Την Κυριακή, 6 Νοεμβρίου 2022, τελέσθηκε ο προεορτασμός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στον φερώνυμο Καθεδρικό Ναό της Επισκοπής Μαπούτο. Ο εορτασμός έγινε για λόγους πρακτικούς πιο νωρίς, την Κυριακή, καθώς λόγω των εργασιών των ενοριτών είναι αδύνατον να έρθουν στη Θ. Λειτουργία την Τρίτη.
Μετά τη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ακολούθησε η αρτοκλασία και το μνημόσυνο των ευεργετών και κτητόρων του Ναού και του “Αθήναιον”, η λιτάνευση της εικόνας των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, παρουσία της μεγάλης Ελληνίδας και Αρχόντισσας των Εκκλησιών του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κας Μαρίνας Τσιχλάκη, του Γ.Γ. Νεολαίας και Εργασίας Dr.Ακασιο Μπελέζα και πληθους πιστων.
Στην συνέχεια έγινε αναφορά, από τον Μητροπολίτη Ζάμπιας και τοποτηρητή της Ιεράς Επισκοπής Μοζαμβίκης κ. Ιωάννη, στην ιστορία του Ι. Ναού των Ταξιαρχών και στις προσπάθειες των Ελλήνων της Μοζαμβίκης, σε καιρούς μετάλλων δυσκολιών να καταφέρουν με το υστέρημά τους να κτίσουν τον Ιερό Ναό καθώς και το Αθήναιον. Πρόκειται για ένα μεγαλοπρεπές κτίριο, που παραπέμπει στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, απέναντι από το Επισκοπείο και στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο του Ελληνορθόδοξου Καθεδρικού Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ακριβώς δίπλα του. Οικοδομήθηκε από τους Έλληνες τού πάλαι ποτέ Λορέντζο Μαρκές (σήμερα Μαπούτο) το 1923 και κατ’ αρχήν, πριν την ανέγερση του Ναού, χρησιμοποιήθηκε, εκτός από χώρο συνάντησης και πολιτιστικής έκφρασης τής εδώ Παροικίας, ως λατρευτικός χώρος, αλλά και ως σχολείο. Όπως γίνεται κατανοητό, το κτίριο τούτο έχει συνδεθεί με όλες τις μεγάλες στιγμές του Ελληνισμού της Μοζαμβίκης για περισσότερον από ενάμιση αιώνα, δεδομένου ότι οι πρώτοι Έλληνες έφθασαν εδώ, στη νοτιοανατολική Αφρική, στα μέσα του 19ου αιώνα, συγκεκριμένα στην πόλη Μπεΐρα της Μοζαμβίκης το 1976, οπότε κατελήφθη από τον στρατό, στο πλαίσιο της “εθνικοποίησης” (Επανάσταση – Εμφύλιος Πόλεμος – Λαοκρατία – Κομμουνιστικό Λαϊκό Κόμμα FRELIMO). Έκτοτε δεν έχει επιστραφεί ακόμη στους νόμιμους ιδιοκτήτες του Έλληνες, όπως συνέβη με άλλα κτίρια εθνικών κοινοτήτων, που βρίσκονται ανά την χώρα και είχαν τότε καταληφθεί. Έτσι η Ελληνική Παροικία απώλεσε τον ένα πνεύμονα, που την οξυγόνωνε. Τώρα πια ονομάζεται “Palácio dos Casamentos”, δηλαδή Παλάτι των Γάμων. Εδώ δηλαδή κάθε λίγο και λιγάκι τελούνται οι παραδοσιακοί γάμοι των εντοπίων. Τα πρώτα βήματα για την αποκατάσταση της μεγάλης αυτής αδικίας και της επιστροφής του κτιρίου στους Ελληνορθόδοξους έγιναν από τον Μητροπολίτη Ζάμπιας και τοποτηρητή της Ιεράς Επισκοπής Μοζαμβίκης και εως 2015 Επίσκοπο Μοζαμβίκης κ. Ιωάννη, ο οποίος διαπίστωσε το πρόβλημα και ήδη προσπαθεί, όπου δει, για την δικαίωση του Ελληνισμού στην εσχατιά αυτήν της Αφρικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου