Άννας Τσουκαλά-Κουφού: Ο Πινόκιο (ποίημα)

Παράμουσοι και λογοκόποι

γέροντες, τα παραμύθια,

παραπέτο αλήθειας

επισφαλή στη νιότη,

έτσι πρέσβευε!!!!

Για οκνούς θεριστάδες

κοντόφθαλμης απάτης,

κι ο Αίσωπος και ο Άντερσεν

και κάθε ένας παρόμοιος,

έτσι πάντα μιλούσε!

Λάτρευε μόνο τον Κολόντι,

για την προέλευσή του;

για τον Πινόκιο;

Προσκέφαλό του αυτός,

κι η μάμμη αναπαυμένη στο θέλημά του.

Θέλγονταν με κανόνια και τουφέκια

με αρμαθιές καπεταναίων,

πλούσια φαρέτρα αρματολοί

και κλέφτες,

κομπολόι ατέρμονο από βόλια,

ο διχασμός τα πάθη των Ελλήνων!!!

Μα τον Πινόκιο τον λάτρευε μονάχα,

γιατί στο ψέμα δεν μπορούσε

να λιμνάσει!!!