e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Η Εταιρεία Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος για τον ποιητή της Χαρμολύπης

 ΚΩΣΤΑ Γ. ΠΑΝΙΤΣΑ:
  «π. Παναγιώτης Καποδίστριας, ο ποιητής της Χαρμολύπης»  
  και παρουσίαση του συγκεντρωτικού βιβλίου του «Καμένες Πεταλούδες» 

Διάλεξη της Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών
Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Παύλος Μαρινάκης, Δικηγόρος - Συγγραφέας (αριστερά) και Λεωνίδας Μαργαρίτης, Δικηγόρος - Συγγραφέας - Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος (δεξιά).

Ο κεντρικός ομιλητής Κώστας Πανίτσας, ερευνητής - συγγραφέας (αριστερά), ο Λεωνίδας Μαργαρίτης (κέντρο) και ο Αλέξης Γκλαβάς, ραδιοφωνικός παραγωγός - ηθοποιός (δεξιά), ο οποίος απήγγειλε ποιήματα του π. Παναγιώτη Καποδίστρια.

Ο Κώστας Πανίτσας ομιλώντας.

Από αριστερά: Κώστας Πανίτσας - Λεωνίδας Μαργαρίτης - Αλέξης Γκλαβάς.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΛΕΞΗ

Ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας, γέννημα και θρέμμα της μαγευτικής Ζακύνθου, του Φιόρου του Λεβάντε, αποτελεί μια πολύμορφη και πολυσχιδή προσωπικότητα. Θεολόγος, ποιητής, ερευνητής, λαογράφος, συγγραφέας, μελετητής, δοκιμιογράφος, και πόσα άλλα ακόμη. Εκείνο όμως που τον διακρίνει εξαιρετικά είναι η ποιητική του φλέβα. Η προσφορά του στα νεοελληνικά γράμματα είναι πολύ αξιόλογη, εξαιρετική θα λέγαμε, και πολύμορφη. Η μεγάλη κατάθεσή του είναι ο συγκεντρωτικός τόμος του ποιητικού του έργου «Καμένες Πεταλούδες» από τις εκδόσεις Αντώνη Σταμούλη της Θεσσαλονίκης 2010.

[....................]

Ο σεμνός, συνεπής και ακέραιος Επτανήσιος π. Παναγιώτης Καποδίστριας είναι ένας πνευματικός ακρίτας της ελληνικής περιφέρειας, ο οποίος στην ιδιαιτέρα του πατρίδα, τη Ζάκυνθο, έχει στήσει το δικό του πνευματικό εργαστήρι, από όπου δίνει την μάχη του, με τις δικές του δυνάμεις, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας του Κέντρου. Αν έχει κανείς εντρυφήσει κάπως συστηματικότερα πάνω στο θέμα «πνευματική ζωή στην επαρχία» μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει, να ζεις και να διατηρείς σε μια μικρή επαρχιακή πόλη πνευματική εστία, που οι συμπολίτες σου αναγνωρίζουν, εκτιμούν και σέβονται. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι στο Κέντρο το ενδιαφέρον για τα γράμματα και τις τέχνες είναι μεγαλύτερο, αλλά εκεί οι αναλογίες της μειοψηφίας συγκεντρώνουν κάποιους αξιόλογους αριθμούς, ενώ στην επαρχία η μειοψηφία εγγίζει κάποτε την ανυπαρξία και η πνευματική δράση την αδυσώπητη μοναξιά. Και μόνον γι’ αυτή την ιεραποστολική αφοσίωσή του στο πνευματικό χρέος, ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας είναι αξιέπαινος, αλλά ακόμη και γιατί αναδεικνύει ό,τι πνευματικό διαθέτει αυτή τη στιγμή το μικρό, αλλά βαρυφορτωμένο από κληρονομιά, νησί του. Η όλη στάση του μαρτυρεί ευαισθησία, ανιδιοτέλεια, σεβασμό στην προσπάθεια, αγάπη στην ιδιαίτερη πατρίδα του, συνειδητή παρότρυνση και ενθάρρυνση προς τις νέες πνευματικές δυνάμεις του τόπου του.

Κρίνοντας το συνολικό ποιητικό έργο (ποιητικές συλλογές) του π. Παναγιώτη Καποδίστρια διαπιστώνουμε ότι είναι κατ’ εξοχήν λόγιος ποιητής. Όπως λόγιος ποιητής είναι και ο άλλος Ζακυνθινός και εκλεκτός φίλος Διονύσης Σέρρας. Η ποίηση του κατά την γνώμη μας ανήκει στην συμβολιστική τεχνική, όπου η Ποίηση γίνεται, με λέξεις, όχι με έννοιες, ή, όπως χαρακτηριστικά γράφει η Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Ζωή Σαμαρά, «Μεταφέρουν την ιστορία της ποίησής μας, κρύβουν κάτω από τα φτερά τους υποκείμενα, υπαινιχτικά μηνύματα, με ακροβατικά παιχνίδια που οδηγούν σε ένα ποιητικό θαύμα, μια ποίηση βαθιά ανθρώπινη».

[....................]

Ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας με τη ζηλευτή τέχνη του, κρατάει την αξιοπρέπεια, το ύφος και την εκλεκτικότητα των εκφραστικών μέσων και, με την ικανότητα που έχει, καταφέρνει να διαχέει την ευγένεια, την εμψύχωση και την τρυφερότητα, ενώ τον διακρίνει η διεισδυτικότητα, η οξυδέρκεια και η παρατηρητικότητα. Επίσης καταφέρνει να ενεργοποιεί τη φαντασία του αναγνώστη, εντάσσοντάς τον στην ανάπλαση και αναδημιουργία των τόπων και των τοπίων, αλλά και στους μύθους και την πραγματικότητα. Έτσι, με πλήρη επιτυχία, δημιουργεί ατμόσφαιρα θα λέγαμε, αφού καταφέρνει να μας εισάγει στο κλίμα των διαφόρων εποχών με ό,τι αυτό συνεπάγεται, κρατώντας ό,τι είναι ουσιαστικό και απορρίπτοντας κάθε τι το περιττό.

[....................]

Γενικά ο λογοτεχνικός του λόγος μάς πλουτίζει με λεπτή ανθρώπινη συγκίνηση, με μια αισθητική απόλαυση άλλων εποχών, ενώ μας κάνει να ατενίζουμε τη ζωή με αισιοδοξία χάρις στον απλό και ουσιαστικό στοχασμό του. Γιατί η ευφυΐα, η γνώση, και η παρατηρητικότητά του είναι διάσπαρτα στο λογοτεχνικό του έργο.

Το βιβλίο - αφιέρωμα στον π. Παναγιώτη Καποδίστρια «Καμένες Πεταλούδες» (2010), από τις εκδόσεις «Επί–γνωση» του Αντώνη Σταμούλη (Θεσσαλονίκη), μικρού σχήματος, κομψό και αρκετά ογκώδες (464 σελίδες), πολύ ωραία βιβλιοδετημένο, μια άρτια έκδοση, αποτελεί προπάντων μια ατέλειωτη και αδιάψευστη μαρτυρία της ποιητικής εξέλιξης και πορείας ενός εξαίρετου ποιητή, μακριά όπως πάντα από τα φώτα της δημοσιότητας του Κέντρου, που πολλά έχει δώσει και ευελπιστούμε ότι έχει ακόμα πολύ περισσότερα να προσφέρει στην νεοελληνική γραμματεία.


1 σχόλιο:

π. Παναγιώτης Σπουργίτης είπε...

ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΙΜΑΤE ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΑΚΥΝΘΟ!
ΣΥΓXΑΡΗΤΗΡΙΑ ΘΕΡΜΑ ΣΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΝΔ ΕΛΛΑΔΟΣ! ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΑ ΠΑΝΤΑ!