ΒΟΣΤΩΝΗ. Τυχερός στάθηκε ο Μακαριότατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρος, ο δεύτερος τη τάξει μετά τον Οικουμενικό, διότι δύο λεπτά αφότου είχε μπει στο αεροπλάνο και έκλεισαν οι θύρες για να μεταβεί από τη Νότιο Αφρική στην Εδρα του, την Αλεξάνδρεια, απαγορεύθηκαν όλες οι πτήσεις από την Αφρική.
Είναι ο κατ’ εξοχήν Πατριάρχης της Ιεραποστολής αλλά και κομιστής των αξιών του Ελληνικού Γένους και μόλις είχε ολοκληρώσει μία δεκαεπταήμερη ιεραποστολή περιοδεία στα πέρατα της Αφρικανικής Ηπείρου, ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες πόλεις και κωμοπόλεις.
Ο Θεόδωρος είναι ο Πατριάρχης της αγάπης, της φιλανθρωπίας, της αλληλεγγύης, της προσήνειας, της ανοιχτοκαρδοσύνης. Εκπέμπει μία έμφυτη ανθρωπιά και αγάπη για τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, σε κάθε γωνιά της Γης. Τον βρήκαμε στο Πατριαρχείο στην Αλεξάνδρεια λίγες ημέρες μετά την επιστροφή του από την ιεραποστολική του περιοδεία. Η πρώτη φράση του ήταν «ευχαριστώ τον Θεό, αγαπητέ μου Θεόδωρε, διότι προχτές το βράδυ μόλις εισήλθα στο αεροπλάνο και έκλεισε η πόρτα έκανα το σταυρό μου διότι είχε εκδοθεί μετά από δύο λεπτά το απαγορευτικό για όλες τις πτήσεις από Νότιο Αφρική. Εκανα τον σταυρό μου και είπα δόξα να έχεις Θεέ μου γιατί και άλλη μία φορά με προφύλαξες εκ της πανδημίας, διότι πήγα και στην Μποτσουάνα τρεις ολόκληρες ημέρες».
Είπε πως «σκοπός του πολυήμερου ταξιδιού μου ήταν να συναντήσω τον απόδημο Ελληνα, τον κουρασμένο εκ της πανδημίας, να μνημονεύσω 785 ονόματα που ‘έφυγαν’ από την παροικία μας εκ της πανδημίας.
Βρέθηκα στην καρδιά της Ιεραποστολικής Αφρικής στην Ουγκάντα, περιόδευσα μέχρι τη Βόρειο Ουγκάντα και έφτασα στα σύνορα του Νοτίου Σουδάν δίνοντας ό,τι μπορούσαμε σε ανθρωπιστική βοήθεια και εμβόλια. Από εκεί βρέθηκα στην απέναντι Τανζανία με μεγάλες ιεραποστολές κυρίως σε μικρά νοσοκομεία για παιδιά που δεν έχουν ‘πού την κεφαλήν κλίνει’ ενώ στην Ουγκάντα ανακαινίσαμε σχολεία που είναι από τα Χανιά, από την Κίσσαμο που ξέρει πάρα πολύ καλά ο φίλος και αδελφός Αντώνης Διαματάρης. Κάναμε το σχολείο στη μνήμη Ειρηναίου Γαλανάκη και ετοιμάζομε ένα Κέντρο για τον Πρόεδρό μας, τον μεγάλο ηγέτη Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για τα παιδιά που θέλουν να μάθουν γράμματα στην Ουγκάντα. Είχα βάλει στο πρόγραμμά μου να επισκεφθώ τις πιο απομακρυσμένες περιοχές. Εκεί ζουν περίπου δύο χιλιάδες Ελληνες και πήγα να τους δώσω κουράγιο. Σ’ αυτή τη φωτογραφία που με είδατε είναι το μεγαλύτερο άγαλμα του Νέλσον Μαντέλα και κάνουμε ένα Ιδρυμα που θα μελετούν τα δικαιώματα της ελευθερίας του ανθρώπου.
Οι Ελληνες εκεί ασχολούνται με τις φυτείες. Είναι αυτό που λέμε στην Αμερική, φάρμες. Είναι φαρμαδιέρηδες, όπως είναι στη Ζιμπάμπουε, στη Ζάμπια, κρατούν καλά την οικονομία. Είχαμε μία συνάντηση με τα νέα παιδιά που αναπτύσσονται οικονομικά πολύ δυνατά και κάναμε μία μεγάλη γνωριμία και τους είπα παιδιά μου δεν ζητώ τίποτε, ό,τι μπορείτε κάνετε για τους πτωχούς ανθρώπους. Βρέθηκα εκεί που ζουν οι πιο φτωχοί άνθρωποι του πλανήτη. Είναι περιοχές αποκλεισμένες κι ένας Κρητικός που ήταν φίλοι με τον πατέρα του Αντώνη Διαματάρη, ο αγαπητός μας Αλέκος ο Μπαλαβάκης χαρίζει κάθε ημέρα από ένα κουβαδάκι με τρόφιμα σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Ετρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου».
Υπάρχουν και Ελληνες που υποφέρουν, αλλά όπως είπε, «δόξα τω Θεώ οι κοινότητες φροντίζουν που είναι στοργικοί άνθρωποι κι έτσι δεν τους αφήνουν να είναι εξαθλιωμένοι. Είχαμε και τη συγκέντρωση της Ομοσπονδίας όλων των κοινοτήτων, έχουμε πολλούς Κρητικούς στο Τζέρνιστον. Είναι τα Σπίτια των Απόδημων, έχουν ένα Οίκημα οι Ιμβριοι, εξαδέλφια του Οικουμενικού μας Πατριάρχη Βαρθολομαίου, περίπου δέκα πέντε είναι εκεί. Δίπλα, οι Κρητικοί έχουν σύλλογο με πέντε χιλιάδες μέλη, δίπλα οι Ιθακήσιοι, δίπλα οι Πελοποννήσιοι. Μία μεγάλη Κυπριακή Αδελφότητα, διότι ο Κυπριακός Ελληνισμός είναι περίπου το 60% του Ελληνισμού».
Μιλώντας για τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Νοτίου Αφρικής, είπε πως «είναι ένας πολύ φωτισμένος άνθρωπος. Με αγκάλιασε και το μεγάλο του παράπονο προς την Ευρώπη ήταν που εκλιπαρούσαν τόσο αυτός, όσο και όλοι οι Αφρικανοί ηγέτες λίγα εμβόλια. Μου είπε, ‘πόρτες κλειστές, πόρτες κλειστές’. Στα γαλλικά τον χαρακτήρισαν βαλέρ για την ικανότητά του να ανοίξει τις πόρτες της Ευρώπης για εμβόλια και η Γαλλία, ο Μακρόν, είπε το ναι».
Αναφορικά με το αν οι Ελληνες της Νοτίου Αφρικής και των άλλων χωρών κρατούν την ελληνική γλώσσα, τις παραδόσεις, είπε: «Βεβαίως, έχουμε πολύ σπουδαίες εκκλησίες, σχολεία, το περίφημο Σαχέτι που πήγα ψάλλοντας τον Εθνικό Υμνο με 1.260 παιδιά».
Τόνισε επίσης ότι «είναι πάρα πολύ ανησυχητικό το κλίμα. Βρήκα τους ανθρώπους κλεισμένους, τρομαγμένους, βγήκαν από τα σπίτια και ήλθαν στις κοινότητες. Εχομε χάσει περίπου 785 Ελληνες από την πανδημία και ένιωσα την αγωνία των ανθρώπων την ώρα που ήμουν στο αεροδρόμιο που προσπαθούσαν πανικοβλημένοι να βρουν μία πτήση να φύγουν. Εχουμε μεγάλη διαρροή και Ελληνισμού προς τα έξω κυρίως προς Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Κύπρο διότι έχομε μία μεγάλη αύξηση της εγκληματικότητας».
Για τη μετάλλαξη Ομικρον, ανέφερε ότι «λένε πως ήλθε από την Μποτσουάνα. Εκεί έμεινα τρεις μέρες. Είναι όλοι κι όλοι 120 άτομα και πήγα να τους πω παιδιά μου μην απογοητεύεστε, ο πατέρας σας ο Θεόδωρος είναι ανάμεσά σας. Δεν διέκρινα κάτι διότι η Μποτσουάνα είναι ένα προτεκτοράτο της Αμερικής, δηλαδή νομίζεις ότι είσαι στο Μανχάταν. Εχουμε τη μεγαλύτερη Ακαδημία που προετοιμάζει τα παιδιά για το στρατό της Αμερικής, κι εκεί μένουν χιλιάδες. Είναι ένα κομμάτι της Αμερικής με καθαρούς δρόμους».
Για τα εμβόλια είπε πως «με πολλή δυσκολία ήλθαν από την Αμερική, αλλά υπάρχει το πρόβλημα ότι πολλοί Αφρικανοί δεν πάνε να εμβολιαστούν. Δεν θέλουν, φοβούνται. Ολοι οι Ελληνες έχουν εμβολιαστεί κι αυτό είναι πολύ καλό. ‘Χάσαμε’ πολλούς ιερείς και μάλιστα δύο – τρεις από την Κρήτη, κι έτσι έχουμε ένα μεγάλο θέμα γι’ αυτό θέλω να παρακαλέσω και τον αδελφό μου τον Ελπιδοφόρο στην Αμερική αν μπορούν δύο τρία καλά παλληκάρια να έλθουν να μας βοηθήσουν. Είχα πει στον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο το όνειρό μου είναι να παντρέψουμε τις δύο ηπείρους, Αφρική και Αμερική. Κι έτσι κάνω έκκληση από τον ‘Εθνικό μας Κήρυκα’ αν υπάρχουν νέα παιδιά που θέλουν να βοηθήσουν αυτή την όμορφη γωνιά της Γης θα είναι μεγάλο πράγμα.
Θέλω να σας ευχαριστήσω διότι μία φωνή που λέγει την αγωνία μου για τις οδοιπορίες μέσα στις λάσπες και τα χώματα είναι ο ‘Εθνικός Κήρυκας’ και σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου