Το θάρρος των Μυροφόρων Γυναικών και των Κηδευτών του Χριστού

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής  των Μυροφόρων 26^ης Απριλίου 2015

(Μαρκ. ιε’ 43 – ιστ’ 8)

           

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Πλήθος ήταν –πέρα των δώδεκα– οι Μαθητές που ακολουθούσαν και άκουγαν τον Ιησού. Πολλοί εξ αυτών ήταν επιφανείς αξιωματούχοι, όπως ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας. Αυτοί, λόγω της κοινωνικής τους θέσης και των αξιωμάτων που κατείχαν, δεν είχαν το θάρρος να δείξουν φανερά ότι είναι μαθητές Του. Μετά όμως το θείο Πάθος απέβαλαν κάθε φόβο και δισταγμό! Ο Θεός τους δυνάμωσε τόσο πολύ, που τίποτα δεν υπολόγιζαν.

            Ο ίδιος ο Ιωσήφ είχε την τόλμη να ζητήσει από τον Πιλάτο το σώμα του Ιησού! Και ο Νικόδημος αγόρασε πολύτιμα αρώματα για να αλείψουν τον άχραντο νεκρό. Ύστερα Τον τοποθέτησαν σε πολύτιμο λαξευμένο πέτρινο μνημείο, το οποίο αγόρασαν ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό.

            Όμως και των Μυροφόρων γυναικών το θάρρος δεν ήταν λιγότερο αξιόλογο. Οι δειλές αυτές και αδύναμες γυναίκες ένιωσαν μέσα τους θάρρος λιονταριού και, χωρίς να υπολογίζουν τους κινδύνους, αγοράζουν πολύτιμα αρώματα για να αλείψουν το σώμα του Διδασκάλου. Έτσι την πρώτη μέρα της εβδομάδος ξεκίνησαν για το μνημείο, χωρίς να εμποδίζονται από το πυκνό ακόμη πρωινό σκοτάδι. Δεν τις φόβιζε ούτε το βαρύ λιθάρι που έκλεινε το στόμιο του τάφου και το οποίο ανθρωπίνως αδύνατο να μετακινηθεί.

            Τόσο, λοιπόν, οι Ιωσήφ και Νικόδημος, όσο και οι Μυροφόρες αποτελούν ύψιστο πρότυπο και παράδειγμα για κάθε Χριστιανό. Κυρίως για όλους εμάς σήμερα, που έχουμε καλομάθει, προφασιζόμενοι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Πολλές φορές η δειλία μας και η διστακτικότητά μας μάς οδηγεί στο να εκτελούμε πλημμελώς τα καθήκοντά μας και να φοβόμαστε να διακηρύξουμε την πίστη μας με αποφασιστικότητα και θάρρος. Ακούμε τους αναιδείς, τους επιπόλαιους, τους άπιστους να εμπαίζουν την πίστη μας κι εμείς σωπαίνουμε από δειλία. Βλέπουμε τους αιρετικούς να λυμαίνονται το εκκλησιαστικό πλήρωμα και να ασκούν καταχθόνια προπαγάνδα νοθεύοντας την πίστη και υβρίζοντες τον Θεό και εμείς ούτε καν προσπαθούμε να τους αντικρούσουμε. Αυτή όμως δεν είναι συμπεριφορά αληθινού Χριστιανού!

            «Ανδρίζεσθε και κραταιούσθε» μας παροτρύνει ο Απόστολος Παύλος και μας συνιστά να ενδυθούμε την πνευματική πανοπλία, για να πολεμήσουμε νικηφόρα το πονηρό και το κακό. Ο Θεός δεν μας έκανε δειλούς. Μας έκανε ισχυρούς και ανδρείους! Αυτό το θάρρος πρέπει πάντα να μας οδηγεί στην ζωή μας, ούτως ώστε να αλλάξουμε ριζικά και τους εαυτούς μας και την ανθρώπινη κοινωνία.