Στον Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών πραγματοποιείται σήμερα, Σάββατο 16η Οκτωβρίου 2021, η Χειροτονία του Εψηφισμένου Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος εξελέγη στις 8 Οκτωβρίου τρέχοντος, με 58 ψήφους.
Στο Συλλείτουργο προεξάρχει ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος Β΄, συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου, Κορίνθου κ. Διονυσίου, Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ, Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου και Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνος.
Στον χειροτονητήριο λόγο του ο Μητροπολίτης Κιλκισίου Βαρθολομαίος τόνισε: «Στέκομαι σήμερα εν μέσω Εκκλησίας, υπακούωντας στο κέλευσμα του Ιερού Ψαλμωδού «ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε». Ατενίζω το ένδοξο παρελθόν, ποτισμένο με το αίμα αναρίθμητων μαρτύρων που ρέει από τον Σταυρό του Κυρίου ζωογονώντας την ανθρώπινη ιστορία{..}. Οραματίζομαι μια Εκκλησία ακμαία, ανοικτή σε όλους, ρωμαλαία και πρόθυμη για διάλογο, που μαθαίνει από τον άλλο, που αγκαλιάζει το διαφορετικό, που δεν φοβάται να πεθάνει, γιατί ξέρει ότι θα ξαναγεννηθεί ακόμα πιο ισχυρή μέσα στην ειρήνη και στο φως του Θεού. Οραματίζομαι μια Εκκλησία που δίνει φως στην ύπαρξη, ακόμα κι όταν η ανθρωπιά πάει να αντικατασταθεί από τη δύναμη της μηχανής και την έπαρση που ο υλισμός επιφέρει. Ονειρεύομαι μια Εκκλησία που διαρκώς εξελίσσεται, καθώς ό,τι μένει στατικό δεν μετέχει της ζωής». Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην οικογένειά του και ευχαρίστησε ιδιαιτέρως τους γονείς του, ενώ μίλησε για τις πνευματικές του αναζητήσεις και την περίοδο, όπου επισκεπτόταν και εν τέλει έμεινε στο Άγιο Όρος στην Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης. Πλησίον του Αγίου Γέροντος π. Γερασίμου του Υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και του π. Διονυσίου.
Κάνοντας αναφορά στην ενορία όπου υπηρετούσα από το 1995, στον ι. ν. της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, της Παναγίας της Νέας Κυράς, στην Πλάκα των Αθηνών σημείωσε ότι «τα μέλη της ενορίας υπήρξαν η οικογένειά μου. Από σήμερα η οικογένειά μου μεγαλώνει κατά πολύ, καθώς τα πρώτα μου πνευματικά παιδιά, έχοντας, όσο ζω την θέση τους στην καρδιά μου, θα βρίσκουν ως πνευματικούς αδελφούς όλα τα νέα μου πνευματικά τέκνα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας». Ευχαρίστησε, επίσης, τους Προέδρους και τα σεβαστά μέλη των Επιτροπών, στις οποίες διηκόνησε ως Γραμματέας, αλλά και όλους τους αδελφούς, τους κληρικούς και τους λαϊκούς υπαλλήλους της Ιεράς Συνόδου για την αγαστή συνεργασία και κυρίως όλους τους Αρχιγραμματείς, υπό την αγάπη των οποίων εργάστηκε επί μία εικοσαετία και πλέον.
Ακόμη ευχαρίστησε τον Πρωτοσύγκελο της Αρχιεπισκοπής, Αρχιμανδρίτη π. Βαρνάβα Θεοχάρη και τον αυτάδελφό του Δημοσθένη Θεοχάρη σημειώνοντας, τον Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, Αρχιμανδρίτη π. Δαμασκηνό Κιαμέτη και τον Πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Αρχιμανδρίτη π. Ιάκωβο Αθανασίου, «Οι φίλοι μου, είναι ένα ξεχωριστό απάγκειο που ο Θεός επιτρέπει στη ζωή μου. Τους ευχαριστώ, τους θαυμάζω όλους και τους αγαπώ!» τόνισε χαρακτηριστικά.
Μίλησε, ακόμη, για τον Επίσκοπο Τράλλεων κυρό Ισίδωρο τονίζοντας ότι «δίπλα του έζησα το μυστήριο της ίασης! Το ακλόνητο ήθος αυτής της μοναδικής και ανεπανάληπτης αρχιερατικής φυσιογνωμίας, με το σπάνιο εκκλησιαστικό φρόνημα, με γαλούχησε στις δυσεύρετες αρετές της ψυχικής ισορροπίας και της απόλυτης πίστεως στη βούληση του Θεού. Η εκ βαθέων πηγαία συγχωρητικότητά του, κυρίως έναντι των αχαρίστων και ευεργετηθέντων υπ’ αυτού, αποτελεί για την ελαχιστότητά μου το ύψιστο παράδειγμα μιας ολοκληρωμένης και χαριτωμένης εν Αγίω Πνεύματι προσωπικότητας. Τα αρχιερατικά άμφιά του, είναι για μένα σήμερα, η πρώτη στοργική αγκαλιά που θα δεχτώ σε λίγο ως Αρχιερέας, ενώ τα συνοδεύει η δική του ευλογία και η Χάρις των Ουρανών, όπου αναπαύεται».
Ολοκληρώνοντας τον λόγο του ο Μητροπολίτης Κιλκισίου επεσήμανε: «Στην τριαντάχρονη ιερατική μου αποστολή είχα την ευλογία να διακονήσω τρεις Αρχιεπισκόπους: τον σοφό και πεπειραμένο εκκλησιαστικό ηγέτη, τον αυθεντικό πατριώτη κυρό Σεραφείμ. Στη συνέχεια, τον χαρισματικό και οραματιστή κυρό Χριστόδουλο και τέλος Εσάς. Ζώντας διακριτικά τους τρόπους της πηδαλιουχίας Σας, διδάσκομαι και θαυμάζω την ήρεμη δύναμη που κατέχετε και διαχέετε. Άλλοτε, κατευθύνετε τα πράγματα με εύλαλη σιωπή και άλλοτε, με σοφή παραίνεση. Πιστεύω ακράδαντα ότι η μεγάλη εκκλησιαστική εμπειρία που διαθέτετε θυμίζει τη στόφα της διοικήσεως παλαιών ικανών Αρχιερέων και Προκαθημένων, που επιτυγχάνουν το επιδιωκόμενο και εκείνο είναι που, τελικά, ομιλεί για την επιτυχία τους. Η μαθητεία κοντά Σας αντιστοιχεί σε μία σπουδή πολλών Πανεπιστημίων ταυτόχρονα. Ευχαριστώ τον Θεό, που επέτρεψε τους τελευταίους χρόνους να λάβω πολλές νουθεσίες Σας, από τις συχνές μας συναντήσεις για την δεκάχρονη προετοιμασία του εορτασμού της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Είσαστε ο εγγυητής της ενότητας της Εκκλησίας της Ελλάδος και με θαυμαστή, Γεροντική σοφία διαχειρίζεστε τις εύθραυστες κοινωνικές ισορροπίες διασφαλίζοντας, με την αρετή της πραότητας, την ενότητα του ελληνικού λαού. Επιπλέον, το απαράμιλλο φιλανθρωπικό Σας έργο σε όλη την Επικράτεια, Σας καταξιώνει στις συνειδήσεις όλων μας, ως φιλόστοργο και συμπονετικό πατέρα, που προσφέρει την αγάπη του Χριστού, προς όλους. Μακαριώτατε, είσαστε ο ευεργέτης μου! Από σήμερα είσαστε και ο Γέροντάς μου. Σας ευγνωμονώ για την εμπιστοσύνη και την αρωγή Σας και Σας υπόσχομαι δημόσια, την διά βίου υπακοή μου».
Μιλώντας για τον λαό της τοπικής Εκκλησίας σημείωσε ότι «είναι τίμιος και φιλάγιος, ευσεβής και φιλόπατρις. Είναι λαμπαδηδρόμος της ζώσης παραδόσεως. Γνωρίζω πολύ καλά τί σημαίνει να ξεριζώνεσαι από τον τόπο σου και μόνο με την πίστη σου, τα εικονίσματά σου και την αγάπη σου στην οικογένεια να ξαναρχίζεις τη ζωή σου από το μηδέν{...}. Ανυπομονώ να βρεθώ ανάμεσά τους, να τους γνωρίσω όλους κατ’ όνομα στην πόλη μας, στις κωμοπόλεις και στα χωριά μας και να συνεργαστούμε σε έργα ευημερίας του τόπου μας και της σωτηρίας της ψυχής μας».
Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε για την γνωριμία του με τον Σεβασμιώτατο τόσο από την διακονία του στον ι. ν. Μεταμορφώσεως όσο και στις Συνοδικές Επιτροπές. Μίλησε, ακόμη για την συμβολή του στα δέκα Διεθνή Συνέδρια για την Επανάσταση του 1821, αλλά και στις εκδηλώσεις της Εκκλησίας για την επέτειο των διακοσίων ετών από την έναρξη της Επανάστασης. Έκανε λόγο για τον πολιτισμό της χώρας και τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «ο Ορθόδοξος πολιτισμός ταυτίζεται με τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής, ο οποίος είναι ο συγκεκριμένος τρόπος που σχετίζεται ο άνθρωπος με τον Θεό, τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον. Ένας τρόπος ζωής που τον χαρακτηρίζει η ευχαριστία και ο σεβασμός του ανθρώπου προς ότι ο Θεός έχει δημιουργήσει». Σε άλλο σημείο υπογράμμισε: Η Εκκλησία πρέπει να κεντρίζει και να εμπνέει ανθρώπινο πνεύμα. Ιδιαίτερα σήμερα τίθεται εν αμφιβόλω το τι είναι άνθρωπος, η μοναδικότητα του ανθρωπίνου προσώπου μέσα από τις θεωρίες της τεχνητής νοημοσύνης του μετανθρωπισμού. Σε μία τέτοια εποχή ο ρόλος ενός Ορθόδοξου Επισκόπου καθίσταται καίριος. Όλοι έχουμε την ευθύνη για τη διάσωση και προβολή του ορθοδόξου τρόπου ζωής. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο Ορθόδοξος τρόπος ζωής των ανθρώπων είναι αυτός που γέννησε τα αριστουργήματα που όλοι σήμερα θαυμάζουν και θα γεννήσει και στο μέλλον. Άρα καλείσαι και εσύ σήμερα με όλη αυτήν την ευαισθησία και την ποιότητα που αποκόμισες μέσα από την ιερατική σου διακονία να προωθήσεις αυτόν τον Ορθόδοξο Ελληνικό Πολιτισμό, τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής στην σπουδαία και ιστορική περιοχή της Ιεράς Μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκισίου».
Κάνοντας αναφορά στην ενορία όπου υπηρετούσα από το 1995, στον ι. ν. της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, της Παναγίας της Νέας Κυράς, στην Πλάκα των Αθηνών σημείωσε ότι «τα μέλη της ενορίας υπήρξαν η οικογένειά μου. Από σήμερα η οικογένειά μου μεγαλώνει κατά πολύ, καθώς τα πρώτα μου πνευματικά παιδιά, έχοντας, όσο ζω την θέση τους στην καρδιά μου, θα βρίσκουν ως πνευματικούς αδελφούς όλα τα νέα μου πνευματικά τέκνα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας». Ευχαρίστησε, επίσης, τους Προέδρους και τα σεβαστά μέλη των Επιτροπών, στις οποίες διηκόνησε ως Γραμματέας, αλλά και όλους τους αδελφούς, τους κληρικούς και τους λαϊκούς υπαλλήλους της Ιεράς Συνόδου για την αγαστή συνεργασία και κυρίως όλους τους Αρχιγραμματείς, υπό την αγάπη των οποίων εργάστηκε επί μία εικοσαετία και πλέον.
Ακόμη ευχαρίστησε τον Πρωτοσύγκελο της Αρχιεπισκοπής, Αρχιμανδρίτη π. Βαρνάβα Θεοχάρη και τον αυτάδελφό του Δημοσθένη Θεοχάρη σημειώνοντας, τον Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, Αρχιμανδρίτη π. Δαμασκηνό Κιαμέτη και τον Πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Αρχιμανδρίτη π. Ιάκωβο Αθανασίου, «Οι φίλοι μου, είναι ένα ξεχωριστό απάγκειο που ο Θεός επιτρέπει στη ζωή μου. Τους ευχαριστώ, τους θαυμάζω όλους και τους αγαπώ!» τόνισε χαρακτηριστικά.
Μίλησε, ακόμη, για τον Επίσκοπο Τράλλεων κυρό Ισίδωρο τονίζοντας ότι «δίπλα του έζησα το μυστήριο της ίασης! Το ακλόνητο ήθος αυτής της μοναδικής και ανεπανάληπτης αρχιερατικής φυσιογνωμίας, με το σπάνιο εκκλησιαστικό φρόνημα, με γαλούχησε στις δυσεύρετες αρετές της ψυχικής ισορροπίας και της απόλυτης πίστεως στη βούληση του Θεού. Η εκ βαθέων πηγαία συγχωρητικότητά του, κυρίως έναντι των αχαρίστων και ευεργετηθέντων υπ’ αυτού, αποτελεί για την ελαχιστότητά μου το ύψιστο παράδειγμα μιας ολοκληρωμένης και χαριτωμένης εν Αγίω Πνεύματι προσωπικότητας. Τα αρχιερατικά άμφιά του, είναι για μένα σήμερα, η πρώτη στοργική αγκαλιά που θα δεχτώ σε λίγο ως Αρχιερέας, ενώ τα συνοδεύει η δική του ευλογία και η Χάρις των Ουρανών, όπου αναπαύεται».
Ολοκληρώνοντας τον λόγο του ο Μητροπολίτης Κιλκισίου επεσήμανε: «Στην τριαντάχρονη ιερατική μου αποστολή είχα την ευλογία να διακονήσω τρεις Αρχιεπισκόπους: τον σοφό και πεπειραμένο εκκλησιαστικό ηγέτη, τον αυθεντικό πατριώτη κυρό Σεραφείμ. Στη συνέχεια, τον χαρισματικό και οραματιστή κυρό Χριστόδουλο και τέλος Εσάς. Ζώντας διακριτικά τους τρόπους της πηδαλιουχίας Σας, διδάσκομαι και θαυμάζω την ήρεμη δύναμη που κατέχετε και διαχέετε. Άλλοτε, κατευθύνετε τα πράγματα με εύλαλη σιωπή και άλλοτε, με σοφή παραίνεση. Πιστεύω ακράδαντα ότι η μεγάλη εκκλησιαστική εμπειρία που διαθέτετε θυμίζει τη στόφα της διοικήσεως παλαιών ικανών Αρχιερέων και Προκαθημένων, που επιτυγχάνουν το επιδιωκόμενο και εκείνο είναι που, τελικά, ομιλεί για την επιτυχία τους. Η μαθητεία κοντά Σας αντιστοιχεί σε μία σπουδή πολλών Πανεπιστημίων ταυτόχρονα. Ευχαριστώ τον Θεό, που επέτρεψε τους τελευταίους χρόνους να λάβω πολλές νουθεσίες Σας, από τις συχνές μας συναντήσεις για την δεκάχρονη προετοιμασία του εορτασμού της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Είσαστε ο εγγυητής της ενότητας της Εκκλησίας της Ελλάδος και με θαυμαστή, Γεροντική σοφία διαχειρίζεστε τις εύθραυστες κοινωνικές ισορροπίες διασφαλίζοντας, με την αρετή της πραότητας, την ενότητα του ελληνικού λαού. Επιπλέον, το απαράμιλλο φιλανθρωπικό Σας έργο σε όλη την Επικράτεια, Σας καταξιώνει στις συνειδήσεις όλων μας, ως φιλόστοργο και συμπονετικό πατέρα, που προσφέρει την αγάπη του Χριστού, προς όλους. Μακαριώτατε, είσαστε ο ευεργέτης μου! Από σήμερα είσαστε και ο Γέροντάς μου. Σας ευγνωμονώ για την εμπιστοσύνη και την αρωγή Σας και Σας υπόσχομαι δημόσια, την διά βίου υπακοή μου».
Μιλώντας για τον λαό της τοπικής Εκκλησίας σημείωσε ότι «είναι τίμιος και φιλάγιος, ευσεβής και φιλόπατρις. Είναι λαμπαδηδρόμος της ζώσης παραδόσεως. Γνωρίζω πολύ καλά τί σημαίνει να ξεριζώνεσαι από τον τόπο σου και μόνο με την πίστη σου, τα εικονίσματά σου και την αγάπη σου στην οικογένεια να ξαναρχίζεις τη ζωή σου από το μηδέν{...}. Ανυπομονώ να βρεθώ ανάμεσά τους, να τους γνωρίσω όλους κατ’ όνομα στην πόλη μας, στις κωμοπόλεις και στα χωριά μας και να συνεργαστούμε σε έργα ευημερίας του τόπου μας και της σωτηρίας της ψυχής μας».
Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε για την γνωριμία του με τον Σεβασμιώτατο τόσο από την διακονία του στον ι. ν. Μεταμορφώσεως όσο και στις Συνοδικές Επιτροπές. Μίλησε, ακόμη για την συμβολή του στα δέκα Διεθνή Συνέδρια για την Επανάσταση του 1821, αλλά και στις εκδηλώσεις της Εκκλησίας για την επέτειο των διακοσίων ετών από την έναρξη της Επανάστασης. Έκανε λόγο για τον πολιτισμό της χώρας και τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «ο Ορθόδοξος πολιτισμός ταυτίζεται με τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής, ο οποίος είναι ο συγκεκριμένος τρόπος που σχετίζεται ο άνθρωπος με τον Θεό, τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον. Ένας τρόπος ζωής που τον χαρακτηρίζει η ευχαριστία και ο σεβασμός του ανθρώπου προς ότι ο Θεός έχει δημιουργήσει». Σε άλλο σημείο υπογράμμισε: Η Εκκλησία πρέπει να κεντρίζει και να εμπνέει ανθρώπινο πνεύμα. Ιδιαίτερα σήμερα τίθεται εν αμφιβόλω το τι είναι άνθρωπος, η μοναδικότητα του ανθρωπίνου προσώπου μέσα από τις θεωρίες της τεχνητής νοημοσύνης του μετανθρωπισμού. Σε μία τέτοια εποχή ο ρόλος ενός Ορθόδοξου Επισκόπου καθίσταται καίριος. Όλοι έχουμε την ευθύνη για τη διάσωση και προβολή του ορθοδόξου τρόπου ζωής. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο Ορθόδοξος τρόπος ζωής των ανθρώπων είναι αυτός που γέννησε τα αριστουργήματα που όλοι σήμερα θαυμάζουν και θα γεννήσει και στο μέλλον. Άρα καλείσαι και εσύ σήμερα με όλη αυτήν την ευαισθησία και την ποιότητα που αποκόμισες μέσα από την ιερατική σου διακονία να προωθήσεις αυτόν τον Ορθόδοξο Ελληνικό Πολιτισμό, τον Ορθόδοξο τρόπο ζωής στην σπουδαία και ιστορική περιοχή της Ιεράς Μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκισίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου