ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής των Αγίων 318 Πατέρων
9 Ιουνίου 2019
(Ιω. ιζ΄ 1-13 )
Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης
Όλοι οι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη της πίστεως. Ακόμη και οι άπιστοι έχουν και αυτοί την ανάγκη να πιστέψουν κάπου, έστω και αν δεν το ομολογούν. Όμως, ο Χριστός δίδαξε την ορθή πίστη στους ανθρώπους και τους έδωσε την αληθινή γνώση περί της αιώνιας ζωής, έως του βαθμού βέβαια που μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει και που είναι απαραίτητος για την σωτηρία του. Όλη αυτή η γνώση, η οποία βρίσκεται στις Γραφές και τα ιερά κείμενα των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, δεν είναι μια γνώση θεωρητική, αλλά συνιστά προσωπική πείρα και συμμετοχή στις ενέργειες του Θεού, με σκοπό την σωτηρία του ανθρώπου. Έτσι, ο άνθρωπος καθίσταται «κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού».
Οι πιστοί οφείλουν να οικειοποιηθούν την θεία δόξα, χωρίς να περιοριστούν στο να την βλέπουν εξωτερικά και επιπόλαια. Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος παρομοιάζει την ουράνια βασιλεία με πόλη χρυσή και αδαμαντοποίκιλτη. Εκεί, κάθε γήινη λύπη και δοκιμασία εξαλείφεται δια παντός, ενώ οι κάτοικοι της Βασιλείας αυτής παύουν να ταλαιπωρούνται από τη φθορά, το γήρας, τις στενοχώριες και τα στοιχεία της φύσεως. Εκεί, σ’ αυτόν τον νέο ουρανό και τη νέα γη, βασιλεύει αιώνια και αδιατάρακτη ειρήνη, αθωότητα, αγνότητα, δικαιοσύνη και ευτυχία.
Αρχικά, λοιπόν, οι μαθητές του Κυρίου μετείχαν στη χαρά αυτή, και εν συνεχεία όλοι οι διάδοχοί τους έως της συντέλειας των αιώνων. Προϋποθέσεις αυτής της χαράς αποτελούν: η πίστη, η αγάπη και η υπακοή προς τον Χριστό, δηλαδή αγαθά αιώνια, σε αντίθεση με τα φθαρτά και γήινα, τα οποία είναι προσωρινά. Αυτά τα αγαθά δίνουν στον άνθρωπο αιώνια και αδιατάρακτη χαρά.
Χαίρεται κάθε πιστός, όταν ταπεινώνει τον εαυτό του και λαμβάνει άφεση αμαρτιών, ικετεύοντας τον φιλάνθρωπο Θεό. Χαίρεται, όταν πράττει καλά έργα και όταν βοηθά και ανακουφίζει τον πλησίον του. Χαίρεται, όταν επικοινωνεί με τον Θεό και τους συνανθρώπους του, διαμέσου των ιερών μυστηρίων και, κυρίως, με το ύψιστο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, μεταλαμβάνοντας Σώματος και Αίματος Χριστού. Τέλος, χαίρεται, όταν με ένθερμη και καρδιακή προσευχή επικοινωνεί με τον Πατέρα και Δημιουργό του, ζητώντας την Χάρη Του για εχθρούς και φίλους. Επίσης, στις θλίψεις νιώθει δίπλα του τον Θεό, ανύστακτο βοηθό και φρουρό. Αυτό ας αξιωθούμε όλοι, μιμούμενοι τους Πατέρες και τους Αγίους της Εκκλησίας μας. Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου