Να είμαστε συμπονετικοί, σπλαχνικοί κι επιεικείς απέναντι στους συνανθρώπους μας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής 5^ης Οκτωβρίου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΛΟΥΚΑ

(Λουκά στ’, 31-36)

Έργο του Ονορέ Ντωμιέ (1808-1879).

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης

Ο δρόμος του Χριστιανού δεν είναι εύκολος και ανώδυνος. Είναι δύσκολος, κοπιώδης και ανηφορικός. Ο Χριστιανός δεν προσδοκά ανταμοιβή για το καλό που πράττει, είτε με λόγια, είτε με έργα. Γιατί τότε δεν είναι πραγματική χριστιανική αγαθοεργία, αλλά εμπορική συναλλαγή και δοσοληψία.

            Βέβαια η ευγνωμοσύνη προς αυτόν, που μας κάνει καλό και μας ωφελεί (είτε υλικά, είτε πνευματικά) είναι βασικό και πρώτιστο χριστιανικό καθήκον για όλους μας. Είναι αντίθετο στο θέλημα του Θεού να πληρώνουμε την ευεργεσία με αγνωμοσύνη. Όμως κι αν ακόμη ο αληθινός πιστός εισπράξει αγνωμοσύνη από τον συνάνθρωπό του, τον οποίον ωφέλησε, δεν πρέπει να βαρυγκωμά και να απογοητεύεται, ούτε πρέπει να παραιτείται από το καλό. Ο Θεός γνωρίζει να ανταποδίδει –εν καιρώ– τα δέοντα, τα σωστά και τα δίκαια σε όποιον τα αξίζει.

            Ο Θεός, λοιπόν, ανοίγει μπροστά μας έναν φωτεινό και σωτήριο δρόμο. Μας συμβουλεύει να συμπεριφερόμαστε με τρόπο ασύγκριτα ανώτερο, ευγενή, μεγαλόκαρδο, άνευ αξιώσεως ανταπόδοσης της αγάπης που δίνουμε στους άλλους. Αντίθετα, χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι να δεχόμαστε ακόμη και την αγνωμοσύνη από αυτούς που ευεργετήσαμε. Και προπάντων πρέπει να πράττουμε στους άλλους αυτό που θα επιθυμούσαμε και οι άλλοι να πράττουν σ΄ εμάς.

Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε από τους άλλους να μας κάνουν καλό, ενώ εμείς οι ίδιοι να πράττουμε το άδικο στους συνανθρώπους μας. Γιατί τότε η τιμωρία του Θεού θα είναι σκληρή. Όπως υπήρξε σκληρός τιμωρός και άτεγκτος κριτής ο Κύριος της παραβολής, ο οποίος, παρόλο που μεγαλόκαρδα χάρισε στον υπηρέτη του το τεράστιο χρηματικό ποσό που του όφειλε, είδε με θλίψη τον ευεργετηθέντα υπηρέτη να είναι ανυποχώρητος και άκαρδος απέναντι στον δικό του οφειλέτη.

Παράδειγμα όλων μας ας είναι ο Πανάγαθος Κύριος Ιησούς Χριστός, ο οποίος περιβάλλει με άπειρη αγάπη τόσο τους καλούς, όσο και τους κακούς. Όχι μόνον αυτούς που τον ευλαβούνται, αλλά και τους αχάριστους, φθονερούς, πονηρούς, άδικους και καταφρονητές της αλήθειάς Του.

Οφείλουμε και εμείς, λοιπόν, να είμαστε συμπονετικοί, σπλαχνικοί κι επιεικείς απέναντι στους συνανθρώπους μας, όπως και ο Κύριός μας υπήρξε και εξακολουθεί να είναι απέναντί μας. Και αυτό το απέδειξε με την σταυρική θυσία και την άκρα ταπείνωσή Του, την οποία όλοι καλούμεθα να μιμηθούμε στην ζωή μας, για να κερδίσουμε τα αγαθά της Ουράνιας Βασιλείας. Γένοιτο!