π. Παναγιώτης Καποδίστριας
ΤΟ ΠΡΩΙ ΩΣ ΕΣΠΕΡΑ
1
Απρόβλεπτες θωπείες μ' εξωθούν εντός
στον βυθό του δωμάτιου
το πρωί ως εσπέρα
οι άγιοί μου παρανάλωμα τζακιού
ενδίδω ήδη στο βλέμμα σου
συσσωματώνομαι
άντεξέ με.
2
Όσο καιρός παπαδιαμάντιζε
ότι έρχεται ώρα
με τεριρέμ κι άλλες πλεκτάνες τα δαιμόνια
-κενά ή γεμάτα μη ρωτάς-
της Ανάγκης αρμόδια
χριστόψωμα βλογάνε
και φονικότερα μετά
πανεύοσμον σε αποπετρώνουν.
[Αφιερωματικό ποίημα του π. Παναγιώτη Καποδίστρια στον Παπαδιαμάντη, δημοσιευμένο οριστικά στην ποιητική συλλογή ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ, εκδ. Αληθώς Κέντρο Λόγου 2014, σελ. 119]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου