Η διήγηση του Λουκά για την Θαυμαστή Αλιεία και την κλήση των πρώτων Μαθητών (Λουκά Ε΄, 1-11) μάς επιτρέπει να παρακολουθήσουμε την πνευματική πορεία του Πέτρου και των συνεργατών του από πίστη σε πίστη.
Η πίστη του στον Χριστό έκανε τον απογοητευμένο και κατάκοπο Πέτρο να αφήσει τα δίχτυα που καθάριζε και να επιβιβάσει τον Κύριο στο πλοίο του για να διευκολύνει την διδασκαλία Του προς το πλήθος που Τον ακολουθούσε.
Η πίστη του στον Χριστό έκανε τον Πέτρο να Τον υπακούσει και να ξαναρίξει τα δίχτυα όταν ο ήλιος ήταν ήδη ψηλά στον ουρανό κι η ώρα προχωρημένη. «Επιστάτη», του λέει, «θα το κάνω μόνο και μόνο επειδή Εσύ το ζητάς».
Επιστάτης είναι στα ελληνικά αυτός που έχει τις γνώσεις και τις ικανότητες να επιβλέπει ένα έργο κατά την εξέλιξή του και που άλλος του έχει αναθέσει. Ο Χριστός ήρθε ως Επιστάτης και Αυτουργός της σωτηρίας μας σε αυτόν τον κόσμο γιατί είναι ο Ίδιος ο Θεός-Λόγος που επιστατούσε στον Παράδεισο πριν την Πτώση.
Η πίστη του Πέτρου στον Χριστό συνέβαλε ώστε να γίνει το θαύμα, ξαφνικά να γεμίσουν τα δίχτυα ψάρια και τα δύο πλοία να κινδυνεύουν τώρα να βυθιστούν από το βάρος των ιχθύων.
Η πίστη στον Χριστό έκανε τον Πέτρο να έρθει σε βαθιά μετάνοια ώστε να Του ζητήσει από ταπείνωση να κατέβει από το πλοίο του, καθώς έβλεπε να είναι ανάξιος τέτοιου Θεού.
Η πίστη του στον Χριστό έκανε αυτόν και τους συνεργάτες του να παρατήσουν τα πάντα μετά από αυτό το Θαύμα και να ακολουθήσουν τον Κύριο.
Και τέλος η πίστη του Πέτρου και των άλλων Μαθητών έκανε ώστε από την Πεντηκοστή που κατήλθε το Πανάγιο Πνεύμα και συγκροτήθηκε η Εκκλησία, κανένας τους πλέον να μην φοβάται και να είναι έτοιμοι να δώσουν ακόμα και την ζωή τους για τον Χριστό και την Εκκλησία Του, όπως και πράγματι το έκαναν.
Ο Πέτρος ξεπέρασε την κούραση και την απογοήτευσή του για χάρη του Χριστού κι Αυτός του γέμισε το πλοίο με ψάρια. Του ζήτησε έκθαμβος να βγει από το πλοίο του γιατί ήταν ανάξιός Του κι Αυτός τον έκανε τον Πρώτο από τους Μαθητές του. Πίστεψε στον Χριστό μαζί με τους συνεργάτες του κι Αυτός τους έκανε «αλιείς ανθρώπων».
Η πίστη του Πέτρου στον Χριστό υπήρξε έτσι προοδευτική και διαρκώς αυξανόμενη. Ο Πέτρος πίστεψε πρώτα τον Χριστό ως Δάσκαλο και Κύριο, μετά ως απεσταλμένο του Θεού και τέλος ως Υιό του Θεού και Δημιουργό του Κόσμου.
Ο Χριστός ζητάει την πίστη μας σε Αυτόν για να μάς κατακλύσει με τα δώρα Του. Και ανταποκρίνεται πάντοτε στην πίστη μας με σκοπό να την αυξήσει κι άλλο. Ό,τι έκανε με τον Πέτρο και τους λοιπούς Μαθητές του εξακολουθεί να το κάνει με τον καθένα μας και μέχρι το τέλος του Κόσμου.
Αν δεν μάς χορηγεί όλα του τα δώρα μονομιάς είναι για να μην κινδυνέψουμε να Τον αρνηθούμε από ανωριμότητα όπως το έκαναν οι Πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο. Για το ίδιο λόγο που δεν τους επέτρεψε στον Παράδεισο να φάνε από το Δέντρο του Καλού και του Κακού, χορηγεί και τώρα στον καθένα μας ό,τι ακριβώς μπορεί να αντέξει για να Του ανοιχτούμε κι άλλο. Και μόνο αν Του μείνουμε πιστοί και στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα θα πεισθεί να μάς κατακλύσει με όλα τα δώρα Του.
Δεν μένουμε πάντως πιστοί στον Χριστό με σκοπό τις αντιπαροχές Του. Να Του μείνουμε πιστοί άχρι θανάτου κι Αυτός θα γεμίσει τότε για πάντα τα δίχτυα του αυθεντικού εαυτού μας με την αιώνια παρουσία Του.
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου