Ο πατέρας της σημερινής παραβολής, έχει την τόλμη, να φαίνεται πατέρας εγκαταλελειμμένος και αποτυχημένος, αφού το παιδί του έφυγε μακριά και κατασπαταλά τα δώρα του. Δέχεται με υπομονή το κόστος της διακινδύνευσης της ελευθερίας. Δεν αναλώνεται σε λόγια, παρακάλια και συμβουλές χωρίς νόημα. Αφήνει το παιδί του ελεύθερο, γνωρίζοντας ότι η ανθρώπινη ύπαρξη καταξιώνεται μόνο μέσα στην ελευθερία. Ασκείται στην υπομονή και την αγάπη. Είναι πάντα εκεί και περιμένει.
(π. Αλέξανδρος και Αγγελική Καριώτογλου: Του Λόγου το αληθές, εκδ. Γρηγόρη, σ. 209)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου