.
Το να ζήσει κάποιος σε αυτό το μέρος και ιδιαίτερα τον χειμώνα μόνο κάποιος που προορίζεται να αγιάσει μπορεί να ζήσει!
Ας έχουμε την ευλογία του.
Δημοσίευση σχολίου