e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 6 Ιουλίου 2019

Αρχιερατικός Αναστάσιμος Εσπερινός στον λόφο της Αγίας Κυριακής Μπουγιάτου εν Ζακύνθω


Σαββατόβραδο, 6ης Ιουλίου 2019, στον λόφο και στον ναό της Αγίας Κυριακής, στο Μπουγιάτο Ζακύνθου, τιμώντας την Αγία Παρθενομάρτυρα. 
     Πάμπολλοι πανηγυριστές ανηφόρισαν στον ολάνθιστο και δροσερό -εν μέσω καύσωνος- λόφο για τον Αναστάσιμο Εσπερινό, όπως και κάποιοι Ιερείς, με επικεφαλής τον Σεβ. Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Διονύσιο Δ΄. Έψαλε Χορωδία, υπό την διεύθυνση του Ιεροψάλτου κ. Βασιλείου Σούρμπη. 
     Στο τέλος του Εσπερινού έγινε μικρή λιτή του Εικονίσματος της Αγίας Κυριακής και Αρτοκλασία στο πλάτωμα του λόφου, έμπροσθεν του πανηγυρίζοντος Ναού. 
     Ακολούθως ομίλησε ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος π. Παναγιώτης Καποδίστριας, αναφερθείς στο πώς η Αγία Κυριακή, με το να κάνει κύριο της καρδιάς της τον Νυμφίο της Εκκλησίας, έκανε Κυριακή τη ζωή της και παρατείνεται, μαζί μ' Εκείνον, στους αιώνες! Συνεπώς δείχνει δρόμο και σε όλους εμάς προς την πολυπόθητη Θέωση! 
     Μετά τα Εσπέρια, έλαβε χώραν χορευτικό πρόγραμμα από την Ομάδα Παραδοσιακών Χορών "Ο Σύρτης" και ακολούθως λαϊκό γλέντι! Τη φροντίδα για την επιτυχία του πανηγυριού είχε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο Μπουγιάτου, με επικεφαλής τον Εφημέριο π. Διονύσιο Μαρίνο!
[Φωτορεπορτάζ: Ιωάννης Μπράτης]





















































Επίσκεψη στον Οίκο Γερόντων, στο φτωχό και απομακρυσμένο προάστιο Mfilou της κονγκολέζικης πρωτεύουσας


Το Σάββατο, 6η Ιουλίου 2019, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ. Παντελεήμων αφίχθη αεροπορικώς στην πρωτεύουσα Μπραζαβίλ του Κονγκό.

Αμέσως μετέβη στην έδρα του Συμβουλίου Χριστιανικών Εκκλησιών της Δημοκρατίας του Κονγκό (Σ.Χ.Ε.Κ), του οποίου τυγχάνει Πρόεδρος, όπου είχε εκτενή συνεργασία με τον πολιτικό μηχανικό της κατασκευαστικής εταιρείας, η οποία προεκρίθη σε σχετικό διαγωνισμό, για την άμεση έναρξη των εργασιών της εκ βάθρων ανακαινίσεως του κτιρίου που στεγάζει την έδρα του Σ.Χ.Ε.Κ.

Ακολούθως ο Μητροπολίτης, συνοδευόμενος από τον Εφημέριο π. Ιάκωβο Ntsoumou Miayokela, τον Πρόεδρο κ. Adrian Hossie και τα μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής του Ενοριακού Ναού Αναστάσεως του Κυρίου Brazzaville, ως και τον Εφημέριο του Ναού Τιμίου Προδρόμου Impfondo π. Τιμόθεο Ndzebé, πραγματοποίησε επίσκεψη τον Οίκο Γερόντων (Maison des Seniors) στο φτωχό και απομακρυσμένο προάστιο Mfilou της κονγκολέζικης πρωτεύουσας, για να προσφέρει μηχανήματα μικροβιολογικών εξετάσεων για τους πενήντα περιθαλπομένους απόρους γέροντες και γερόντισσες, προερχόμενα από την Ελλάδα.

Μετά την εγκάρδια υποδοχή από την Διευθύντρια κα. Rose Tchipoussou, τις προσφωνήσεις και την προσφορά της έμπρακτης αγάπης της τοπικής Εκκλησίας, ο Μητροπολίτης περιηγήθηκε στους εξαιρετικούς χώρους του ευαγούς καθιδρύματος, ανακοινώνοντας επισήμως την έναρξη συστηματικών ποιμαντικών δράσεων και άλλων φιλανθρωπικών και ψυχαγωγικών πρωτοβουλιών επ’ ωφελείᾳ των πολυσεβάστων γερόντων από τον Εφημέριο και την Ενοριακή Κοινότητα Αναστάσεως Κυρίου.

Την επίσκεψη του Σεβ. Μητροπολίτη και την δωρεά της τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας στον Οίκο Γερόντων εκάλυψε η κρατική τηλεόραση Télé Congo.

Το σύγχρονο γηροκομείο ιδρύθηκε το έτος 2015 από το Κοινωφελές Ίδρυμα «Congo Assistance» υπό την προεδρία της Πρώτης Κυρίας, Εξοχ. κας Antoinette Sassou Nguesso, Μ. Ευεργέτιδος της Ι. Μητροπόλεως Μπραζαβίλ.






















Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στις Παιδικές Κατασκηνώσεις Πριγκηποννήσων

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις 

                
Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, τό Σάββατον, 6ην Ἰουλίου 2019, διεπεραιώθη ἐκ Xάλκης εἰς τήν νῆσον Πρώτην καί ἐχοροστάτησε κατά τήν ἐν τῷ Ναϋδρίῳ τῆς Ἱ. Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τῆς Θείας Μεταμορφώσεως τελεσθεῖσαν Θείαν Λειτουργίαν, ἐπί τῇ ἐνάρξει τῆς ἐφετεινῆς περιόδου λειτουργίας τῆς ἐν αὐτῇ στεγαζομένης Παιδοπόλεως καί Στέγης ἐργαζομένων Νεανίδων.  

Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ Πατριάρχης ἐτέλεσε Τρισάγιον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἐν τῷ αὐλογύρῳ τῆς Μονῆς ἀναπαυομένου Μ. Εὐεργέτου τοῦ Γένους Συμεών Σινιόσογλου καί ἐν συνεχείᾳ τόν Ἁγιασμόν ἐπί τῇ ἐνάρξει τῆς λειτουργίας τῆς Κατασκηνώσεως.

Ἐκκλησιάσθησαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος καί Δράμας κ. Παῦλος, ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριος, Ἐπίτροπος τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν τῇ Πόλει, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Ἐρυθρῶν κ. Κύριλλος, ὁ Ἐντιμ. κ. Γεώργιος Γαϊτάνης, Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, καί πιστοί ἐκ τῆς Πόλεως, τῶν Νήσων καί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ. 

Κατά τήν διοργανωθεῖσαν ἑορταστικήν ἐκδήλωσιν, οἱ νέοι τῆς Παιδοπόλεως ἐξετέλεσαν ψυχαγωγικόν πρόγραμμα καί ὡμίλησαν ἡ Εὐγεν. κ. Μαρία Ἀποστολίδου, Πρόεδρος τοῦ Δ. Σ. τῆς Παιδοπόλεως, ὁ Διευθυντής τῶν Κατασκηνώσεων Ἐλλογ. κ. Ἀδαμάντιος Κομβόπουλος, Καθηγητής τοῦ Ζωγραφείου Λυκείου, καί ὁ Παναγιώτατος, Ὅστις ηὐλόγησε τούς νέους κατασκηνωτάς, συγχαρείς τούς ἐκ διαφόρων θέσεων καί καθ’ οἱονδήποτε τρόπον συμβάλλοντας εἰς τήν εὔρυθμον λειτουργίαν τῆς Παιδοπόλεως καί κατά τό ἔτος τοῦτο.








Ο Δημιουργός των πάντων δεν αδιαφορεί για τον ανθρώπινο πόνο

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
της Κυριακής Γ΄ Ματθαίου 
7 Ιουλίου 2019 
(Ματθ. στ΄ 22-33 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 


Μεγάλο δυστύχημα θεωρείται για τον άνθρωπο η τύφλωση των γήινων και σωματικών οφθαλμών. Ο τυφλός είναι καταδικασμένος να ζει μέσα σ’ ένα πυκνό και αδιαπέραστο σκοτάδι και μην μπορώντας να χαρεί το φως του ήλιου και τις ομορφιές του κόσμου που τον περιβάλλει.
     Στα ιερά Ευαγγέλια εξιστορείται  η θεραπεία του τυφλού από τον Κύριό μας. Και αυτό συνιστά τρανή απόδειξη για το γεγονός ότι ο Κύριος ορατών και αοράτων και Δημιουργός των πάντων δεν αδιαφορεί για τον ανθρώπινο πόνο και, συνάμα, γνωρίζει πολύ καλά τις δυσκολίες των ανθρώπων και τις ανάγκες τους.
     Αφού, λοιπόν,  η στέρηση των σωματικών οφθαλμών αποτελεί για τον άνθρωπο μέγιστη συμφορά, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς πόσο μεγαλύτερο δυστύχημα αποτελεί για τον άνθρωπο η στέρηση των πνευματικών οφθαλμών. 
     Η πνευματική τύφλωση και η αποξένωση από το φως του Ευαγγελίου και του Θεού είναι πολύ βαθύτερη και καταθλιπτικότερη διότι είναι τύφλωση της ψυχής, του μυαλού και της συνείδησης.
     Όταν θολώσουν οι πνευματικοί οφθαλμοί, τούς οποίους ο ίδιος ο Δημιουργός εμφύτευσε μέσα στον άνθρωπο για να τον καθοδηγούν προς το Αγαθό, τότε ο άνθρωπος οδηγείται στον όλεθρο. Και υπαίτιος για τον σκοτισμό αυτό είναι αποκλειστικά και μόνο ο ίδιος ο άνθρωπος.
     Εάν ο άνθρωπος χρησιμοποιήσει σωστά τις πνευματικές δωρεές και τα θεϊκά χαρίσματα που έχει λάβει, τότε πορεύεται από το καλό στο καλύτερο, βαδίζοντας τον δρόμο της αρετής. Διαφορετικά, αν υποκύψει στην ασέβεια και τις λοιδορίες των ανθρώπων ή βυθιστεί στον εγωισμό, στη φιλαργυρία, στο συμφέρον, στη σκληρότητα και στην ύλη, τότε σκοτίζεται το μυαλό του, διαστρέφεται η καρδιά του και τυφλώνεται ηθικά και πνευματικά. Συνέπεια τούτου είναι να μισεί το δίκαιο και τους ανθρώπους που το τηρούν, επιθυμώντας την εξόντωσή τους. Διότι η ενάρετη ζωή των δικαίων είναι ο καθρέπτης μέσα στον οποίο βλέπει ο ίδιος την παρακμή και την κατάντια του.
     Ας πάψει, λοιπόν, ο άνθρωπος να είναι άπληστος, υλιστής, σκληρός και άδικος. Ας πάψει να ζηλεύει τον συνάνθρωπό του και να επιδιώκει διαρκώς την ικανοποίηση του εγωισμού του. Πολλές φορές τα πλούτη και η χλιδή δεν οδηγούν από μόνα τους στην ισορροπία, στην ηρεμία και στην ευτυχία του ανθρώπου αλλά, αντίθετα, οδηγούν σε αδικίες και τύψεις που αρρωσταίνουν τον άνθρωπο, κάνοντάς τον να παραμερίζει τον Θεό. Ας καταβάλει, λοιπόν, ο κάθε άνθρωπος την προσπάθειά του για τον τίμιο επιούσιο, γινόμενος σε όλα μιμητής των Αγίων. Γένοιτο!

Ο καιροσκοπισμός και η σύγχυση του Ιλαρίωνα στην επίσημη ιστοσελίδα του

Γράφει ο π. ΡΩΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ


Γράψαμε ήδη εκτενώς για την Λειτουργία που τέλεσε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων Αλφέγιεφ υπό την πνευματική σκέπη και δικαιοδοσία του Πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου, δηλαδή στην Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, Μητρόπολη των λεγομένων «Νέων Χωρών», και κατόπιν άδειας και ευλογίας του οικείου Ποιμενάρχου, Σεβασμιωτάτου κ. Βαρνάβα, εκλεκτού και αφοσιωμένου Ιεράρχου της Μητρός ημών Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.

Ο Ιλαρίων έσπευσε φυσικά να δημοσιεύσει το γεγονός αυτό στην επίσημη ιστοσελίδα του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ρωσικής Εκκλησίας, τόσο στα ρωσικά (https://mospat.ru/ru/2019/06/29/news175863/) όσο και στα αγγλικά (https://mospat.ru/en/2019/06/29/news175863/). Με μια... μικρή διαφορά στον τίτλο εκάστης δημοσίευσης, η οποία είναι αξιοπρόσεκτη. Το μεν ρωσικό κείμενο τιτλοφορείται: «Митрополит Волоколамский Иларион совершил Божественную литургию для соотечественников в Неапольской и Ставрупольской митрополии Элладской Православной Церкви», δηλαδή «Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων τέλεσε τη Θεία Λειτουργία για τους συμπατριώτες στη Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος». Το δε αγγλικό ως εξής: «Metropolitan Hilarion of Volokolamsk celebrates Divine Liturgy for compatriots in the Metropolis of Neapolis and Stavroupolis», δηλαδή όλα τα του ρωσικού πλην της διευκρινίσεως «της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος»...


Είναι προφανής ο λόγος που στο ρωσικό κείμενο (απευθυνόμενο κατά κύριο λόγο στους εντός της Ρωσίας πιστούς) επισημαίνεται το «της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος». Ο Ιλαρίων επιχειρεί να προλάβει (ανεπιτυχώς για όσους έχουν στοιχειώδεις γνώσεις εκκλησιαστικής ιστορίας, εκκλησιολογίας και κανονικού δικαίου) τις ενστάσεις ότι... έσπασε το «επιτίμιο» ακοινωνησίας της Ρωσικής Εκκλησίας προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αφού λειτούργησε σε κανονικό έδαφος του δευτέρου. Στους αφελείς και αδαείς Ρώσους πιστούς, τις πλατιές μάζες, μπορεί ίσως να περάσει η «καραμέλα» ότι οι Μητροπόλεις των Νέων Χωρών δεν εμπίπτουν τάχα στο ρωσικό «επιτίμιο», αφού υπάγονται διοικητικώς και επιτροπικώς στην Εκκλησία της Ελλάδος. Την ίδια ώρα, βέβαια, ένας με ελάχιστο χιούμορ και σαρκαστική διάθεση θα μπορούσε να ερωτήσει τον Ιλαρίωνα, γιατί τότε απέφυγε να λειτουργήσει στη Βέροια, αν και επίσημα προσκεκλημένος από τον εκεί Ποιμενάρχη για τα «Παύλεια», αλλά προσέβαλε και τον προσκαλέσαντα και όλους τους άλλους εκπροσώπους των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίοι παρέστησαν και συλλειτούργησαν, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαοδικείας κ. Θεοδωρήτου, εκπροσώπου του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου. Γιατί δηλαδή στη Βέροια δεν ισχύει η... εξαίρεση και η δικαιολογία ότι οι Νέες Χώρες ανήκουν στην Εκκλησία της Ελλάδος, άρα δεν εμπίπτουν στη διακοπή της κοινωνίας, ενώ στη Μητρόπολη Νεαπόλεως δεν υπήρξε κανένας δισταγμός του Ιλαρίωνα να ζητήσει την άδεια και να λειτουργήσει; Ποιος λογικώς και ορθοδόξως σκεπτόμενος άνθρωπος μπορεί να αποδεχθεί αυτές τις διανοητικές και εκκλησιολογικές ακροβασίες και αυθαιρεσίες του «πολύ» κ. Ιλαρίωνα;

Αφήνω τελευταίο το πιο σημαντικό ίσως της δημοσίευσης στην οποία αναφέρεται το παρόν κείμενο. Η αναφορά ότι η Θεία Λειτουργία του Ιλαρίωνα έγινε «για τους συμπατριώτες» (для соотечественников, for compatriots) αποτελεί την επιτομή της αιρετικής εθνοφυλετικής μοσχοβίτικης εκκλησιολογίας, από την οποία απορρέουν όλα τα δυστυχήματα και οι συγκρούσεις, τα σχίσματα και οι διαιρέσεις, στην Εκκλησιαστική Ιστορία των τελευταίων αιώνων. Ο Ρωσικός Πανσλαβισμός δημιούργησε την αίρεση του εθνοφυλετισμού και ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που λαοί, έθνη και κράτη ενώνονται και συμμαχούν για το ευρύτερο καλό της ανθρωπότητας, οι Μοσχοβίτες εξακολουθούν να λειτουργούν διασπαστικά, διχαστικά, εθνοφυλετικά, εθνικιστικά, διαλυτικά, πρωτίστως για την Αγία μας Εκκλησία, κατ’ επέκταση δε για το σύνολο της Οικουμένης. Τι θα πει «λειτουργία για τους συμπατριώτες»; Ο Χριστός σταυρώθηκε για κάποιο συγκεκριμένο έθνος; Η Θεία Λειτουργία, που είναι η υπέρτατη αυτή Θυσία του Θεανθρώπου, μπορεί να προσφέρεται για κάποιο συγκεκριμένο έθνος; Αυτό συνιστά ασυγχώρητη, κατά τον Κύριο, Βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία απειλείται από τη φοβερή αυτή αίρεση των εσχάτων χρόνων, κύριος εμπνευστής και προπαγανδιστής της οποίας είναι η διαρκώς ατακτούσα και ασχημονούσα Ρωσική Εκκλησία.

Τέλος, ας πει κάποιος στον Ιλαρίωνα ότι οι ρωσόφωνοι επαναπατρισμένοι Έλληνες, ποντιακής κυρίως καταγωγής, που αποτελούν το ευλογημένο ποίμνιο αυτής της ενορίας της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, δεν είναι ούτε με την τεχνική του όρου έννοια «συμπατριώτες» του. Είναι Έλληνες που λόγω ιστορικών συγκυριών βρέθηκαν ως πρόσφυγες σε περιοχές της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας ή αργότερα της Σοβιετικής Ενώσεως. Δεν απώλεσαν την εθνική τους ταυτότητα και συνείδηση, επειδή ίσως λησμόνησαν τη μητρική τους γλώσσα. Γι’ αυτό και, στην πρώτη ευκαιρία, επιδίωξαν και, δόξα τω Θεώ, κατάφεραν να επιστρέψουν στην Πατρίδα τους, στην Ελλάδα. Άρα, και από αυτής της οπτικής, ο Ιλαρίων είναι εκτός πραγματικότητος και εκτός λογικής. Εκτός και αν, με τη δολιότητα που τον διακρίνει, επιδιώκει να ασκήσει βρώμικη παρα-διπλωματία στην Ελλάδα, σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων, οπότε πλέον η περίπτωσή του πρέπει να απασχολήσει ενεργά και την έντιμη Ελληνική Πολιτεία...

Ο Ιλαρίων αναζητά… σωσίβιο στη Μητέρα Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως;

Γράφει ο π. ΡΩΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ


Ας μη γελιόμαστε. Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων είναι ίσως το πιο τραγικό πρόσωπο της εν εξελίξει σύγχρονης -με αρχαιοελληνικούς όρους- τραγωδίας του Ουκρανικού. Μάλιστα το μοντέλο υπάρχει ήδη από τον μεγάλο τραγικό ποιητή, τον Ευριπίδη, και λέγεται «Ιφιγένεια»… Κάθε τραγωδία κάποια στιγμή φθάνει στην «δι’ ελέου και φόβου» κάθαρση των παθημάτων και των αμαρτημάτων… Και τα αμαρτήματα του Ιλαρίωνα είναι τόσο μεγάλα που και μόνο η δική του «θυσία» μπορεί να απελευθερώσει τους ούριους ανέμους για να συνεχίσει το καράβι της Ορθοδοξίας απρόσκοπτα το ταξίδι του στην Ιστορία.

Ακόμη και η επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Πούτιν στο Βατικανό αυτές τις ημέρες δεν πρέπει να θεωρηθεί άσχετη με την υπόθεση. Ο Ιλαρίων, με την εντολή του Πατριάρχη Κυρίλλου, έχει πραγματοποιήσει πάμπολλα διαβήματα στην Αγία Έδρα, χωρίς αποτέλεσμα. Ο Πούτιν άδειασε χοντρά τη Ρωσική Εκκλησία και τους υπευθύνους της, σπεύδοντας ο ίδιος να συναντήσει τον Πάπα. Η συνάντηση αυτή κάθε άλλο παρά χαροποίησε την ηγεσία της Ρωσικής Εκκλησίας. Για πολλούς λόγους, τόσο εσωτερικούς (ακόμη προσπαθούν να συμμαζέψουν τα απόνερα της Αβάνας…) όσο και εξωτερικούς (ο μύθος της «προμάχου της Ορθοδοξίας Αγίας Ρωσίας» καταρρέει παταγωδώς, αφήνοντας έκθετους τους ρωσόφιλους προπαγανδιστές σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου).

Η με πρόσχημα τον Απόστολο Παύλο και τα… βήματά του πρόσφατη περιοδεία του Ιλαρίωνα σε Μητροπόλεις της Ελλάδας αποκάλυψε σε όλους όσοι τον συνάντησαν, αλλά και σε εμάς που παρακολουθήσαμε από μακριά, ότι ο «νούμερο 2» της Ρωσικής Εκκλησίας βρίσκεται σε απελπισία και απόγνωση, πασχίζοντας να κρατηθεί από οπουδήποτε… Το ότι συνάντησε το Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο και αντιπροσωπεία της Συνόδου στην Αθήνα και θεμιτό είναι και κατανοητό, εφόσον εκπροσωπεί επίσημα τη Ρωσική Εκκλησία στις εξωτερικές της σχέσης. Το τι ειπώθηκε σε αυτή τη συνάντηση ενδεχομένως θα το δούμε να εκτυλίσσεται τους επόμενους μήνες. Ο Ιλαρίων, θεσμικά και εκκλησιολογικά, όφειλε να αρκεστεί σε αυτή την επίσημη συνομιλία με τον Προκαθήμενο και μέλη της Συνόδου της Ελλαδικής Εκκλησίας. Κανείς δεν μπορεί να αποδεχθεί και να δικαιολογήσει ότι τόλμησε να μεταβεί στον Πειραιά, να συναντήσει με δικό του αίτημα το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Σεραφείμ και να θέσει και σε αυτόν το Ουκρανικό, όπως ενημερωθήκαμε επίσημα από το ανακοινωθέν της Μητροπόλεως Πειραιώς. Η ενέργεια αυτή πρέπει να αξιολογηθεί από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ως ανοίκεια, προκλητική και διασπαστική. Δεν αναγνωρίζει ο Μητροπολίτης Ιλαρίων ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και η ΔΙΣ εκπροσωπούν νομίμως και επαρκώς την Εκκλησία της Ελλάδος; Τι νόημα και τι σκοπό είχαν οι συναντήσεις και συνομιλίες του Ιλαρίωνα επιλεκτικά με κάποιους Μητροπολίτες τόσο της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος όσο και των λεγομένων «Νέων Χωρών»;

Αλλά το αποκορύφωμα της τραγικής περιοδείας του Ιλαρίωνα ήταν αφενός η επίσκεψη στη Βέροια, για τα «Παύλεια», και αφετέρου η τέλεση της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ της Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, στη Θεσσαλονίκη. Στη Βέροια ο Ιλαρίων πήγε καθυστερημένα, αρκετή ώρα μετά την έναρξη του Συνεδρίου, μίλησε εκτός προγράμματος αποκαλύπτοντας τις προτεσταντίζουσες θεωρίες του και μετά -απαξιώνοντας και προσβάλλοντας τον προσκαλέσαντα οικείο Ποιμενάρχη- έφυγε προκειμένου να μη λάβει μέρος στο Διορθόδοξο Συλλείτουργο με προεξάρχοντα τον εκπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχου, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαοδικείας κ. Θεοδώρητο, και τους λοιπούς εκπροσώπους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Αν ο λόγος της μη συμμετοχής στο Συλλείτουργο είναι η μονομερής και αυθαίρετη διακοπή της ευχαριστιακής κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τότε είτε ο Ιλαρίων είναι σχιζοφρενής είτε νομίζει πως κοροϊδεύει τους πάντες, ενώ στην πραγματικότητα γελοιοποιεί τον εαυτό του. Διότι, ενώ απέφυγε να λειτουργήσει σε κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στη Βέροια, δεν έπραξε το ίδιο στον επόμενο σταθμό της περιοδείας του, τη Θεσσαλονίκη…






Στη Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα στην Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, ο Ιλαρίων όχι μόνο επισκέφθηκε τον γνωστό για την αφοσίωσή του στον Οικουμενικό Θρόνο Μητροπολίτη Βαρνάβα, αλλά και ζήτησε την άδεια και ευλογία του προκειμένου να λειτουργήσει στον Ενοριακό Ναό του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ μαζί με τον εφημέριο π. Λέοντα Εφραιμίδη, καλό κληρικό της Μητροπόλεως Νεαπόλεως, ο οποίος κανονικά και πνευματικά έχει την αναφορά του στον Οικουμενικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως (ρεπορτάζ και περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ)…



Κάποιοι αναρωτιούνται «ποιος μνημονεύθηκε» κατά την Θεία Λειτουργία αυτή. Τι σημασία έχει αλήθεια; Είναι προφανές ότι θα πρέπει να μνημονεύθηκε ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβασμιώτατος κ. Βαρνάβας, με την ευλογία του οποίου τελέσθηκε η Λειτουργία. Αλλά ο κ. Βαρνάβας, ως Ιεράρχης των «Νέων Χωρών», μνημονεύει «Εν πρώτοις…» του Ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου και ακολούθως και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, λόγω της επιτροπικής διοίκησης από αυτήν. Η επιτροπική διοίκηση των Μητροπόλεων των «Νέων Χωρών» από την Εκκλησία της Ελλάδος ούτε καταργεί, ούτε αναστέλλει, ούτε απομειώνει εκκλησιολογικά την αναφορά και εξάρτησή τους από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πρωθιεράρχης και Προκαθήμενος των Μητροπόλεων των «Νέων Χωρών» είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης και ουδείς άλλος. Και αυτό ούτε έχει εκχωρηθεί ούτε έχει καταστεί ανενεργό με τον Τόμο του 1928. Ο Ιλαρίων το γνωρίζει και δεν μπορεί να προσποιείται ότι τάχα δεν κωλύεται από την διακοπή της κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επειδή οι Μητροπόλεις των Νέων Χωρών διοικούνται από την Εκκλησία της Ελλάδος. Αν πραγματικά το πίστευε αυτό, θα είχε συμμετάσχει και στο Διορθόδοξο Συλλείτουργο στη Βέροια… Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Σύγχυση; Παράνοια; Στυγνός καιροσκοπισμός; Διαλέξτε ό,τι θέλετε. Θα πέσετε μέσα…

Να ολοκληρώσουμε αυτήν την αναζήτηση με ένα τόνο αισιοδοξίας; Γιατί όχι; Όλοι το έχουμε ανάγκη σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Να θεωρήσουμε ότι ο Ιλαρίων, αισθανόμενος ήδη πνευματικά το σκοτάδι και το μαρασμό της ευχαριστιακής αποκοπής από τη Μητέρα Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, πασχίζει να απλώσει γέφυρες και να πορευθεί «δι’ άλλης οδού» προς μια επίφαση κανονικότητας; Πάντως, τα δεδομένα δεν αλλάζουν. Τα γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα. Ο Ιλαρίων, σε μια αναλαμπή ίσως κρίσεως της συνειδήσεως, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία υπό την πνευματική σκέπη και δικαιοδοσία της Πρωτοθρόνου και Πρωτευθύνου Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως.

Τελικά, και εκείνος, όπως και όλοι, μόνο από Εκείνην μπορούν να περιμένουν λύση και σωτηρία. Από τη Μαρτυρική Εκκλησία της Βασιλευούσης των πόλεων. Πού όσο πιο πολύ την ατιμάζουν οι μητραλοίες, τόσο περισσότερο την τιμά και την δοξάζει ο Θεός. Ο Θεοδόξαστος Θρόνος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας υπερβαίνει κατά πολύ τον κάθε Ιλαρίωνα, τον καθένα από εμάς. Η Μήτηρ Εκκλησία είναι η Καθολική Εκκλησία, το όλον. Έτσι όρισε ο Θεός.