25 Δεκεμβρίου 2023

«Καὶ ἐξελεύσεται ῥάβδος ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαὶ καὶ ἄνθος ἐκ τῆς ῥίζης ἀναβήσεται» (Ἠσαΐας 11:1).

Προσφιλεῖς ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Χριστῷ,

Αὐτὸς ποὺ ἐρχέται ταπεινά, ὡς ἄνθρωπος σπαργανωμένος καὶ φτωχός, εἶναι ἡ πανίσχυρη ράβδος τῆς ρίζης Ἰεσσαί! Προσλαμβάνει τὴν ἀνθρωπίνη φύση μας ἀπὸ τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ ἀειπάρθενο Μαρία καὶ ἀναλαμβάνει τὶς ἁμαρτίες τῆς ἀνθρωπότητος ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, «ἐν δόξῃ, ἐν δυνάμει καὶ ἐν ἀγάπῃ» πρὸς κάθε ὕπαρξη στὸν κόσμο.

Εἶναι τὸ ἄνθος τὸ ἀμάραντο τῆς ἀληθινῆς ὀμορφιᾶς, ποὺ ἐπαναφέρει τὴν ἀνθρωπίνη φύση στὴ ἀρχική της ὡραιότητα! Ὁ προφήτης Ἠσαΐας ἐπισημαίνει σὲ ἄλλο σημεῖο: «καὶ εἴδομεν αὐτόν καὶ οὐκ εἶχεν εἶδος οὐδὲ κάλλος» (Ἠσαΐα 53:2), ἀλλὰ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ταπείνωσε ἑαυτὸν γινόμενος υἱὸς ἀνθρώπου. Τὸ ἄνθος τῶν ἀρετῶν του, ἡ ἀναμάρτητη ζωή του, ἡ θυσιαστικὴ ἀγάπη του δὲν ἐκλείπουν εἰς τὸν αἰώνα. Ἡ ἀνθρωπίνη φύση του ἔχει τὴ ρίζα της στὴν Παναγία Θεοτόκο, ποὺ τὸν γέννησε σὲ μία σπηλιὰ στὴ Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας. Ἀλλὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴ ρίζα στὸ ξερὸ καὶ παρθένο ἔδαφος «ἐγήγερται γενόμενος ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων» (Πρὸς Κορινθίους Α´ 15:20). Διότι ὁ Κύριος «τίκτεται ἐν σπηλαίῳ» γιὰ νὰ ἀναστηθεῖ «ἐξ ἑτέρου σπηλαίου». Σπαργανώνεται ὡς βρέφος, κηρύσσοντας τὴ δική του ἀνάσταση, ὅταν πίσω στὸν τάφο «τὰ ὀθόνια καὶ τὸ σουδάριον κεῖνται μόνα» (Ἰωάννου 20:6-7). Γεννήθηκε σὲ φάτνη, ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ τρέφονται τὰ ἄλογα κτήνη, ὥστε νὰ θρέψει ὅλους ἐμᾶς μὲ τὸ τίμιο Σῶμα καὶ τὸ πανάχραντο Αἷμα του, ὡς ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν.

Γιὰ αὐτό, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἂς προσλάβουμε μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ τιμὴ αὐτὴ τὴ ράβδο τῆς δόξης, αὐτὸ τὸ ἀμάραντο ἄνθος. Μέσῳ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας προσλαμβάνει τὴν ἀνθρώπινη φύση μας καὶ τὴ θεραπεύει, ἐξαγιάζοντάς την. Ὅλα ἐξαγνίζονται καὶ ὁλοκληρώνονται.  Ἂς τὸν λατρεύσουμε λοιπὸν ὁλόθερμα μὲ ὅλο τὸ εἶναι μας, τὴν καρδιά, τὸ μυαλὸ καὶ τὴν ψυχή μας.

Χριστὸς γεννᾶται· δοξάσατε!

† ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος