Στις 11 Μαρτίου 1984 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως, Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας και του τότε Αρχιεπισκόπου Στυλιανού (+), με έδρα την Αδελαΐδα.
Το 1994 αποσχίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ενταχθείς στη σχισματική "Αυτοκέφαλη Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία Αμερικής και Αυστραλίας", μόρφωμα εκκλησιαστικών, το οποίο -σημειωτέον- αναγνωρίστηκε επίσημα από το κράτος της Αυστραλίας το 1970 ως Ελληνόφωνη Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αυστραλία, επίσης δε, αναγνωρίστηκαν και οι Ιερείς και οι Επίσκοποί της.
Από εκκλησιαστικής πλευράς όμως, στις 15 Οκτωβρίου 1994 -ως εκ της ανωτέρω αποστατικής πράξεώς του- ο Παύλος καθαιρέθηκε εκ μέρους του, αρμοδίου προς τούτο, Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Από εκκλησιαστικής πλευράς όμως, στις 15 Οκτωβρίου 1994 -ως εκ της ανωτέρω αποστατικής πράξεώς του- ο Παύλος καθαιρέθηκε εκ μέρους του, αρμοδίου προς τούτο, Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Πέρασαν έκτοτε εικοσιπέντε έτη και τώρα, στις 12 Ιουνίου 2019, κατόπιν αιτήματος μετανοίας του Παύλου προς το Φανάρι και με τη σύμφωνη γνώμη του νεοεκλεγέντος Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαρίου, ήρθη από την Αγία και Ιερά Σύνοδο της Μητρός Εκκλησίας η καθαίρεση, ο δε τιμωρηθείς Επίσκοπος αποκαταστάθηκε με τον ίδιο τίτλο, δηλαδή "Χριστιανουπόλεως".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου