Εν ασθενεία, στο Νοσοκομείο Ζακύνθου.
Προ του τάφου του, στο Κοιμητήριο Μπανάτου, το 1956.
Στην ανωτέρω τελευταία φωτογραφία αξίζει να μείνουμε επ' ολίγον. Κατ' αρχήν, ας παρατηρήσουμε το φέρετρο. Πρόκειται για το παραδοσιακό φέρετρο της Ζακύνθου, με βελούδινη μαύρη επένδυση παντού εξωτερικά, με μοβ διακοσμήσεις και με μεγάλο άνθινο σταυρό επ' αυτού. Η συνήθεια αυτή έπαψε να τηρείται κατά την τελευταία 30ετία και όλοι πια χρησιμοποιούν τα γνωστά ξύλινα φέρετρα.
Ύστερα, πλην των πολλών παλαιών και μακαριστών Μπανατιωτών, αλλά και κάποιων που ζουν ακόμη, γνωρίζουμε και τους Κληρικούς: Από δεξιά προς αριστερά ο υιός και ο πατέρας ιερείς Σπυρίδων και Χαράλαμπος Κοντονής (ή Κουμπουραίοι - και οι δύο μακαριστοί σήμερα), ο Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Πλαίσας, ο και ιεροκήρυκας - μακαριστός και αυτός, αλλά και ο ιερέας Διονύσιος Μαμφρέδας, ο εκ Χουρχουλιδίου ορμώμενος - μετέπειτα Εφημέριος Μπανάτου, ωσαύτως μακαριστός πλέον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου