e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Για την θεολογική επιβίωση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη στον 20ό Αιώνα

Σήμερα, καθώς διανύουμε την ημέρα της ιερής μνήμης του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, δεχθήκαμε την επίσκεψη του αγαπητού μας Ζακυνθίου Θεολόγου Μαρίου Μπενίση, ο οποίος -ευγενώς φερόμενος- μάς πλούτισε με ένα αντίτυπο της διπλωματικής εργασίας του, που υποβλήθηκε πριν λίγο καιρό στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και δι' αυτής απέσπασε άξια τον μεταπτυχιακό τίτλο του.

Τον ευχαριστούμε για την ευγένειά του, ευχόμαστε από καρδιάς όλα τα Καλά του Θεού στη ζωή!!! Και σε ανώτερα να συγχαρούμε!!! Ευθύς παρακάτω ο ίδιος ο νέος επιστήμονας μάς εξηγεί εν περιλήψει το πώς και το γιατί της εργασίας του, στα ελληνικά και αγγλικά.


Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
ΣΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ 

Σκοπός αυτής της μεταπτυχιακής εργασίας είναι να εξάγει συμπεράσματα ως προς το κατά πόσον ο Αγιορείτης αυτός Πατέρας αποτελεί το θεμέλιο λίθο του Πατερικού οικοδομήματος της εποχής του. Μέσα από τη σχετική βιβλιογραφία που εντάσσεται στα χρονικά πλαίσια της εποχής που εξετάζουμε, προσπαθήσαμε να προάγουμε την έρευνα αναφορικά με το σημαντικό αυτό ιερό πατέρα και να δώσουμε μια συγκριτική μελέτη για τη χρήση του από τους συγχρόνους ερευνητές, εστιάζοντας στην Πατερική, Αγιολογική, Λειτουργιολογική και Κανονολογική συνεισφορά του.

Εξετάζοντας το ιστορικό πλαίσιο της εποχής, ερευνούμε τη σχέση Εκκλησιαστικής Παραδόσεως και Νεοελληνικού Διαφωτισμού, τη συμβολή του Νικοδήμου στην πνευματική αναγέννηση του Έθνους και τέλος, την εκ των υστέρων ανάδειξη του πολυσχιδούς έργου του Άγιου Νικοδήμου. Στο πρώτο κεφάλαιο της εργασίας μας που τιτλοφορείται βιογραφία του Αγίου Νικοδήμου, προσπαθήσαμε να δώσουμε εν συντομία τα βιογραφικά στοιχειά του Αγίου, ενώ σημειώνουμε τη συμβολή του στη θεολογία του Φιλοκαλικού Κινήματος ούτως ώστε να μπορέσουμε να συλλάβουμε το θεολογικό μέγεθος του Αγίου Νικοδήμου. Γνώστης της πανθομολογούμενης μοναδικής θέσης της Αγίας Γραφής στο πλαίσιο του Ορθοδόξου δόγματος, έχοντας ως βάση τη βιωματική και μυστική εμπειρία και ασφαλείς δείκτες τους Πατέρες και την προηγούμενη πατερική ερμηνευτική παράδοση ο Νικόδημος ερμηνεύει θεοφώτιστα την πνευματική εμπειρία της Εκκλησίας με στόχο την ωφέλεια των Χριστιανών. Συνεχιστής της τριάδας των μεγάλων Πατέρων και Αγίων Μαξίμου του Ομολογητού, Γρηγορίου του Παλαμά και Μάρκου του Ευγενικού αποτελεί την περίληψη πάντων των προ αυτού Πατέρων, ούτως ώστε δικαία να χαρακτηρίζεται μέτοχος στη Λειτουργική πράξη και τη θεραπευτική θεολογία. Αποτελεί τον υπηρέτη της Θεολογίας στην εποχή του “Βυζαντίου μετά το Βυζάντιο” (Byzance après Byzance) και εκπροσωπεί λαμπρά όχι μόνο την Ορθοδοξία του καιρού του, αλλά ακτινοβολεί πέρα από το Άγιον Όρος και την Ελλάδα, σε όλο το διεθνή Χριστιανικό κόσμο ιδίως κατά τον 20ό αιώνα.

Through this thesis we try to find out if St. Nicodemus is the key stone of the Patristic edifice of his era. Through the relevant bibliography, we illuminate the personality of Nicodemus focusing on his Patristic, Hagiological, liturgical and canonical contribution.

We examine the historical context of his era and highlight the association between the Ecclesiastical Tradition and the Neo-Hellenic Illumination, the contribution of Nicodemus in the spiritual rebirth of the Greek nation and lastly the rise to prominence of the manifold life-work of Nicodemus. We also refer shortly to his biography, while we note down his contribution in the Philokalia Movement, in order to understand his theological magnitude of achievement. Throughout the thesis sections, we demonstrate that Nicodemus was an adept in Scriptures and the Orthodox dogma, having the mystical experience as a basis and the anterior Fathers of the Church as secure indexes to his theology. In continuity of the triad of the great Fathers and Saints, Maximus the Confessor, Gregory Palamas and Mark of Ephesus, Nicodemus combining the mystagogical character of Maximus, the Hesychasm of Gregory and the anti-Latin spirit of Mark achieves to represent not only the orthodox sense of his time but also to eradiate his spirit outside Mount Athos and Greece, throughout the international Christian world, especially in the 20th century.