e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2024

Ο κατά Θεόν πλουτισμός

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Κυριακή   Θ’ Λουκά, 17/11/2024

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Ο ιερός συγγραφέας σήμερα παρουσιάζει μια από τις παραβολές του Κυρίου. Ο λόγος σήμερα για την παραβολή του άφρονος πλουσίου. Ο Κύριος επιθυμεί να εξηγήσει στον λαό ότι η μακροζωία και η ευτυχία του ανθρώπου δεν είναι το προνόμιο εκείνο που εξαρτάται από τα πολλά υλικά αγαθά που έχει συγκεντρώσει, αλλά από το ψυχικό του μεγαλείο και τον πνευματικό του πλούτο.

Έτσι παρουσιάζει έναν πλούσιο γαιοκτήμονα, ο οποίος συγκέντρωνε στις αποθήκες του τα πολλά γεννήματα της αγροτικής του ιδιοκτησίας. Οι υπάρχουσες όμως αποθήκες δεν ήταν σε θέση να χωρέσουν το πλήθος των γεννημάτων του. Οπότε, μοναδική έγνοια του πλουσίου αυτού ανδρός ήταν το πώς θα μπορέσει να αποθηκεύσει τους καρπούς του. Αποφάσισε, λοιπόν, να κατεδαφίσει τις υπάρχουσες αποθήκες και να οικοδομήσει μεγαλύτερες που θα χωρούσαν τους καρπούς. Όταν το πέτυχε και αυτό, διαβεβαίωσε την ψυχή του λέγοντας, τώρα έχεις τα πάντα, φάε, πιες και αναπαύσου. Αυτή η σκέψη τον κρατούσε ξάγρυπνο πολλά βράδια, μέχρι το βράδυ εκείνο που πληροφορήθηκε ότι ο θάνατος του ήταν κοντά. Τότε ο Θεός τον ρώτησε όλα αυτά που με τόσο κόπο και έγνοια απόκτησες χάνονται από τη στιγμή που τελειώνει και η δική σου ζωή, τότε ποιο ήταν το νόημα της ζωής σου; Ένα ερώτημα στο οποίο φυσικά και δεν υπήρχε απάντηση.

Αγαπητοί μου, ο άφρων πλούσιος αυτός άνθρωπος της σημερινής παραβολής προσπάθησε με κάθε τρόπο να αποκτήσει όλα εκείνα που κατά τη γνώμη θα νοηματοδοτούσαν τη ζωή του. Η προσπάθειά του αυτή όμως εδραζόταν στον εγωισμό και την αυταρέσκειά του. Ξέχασε όμως το πρόσκαιρον του βίου τούτου, πίστεψε και αυτός όπως και πολλοί από τους συνανθρώπους μας ότι είναι αθάνατος και αιώνιος. Η πραγματικότητα όμως ήρθε να διδάξει αυτόν και κατ’ επέκτασιν όλους εμάς ότι είμαστε σε αυτό τον κόσμο για λίγο. Στόχος μας, στο διάστημα αυτό του επίγειου βίου μας, οφείλει να είναι ο κατά Θεόν πλουτισμός, δηλαδή ο πλούτος της ψυχής που έρχεται μέσα από τα έργα της ανιδιοτελούς και αληθινής αγάπης.  Μιας αγάπης, την οποία δίδαξε πρώτος ο ίδιος ο Κύριος με τη θυσία Του. Αμήν!

Δεν υπάρχουν σχόλια: