Ο Χριστός δεν έκανε θαύματα όπου δεν υπήρχε πίστη. Δεν έκανε θαύματα στους Φαρισαίους, δεν έκανε θαύματα στους συντοπίτες του, δεν έκανε θαύμα στον άπιστο ληστή που του ζητούσε, αν μπορούσε, να κατέβη από τον Σταυρό Του.
Έκανε, όμως, θαύμα όπου υπήρχε έστω και λίγη μόνο πίστη με σκοπό να την ενισχύσει. Θεράπευσε τον δούλο του Ρωμαίου αξιωματικού, πήγε στο σπίτι του Ζακχαίου και του άλλαξε τη ζωή κι έκανε πρώτο πολίτη της Βασιλείας Του έναν καλών προθέσεων ληστή.
Ο Χριστός ανταποκρίθηκε στο αίτημα του Θωμά να Τον αγγίξει για να πεισθεί, γιατί ο Θωμάς δεν ήταν άπιστος αλλά ολιγόπιστος, όπως συνήθως οι περισσότεροι από εμάς. Ο Θωμάς δεν αρνήθηκε την ανάσταση του Χριστού όπως οι σταυρωτές του, που διέδωσαν στον λαό ότι δήθεν ήρθαν την νύχτα οι μαθητές του και Tον έκλεψαν.
Ο Χριστός έκανε τη χάρη στον Θωμά και εμφανίστηκε μπροστά του γιατί είδε ότι στο βάθος της καρδιάς του δεν υπήρχε απιστία αλλά πραγματική ανάγκη για περισσότερη πίστη. Είδε ότι ο Θωμάς ήταν μεταξύ πίστης και απιστίας αλλά έκλινε προς τη μεριά της πίστης και εμφανίστηκε μπροστά του και του επέτρεψε να αγγίξει το πρόσφατα αναστημένο Του σώμα πρώτα για να πεισθεί ο ίδιος κι ύστερα για να γίνει δια των αισθήσεών του μάρτυρας της Αναστάσεως του Κυρίου ανά τους αιώνες.
Ο Χριστός για να ενισχύσει την πίστη των μαθητών του συγκατάνευσε, έτσι, να επιτρέψει ακόμα και την ψηλάφηση του αναστημένου σώματός Του! Ω βάθος Θείας Ταπεινώσεως ώστε να κερδηθεί έως κι ο πλέον ολιγόπιστος!
Ο Θωμάς μέχρις ότου ψηλάφησε τον Χριστό ήταν ακόμα ανειρήνευτος. Ο Χριστός βλέποντας την ανάγκη του Θωμά για πίστη σε Αυτόν ικανοποίησε το αίτημα του Θωμά και προσφέροντας το αναστημένο σώμα Του προς ψηλάφηση, χορήγησε στον Θωμά την ειρήνη που του έλειπε.
Από την Πεντηκοστή και μετά ο Χριστός είναι μεταξύ μας και μέσα μας παρών δια του Αγίου Πνεύματος ως «η άνωθεν Ειρήνη η πάντα νουν υπερέχουσα».
Κατενώπιον του Χριστού δεν έχουμε πλέον τίποτα να Τον ρωτήσουμε. Αυτός ο Ίδιος είναι η ζώσα απάντηση όλων των αναγκών μας, όλων των επιθυμιών κι όλων των ερωτήσεών μας πριν καν προλάβουμε να Του τις θέσουμε.
Κατενώπιον του Χριστού είμαστε όπως η Μαρία, η αδελφή του Λαζάρου, στα πόδια του Κυρίου της, όλοι μάτια, όλοι αυτιά, όλοι νους κι όλοι καρδιά, τρεφόμενοι ολόκληροι πνευματικά και μόνο από την παρουσία Του.
Κατενώπιον του Χριστού εν Αγίω Πνεύματι δεν έχουμε πλέον ανάγκη να Τον αγγίξουμε με τις σωματικές μας αισθήσεις όπως ο Θωμάς, γιατί ο νους μας πληροφορείται με ανώτερο τρόπο απ' ό,τι μέσω των αισθήσεων πως ο Κύριος Ιησούς είναι η Ειρήνη, η Ζωή, η Αγάπη κι η Ανάστασή μας.
Κυριακή του Θωμά, 12.5.24
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δρ. Γεώργιος Λέκκας είναι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου