ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής Τελώνου και Φαρισαίου
17 Φεβρουαρίου 2019
(Λουκ. ιη΄ 10-14)
Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης
Ο πιο αποκρουστικός και απεχθής τύπος μέσα στην κοινωνία είναι ο αλαζονικός και καυχησιάρης άνθρωπος. Κάθε υποτιθέμενο χάρισμά του το μεγαλοποιεί και κάθε χάρισμα των συνανθρώπων του το υποτιμά, ανακαλύπτοντας ελλείψεις και ελαττώματα ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν.
Ο Φαρισαίος της σημερινής Παραβολής δεν προσέρχεται στον ναό για να υμνήσει και να δοξάσει τον δωροδότη Θεό, αλλά μονάχα και αποκλειστικά για τον εαυτό του. Πηγαίνει στον ναό για να στήσει το δικό του άγαλμα, το δικό του είδωλο κι έτσι να δείξει ότι αυτός είναι σημαντικός, ενώ οι άλλοι είναι ασήμαντοι και ανάξιοι λόγου. Είναι αγέρωχος, αλαζόνας, γεμάτος καύχηση και μεγαλομανία. Η περιφρόνησή του προς τους συνανθρώπους του, τον ωθεί στην εξαπάτησή τους. Και τους εξαπατεί, διαλαλώντας την ψεύτικη και φανταστική υπεροχή του. Ξεστομίζει ένα δριμύ κατηγορώ εναντίον τους, χωρίς να έχει το δικαίωμα και χωρίς να γνωρίζει ποιοι είναι και τι πράττουν. Και δεν αρκείται στο να περιφρονεί και να υποτιμά τους άλλους, αλλά στρέφεται εναντίον του κοντινού του. Αυτού που είχε έρθει να προσευχηθεί μαζί του: στον ταπεινό και αμαρτωλό Τελώνη («ουκ ειμί …, ώσπερ ούτος ο Τελώνης»).
Ο εωσφορικός εγωισμός του δεν τον άφηνε να δει ότι τίποτα δεν έπραξε και ο ίδιος στη ζωή του αληθινό και γνήσιο, σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Δεν έδειξε αγάπη προς τον πλησίον του, αλλά ούτε υπήρξε ταπεινός, φιλάνθρωπος, πράος και δίκαιος. Δεν έπραξε καλά έργα και δεν τον διακατείχε αυταπάρνηση και φιλευσπλαχνία. Αντίθετα, αναλώθηκε στην εκπλήρωση και τήρηση κάποιων τυπικών καθηκόντων, κάποιων εξωτερικών δευτερευόντων χαρακτηριστικών της ιουδαϊκής θρησκείας. Ακόμη όμως κι αν έπραττε όλα τα σωστά και ουσιώδη έργα, θα ήταν ένα μηδενικό μπροστά στον Θεό και στο άπειρο μεγαλείο Του.
Σε αντίθεση με αυτόν, ο αμαρτωλός Τελώνης ζητάει με συντριβή και ταπεινοφροσύνη την συγχώρεση του Θεού, γνωρίζοντας την αθλιότητα, μηδαμινότητα και αμαρτωλότητά του. Αυτός ο άρπαγας, ο εκβιαστής και ληστής, ο εκμεταλλευτής των αδυνάτων φοροεισπράκτορας των Ρωμαίων, λόγω της ειλικρινούς μετάνοιάς του, υψώθηκε ενώπιον Θεού και σώθηκε, δίχως διόλου να θιγεί από την περιφρόνηση του Φαρισαίου.
Ας αποφύγουμε, λοιπόν, την θρησκοληψία, την υποκρισία και τον φανατισμό, που δυστυχώς υπάρχει και μεταξύ των πιστών κι ας συναισθανθούμε με συντριβή την μηδαμινότητα και αμαρτωλότητά μας, ζητώντας το θείο έλεος. Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου