Τρία χρόνια συμπληρώθηκαν πριν λίγες ημέρες από την αναχώρησή μου από τη Μοζαμβίκη, όπου για ένα μήνα διακόνησα στην Ορθόδοξη Επισκοπή της μακρινής αυτής χώρας, με την ολόθυμη μάλιστα πρόσκληση του οικείου Επισκόπου κ. Ιωάννη, του και αρχαίου φίλου μου.
Ανασκαλεύοντας σήμερα, λοιπόν, το ηλεκτρονικό φωτολεύκωμά μου από το μακρινό εκείνο ταξίδι, βρήκα αφενός μεν τα ανωτέρω στιγμιότυπα από τον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό των Ταξιαρχών, της Κυριακής 22ας Ιανουαρίου 2012, αφετέρου δε ένα μικρό -μικρότερο του ενός λεπτού- αδημοσίευτο βίντεο (που παράπεσε) από την ανάγνωση του Εξάψαλμου κατ' εκείνη την εντελώς καυτή / μεσοκαλοκαιριάτικη Κυριακή στην πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης.
Ανασκαλεύοντας σήμερα, λοιπόν, το ηλεκτρονικό φωτολεύκωμά μου από το μακρινό εκείνο ταξίδι, βρήκα αφενός μεν τα ανωτέρω στιγμιότυπα από τον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό των Ταξιαρχών, της Κυριακής 22ας Ιανουαρίου 2012, αφετέρου δε ένα μικρό -μικρότερο του ενός λεπτού- αδημοσίευτο βίντεο (που παράπεσε) από την ανάγνωση του Εξάψαλμου κατ' εκείνη την εντελώς καυτή / μεσοκαλοκαιριάτικη Κυριακή στην πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης.
Ησυχία και μοναξιά "συν πάσι τοις αγίοις", δίπλα στον Ινδικό Ωκεανό, ο οποίος είχε πέσει σε θερινή ραστώνη κι αυτός! Ο Ψάλτης του Ναού, ο κ. Βασίλης Σπανούδης (ένας ευγενέστατος Άνθρωπος, με άλφα κεφαλαίο) αναγιγνώσκει σεμνοπρεπώς τους υπέροχους στίχους του Προφητάνακτος Δαβίδ! Η ψυχή ανατάσσεται, η οδός άνω, κάτω, μία, κατά τον Ηράκλειτο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου