Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Σήμερα το μεσημέρι, μετά από ευγενική πρόσκλησή τους, επισκεφτήκαμε εθιμοτυπικά τους Ινδούς Sikh της Ζακύνθου, που αυτές τις μέρες έχουν την μεγάλη θρησκευτική εορτή τους, σε ανάμνηση της γέννησης του δέκατου και τελευταίου Γκουρού τους, του Gobind Singh (1666-1708). [Περισσότερα στοιχεία για τον Σιχισμό, για το πού και πώς κυριαρχεί ως θρήσκευμα, δείτε στην Βικιπαίδεια, εδώ].
Με πολλή ευγένεια κι ευχαρίστηση μάς δέχτηκαν στο σπίτι, όπου είχαν συγκεντρωθεί, στη Χώρα τση Ζάκυθος. Πρώτος και καλύτερος ο φίλος μας, ο αρχαιότερος Ινδός τού νησιού μας, με τον οποίο μάς συνδέει φιλία και που εκείνος είχε την σφοδρή επιθυμία να παραβρεθούμε στη γιορτή τους. Ήταν -ομολογουμένως- μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε για τις δουλειές τους και μάλιστα υπό την σκιά της οικονομικής Κρίσης. Σημειωτέον, είναι όλοι τους ευχαριστημένοι τόσο με την παραμονή και εργασία τους στην πατρίδα μας, την αποδοχή από τους Έλληνες, αλλά και από τις δουλειές τους, οι οποίες -παρά την κάμψη- δεν απολείπουν!!!
Εννοείται ότι θεωρήσαμε καθήκον την αποδοχή τής πρόσκλησής τους και την παρουσία μας στη γιορτή τους, δεδομένου ότι το κατεξοχήν χρέος τού Χριστιανού και μάλιστα τού Κληρικού, αποτελεί η αγαπητική συνάντηση τού Άλλου, τού Διαφορετικού, τού Ξένου, που -κατά τον αψευδή λόγο τού Κυρίου Ιησού- αποτελεί τον κατεξοχήν Πλησίον μας. Αλίμονό μας, εάν -στους αποκαλυπτικούς καιρούς που ζούμε- επαναφέρουμε την ισραηλιτική νοοτροπία τού να θεωρούμε "πλησίον" μας τον φυλετικά, εθνικά ή θρησκευτικά συγγενή μας... Τότε το μήνυμα τού Χριστιανικού Ευαγγελίου βλασφημείται και παραχαράσσεται, ο δε όποιος πνευματικός αγώνας μας για την επικράτηση της Θείας Αλήθειας θα είναι πλέον ατελέσφορος, αν όχι μια χαμένη υπόθεση...
 |
| Μπάρφι , ένα από τα παραδοσιακά γλυκά τής σημερινής εορτής των Ινδών Σιχ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου