e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Μικρή ιστορία της Μίτρας του Επισκόπου

Γράφει ο π. Ιάσων Κεσέν 

Οι αρχαίοι Έλληνες όταν λάτρευαν τους θεούς τους δεν εφόραγαν στο κεφάλι τίποτε. Ήταν με κεφάλι ακάλυπτο σε αντίθεση με τους ανατολικούς λαούς όπως τους Πέρσες, οι οποίοι ό,τι και να έκαναν φόραγαν πάνω στο κεφάλι καπέλο, πόσο μάλλον δε όταν λάτρευαν τους θεούς τους. Αν δούμε τα αγγεία των Ελλήνων δεν υπάρχουνε θρησκευτικές σκηνές που οι συμμετέχοντες να φοράνε κάποιο καπέλο: άντε φύλλα δάφνης ή άλλων φυτών, κάποιο ύφασμα -το πολύ-πολύ- αλλά ως εκεί. Οι ανατολικοί όμως κάλυπταν το κεφάλι με καπέλο κι απ' το ρούχο τους ξέχωρο, σε ένδειξη σεβασμού προς το θείο.

Αντίστοιχα έπρατταν κι οι Αιγύπτιοι, ομοίως κι οι Εβραίοι. Μην ξεχνάμε ότι ο γενάρχης των Εβραίων ήταν από τη Μεσοποταμία. Το χωριό του Αβραάμ ήταν η Ουρ-καζντίμ, ένα μέρος στα βάθη της Ανατολής. Έπειτα, αν σκεφτεί κανείς ότι οι Εβραίοι, πριν τον Μωυσή, έζησαν τόσα πολλά χρόνια στην Αίγυπτο, εύκολα θα καταλάβει κατά πόσον ο πολιτισμός τους συναντήθηκε με τον αιγυπτιακό. Η λατρεία των Εβραίων δημιουργείται στην έρημο αφότου έφυγαν απ' την Αίγυπτο. Στιλιστικά, η ένδυση του Αρχιερέα των Εβραίων μοιάζει πάρα πολύ μ' εκείνη των Αιγυπτίων αλλά και των λαών της Ανατολής: Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες. Όλοι αυτοί έχουν καλυμμένο κεφάλι σε ένδειξη απόλυτου σεβασμού και αφοσίωσης στους θεούς. Ας θυμηθούμε πως εικονίζει η Βυζαντινή Τέχνη τους τρεις Μάγους ή τους τρεις Παίδες εν καμίνω, μ' εκείνο το χαρακτηριστικό καπελάκι που λέγεται “φρυγική καλύπτρα”.

Η χριστιανική λατρεία ξεπηδά σ' ένα εβραϊκό περιβάλλον. Ωστόσο, για εκατό χρόνια μετά απ' την Πεντηκοστή, δεν υπήρχε άλλο άμφιο εκτός από τη μάλλινη ταινία γύρω απ' το λαιμό του αρχιερέα και πάνω στους ώμους που ονομάζεται Ωμόφορο. Ο λόγος που το άμφιο αυτό φτιάχνονταν από μαλλί προβάτου ήταν για να θυμίζει τον Καλό Ποιμένα Χριστό, ο οποίος έψαξε, βρήκε και σήκωσε στους ώμους το χαμένο πρόβατο, δηλαδή τη φύση των ανθρώπων. Έπειτα, προστίθεται κι η ράβδος, σε ανάμνηση της μπαστούνας του βοσκού. Μίτρα ή κάλυμμα στο κεφάλι δεν είχανε, μάλιστα ξύριζαν το πάνω μέρος των μαλλιών για να θυμούνται ότι σ' εκείνο το μέρος έβαλε ο επίσκοπος το χέρι του και τους χειροτόνησε.

Στη Ρώμη ωστόσο, υπήρξε μια μικρή ιδιομορφία καθώς το μεγαλύτερο μέρος των χριστιανών επρόκειτο για εκχριστιανισμένους Εβραίους. Η Ρώμη ήταν μια πόλη με πάρα πολλούς Εβραίους. Υπάρχουνε κατακόμβες, επιγραφές και τάφοι της εποχής που μαρτυρούν αυτό το γεγονός. Η τιάρα του Πάπα συνδέεται με την εβραϊκή λατρεία κι ανακαλεί τις ρίζες της στον Εβραίο Αρχιερέα.

Οι άνθρωποι όμως τότε, αναζητούσαν το ξένο. Θαύμαζαν το μακρινό και μάλιστα θέλγονταν πολύ απ' τον εξωτισμό της Ανατολής. Πολλά έθιμα απ' την Ανατολή, ήρθανε στο Βυζάντιο και επέζησαν. Γύρω στον 6ο αιώνα, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου θα φορέσει ένα στέμμα, το οποίο μοιάζει πολύ μ' εκείνο των ανατολικών. Πριν τον Ιουστιανιανό δεν σκέφτηκε κανείς απ' τους αυτοκράτορες να βάλει στο κεφάλι του κάτι άλλο, εκτός από δάφνες, περικεφαλαίες και τα συναφή. Το ζεύγος Ιουστινιανού-Θεοδώρας στα ψηφιδωτά της Ραβένας -που δείχνουνε τους εαυτούς τους- φοράει στο κεφάλι κάτι σαν τη σημερινή μίτρα και κρέμονται κάτι διαμαντάκια στη σειρά σαν κολιέ: τα περπενδούλια.

Απ' τον Ιουστινιανό και πέρα, η μίτρα έγινε αυτοκρατορική μόδα. Όταν έπεσε η Πόλη, η μίτρα είχε περάσει στο συλλογικό ασυνείδητο των ανθρώπων και σήμαινε την εξουσία με το Έλεος του Θεού. Τη μίτρα του Αυτοκράτορα, την έλαβε ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, σύμβολο της Ρωμιοσύνης. Έπειτα με τα χρόνια την επήρε και ο κάθε επίσκοπος. Έτσι, περνώντας από χιλιάδες κύματα το κάλυμμα της κεφαλής των ανατολικών, έγινε σημείο εξουσίας στο Βυζάντιο και σύμβολο διακονίας στη ζωή της Εκκλησίας σήμερα, σύμβολο του αιματοβαμμένου ακάνθινου στεφάνου του Σταυρωθέντα.

«Το κράτος των Ρως (Ρώσων) και ο εκχριστιανισμός των Ανατολικών Σλάβων (9ος-10ος αιώνας)». Του Δρ Γεωργίου-Νεκταρίου Λόη στο περιοδικό "Θεολογία"




Ανυψώθηκαν σε "Γέροντες" οι Μητροπολίτες Ναϊρόμπι και Καμπάλας












Από σήμερα (24.10.2017), όπως είχε ανακοινωθεί, συνεδριάζει η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Αλεξανδρινού Πατριαρχείου, υπό την προεδρία του Μακ. Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου Β΄. Κατά την πρώτη ημέρα, όπως ήδη σε άλλη δημοσίευσή μας ανακοινώσαμε, ανυψώθηκε σε Μητρόπολη η μέχρι τούδε Επισκοπή Μπραζαβίλ και Γκαμπόν, ο δε Επίσκοπός της κ. Παντελεήμων ονομάστηκε Μητροπολίτης Μπραζαβίλ και Γκαμπόν, Υπέρτιμος και Έξαρχος Ατλαντικής Αφρικής. Δείτε σχετικά ΕΔΩ.

Επίσης, κατά την σημερινή συνεδρία, προτάσει του Αλεξανδρινού προκαθημένου, ονομάστηκαν Γέροντες οι Σεβ. Μητροπολίτες Ναϊρόμπι κ. Μακάριος και Καμπάλας κ. Ιωνάς, αναγνωριζόμενοι έτσι από τον Πατριάρχη και το ιερό σώμα των Ιεραρχών της Αλεξανδρινής Εκκλησίας ως Ιεράρχες, οι οποίοι έχουν συνεισφέρει επί δεκαετίες το παν δυνατόν στην μεγάλη υπόθεση της διαδόσεως του Κυριακού λόγου στον αφρικανικό αγρό. Οι τιμηθέντες Αρχιερείς ανταπέδωσαν λόγους ευχαριστίας εν συγκινήσει βαθεία!

ο Μητροπολίτης Γέρων Ναϊρόμπι κ. Μακάριος

ο Μητροπολίτης Γέρων Καμπάλας κ. Ιωνάς

Ανύψωση της Επισκοπής Μπραζαβίλ και Γκαμπόν σε Μητρόπολη


Ανακοινώνεται ότι την 24η Οκτωβρίου 2017, κατά την πρωινή συνεδρία της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, απεφασίσθη ομοφώνως κατόπιν προτάσεως του Σεπτού Προκαθημένου Αυτού, Μακ. Πάπα και Πατριάρχη κ.κ. Θεόδωρου Β, η ανύψωση της Ιεράς Επισκοπής .

Συνεπώς, ο νέος τίτλος της εκκλησιαστικής αυτής Επαρχίας του Αποστολικού και Πατριαρχικού Θρόνου είναι: «Ιερά Μητρόπολη Μπραζαβίλ και Γκαμπόν» και ο Ποιμενάρχης της φέρει τον τίτλο: "Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μπραζαβίλ και Γκαμπόν, Υπέρτιμος και Έξαρχος Ατλαντικής Αφρικής".


A N N O N C E
Il est annoncé aux fidèles-membres de l'Eglise Orthodoxe du Congo-Brazzaville et Gabon, aux Autorités respectées et aux Eglises Chrétiennes de notre pays que, lors de la réunion du 24 Octobre 2017, à Alexandrie d’Egypte, la Conférence Episcopale des Evêques Orthodoxes du Patriarcat d'Alexandrie et de toute l'Afrique, sous la proposition de Sa Béatitude, le Pape et Patriarche Théodore II, ayant reconnue le grand progrès de ladite Eglise locale, a décidé à l'unanimité de relever l'Evêché Orthodoxe du Congo-Brazzaville et Gabon en qualité d’Archidiocèse Métropolitain.

En effet, le titre actuel est: « Archevêché Orthodoxe Métropolitain du Congo-Brazzaville et Gabon» et son Prélat porte le titre actuel: 
«Son Eminence, l’Archevêque Orthodoxe Métropolitain du Congo-Brazzaville et Gabon, Exarque de l’Afrique Atlantique».