Γράφει ο π. ΙΑΣΩΝ ΚΕΣΕΝ
Χθες κοίταζα ένα βίντεο εδώ στο Facebook. Ήταν ένας αδελφός κληρικός που έκανε κήρυγμα στον κόσμο. Κατά την διάρκεια του κηρύγματος ανέφερε ότι του εμφανίστηκε η Παναγία, ότι του είπε να στήσει στο ναό που διακονεί προσκυνητάρι στη χάρη της, ότι με τρόπο θαυματουργικό η Παναγία υπέδειξε το απολυτίκιο που θέλει να ψάλλεται ενώπιον της εικόνας της... και λοιπά. Στο ίδιο κήρυγμα ανέφερε το πως του αποκαλύπτεται η χάρη του Θεού, σ' αυτόν προσωπικά, αφήνοντάς να εννοηθεί ότι ο ναός που διακονεί 'υπερτερεί' σε αγιότητα από οποιονδήποτε άλλον. Κάτω απ' αυτό το βίντεο, τώρα που γράφω, έχει 432 Like, 43 κοινοποιήσεις και 3,3 χιλιάδες προβολές.
Χθες κοίταζα ένα βίντεο εδώ στο Facebook. Ήταν ένας αδελφός κληρικός που έκανε κήρυγμα στον κόσμο. Κατά την διάρκεια του κηρύγματος ανέφερε ότι του εμφανίστηκε η Παναγία, ότι του είπε να στήσει στο ναό που διακονεί προσκυνητάρι στη χάρη της, ότι με τρόπο θαυματουργικό η Παναγία υπέδειξε το απολυτίκιο που θέλει να ψάλλεται ενώπιον της εικόνας της... και λοιπά. Στο ίδιο κήρυγμα ανέφερε το πως του αποκαλύπτεται η χάρη του Θεού, σ' αυτόν προσωπικά, αφήνοντάς να εννοηθεί ότι ο ναός που διακονεί 'υπερτερεί' σε αγιότητα από οποιονδήποτε άλλον. Κάτω απ' αυτό το βίντεο, τώρα που γράφω, έχει 432 Like, 43 κοινοποιήσεις και 3,3 χιλιάδες προβολές.
Σκέφτομαι, απ' την άλλη, ότι σε τόσους τόμους της Πατρολογίας (τα γραπτά των Αγ. Πατέρων) κανένας δεν έκανε λόγο για τις δικές του πνευματικές εμπειρίες εκτός από ελάχιστους (δυο, τρεις) που η Εκκλησία ονόμασε Μεγάλους ή τους έδωσε το προσωνύμιο του "Θεολόγου". Κανένας απ' τους αγίους δεν κάνει λόγο για δικές του πνευματικές εμπειρίες παρά μόνο οι μαθητές τους, συνήθως, που έγραψαν τους βίους τους.
Πόσο κοντά είναι στην Ορθοδοξία όλο αυτό; Πόσο κοντά είν' όλο αυτό στους Αγίους Πατέρες που 'μασκαρεύονταν' για να μην αποκαλύψουν τις αρετές τους; Βλέποντας την αποδοχή του κόσμου απ' την άλλη, σκέφτομαι, πόσο ανάγκη τελικά ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απ' το "υπερφυσικό" και "υπερκόσμιο"... σαφώς, σε μιαν αντιδιαστολή με την σκληρή πραγματικότητα που ζει.
Εμείς προχθές κάναμε αγρυπνία, την Πρωτοχρονιά, με τον δεσπότη μας. Κι είμασταν όλοι μαζί, μια οικογένεια. Αυτό είναι το κατεξοχήν θαύμα της Εκκλησίας: η Θεία Λειτουργία. Το Άγιο Ποτήριο. Ό,τι άλλο συμβαίνει δεν είναι για να το διαλαλούμε, δεν είναι για να το διαφημίζουμε. Πόσο μάλλον μέσα απ' το διαδίκτυο. Μου φαίνεται -δεν είμαι σίγουρος- ότι ο γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής λέει ότι "όταν διατυμπανίζει κανείς προσωπικά πνευματικά βιώματα, τότε χάνουν την αξία τους". Η Ορθοδοξία είναι σιωπηλή. Ό,τι κάνει κρότο, καλό δεν κάνει. Κι αν σφάλω, συγχωρέστε με. Βλέποντας όλο αυτό εχθές, πληγώθηκα πολύ.
-δεν θα έγραφα τίποτε αλλά χαζεύοντας το βίντεο είδα ότι κατά τη διάρκεια των λεγομένων του ιερέα, έκλαψε ένα μωρό... Τότε, εκείνος εκνευρίστηκε και φώναξε να το βγάλουν απ' την Εκκλησία. Κάθε μωρό που κλαίει μες στο ναό, έλεγεν ο παπάς του χωριού μου, είναι δόξα, ύμνος προς τον Θεό-