e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019

Η πανήγυρις της ελληνορθόδοξης Ενορίας των Αρχαγγέλων στην πόλη Aix En Provence της Νότιας Γαλλίας


Πανηγύρισε η ενορία των Αρχαγγέλων στην πόλη Aix En Provence της Νότιας Γαλλίας (9.11.2019). 

Της πανηγύρεως προεξήρχε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μελιτηνής κ. Μάξιμος, συμπαραστατούμενος υπό των Αρχιμανδριτών π. Δημήτριο Πλουμή, π. Sébastien Garnier, ο οποίος εκφώνησε και τον πανηγυρικό της ημέρας, και τον Διάκονο Nicola Meissonnier.

Την εορτή της ενορίας τίμησαν με την παρουσία τους οι αρχές της γραφικής μεσαιωνικής πόλης της Νότιας Γαλλίας, ενώ ο χορός απέδωσε τους ύμνους στα γαλλικά, ελληνικά, ρωσικά και γεωργιανά. 

Η νέα ενορία των Αρχαγγέλων στο Aix En Provence εγκαινιάστηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γαλλίας κ. Εμμανουήλ πριν δύο χρόνια και συνεχίζονται τα έργα στο εσωτερικό του Ναού.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μελιτηνής κ. Μάξιμος εξήρε το έργο των ενοριτών στη νέα ενορία και μετέφερε τις ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Εμμανουήλ.

Πατριαρχικός Εσπερινός στον Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Ρότερνταμ


Πατριαρχικός Εσπερινός για την μνήμη του Αγίου Νεκταρίου τελέστηκε την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019 στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, χοροστατούσης της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. 
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έτυχε θερμής υποδοχής στα προπύλαια του Καθεδρικού Ναού της Ολλανδίας από πιστούς τόσο του Ρότερνταμ, όσο και των λοιπών ενοριών, ενώ μικρά παιδιά τον έραναν με άνθη και έψαλλαν το Απολυτίκιο του Αγίου Νεκταρίου στα Ολλανδικά. 
Στο τέλος του Εσπερινού ο Παναγιώτατος ανέγνωσε Τρισάγιο για τον εκλιπόντα μακαριστό Μητροπολίτη πρώην Περιστερίου κυρό Χρυσόστομο, καθώς και τους διατελέσαντες αρχιερείς της Μητροπόλεως Βελγίου του μεν μακαριστού Μητροπολίτου Βελγίου και αποθανόντος ως πρώην Κώου και Νισύρου κυρού Αιμιλιανού Ζαχαρόπουλου, του δε μακαριστού Βοηθού Επισκόπου Ευεμενείας κυρού Μαξίμου Μαστίχη. 
Στον κατάμεστο από κόσμο Ναό παρευρέθηκαν μεταξύ των άλλων ο εν Γερμανία και Ολλανδία Μητροπολίτης του Πατριαρχείου Αντιοχείας κ. Ισαάκ, ο εν Βελγίω και Ολλανδία Επίσκοπος του Πατριαρχείου Γεωργίας κ. Δοσίθεος, εκπρόσωπος του εν Ολλανδία Ρώσου Αρχιεπισκόπου Πρεσβύτερος Michael Baker, ο Καθολικός Επίσκοπος του Ρότερνταμ κ. Hans van den Hende, ο Παλαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος της Ουτρέχτης κ. Joris Vercammen, o Έλληνας Πρέσβυς στην Ολλανδία κ. Νικόλαος Πλεξίδας, ο Κύπριος Πρέσβυς κ. Ελπιδοφόρος Οικονόμου και εκπρόσωποι των τοπικών αρχών. 

Καλοί Σαμαρείτες της ζωντανής πίστης και της εφαρμοσμένης αγάπης

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
της Κυριακής Η΄ Λουκά 
10 Νοεμβρίου 2019 
(Λουκ. ι΄ 25-37)


Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Απαράδεκτη και εξοργιστική υπήρξε η ανάλγητη στάση των δύο ιερωμένων του Ιουδαϊσμού, όταν περνώντας δίπλα από τον πληγωμένο και ημιθανή συνάνθρωπό τους, έκαναν πως δεν τον είδαν και προσπέρασαν αδιάφοροι. Ίσως ο φόβος να τους οδήγησε σ’ αυτήν την αποτρόπαια συμπεριφορά, καθώς περνώντας από ένα ερημικό φαράγγι, μιας περιοχής επικίνδυνης και ληστοκρατούμενης, μπορεί να σκέφτηκαν ότι θα είχαν και αυτοί την ίδια τύχη. Ότι δηλαδή, οι ληστές, οι οποίοι κακοποίησαν τον ξαπλωμένο μπροστά στα μάτια τους οδοιπόρο, θα επιτίθεντο και σ’ αυτούς.
     Ωστόσο, υπήρχαν και άλλοι λόγοι που τον προσπέρασαν, χωρίς να τον βοηθήσουν. Ίσως να φοβήθηκαν ότι μπορεί να μολυνθούν από το αίμα του χτυπημένου, καθώς όλοι γνωρίζουμε την υποκριτική τυπολατρία του Μωσαϊκού Νόμου. Ένας τρίτος λόγος, που πιθανόν τους ώθησε να πάρουν την απάνθρωπη απόφασή τους, ήταν η απουσία θεατών και χειροκροτητών της πράξης τους. Αν τριγύρω τους υπήρχε πλήθος ανθρώπων, θα τον βοηθούσαν επιδεικτικά για να επαινεθούν και να διασκορπιστεί η φήμη τους παντού, ως ευεργετών και φιλάνθρωπων. Ένας τελευταίος λόγος ήταν ασφαλώς και η φιλαργυρία τους. Γνώριζαν ότι θα αναγκάζονταν να ξοδέψουν κάποια χρήματα για την περίθαλψη και τη μεταφορά αυτού του ανθρώπου.
     Αντίθετα, ο Σαμαρείτης που πέρασε μετά από αυτούς δεν σκέφτηκε με τον ίδιο τρόπο. Θεώρησε ότι ήταν υπέρτατο και ανθρώπινο καθήκον του να συντρέξει τον χτυπημένο συνάνθρωπό του. Δεν τον απασχόλησε καθόλου η καταγωγή του, δηλαδή το γεγονός ότι ο πληγωμένος ανήκε στο ιουδαϊκό γένος, ανέκαθεν εχθρικό προς τους Σαμαρείτες. Απεναντίας, τον είδε ως άνθρωπο αναξιοπαθούντα και κινδυνεύοντα και δεν λυπήθηκε ούτε κόπους ούτε χρήματα, προκειμένου να τον βοηθήσει.
     Ο Σαμαρείτης αποτελούσε και συνεχίζει ν’ αποτελεί για όλους μας ένα αιώνιο και αξεπέραστο παράδειγμα προς μίμησιν. Καθημερινά συναντάμε ανθρώπους με ποικίλα τραύματα: Ψυχικά και σωματικά. Ποτέ δεν θα λείψουν οι άστεγοι, οι γυμνοί, οι πεινασμένοι και ταλαιπωρημένοι άνθρωποι. Γι’ αυτό οφείλουμε όλοι να είμαστε καλοί Σαμαρείτες της ζωντανής πίστης και της εφαρμοσμένης αγάπης. Ο καθένας μας, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, μπορεί να γίνει καλός Σαμαρείτης για τον άλλον, θεραπεύοντας όχι μόνο τα σωματικά τραύματα, αλλά και τα ψυχικά, τα οποία είναι αποτελέσματα των φιλονικιών, των συκοφαντιών, της αδικίας, της ζήλιας, των ύβρεων αλλά και της προσωπικής αμαρτωλότητας του καθενός από εμάς. Το μέγα και επιτακτικό αυτό έργο μας, θα έχει παντοτινό οδηγό τον Σωτήρα Χριστό. Γένοιτο!