Η αγάπη είναι βασικό συστατικό της φύσης του ανθρώπου. Κάθε κίνηση, κάθε σκέψη, κάθε λόγος, κάθε πράξη του ανθρώπου εμπεριέχουν την αγάπη, διότι η αγάπη υπάρχει μέσα στο «λειτουργικό του σύστημα», έτσι τον έπλασε ο Θεός. Χωρίς την αγάπη αλλοιώνεται η φύση του ανθρώπου, με συνέπεια να υπολειτουργεί.
Χωρίς αγάπη τίποτε δεν είναι φυσιολογικό.
Χωρίς αγάπη η προσπάθεια και ο αγώνας δεν έχει νόημα.
Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει διάθεση για αγώνα.
Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει ειλικρινής μετάνοια.
Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει εξομολόγηση καθαρή.
Χωρίς αγάπη τι ωφελεί ο εκκλησιασμός;
Χωρίς αγάπη τι ωφελεί η νηστεία;
Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει προσευχή.
Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει χαρά.
Χωρίς αγάπη κυριαρχεί ο πόνος.
Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει άνθρωπος!
Ο πόνος και ο θάνατος δεν αντιμετωπίζονται εύκολα. Η αγάπη γεννά την χαρά στον άνθρωπο, ομορφαίνει την ζωή του. Με την αγάπη ο άνθρωπος κατανοεί την αξία της, αγωνίζεται να μην την χάσει. Να, λοιπόν, τρόπος να παρηγορήσεις τον πόνο και την λύπη.
Αυτό είναι το μυστήριο της αγάπης. Να μπορείς να καταπολεμάς τον πόνο με την αγάπη, την λύπη με την χαρά.
Ο πόνος του Χριστού επάνω στον Σταυρό είναι η απόδειξη της αγάπης Του. Πόνεσε εκούσια ο Χριστός, από αγάπη για τον άνθρωπο, για να εξαλείψει τον ανθρώπινο πόνο, που προκλήθηκε από την αμαρτία. Ο πόνος της αμαρτίας δεν εμπεριέχει την αγάπη και θανατώνει, ενώ ο πόνος του Σταυρού εμπεριέχει την αγάπη, γι αυτό λυτρώνει.
Αυτή είναι η πορεία που οφείλει να ακολουθεί ο άνθρωπος. Η πορεία μέσα από την αγάπη. Αυτή η πορεία τον επαναφέρει στην πρώτη κατάσταση, στην οποία ο άνθρωπος λειτουργεί πλέον ως άνθρωπος αγάπης, με οδηγό την εσταυρωμένη αγάπη, τον Χριστό.
+αρχ. Βαρθολομαίος, Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου