Η Μεγάλη στιγμή της Μεγάλης Συνόδου

Σχολιάζει ο Διάκονος της Σειράς ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ

Δεν υπάρχει ιερότερη φυσική σχέση μέσα στη ζωή από τη γονεϊκή! Ερχόμαστε στη ζωή και μεγαλώνουμε μέσα στον θεσμό της οικογένειας και αυτό καθορίζει όλες τις πτυχές της εξέλιξης μας. Ποιος αμφιβάλλει; Νομίζω κανείς με εχεφροσύνη. 

Έτσι και μέσα στη μεγάλη οικογένεια της Εκκλησίας. Ιστορικά εξελίχθηκαν τα πράγματα και μέσα από την αγιασμένη παρθενική μήτρα της Μητρός Εκκλησίας γεννήθηκε η Αλήθεια και το Φως του Ευαγγελίου για πόσους αλήθεια λαούς! Ιδιαίτερα ευεργετημένο από την Πρόνοια του Θεού το Γένος μας δίκαια καυχάται ότι είναι σάρκα από την μαρτυρική σάρκα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ακόμη πιο ειδικά στην πατρίδα μας αυτό το πολυθρύλητο Φαναρά, η απαντοχη των ελπίδων και των σκέψεων μας, θυσίασε το αίμα της καρδιάς και όχι μόνον ώστε να προφυλάξει από τους παγερούς αγέρηδες της πλάνης αλλά και της κακής αλλοίωσης την Αλήθεια που ειχε σαρκώσει στις συνειδήσεις των παιδιών του. 

Οι Νέες Χώρες, που έχουν απολήξει να είναι ζήτημα παλιό για τις συζητήσεις, ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο, και σήμερα μπορούμε δικαιολογημένα να χαιρόμαστε όσοι κυκλωνουμε την ποικίλη διακονία του Θεσμού! Ο Οικουμενικός Πατριάρχης διακήρυξε μέσα στις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου πως αυτές οι Επαρχίες δεν προτίθεται η Μεγάλη Εκκλησία να γίνουν αυτόνομες! Πώς να γίνει αυτόνομο ένα τμήμα της κανονικής ενδοχώρας του Θρόνου όταν δεν συντρέχουν τέτοιοι λόγοι; Η πνευματική Του στοργή σκεπάζει χρόνια τώρα αυτές τις Επαρχίες και τις καθιστά κλήρο ζηλευτό σε όλους αφού εκεί, στα χώματα τους, κρύβεται ούλο το μεγαλείο της καθ' ημάς Ανατολής! Η προσφυγιά, ο πόνος, το δάκρυ, το αίμα, η νοσταλγία, όλα, το φως από τις εφτά λυχνίες είναι και εκεί αναμμένο συνεχίζοντας το πρώτο φως που δεν έπαψε ποτέ, έστω να σιγοκαίει, στα αγιοτόκα εδάφη της Ποντικής, Ασιανης και Θρακικής! 

Άρα, λοιπόν, "πανηγυριζέτωσαν οι θεόφρονες" ότι διακηρύχθηκε και μέσα στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο πως το καθεστώς των Νέων Χωρών δεν αλλάζει! Πως να αλλάξει; Μπορεί ποτέ η μητέρα να αποχωριστεί το παιδί της; Είναι αφύσικο και άδικο! Έτσι θα συνεχίζει ο ευλογημένος Έλληνας των περιοχών αυτών να είναι ήσυχος ότι η μέριμνα της Εκκλησίας του, του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου δηλαδή, θα είναι ακόμη εντονότερη αφού η αναφορά της έγινε και μέσα στην Αγία και Μεγάλη Συνοδό και χαροποίησε όλους μας στο άκουσμα και κυρίως στην ανάγνωση της στο ανακοινωθέν του Πατριαρχείου μας. Αυτήν την μεγάλη στιγμή της Μεγάλης Συνόδου αγκαλιάζουμε οι πάντες στο πλαίσιο της ενότητας του Αγίου Πνεύματος και δοξολογούμε το όνομα του Κυρίου διότι αυτός ο στιβαρός λόγος δηλώνει την συνέχεια και την συνέπεια στα παραδεδομένα έτσι όπως μόνο το Φανάρι γνωρίζει και να πράττει και να διδάσκει και να διακονεί!