Ακούει, συγχωρεί, ελεεί

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

Ι΄ Ματθαίου 

13 Αυγούστου 2023 

(Ματθ. ιζ΄ 14-23)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεριώτης

Ένας δυστυχής πατέρας, ο οποίος είχε υιό σεληνιαζόμενο, προσέτρεξε και προσέπεσε στα πόδια του Ιησού, για να τον θεραπεύσει. Ίσως, να προσήλθε στον Ιησού εξ ανάγκης ή και πολύ αργά, όμως τελικά αποφάσισε να το πράξει. Πολλές φορές κάνουμε κάτι με κρύα καρδιά, με αμφιβολία και απιστία και ενίοτε πάλι είμαστε αναβλητικοί. Λησμονάμε τον Θεό και τον θυμόμαστε μονάχα, όταν ο πόνος μάς συνθλίβει και η ανάγκη μάς περικυκλώνει. Τότε βλέπουμε ότι οι άλλοι άνθρωποι, είτε δεν θέλουν, είτε αδυνατούν, να μάς βοηθήσουν και προσφεύγουμε στο ύπατο καταφύγιο. Παρά ταύτα, έστω και την τελευταία στιγμή, ο Θεός μάς ακούει, μάς συγχωρεί και μάς ελεεί.

Ο πατέρας, παρότι όχι και ιδιαίτερα μεριμνών για την ψυχή του παιδιού του, όπως μεριμνούσε για τον πόνο του σώματος, ζητάει από τον Ιησού την θεραπεία του γιου του. Ο Κύριος, όμως, αρχικώς τον αποπαίρνει, όχι γιατί θέλει να τον υβρίσει και να τον υποτιμήσει, αλλά επειδή θέλει να τον ταρακουνήσει και να τον οδηγήσει στην επίγνωση και τη συνειδητοποίηση. Να του δείξει τον δρόμο της σωστής πατρικής μέριμνας, αλλά και της ορθής πίστης. Να του τονώσει μια πίστη χαλαρή και αδιαφώτιστη και να τον οδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση. Η φράση του πατέρα: «εί τι δύνασαι», δηλαδή «θεράπευσε τον υιό μου, αν μπορείς», φανερώνει περίτρανα την ολιγοπιστία και αμφιβολία του.

Αυτήν την ολιγοπιστία είχαν και οι διώκτες του Χριστού, Γραμματείς και Φαρισαίοι,  Ηρωδιαίοι και Σαδδουκαίοι, οι οποίοι δεν ήταν μόνο ολιγόπιστοι και άπιστοι, αλλά υπήρξαν και βαθύτατα κακόψυχοι και διεστραμμένοι. Παρά το γεγονός ότι είδαν και άκουσαν τόσα μεγάλα και θαυμαστά από τον Κύριο, αυτοί τον καθύβριζαν, τον συκοφαντούσαν και έμειναν σκληρόκαρδοι και αμετανόητοι.

 Όμως και οι μαθητές Του ήταν πνευματικά ανώριμοι και ολιγόπιστοι. Απέτυχαν να εκβάλουν οι ίδιοι το κακό πνεύμα και την αρρώστια από τον ταλαίπωρο νεανία, διότι δεν είχαν αναπτύξει την προσευχή, τη νηστεία και τις άλλες αρετές, οι οποίες θα τους επέτρεπαν να μετακινούν ακόμη και βουνά, διότι «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι».

Ας παραδειγματιστούμε, λοιπόν, από όλα αυτά και ας φροντίσουμε να γίνει η πίστη μας εδραία και σωτήρια για εμάς. Γένοιτο!