Ελπιδοφόρος Κοντονής (1927-4.2.2009)

Σε ηλικία 82 ετών απεβίωσε σήμερα στην Αθήνα, όπου μόνιμα ζούσε με την οικογένειά του, ο εκλεκτός συγχωριανός μας Ελπιδοφόρος Κοντονής, γιος του μακαριστού προεφημερίου του Μπανάτου ιερέως Χαραλάμπους Κοντονή και της αείμνηστης πρεσβυτέρας Μαγδαληνής.

Ο μεταστάς ήταν συνταξιούχος της Ελληνικής Χωροφυλακής και, εκτός από την έμφυτη καλοσύνη και την ευπροσηγορία του, διακρινόταν για την εξαίρετη καλλιφωνία του, αλλά και την απαράβατη προσήλωσή του στις τοπικές της Ζακύνθου παραδόσεις και τα έθιμα.

Θεωρούσε τον εαυτό του ευτυχή και ανακουφισμένον, ιδιαίτερα μάλιστα ευλογημένον απ' τον Θεό, όταν βρισκόταν στο γενέθλιο χωριό του, μακριά από τον εγκλωβισμό στην πνιγηρή καθημερινότητα της Αθήνας. Όπως ο ίδιος δήλωνε σε κάθε ευκαιρία, ζούσε τον κάθε χειμώνα του στην πρωτεύουσα, αδημονώντας πότε θα περάσει ο καιρός για να φθάσει το επόμενο Πάσχα ή το Καλοκαίρι και να ξαναβρεθεί στη Ζάκυνθο και μάλιστα στο αγαπημένο του Μπανάτο.

Εδώ στο χωριό μας πλαισίωνε ανελλιπώς το Ψαλτήρι των ναών μας, βοηθώντας σε όλες σχεδόν τις ιερές τελετές και ακολουθίες τους Ψάλτες μας ως βαρύτονος που ήταν και σύμφωνα πάντα με το ιδιάζον της Ζακύνθου εκκλησιαστικό μέλος, το οποίο έφερε μέσα του ως υπαρξιακό γονίδιο και άκουσμα ιερό, όντας "παλαιός των ημερών" Ζακυνθινός.

Αύριο, στις 4 το απόγευμα, θα τον αποχαιρετήσουμε -δικοί, γνωστοί και φίλοι- από τον ναό της Παναγούλας μας, που υπεραγαπούσε και ανέκαθεν ως "παιδί του Ιερού" υπηρετούσε πλάι στον ιερέα πατέρα του. Θα ψάλουμε γι' αυτόν την Εξόδιο Ακολουθία, κρατώντας ως αγαθή ανάμνηση την υποδειγματική απαγγελία του στο "Πιστεύω...", ενώ το στασίδι του στο Ψαλτήρι θα πενθηφορεί ερημωμένο...

Καλέ μας Ελπιδοφόρε, αιωνία σου η μνήμη!

Ο γλυκύτατος Δάσκαλος ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΒΟΥΡΗΣ

Γράφει η Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά

Για κάμποσα χρόνια τώρα, τα ΜΜΕ έχουν καθιερώσει το: Σαν Σήμερα, όπου αναφέρονται στα σημαντικότερα γεγονότα, που έλαβαν χώρα ανά τον πλανήτη αυτή την ημερομηνία, πριν αρκετές εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια, καθώς και στη γέννηση ή θάνατο ατόμων τα οποία διέπρεψαν στο στίβο της ζωής σε πολλούς τομείς, διακρίθηκαν και σε αρκετές περιπτώσεις, άλλαξαν τον ρου της ίδιας της ιστορίας.

Δεν χωρά αμφιβολία, ότι αν οι περισσότεροι από εμάς ρωτηθούμε για ορισμένα από αυτά τα άτομα όπου τα επιτεύγματα τους ήταν τέτοια, ώστε να γίνεται μνεία γι' αυτούς ακόμα και σήμερα, ίσως, να μην μπορέσουμε να θυμηθούμε, όπως, π.χ., ποιοι κέρδισαν το Νόμπελ Λογοτεχνίας ή Επιστημών όχι πριν από δέκα χρόνια, αλλά έστω και πριν από 2 χρόνια, ή άλλα πολύ σημαντικά πρόσωπα.

Μολαταύτα, είμαι σίγουρη, ότι στη μνήμη και στην καρδιά των περισσότερων από εμάς, έμειναν ανεξίτηλα τα ονόματα ανθρώπων, οι οποίοι σημάδεψαν τη δική μας τη ζωή και που όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, τους σκεφτόμαστε πάντα με αγάπη. Οπωσδήποτε, δεν αναφέρομαι σε αγαπημένα μέλη της οικογένειας μας, αλλά σε δασκάλους, γείτονες, φίλους που πέρασαν από τη ζωή μας.

Ένας τέτοιος δάσκαλος για μένα, υπήρξε ο Μπανατιώτης κύριος Μαρίνος Αβούρης υπερ-ενενηκοντούτης σήμερα, Φιλόλογος κι αργότερα, αν δεν κάνω λάθος, Λυκειάρχης του Λυκείου Ζακύνθου. Ευδόκησα να τον έχω καθηγητή, τω καιρώ εκείνω, εις το Γυμνάσιο Ζακύνθου.

Άνθρωπος με μεγάλη καλλιέργεια, πέραν της φιλολογίας, πολυγραφότατος, και προ παντός, καλός δάσκαλος. Ήπιος, ήρεμος, δίκαιος, αγαπητός και σεβαστός μεταξύ συναδέλφων του αλλά και εμάς της... μαθητιώσας νεολαίας, που κυριολεκτικά τον λατρεύαμε. Μιλάμε για εποχές που έμπαινε ο καθηγητής στην τάξη κι εμείς, στην πλειοψηφία μας, τρέμαμε, και δεν υπερβάλλω, αφού οι περισσότεροι, ήταν βλοσυροί, σκυθρωποί, αγέλαστοι, με μια κακώς εννοούμενη αυστηρότητα όπου μάς αντιμετώπιζαν σαν κατώτερα πλάσματα, στα οποία δεν επιτρεπόταν να εκφέρουν γνώμη και προ παντός, να κάνουν την... αποκοτιά να μην νομίζουν ότι όσα λένε οι κύριοι καθηγητές, δεν είναι... θέσφατα!

Ο γλυκύτατος Κος Αβούρης, μάς αντιμετώπιζε με μια πρωτόγνωρη για κείνα τα χρόνια καλοσύνη. Δεν τον θυμάμαι ποτέ να είχε υψώσει τη φωνή ή να μάς μίλησε υποτιμητικά και προσβλητικά όπως έκαναν κάποιοι άλλοι, ιδιαίτερα στα αγόρια, που λόγω φύσης, ήταν ολίγον τι πιο τολμηρά από εμάς τα κορίτσια και πολλές φορές δεν έδειχναν να τους φοβούνται όσο βλοσυροί κι αν ήταν.
Είναι γεγονός, ότι όσο ωριμάζουμε τόσο πιο άνετα νιώθουμε να μιλήσουμε για κάποια πράγματα. Έτσι κι εγώ, σε απόσταση αναπνοής πλέον από την έβδομη δεκαετία της ζωής μου, μπορώ να μοιραστώ μαζί σας ότι τα περισσότερα, αν όχι όλα, από τα δεκαπεντάχρονα κοριτσόπουλα, που περιστοίχιζαν τον Κο Αβούρη, είμαστε... ερωτευμένα μαζί του... το μόνο πρόβλημα ήταν ότι εκείνος ήταν ερωτευμένος με την θεολόγο μας, η οποία τότε διορίστηκε στο Γυμνάσιο Ζακύνθου αντικαθιστώντας τον Κον Μπούκη, (που είχαμε ερωτευτεί πριν από τον Κο Αβούρη), την πολύ γλυκιά Κα Τασία Νέγκα, αγαπημένη σύντροφο της ζωής του μέχρι σήμερα.

Σε κάποιο από τα ταξίδια μου στο αγαπημένο νησί, αξιώθηκα να επισκεφτώ τον Κον Αβούρη και την Κα Νέγκα, που λόγω εποχής έμεναν στα Μαριναίικα και να τους συναντήσω για πρώτη φορά μετά από κάμποσες δεκαετίες.

Ήταν μια συγκινησιακά φορτισμένη συνάντηση και για τους τρεις μας... Ένιωσα την ανάγκη να τον αγκαλιάσω και να τον φιλήσω, σαν αγαπημένο πατέρα, μα το μόνο που κατάφερα να κάνω, παρά τις έντονες αντιρρήσεις του, ήταν να του φιλήσω με άπειρο σεβασμό και αγάπη το χέρι, το ίδιο και με την Κα Νέγκα... Όταν χωριστήκαμε όμως, με αγκάλιασαν κι οι δυο με περισσή στοργή κι αγάπη... κι ένιωσα να γίνομαι πάλι μικρή κι ευάλωτη...

Τους πήγα τα δύο βιβλία που είχα εκδώσει μέχρι τότε, τα πρόσφερα με σεβασμό και δέος... Τα δέχτηκαν με πολλή αγάπη... Αργότερα που τα διάβασαν, μου έγραψαν πολύ θετικά σχόλια, εκφράζοντας περηφάνια που υπήρξα μαθήτρια τους, τι τιμή για μένα! Έκτοτε, κρατήσαμε επικοινωνία γραπτή και τηλεφωνική. Όταν ήταν να εκδοθεί η δεύτερη διηγηματική μου συλλογή, ο αγαπητός μου καθηγητής, μου έστειλε ένα πολύ τρυφερό μήνυμα που διαβάστηκε στην παρουσίαση και συγκίνησε όλους τους παρευρισκόμενους, αναφέρθηκα κι εγώ σε αυτόν στις ευχαριστίες μου τόσο γραπτά στο βιβλίο, όσο και προφορικά την ημέρα της παρουσίασης.

Δυστυχώς, λόγω έκτακτων συνθηκών, δεν είχα τη χαρά και την ευκαιρία να τον επισκεφτώ στο πρόσφατο ταξίδι μου.

Όμως, στην καρδιά και στη σκέψη μου, μένουν πάντα, ιδιαίτερα ο καλός μου, ο αγαπητός και σεβαστός μου φιλόλογος.

Ο Θεός να τους έχει καλά, να τους δίνει υγεία και δύναμη.
Και, κύριε καθηγητά, αν παρεμπιπτόντως διαβάσετε ποτέ αυτές τις γραμμές να θυμόσαστε ότι όλοι εμείς οι παλιοί σας μαθητές και μαθήτριες σάς θαυμάζαμε, σάς σεβόμαστε και σάς αγαπούσαμε, μόνο που... δεν σάς φοβηθήκαμε ποτέ και πρέπει να νιώθετε υπερήφανος για αυτό!!!

Με την αγάπη μου σε όλους τους αναγνώστες

δ.μ.τ.

[Σημείωση του ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ: Η φωτό τραβήχτηκε από τον π. Παναγιώτη Καποδίστρια στα Γραφεία της Ι. Μητρόπολης Ζακύνθου, στις 23.12.2008.]

Φωτοστιγμιότυπα από τη σημερινή ενθρόνιση του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου / The Russian Orthodox Church enthroned Kirill

Μεγάλες στιγμές στη Ρωσία σήμερα και μάλιστα στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Σωτήρος της Μόσχας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της απέραντης αυτής φίλης χώρας απέκτησε κι επισήμως τον Πρωτοκορυφαίο της, τον Πατριάρχη Κύριλλο! Οι παραπάνω ενδεικτικές φωτογραφίες προέρχονται από τους Reuters και αποτυπώνουν τη σπουδαιότητα του γεγονότος για την Εκκλησία της Ρωσίας, που έχει πάντως αντίκρισμα και σε ολόκληρη την Ορθοδοξία, αλλά και τον καθόλου Χριστιανισμό.

Σε κάθε περίπτωση, όπως μεταδίδουν τα διεθνή Πρακτορεία Ειδήσεων, τονίστηκε η αναγκαιότητα της Ενότητας μεταξύ των Χριστιανών, ιδιαίτερα σε καιρούς πολυαπαιτητικούς και πολύ δύσκολες συγκυρίες ανά τον κόσμο.

Εμείς, από αυτόν τον ταπεινό ιστότοπο, δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε και να προσευχηθούμε, ο νέος Πατριάρχης να εργασθεί προς αυτή την κατεύθυνση, "ορθοτομών τον λόγον της αληθείας" της Εκκλησίας ως Κυριακού Σώματος, δίχως αγκυλώσεις και μεγαλοϊδεατισμούς. οι οποίοι -ούτως ή άλλως- πληγώνουν την Ενότητα και πικραίνουν την Αγάπη, για την οποίαν ο ίδιος ο Ιησούς ενανθρώπησε και θυσιάστηκε!...

Ετήσιο Μνημόσυνο Χριστοδούλου Αρχιεπισκόπου

Όπως σε πλείστες όσες Μητροπόλεις και Ενορίες της πατρίδας μας, τελέστηκε στο ναό της Φανερωμένης Μπανάτου Ετήσιο Μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής τού μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ.
Στην ομιλία του ο Εφημέριός μας π. Παναγιώτης τόνισε μεταξύ άλλων και τα εξής:

"Αλησμόνητη θα παραμείνει η πολυεδρικότητα της χαρισματικής προσωπικότητας του Χριστοδούλου, ο οποίος σε κάθε περίπτωση προέβαλε την ευαισθησία του προς την Ορθοδοξία και την Ελλάδα.

     Έστω και αν διαφωνούσε κανείς μαζί του για ορισμένες επιλογές ή συμπεριφορές του (π.χ. για τη σύγκρουσή του με το Οικουμενικό Πατριαρχείο), δεν μπορεί να μην παραδεχθεί την δυναμικότητα που τον διέκρινε, την ευστροφία, το χάρισμα του λόγου, της γραφής και της πειθούς.

     Η σημαντικότερη και πνευματικότερη πάντως περίοδος του βίου του αποδείχτηκε η προθανάτια, κατά την οποίαν αναφάνηκε ο έσω Χριστόδουλος, ο οποίος, απαλλαγμένος πλέον από τις χάριτες της αρχιεπισκοπικής περιωπής, ωραιώθηκε ενώπιος Ενωπίω και κατέστη παράδειγμα υπομονής έναντι του Πόνου και του Θανάτου!..."

Σήμερα η ενθρόνιση του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου / Patriarch of Moscow and all Russia Kirill

Πραγματοποιείται σήμερα στη Μόσχα η ενθρόνιση του νέου Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσίας κ. Κυρίλλου, σε διαδοχή του μακαριστού Πατριάρχη Αλεξίου Β΄.

Μεγαλοπρεπέστατη και ιδιαίτατα εορταστική είναι η όλη ατμόσφαιρα στη ρωσική πρωτεύουσα (όπως μόνον οι Ρώσοι γνωρίσουν να εορτάζουν), ενώ έχουν αφιχθεί προς τούτο Αρχηγοί και εκπρόσωποι Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών και άλλων Χριστιανικών Ομολογιών, εκπρόσωποι άλλων δογμάτων, αλλά κι εκπρόσωποι αρκετών κρατών.

Την Εκκλησία της Ελλάδος εκπροσωπούν ο Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος, ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος, ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος καθώς και ο Αρχιμανδρίτης Σπυρίδων Κατραμάδος.

Τιμώντας τους Τρεις Ιεράρχες, Προστάτες της Παιδείας

Με την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία και Αρτοκλασία, που τέλεσε ο Εφημέριός μας στον ναό της Παναγούλας, γιορτάστηκε σήμερα το πρωί η Ημέρα της Παιδείας και οι Προστάτες της Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, από τους διδάσκοντες και τους μαθητές του Γυμνασίου Βανάτου, του 1ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Κάμπου "Παναγιώτης Χιώτης" και του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου της περιοχής μας.

Από νωρίς κατέφθασαν οι μαθητές, γονείς κι εκπαιδευτικοί, τιμώντας τους Πανεπιστήμονες Ιεράρχες Βασίλειο τον Μεγάλο, Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Γλαφυρός κι εμβριθής -όπως πάντα- ήταν και ο πανηγυρικός λόγος της ημέρας από τον Δάσκαλο κ. Νίκο Αρβανιτάκη.

Όλα ήταν χαρά Θεού, οι δε παιδικές παρουσίες και φωνούλες απετέλεσαν το καλύτερο τιμητικό μελώδημα προς τους Τρεις Ιεράρχες.

Εκειές οι μεγάλες κιθάρες…!

Γράφει ο Παύλος Φουρνογεράκης

Τα κοντραμπάσα ξαπλωμένα στην άκρη της σκηνής περιμένουν καρτερικά τα ψαλίδια στον ασημένιο δίσκο. Οι επίτιμες συνδημότισσες κόβουν τη γαλανόλευκη κορδέλα και η μεγάλη αυλαία ανοίγει για τους φίλους της τέχνης. Τα βιολιά, οι βιόλες, τα τσέλα, τα φλάουτα, τα όμποε, τα κλαρινέτα, τα φαγκότα, τα κόρνα, οι τρομπέτες, τα τρομπόνια, η τούμπα, τα τύμπανα, τα κρουστά, η άρπα, όλα παίρνουν τη θέση τους. Επιτέλους σηκώθηκαν και τα κοντραμπάσα. Εν τω μεταξύ αποχωρούν όσοι δεν αντέχουν την αρμονία και τη μελωδία, ίσως γιατί συνήθισαν στο θόρυβο του αξιώματος και της απαιδευσίας.
Προηγήθηκε η ευλογία και προσευχή της εκκλησίας ώστε το λαμπρό απόκτημα να υπηρετεί τους υψηλούς σκοπούς της τέχνης καθώς και χαιρετισμοί από πρωτεργάτες και πολιτικούς άρχοντες. Άσπρισαν τα μαλλιά του Τιμόθεου αλλά δάκρυσε από την ανείπωτη χαρά στο φακό της σκηνής. Το πολιτιστικό κέντρο του Σαρακηνάδου αστράφτει ολοκαίνουργιο στα θεμέλια του δημοτικού που ο ίδιος και καμιά εικοσαριά ακόμα Σαρακηναδιώτες έμαθαν να παθιάζονται με τον πολιτισμό και να βυζαίνουν τους μυστήριους χυμούς του. Ο βουλευτής εναποθέτει τις ελπίδες του για το μέλλον στην τοπική αυτοδιοίκηση, και ο δήμαρχος καμαρώνει στην ιστορική θεατρική αναδρομή ως ο αποπερατώσας το πρώτο μετά τους σεισμούς του ΄53 θέατρο της Ζακύνθου.
Ακολουθεί η ανάγνωση του πρακτικού του δημοτικού συμβουλίου: Το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αρκαδίων σήμερα … αποφασίζει: «ανακηρύσσει επίτιμος δημότης την κ. Ρόδη Κράτσα Τσαγκαροπούλου» και η νέα συνδημότισσα ανέρχεται στο βήμα.
-Μεγάλη κυρία φαίνεται ετούτη εδώ, είναι όμορφη και με μεγάλο μπρίο! Έκαμε τίποτα για ετούτο το θέατρο, γιατί τη φέρανε εδώ; Ακούγεται από το πισινό, τελευταίο κάθισμα.
-Ήθελε να βγάλει την υποχρέωση ο Δήμαρχος που τσου φιλοξένησε τσι Βρυξέλες, απάντησε ο σύζυγος από δίπλα.
Το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αρκαδίων αποφασίζει «σήμερον … ανακηρύσσει επίτιμος δημότης την κυρία Τζένη Ρουσέα». Παλαμάκια και συγκίνηση.
-Ετούτη μάλιστα! Είναι θεατρίνα πετυχημένη, μπορεί να τηνε φέρουνε να παίξει, αντέχει ακόμα.
-Είναι μεγάλη αλλά έχει μεράκι και καρδιά, υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία της.
Το πρώτο βιολί δίνει ήχο…
- Τι είναι εκειές οι μεγάλες κιθάρες, κι εκειό το όρθιο όργανο στην άλλη πάντα πώς το λένε; Ω συφορά μου πρώτη φορά τα βλέπω, ω μεγαλεία!
- Άρπα είναι γιαγιά μου με χορδές θ΄ακούσεις τι ωραία που θα παίξουν. Και τα άλλα δεν είναι κιθάρες είναι κοντραμπάσα.
-Κοίτα έχουν αλογο-ουρές και φοράνε μαύρα οι οργανοπαίχτες! Ω λουστρίνια!
- Εκειός που μπαίνει είναι μαέστρος; Έχει ραβδάκι!
Η πλατεία του θεάτρου ασφυκτικά γεμάτη με καθιστούς και όρθιους. Ο κόσμος που κατέκλυζε το φουαγιέ και την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων αφού αντάλλαξε ευχές και απόλαυσε τα ποτά και τα γλυκά παρακολουθώντας από γιγαντο-οθόνες την τελετή των εγκαινίων, άρχισε σιγά-σιγά να αποχωρεί. Τα φώτα χαμηλώνουν για να φωτίσουν τις καρδιές οι μούσες, που κρυμμένες στις τεντωμένες χορδές και στα αστραφτερά σωθικά των πνευστών περιμένουν τ΄ ακροδάκτυλα να τις προστάξουν. Το μαγικό ραβδάκι δίνει το σύνθημα στον Beethoven με την ανά χείρας συμφωνία αρ. 5 σε ντο ελάσσονα, έργο 67. Allegro και andante οι ρυθμοί της ευζωΐας!
- Κοίτα εκείνη την κοπέλα που χτυπάει τα μεγάλα ταμπούρλα, είναι σπουδαία, κοίτα πώς τηράει τσου άλλους! Ωρέ τι είναι ετούτο απόψε!
- Άκου γιαγιά συγχρονισμό, άκου αρμονία.
- Φοβερά πράματα, ω συφορά μου!
Δεν πειράζει που ακούγονται χειροκροτήματα ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί ένα μουσικό κομμάτι, ποιος να μας τα μάθει. Τώρα που έχουμε θέατρο μπορεί να ξαναδούμε συμφωνική ορχήστρα. Κι εκείνοι που μπαίνουν μ΄ ένα ποτό στο χέρι ευτυχώς φεύγουν αμέσως χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Το καινούργιο σχολείο που υπόσχεται η κυβέρνηση θα περιλαμβάνει μουσική και θεατρική παιδεία; Αλλιώς πώς θα αλλάξουν τα πράγματα στο σχολείο, μόνο με την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα Πανεπιστήμια; Γιατί το μουσικό σχολείο είναι τόσο υποβαθμισμένο;
Στο διάλειμμα άναψαν τα φώτα. Πώς άλλαξαν τα πρόσωπα των ανθρώπων, λες και φόρεσαν μάσκα, γέμισαν οι ρυτίδες αγαλλίαση!
Στο δεύτερο μέρος ξεχύνονται στη σκηνή ο Verdi, o Puccini, o Mascagni, o Tsaikofsky, o Straus, χωρίς ανταγωνισμούς διαγωνίζονται. Ποιος θα μας ανεβάσει ψηλότερα;
- Η υψίφωνος. Τι τέχνη η υποταγή των χορδών στην ψυχή. Πώς αιχμαλωτίζει το κακό κι αφήνει την ελευθερία να κυριαρχήσει στη βαρύτητα!
- Κοπελάρα, ουρέ τι φωνή είναι ετούτη, από πού βγαίνει; Γιατί δεν εμάθαμε ν΄ ακούμε από δίσκους τέτοια τραγούδια; Ω συφορά μου!
- Θα κατεβάσω από το internet γιαγιά, θα ρωτήσω και μια μουσικό που είχαμε παλιά στο σχολείο και μας είπε λίγα πράγματα.
Χειροκροτήματα, ιαχές!
- Κι άλλο, κι άλλο….
- Κι άλλο θες; Δεν αντέχω άλλο. Ω συφορά μου!
Πώς ν΄ απουσιάσει ο Χατζιδάκις, πώς προλαβαίνει και πηγαίνει παντού!
«Πέρα στο θολό ποτάμι» η υψίφωνος. Ξεθολώσαμε από την ομίχλη της χειμερινής πολιτιστικής ανομβρίας. Ανθοδέσμες και χειροφιλήματα στη σκηνή…
Γεμίζει σελίδα- σελίδα το βιβλίο συγχαρητηρίων, γεμίζουν και οι αγκαλιές του Τιμόθεου, του Στέλιου, του Νιόνιου….
Η κορδέλα τυλιγμένη ευλαβικά στο χαμόγελο της ικανοποίησης. Είναι η παρακαταθήκη του Τιμόθεου στα παιδιά του.
Εκειές οι μεγάλες κιθάρες πότε θα ξανάρθουν;

 

Σαρακηνάδο 25-1-2009

Εβδομάδα προσευχής για την Ενότητα των Χριστιανών στην Grenoble

Για εμάς εδώ στο... Ellada θα ήταν αδιανόητο. Κλεισμένοι στα τείχη του εκκλησιαστικού μας επαρχιωτισμού δεν έχουμε μάτια για τους "πλησίον" στην πίστη... Και όμως η Ορθοδοξία εκτός των ελλαδικών τειχών μπορεί και συναντάται και συνδιαλλέγεται με τους μη Ορθοδόξους, ως άλλωστε έχει καθήκον, με δεδομένα τα παγκόσμια προβλήματα, τα οποία υποχρεώνουν τους Χριστιανούς σ' Ενότητα, όση μπορεί να γίνει...

Μια τέτοια, καθιερωμένη από παλιά, ετήσια εκδήλωση-συνάντηση (κάτι που πάντως συνηθίζεται ανά την Χριστιανική Οικουμένη), είναι και η χτεσινοβράδυνη Συνάντηση για την αλληλογνωριμία των πιστών των Χριστιανικών Δογμάτων, που πραγματοποιήθηκε στον ελληνορθόδοξο ναό του Αγίου Γεωργίου της πόλης Grenoble της Γαλλίας, όπου εφημερεύει ο εκ Ζακύνθου Πρωτοπρεσβύτερος Γεράσιμος Σκαρτσής.
 

Τελέστηκε Εσπερινός, στον οποίον παραστάθηκε ο Γενικός Βικάριος της Επισκοπής Grenoble π. Feradou. Έλαβε μέρος και ο Ρουμάνος Ορθόδοξος Ιερέας π. Ioan Caputan, o oποίος εκτός από γαλλικά έψαλε και στα ρουμανικά. Στον χαιρετισμό, που απηύθυνε προς τους παρευρισκόμενους εκπροσώπους Καθολικούς, Αρμένηδες και Προτεστάντες ο Εφημέριος π. Γεράσιμος, με ιδιαίτερη έμφαση τόνισε "την αναγκαιότητα της επανένωσης του άραφου χιτώνα του Κυρίου". Ακολούθησε δεξίωση στην αίθουσα τελετών της Ενορίας.

Ανάλογη εκδήλωση είχε γίνει το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στο Οικουμενικό Κέντρο St Marc de Grenoble, όπου παρευρέθηκαν ο Ρωμαιοκαθολικός Επίσκοπος Γρατιανουπόλεως (Grenoble) Μgr Guy de Kerimel και εκπρόσωποι άλλων δογμάτων, όπως Ορθόδοξοι (Ελληνορθόδοξος εκπρόσωπος ο π. Γεράσιμος Σκαρτσής και ο Σερβορθόδοξος εκπρόσωπος κ. Slobotan Adun), εκπρόσωποι των Προτεσταντών (αγγλικανοί, ευαγγελικοί, ρεφορμιστές) και εκπρόσωποι των Αρμενίων.

Στην εκδήλωση έγινε αναφορά α) στην Κορέα, η οποία είναι η μόνη χώρα που είναι ακόμα χωρισμένη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και β) στην κοινωνική εξαθλίωση, ιδιαίτερα στα παιδιά που ζουν στους δρόμους και στους υπονόμους, έγινε μάλιστα προσευχή γι' αυτά. Τέλος, τονίστηκε για μιαν ακόμη φορά, ότι μπορεί να υπάρχουν διαφορές στο κάθε δόγμα, αλλά η πίστη στον Χριστό ως Σωτήρα και Λυτρωτή είναι κοινή.

Ο π. Π. Καποδίστριας Μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Περιοδικού ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ

Μια ευχάριστη έκπληξη για τον Εφημέριό μας: Με προσωπικό του Συνοδικό Έγγραφο ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ως Πρόεδρος της Επιτροπής Διοικήσεως της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ε.Μ.Υ.Ε.Ε.) τού γνωρίζει, ότι στην Συνεδρία της 18ης Δεκεμβρίου 2008 της εν λόγω Επιτροπής τον όρισε Μέλος για το έτος 2009 της Συντακτικής Επιτροπής του Περιοδικού ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ του Κλάδου Εκδόσεων της παραπάνω Υπηρεσίας.

Και καταλήγει ο Μακαριώτατος:

"Αιδεσιμολογιώτατε,

(...)

Ταύτα ανακοινούμενοι υμίν, παρακαλούμεν υμάς όπως αναλάβητε τα καθήκοντα υμών συμβάλλοντες εις την πρόοδον των θεμάτων του ανατεθέντος υμίν ζωτικωτάτου Εκκλησιαστικού τομέως επ' αγαθώ της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας και του ευσεβούς ποιμνίου Αυτής. (...)"

*** Για να μπείτε στο πλουσιότατο διαδικτυακό Αρχείο του Περιοδικού ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ, κάντε κλικ στη φωτό.

Αναμνήσεις και νοσταλγίες του Αύριο και το νερό νεράκι...

Γράφει η Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά

Αναμνήσεις και νοσταλγίες, αλλιώτικες από τις μέχρι τώρα. Αναμνήσεις και νοσταλγίες, όχι του Χθες, αλλά του Αύριο. Θύμησες μελλοντικές, γι' αυτό που είχαμε και, από κακή μας φύλαξη, το χάσαμε.

Ανάμνηση η πλούσια ύπαρξή του για τις γενιές του αύριο...

Πρόβλημα που ταλανίζει τον πλανήτη μας στις περισσότερες γωνιές του, για το νερό μιλάω, δηλαδή, για την έλλειψή του.

Στο μεγάλο νησί που ζω, τα καιρικά φαινόμενα είναι, συνήθως στα περισσότερα μέρη της Αυστραλίας, ακραία: Ή θα έχουμε καταιγίδες και πλημμύρες ή ξηρασία αβάσταχτη.

Αν στα καπρίτσια της φύσης προσθέσουμε και την ανικανότητα των, ως επί το πλείστον, κοντόφθαλμων που μας κυβερνάνε, τότε ολοκληρώνεται η εικόνα.

Βέβαια, εμείς που τους δίνουμε τη δυνατότητα να μας κυβερνήσουν πρέπει να είμαστε όχι απλά κοντόφθαλμοι αλλά... ούτε καν μονόφθαλμοι.

Δεν μιλάω μόνο για εδώ που ζω, αλλά γενικά, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης εκλέγουμε όχι τους ικανότερους για να τους εμπιστευθούμε τις τύχες τις δικές μας και αυτές των παιδιών μας.

Για να μην ξεστρατίσει η σκέψη όμως, ας επανέλθω.

Η Μελβούρνη, στην οποία ζω, είναι πρωτεύουσα της πολιτείας της Βικτόρια. Έχει έκταση 3.400.000 τετραγωνικά μέτρα. Όπως γίνεται με όλες τις μεγαλουπόλεις, γύρω στα 1880 ήταν μια, ας πούμε, επαρχιακή πόλη με πληθυσμό 280.000 κατοίκους. 100 χρόνια αργότερα, το 1981, αριθμούσε 2.806.000 κατοίκους.

Σήμερα, εν έτει 2009, ζωή νάχουμε, ζούμε εδώ 3.806.000 άνθρωποι, σύμφωνα με τις στατιστικές υπηρεσίες.

Δεν προσπαθώ να σας κάνω μάθημα γεωγραφίας, έχω λόγους για να σας δίνω αυτά τα στοιχεία. Λόγους πολύ απλούς.

Συγκεκριμένα, οι ίδιες δεξαμενές ή υδαταποθήκες, όπως θέλετε, που φτιάχτηκαν όταν ο πληθυσμός της Μελβούρνης δεν ήταν ούτε καν το ένα τρίτο του σημερινού, και επαρκούσαν, τότε, για τις ανάγκες των κατοίκων, υπάρχουν και σήμερα και νομίζω δεν χρειάζονται περαιτέρω σχόλια... ουδείς εκ των φωτισμένων πολιτικών μας δεν προνόησε και δεν γνοιάστηκε για το πολύ απλό, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερο νερό.

Προσθέσετε σε αυτό το γεγονός, ότι υπάρχει μεγάλη ανομβρία για περισσότερα από 5 χρόνια και προσπαθήστε να φανταστείτε την εικόνα! Πέρυσι τέτοιο καιρό, η πληρότητα των υδραγωγείων ήταν μόλις 39% κι εφέτος το ίδιο διάστημα με το ζόρι φτάνει το 31%.

Πριν δυο χρόνια περίπου, γίναμε... πρωτοσέλιδο διεθνώς με τις βαρυσήμαντες δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού μας του Γιάννη του Χάουαρντ, ότι θ' ανακυκλώνει το νερό από τους υπονόμους και θα μας το σερβίρει στο τραπέζι μας, να το πίνουμε στην υγειά του και να του ευχόμαστε μακρό-πρωθυπουργία!!!!! Μάλλον δεν θα πήγε καλά κάτω και θα μας έκατσε στο στομάχι η απόφασή του, γιατί στις τελευταίες εκλογές τον στείλαμε να πάρει σύνταξη.

Ως εδώ όλα ωραία και καλά θα πείτε. Ο καινούριος μας, μάλλον φοβήθηκε και προσπαθεί να βάλει μπροστά μεγάλα έργα κι αντί να μας σερβίρει τα... κάτουρα μας με το συμπάθιο, σκέφτεται να εφαρμόσει την αφαλάτωση. Παρέλειψα να σας πω ότι, λόγω έλλειψης νερού, τα τελευταία χρόνια μάς έχουν επιβάλλει αυστηρούς περιορισμούς στη χρήση του, σε σημείο, όπου γείτονας κάρφωνε γείτονα αν τον έβλεπε να ποτίζει τη γλάστρα με το βασιλικό, ειδικοί επιθεωρητές περνούσαν και κοιτούσαν το ρολόι του νερού και σε όποιο σπιτικό είχαν καταναλώσει ένα λίτρο πάνω από το επιτρεπόμενο του έκλειναν το γενικό διακόπτη αρχικά για 24 ώρες και για περισσότερο αν το επαναλάμβανε, ακόμα, μεσολάβησαν πολλές σκηνές βίας από, εντάξει δεν έχουμε κουκουλοφόρους εδώ, ακόμα, αλλά από άτομα που αν περνούσαν κι έβλεπαν πράσινο κήπο έμπαιναν μέσα και τάκαναν γυαλιά-καρφιά.

Λόγω αυτών των αυστηρών περιορισμών, κατορθώσαμε, παρά την ανομβρία, να έχουμε πληρότητα 31% εφέτος, αλλιώς... μάς έκλαιγαν οι ρέγκες... ακατέργαστα θα πήγαιναν κάτω τα αποβαλλόμενα υγρά...

Ο πρωθυπουργός μας, μάς προετοιμάζει για το βαρύ χαράτσι που θα υποστούμε αν θέλουμε νερό, γιατί η αφαλάτωση στοιχίζει τόσα δισεκατομμύρια δολάρια κι εμείς, κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία, σφίγγουμε κι άλλο το ζωνάρι και μοιρολατρούμε, ε, τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τα βάλουμε ούτε με το Θεό ούτε με τη φύση, τα έργα στοιχίζουν, εμείς πρέπει να πληρώσουμε. Βέβαια, το ότι εμείς αναγκάσαμε τη φύση να μας εκδικείται είναι... ολίγον τι ψιλά γράμματα για πολλούς εξ ημών...

Κάναμε λοιπόν το σταυρό μας σαν καλά ανθρωπάκια και νομοταγείς πολίτες και περιμέναμε την έναρξη των έργων μαζί με το χοντρό χαράτσι, λέγοντας, όσο πλυθήκαμε πλυθήκαμε από δω και στο εξής Χριστού-Λαμπρή ντουζ, άντε και καμιά μεγάλη γιορτή, όσο για τα ρούχα μας, άμα βρομίσουν από τη μια μεριά, θα τα γυρίσουμε από την άλλη, τουαλέτα δεν χρειάζεται να τραβάμε το καζανάκι κάθε φορά, ας φροντίζουμε να πηγαίνουμε όλοι την ίδια ώρα ώστε να τραβιέται μια φορά μόνο κι άλλες τέτοιες μικροθυσίες, όπου σε τελευταία ανάλυση δεν είναι και για να τα βάψουμε μαύρα. Με λίγη καλή θέληση, όλα γίνονται, αρκεί να έχουμε υγεία !!

Αμ δε, για περιμένετε να ακούσετε και τα καλύτερα, τα πιο ζουμερά.

Επειδή την κρατική Υπηρεσία Υδάτων την ξεπουλήσαμε, όπως και τις περισσότερες Κρατικές υπηρεσίες σε ιδιώτες προ πολλού, ε, πώς να το κάνουμε, είμαστε μάγκες!!! Τι, με τέτοια θα ασχολείται τώρα κοτζάμ κράτος, ας πονοκεφαλιάζει άλλος, οι καημενούλες οι εταιρείες κοντεύουν να πέσουν έξω... είναι να τις κλαις, μειώθηκαν αισθητά τα κέρδη τους, οι άνθρωποι πεινάνε, δεν έχουν να θρέψουν τη φαμελιά τους, γιατί, λέει, λόγω των περιορισμών δεν καταναλώνουμε πλέον αρκετό νερό ώστε να γεμίζουν τα ταμεία τους και με βαριά καρδιά και πόνο ψυχής, μας ανακοίνωσαν, έτσι για Πρωτοχρονιάτικο μποναμά, ότι λίαν συντόμως δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να μας διπλασιάζουν την τιμή του νερού!!!! Προσθέσετε σε αυτό και το χαράτσι για την αφαλάτωση και μετά πέστε μου, δεν ήταν καλύτερη η πρόταση του Γιαννάκη να πίνουμε τα κάτουρα μας;;;; εκείνος τουλάχιστον θα τα περνούσε από χημείο πρώτα, ενώ τώρα θα αναγκαστούμε να τα πίνουμε...ζεστά-ζεστά...

Αχ και να είχαμε κάμποσες πηγάδες σαν την παλιά Πηγάδα του Μπανάτου... όπου γέμιζε από καθάρια, βρόχινα νερά...

Αχ και να είχαμε μία, δύο, δεκαδύο τρόμπες σαν αυτή του Μπανάτου που οι νεότεροι περιφρόνησαν και που το νερό της δεν ήταν... ανακυκλωμένο και δεν είχε περάσει από... καθαρτήριο, σαν αυτά που μας απειλούν/υπόσχονται αυτοί που εμείς επιλέξαμε για να κυβερνήσουν τις τύχες μας...

Αυτά για σήμερα,
Με την αγάπη μου πάντα,
δ.μ.τ.

Η κοπή της Βασιλόπιτας στην Grenoble

Φίλοι από την γαλλική πόλη Grenoble είχαν την καλοσύνη να μάς πληροφορήσουν για την κοπή της Βασιλόπιτας στην εκεί Ελληνορθόδοξη Ενορία του Αγίου Γεωργίου, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο, 10 Ιανουαρίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του ναού. Στη θερμή αυτήν εκδήλωση παρέστησαν οι τα πρώτα φέροντες της Ενορίας και της Κοινότητας, πληθώρα Ελλήνων, μαζί με τους οικείους και φίλους τους.

Να θυμίσουμε ότι εκεί εφημερεύει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεράσιμος Σκαρτσής, Ζακύνθιος και συμφοιτητής του Εφημερίου μας. Περισσότερα γι' αυτή τη σφύζουσα ελληνορθόδοξη κυψέλη στις Γαλλικές Άλπεις, δείτε στην παρουσίαση του π. Π.Κ. Μια εβδομάδα με τους Έλληνες της Γκρενόμπλ.

[Φωτό: π. Π.Κ., 2006]

Η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων στα Εγκαίνια του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου μας

Μια πολύ ευχάριστη είδηση που αφορά στον Δήμο Αρκαδίων Ζακύνθου, τον Δήμο μας:

Το Σάββατο, 24 Ιανουαρίου, στις 7.30 το βράδυ, στο Σαρακινάδο, θα πραγματοποιηθούν με κάθε επισημότητα τα Εγκαίνια του νεόδμητου Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου, το οποίο αποτελεί πραγματικό κόσμημα για την περιοχή.

Μετά την τελετή των Εγκαινίων θα δοθεί Συναυλία από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων.

Τούτο ασφαλώς αποτελεί μια πολύ καλή στιγμή στην πολιτισμική ανέλιξη των δημοτικών μας πραγμάτων. Σημειωτέον, ότι αφενός μεν οι πλείστες των πολιτιστικών δυνάμεων της Ζακύνθου υπάρχουν και δημιουργούν στον Δήμο μας, αφετέρου δε ο σημερινός Δήμαρχος κ. Στέλιος Μποζίκης και το Δημοτικό μας Συμβούλιο έχουν -ευτυχώς- εμπεδώσει την υπεραξία του Πολιτισμού και ήδη επενδύουν σε τέτοιες ποιοτικές δράσεις.

Γάζα 2009 μ.Χ.

Μες απ' το τείχος
κοιτώντας των δακρύων
θάνατο βλέπεις.

Ωσάν επαίτης
καρτερώ τον ουρανό
να πάρει χρώμα.

(Ν.Κ., Αθήνα 14/1/09)

Ειδήσεις από τον Άγιο Παντελεήμονα Harrow ΒΔ Λονδίνου

Η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Βαρβάρας

στο Harrow στο ΒΔ Λονδίνο. Η εικόνα αυτή, που και στο παρελθόν είχε έλθει στην εκκλησία μας, ανήκει σε οικογένεια φιλομαρτύρων Αιγυπτιωτών Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών. Μάλιστα βρίσκεται στην κατοχή της οικογένειας αυτής για περισσότερο από έναν αιώνα.

Με πολλή χαρά ανακοινώνουμε στην θεοφιλή Ομογένειά μας ότι αυτές τις ημέρες έχουμε την μέγιστη χαρά και ευλογία να φιλοξενούμε στον Ιερό Ναό Αγ. Παντελεήμονος.

Η εικόνα αποκτήθηκε από τους ευλαβείς προγόνους των σημερινών κατόχων στην Αλεξάνδρεια. Συνόδεψε τους ιδιοκτήτες της στο προσκύνημά τους στους Αγίους Τόπους. Κι όταν η οικογένεια αποφάσισε την μετοίκησή της στην Αγγλία, βρέθηκε εδώ στο Λονδίνο, όπου έχει γίνει το κέντρο του ενδιαφέροντος για Έλληνες και ξένους.

Στο σπίτι της οικογένειας, την ημέρα της Αγίας Βαρβάρας, κάθε χρόνο, γίνεται ωραία σύναξη, όπου η σημερινή κάτοχος φέρουσα και το ευλογημένο όνομα της Αγίας Βαρβάρας, υποδέχεται μέλη της οικογένειας και άλλους προσκυνητές. Ο Ιερέας καλείται να ψάλλει την Ιερή Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας. Στο τέλος χρίει με το λαδάκι της κανδήλας, που μένει πάντα ακοίμητη μπροστά στη θαυματουργή εικόνα, όλους τους παρευρισκόμενους προσκυνητές.

Η εικόνα είναι θαυματουργή. Έσωσε από βέβαιο θάνατο ένα άρρωστο μικρό παιδί στην Αλεξάνδρεια. Εξάλειψε το μίασμα του καρκίνου από ασθενή κυρία στο Λονδίνο, περιόρισε την μετάσταση καρκίνου από άλλη κυρία στις Η.Π.Α., φανερώθηκε σε ενύπνιο νεαρής κοπέλας στην Ελλάδα, και γενικά προσέφερε δύναμη, ενίσχυση και κουράγιο σε πολλούς πονεμένους αδελφούς μας, που την προσκύνησαν με πίστη και ευλάβεια.

Όσοι πιστοί προσέλθετε. Η ιερή εικόνα θα παραμείνει στον Ιερό Ναό Αγ. Παντελεήμονος για την Κυριακή 18^η Ιανουαρίου και την Κυριακή 25^η Ιανουαρίου. Την Τετάρτη 21^η Ιανουαρίου στις 6.00 μ.μ. θα ψαλεί στο Ιερό Ναό μας η Ιερή Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας και θα ακολουθήσει ομιλία, μέσα στο πρόγραμμα της Ομάδας Μελέτης Αγίας Γραφής και Ιεράς Παραδόσεως.

Θεοφάνια στον Άγιο Ελευθέριο Κέρκυρας

Από τη φιλική μας Ενορία του ναού Αγίου Ελευθερίου και Αγίας Άννης Κέρκυρας λάβαμε το φωτορεπορτάζ της σημερινής ανάρτησης, που αφορά στον προχτεσινό εορτασμό των Θεοφανίων. Όλα τελέστηκαν σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα του νησιού και του εκκλησιαστικού Τυπικού, ενώ ο ναός ήταν κατάμεστος!

Να θυμίσουμε, ότι προεστός της κεντρικής αυτής ενορίας των Κορφών είναι ο δραστήριος Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κοσκινάς. Στον ίδιο και στους συνεργάτες του ευχόμαστε και από αυτή τη θέση, να έχουν μακρότητα ημερών και κάθε ευλογία στη ζωή και στα έργα τους!

Διαμαρτυρία του Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου Β΄ για τη στάση των Ισραηλινών σε βάρος των Παλαιστινίων

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Για την κατανόηση της σημερινής ανάρτησής μας πρέπει εισαγωγικά να πούμε, ότι σύμφωνα με το ιδιάζον Ζακυνθινό Εκκλησιαστικό Τυπικό, το βράδυ της παραμονής των Θεοφανίων κάθε χρόνο συμβαίνουν τα εξής αξιοπρόσεκτα: Ο Όρθρος της Εορτής ψάλλεται αφ' εσπέρας στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου των Ξένων και αμέσως μετά ο Κλήρος ιεροφορεμένος, οι Άρχοντες, ο Λαός και οι Φιλαρμονικές συνοδεύουν εν πομπή τον εκάστοτε Μητροπολίτη στο Μητροπολιτικό Μέγαρο. Στην αίθουσα του θρόνου μια καλλίφωνη Χορωδία ψάλλει ειδικά συνθεμένα παραδοσιακά Κάλαντα, που αφορούν στον Μητροπολίτη (τα λεγόμενα "Φώτα του Δεσπότη") και ύστερα εκείνος εξέρχεται στον εξώστη του Μεγάρου, απ' όπου εκφωνεί βαρυσήμαντη επίκαιρη Ομιλία προς τον Λαό, που βρίσκεται συγκεντρωμένος από κάτω. Τέλος, γίνεται δεξίωση όλων στην αίθουσα του θρόνου.

Η τοπική εθιμική ευσέβεια τιμά αυτή τη νύχτα της Θείας Επιφανείας τον Επίσκοπό της, μια και στο πρόσωπό του βλέπει τον Επιφανέντα Χριστό. Δεν μάς προκύπτει παρόμοια τιμητική για Επίσκοπο εκδήλωση ανά την Ορθοδοξία. Σημειωτέον, ότι αυτή η γιορτή κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κάθε Ζακυνθινού και την αναμένουμε όλοι με περισσή προσμονή κάθε χρόνο.

Φέτος κι ενώ όλα ήταν έτοιμα, ο Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος Β΄, με αφορμή τα θλιβερά γεγονότα των τελευταίων ημερών στην Λωρίδα της Γάζας, έκαμε το βράδυ της Κυριακής την ακόλουθη σημαντική δήλωση:

«Έχω την ύψιστη τιμή να είμαι διάδοχος του αειμνήστου Μητροπολίτου Ζακύνθου Χρυσοστόμου Δημητρίου, του Ιεράρχη εκείνου που κατά την διάρκεια της Ναζιστικής Κατοχής, διέσωσε άπαντες τους Εβραίους της Ζακύνθου με ορατό τον κίνδυνο της ζωής του.

Σήμερα αυτό που συμβαίνει σε βάρος του ταλαιπωρημένου λαού της Παλαιστίνης δεν μπορεί να με αφήσει ασυγκίνητο.

Για τον παραπάνω λόγο, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης και καταδίκης της συνεχιζόμενης πολεμικής επιχείρησης του Ισραήλ, ματαιώνεται η αποψινή καθιερωμένη επίσημη μετάβασή μου από τον Καθεδρικό Ναό στο Μητροπολιτικό Μέγαρο καθώς επίσης τα Κάλαντα, η Ομιλία και όλη η εν γένει εκτός Ναού εθιμική τελετή. (...)

Ευχόμεθα να επικρατήσει η Ειρήνη στην περιοχή και σε ολόκληρο τον Κόσμο».

Πρόκειται για μιαν ανδρεία στάση του κ. Χρυσοστόμου έναντι της γενοκτονίας, που επιχειρείται αυτές τις μέρες στην αιματοβαμμένη Παλαιστίνη. Όπως είναι γνωστό, ο Μητροπολίτης Ζακύνθου δεν διστάζει, μήτε φοβάται ποτέ να εκφράσει ευθαρσώς την άποψή του, έναντι των κάθε λογής ισχυρών της ημέρας (και της νύχτας), όταν θεωρήσει ότι παρεκκλίνουν της γνησιότητας της αποστολής τους.

Για να γίνει σαφέστερη η δήλωση του κ. Χρυσοστόμου Β΄, πρέπει να εξηγηθεί, ότι κατά την περίοδο του Ολοκαυτώματος, παρουσιάστηκαν στον Γερμανό Διοικητή Ζακύνθου ο τότε Μητροπολίτης του νησιού Χρυσόστομος Α΄ (ο Δημητρίου) και ο τότε Δήμαρχος Ζακυνθίων Λουκάς Γ. Καρρέρ, εκλιπαρώντας για τη σωτηρία των Ζακυνθινών Εβραίων. Στην άρνηση του Γερμανού, ο Ζακύνθου επέδωσαν ένα χαρτί, λέγοντας: "Πάρετε τον κατάλογο των οικογενειών των Εβραίων της Ζακύνθου". Τι έγραφε το χαρτί; "Ο Ζακύνθου Χρυσόστομος και Δήμαρχος Καρρέρ"!!!!!!!!

Τούτη η ύψιστη στάση αλτρουϊσμού και αυταπάρνησης είχε σαν αποτέλεσμα να διασωθούν και οι 275 Ζακύνθιοι Εβραίοι "υπό την προσωπική ευθύνη του Μητροπολίτου και του Δημάρχου". Οι Ισραηλίτες όλων των εποχών έκτοτε ευγνωμονούν παντοιoτρόπως τους σωτήρες τους.

[Βλ. Διονυσίου Χ. Στραβολέμου, Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος Δημητρίου (Συμβολή στην Ιστορία της Ζακύνθου μιας σύγχρονης εικοσιπενταετίας), Αθήναι 1976, σ. 229-233].

Φωτεινές στιγμές των Θεοφανίων στο Μπανάτο

Ωραία και φωτεινή η γιορτή των Θεοφανίων. Όλοι κατ' αυτήν αισθανόμαστε και μπορούμε να προσλάβουμε την καθαρτική ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, η οποία επισκέπτεται τις παραλυτικές κοινωνίες μας, με σκοπό ιαματικό!

Στην Ενορία μας γιορτάσαμε τα Φώτα κατά τάξιν. Ο καιρός ήταν ικανοποιητικός, σε σύγκριση με τη χτεσινή βροχερή μέρα, και όσοι θέλησαν μετείχαν της θείας Λειτουργίας στην απαστράπτουσα εκκλησία της Παναγούλας μας.

Αρκετοί προσήλθαν στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, ενώ ο Εφημέριος υπερτόνισε στη σύντομη ομιλία του, την αναγκαιότητα του φωτισμού των καρδιών μας από τις χάριτες του Αγίου Πνεύματος, σε καιρούς μάλιστα κατά τους οποίους διαπιστώνεται πανταχόθεν έλλειψη ουσιαστικού φωτός κι επικράτηση του φθοροποιού σκότους της ιδιοτέλειας, της υστεροβουλίας, της λιγοσύνης εντέλει. Τέλος επικαλέστηκε την επενέργεια της Αγίας Τριάδος επί των θελόντων να πρωτοστατούν στα παγκόσμια πράγματα, ώστε να ενσκύψουν με αγάπη στα αιματοβαμμένα εδάφη της Μέσης Ανατολής.

Ακολούθησε ο Μέγας Αγιασμός των Υδάτων επάνω στο μεγαλοπρεπές Πάλκο, που ειδικά στήθηκε -κατά παράδοσιν- στο κέντρο του ναού. Όλοι τέλος άντλησαν Αγιασμό για τα σπίτια τους και αντάλλαξαν θερμότατες ευχές, τόσο με τον Εφημέριο, όσο και μεταξύ τους.

Ακολουθούν τρία ενδεικτικά στιγμιότυπα από τη σημερινή επίσημη Γιορτή:

"Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε"

"Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις..."

"Επεφάνης σήμερον τη Οικουμένη και το φως σου, Κύριε, εσημειώθη εφ' ημάς..."

Οι προετοιμασίες μας για τα Θεοφάνια

Προετοιμασίες για την αυριανή μεγάλη εορτή των Φώτων. Κάθε χρόνο κατασκευάζεται στους ναούς μας (εκτός από τις κατάφορτες με λουλούδια Αγιαστήρες - δείτε φωτογραφίες) ιδιαίτερο πάλκο, επάνω στο οποίο τελείται η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού. Τούτη η κατασκευή θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ των Ζακυνθινών Θεοφανείων, καταβάλλεται μάλιστα ιδιαίτερη προσπάθεια να είναι ωραία διακοσμημένο και κατάφορτο από νεραντζόφυλλα και νεράντσια ή και πορτοκάλια.

Πατροπαράδοτη αυτή η συνήθεια. Διαβάστε παρακάτω μια ανάλογη περίπτωση τζαντιώτικου Πάλκου των αρχών του 20ού αιώνα, όπως έχει αποτυπωθεί στο μικρό βιβλίο του Ανδρέου Α. Αβούρη, Τύποι Ιερέων, τύποις «Καθημερινής», Ζάκυνθος 1940, σ. 14-16:

Ανδρέου Α. Αβούρη,

[Ο ΠΑΠΑ ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΚΟ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ]

(…)
Την εποχήν εκείνην συνήθειζον –όπως και τώρα- εις τας εκκλησίας την ημέραν των Θεοφανείων να στήνουν εις την μέσην παράλληλα του αρχιεπισκοπικού θρόνου το λεγόμενον πάλκο επί του οποίου ετελείτο η Βάπτισις. Μεταξύ δε των κεντρικών ναών εγεννάτο η άμιλλα εφημερίων και επιτρόπων περί του καλυτέρου, πλουσιωτέρου και υψηλοτέρου πάλκου.
Πάντοτε όμως νικητής ανεδεικνύετο ο παπά Σαράντης με το πάλκο που κατεσκεύαζε εις τους αγίους Πάντας. Κάποια χρονιά όμως που η άμιλλα επρομηνύετο ζωηροτέρα και ελέγετο ότι το πάλκο της Μητροπόλεως θα ήτο το καλύτερο, εβάλθηκε ο παπά Σαράντης να κατασκευάση το πάλκο των αγίων Πάντων ασυναγώνιστο.
Και το κατεσκεύασεν ως εξής.

Διαβάστε τη συνέχεια του στιγμιότυπου, κάνοντας κλικ εδώ .

Εκδηλώσεις στην Κοινότητα Αγ. Παντελεήμονος Harrow και Περιχώρων (ΒΔ Λονδίνου)

Α. Πρωτοχρονιάτικο Ρεβεγιόν

Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Κοινότητας Αγ. Παντελεήμονος Harrow το καθιερωμένο Πρωτοχρονιάτικο Ρεβεγιόν. Στην ωραία και ιδιαίτερα φιλική αυτή εκδήλωση συμμετείχαν περίπου 120 άτομα. Τα φαγητά ετοίμασε ο εκ των Αντιπροέδρων της Κοινότητας κ. Ανδρέας Γεωργιάδης. Ο Ταμίας κ. Σωτήρης Κωνσταντίνου, η Βοηθητική Αδελφότητα Κυριών «Η Αγία Αγάθη» και άλλοι παράγοντες της Κοινότητας επιχορήγησαν οικονομικά την εκδήλωση. Την μουσική επιμελήθηκαν ο Γιώργος Γρηγορίου και ο Νίκος Σαββίδης.
Η Επιτροπή της Κοινότητας διοργάνωσε και λαχειοφόρο αγορά, με μεγάλο δώρο μια εβδομάδα διακοπές στο ξενοδοχείο «Ηλίας» στη Λεμεσό.

Β. Πνευματική Σύναξη

Την Κυριακή 4η Ιανουαρίου 2009 πραγματοποιήθηκε στην Κοινότητα Αγ. Παντελεήμονος η πρώτη Πνευματική Σύναξη της Βοηθητικής Αδελφότητας Κυριών «Η Αγία Αγάθη» για το νέο έτος 2009. Οι Κυρίες είχαν ετοιμάσει πλούσια και νοστιμότατα κεράσματα. Πολλές δεκάδες μελών και φίλων της Κοινότητας τίμησαν την ωραία και Πνευματική αυτή Σύναξη.
Ομιλητής στην εκδήλωση αυτή ήταν ο Καθ. Κωνσταντίνος Νικολακόπουλος, Κοσμήτορας της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου Γερμανίας. Το θέμα που παρουσίασε ο Καθηγητής, με ιδιαίτερη γλαφυρότητα και επιστημοσύνη ήταν: «Από τα Θεοφάνεια στα Χριστούγεννα. Οι δύο εορτές του Δωδεκαημέρου (Γέννηση - Βάπτιση) στο Ορθόδοξο Εορτολόγιο».
Ο Καθ. Νικολακόπουλος παρουσίασε μέσα από τον λόγο και με την βοήθεια πολύ εύστοχων διαφανειών την γένεση και εξέλιξη της εορταστικής περιόδου του Δωδεκαημέρου. Ανέλυσε όλα τα ιστορικά δεδομένα για το γεγονός ότι οι τρεις πρώτοι χριστιανικοί αιώνες δεν γνώριζαν την Εορτή των Χριστουγέννων. Παρουσίασε ακόμα το σημαντικό γεγονός της χρονικής προτεραιότητας των Θεοφανείων έναντι των Χριστουγέννων (εξ ου και ο παραπάνω τίτλος της ομιλίας του), όπως επίσης και τον κατοπινό συνεορτασμό των δύο αυτών μεγάλων Εορτών, μέχρι να καθορισθεί, γύρω στα 330-335 μ.Χ., ο αυτόνομος εορτασμός των Χριστουγέννων, κατ’ αρχάς στην Ρώμη.
Στην συνέχεια ο ομιλητής παρουσίασε την σημερινή εορτολογική τέλεση του κύκλου Χριστούγεννα - Θεοφάνεια, αναλύοντας τον εκ των Χριστουγέννων εξαρτώμενο εορτολογικό κύκλο, καθώς και την ιδιαιτερότητα της χριστουγεννιάτικης λειτουργικής περιόδου.
Το κείμενο της εξαίρετης διάλεξης του Καθ. Νικολακόπουλου θα συμπεριληφθεί στο επόμενο τεύχος του Κοινοτικού περιοδικού «Cπουδάγματα», έτσι ώστε να μπορέσουν όλοι όσοι δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν να το μελετήσουν με προσοχή.

Γ. Ομάδα Μελέτης Αγίας Γραφής και Ιεράς Παραδόσεως

Η Ομάδα Μελέτης Αγίας Γραφής και Ιεράς Παραδόσεως της Κοινότητας Αγίου Παντελεήμονος θα έχει τακτικές συναντήσεις, κάθε Τετάρτη, κατά την διάρκεια του Σχολικού Έτους. Θα ακολουθεί δηλαδή τη λειτουργία των Σχολείων και θα αργεί όταν τα Σχολεία θα έχουν διακοπές.
Στην αρχή κάθε συνάντησης θα τελείται η Ιερά Παράκληση του Αγ. Παντελεήμονος και κατόπιν θα γίνεται η Μελέτη στην Αγγλική.
6.00 - 6.30 μ.μ.: Ιερά Παράκληση Αγ. Παντελεήμονος
6.30 - 7.00 μ.μ.: Μελέτη Αγ. Γραφής και Ιεράς Παραδόσεως
7.00 - 7.15 μ.μ.: Συζήτηση
Τετάρτη, 14η Ιανουαρίου: “Introduction to the Bible”
Τετάρτη, 21η Ιανουαρίου: “Introduction to the Pentateuch”
Τετάρτη, 28η Ιανουαρίου: “The Ten Commandments”

Δ. Πρωτοχρονιάτικο Γεύμα Ηλικιωμένων

Την Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009 θα προσφερθεί στo νέο Κοινοτικό Κέντρο της Κοινότητας Αγ. Παντελεήμονος το καθιερωμένο Ετήσιο Πρωτοχρονιάτικο Γεύμα στους συνταξιούχους και ηλικιωμένους της Κοινότητας.
Το Γεύμα θα προσφέρει ο εκ των Αντιπροέδρων και Ευεργέτης της Κοινότητας κ. Ανδρέας Γεωργιάδης και η οικογένειά του. Στην οργάνωση θα συμμετέχουν οι Κυρίες της Βοηθητικής Αδελφότητας Κυριών «Η Αγία Αγάθη».

Ε. Κοπή Βασιλόπιτας Ελληνικού Κολεγίου

Η Σχολική Επιτροπή του Ελληνικού Κολεγίου Αγ. Παντελεήμονος, στην οποία προεδρεύει ο διακεκριμένος Ερευνητής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Δρ. Σεραφείμ Κυριακίδης, οργανώνει την Κυριακή 25η Ιανουαρίου τ.έ., 6.30 μ.μ., στο νέο Κοινοτικό, Πολιτιστικό και Εκπαιδευτικό Κέντρο της Κοινότητας ειδική εορταστική εκδήλωση για την Κοπή της Βασιλόπιτας. Την Βασιλόπιτα θα ευλογήσει ο Διευθυντής του Σχολείου και Ιερατικώς Προϊστάμενος Οικον. Αναστάσιος Δ. Σαλαπάτας. Θα προσφερθούν διάφορα κεράσματα Είσοδος δωρεάν.

ΣΤ. Ερανική Χοροεσπερίδα

Η Κοινοτική Επιτροπή Αγ. Παντελεήμονος οργανώνει την Κυριακή 8η Φεβρουαρίου τ.έ., 6.00 μ.μ., στο νέο Κοινοτικό, Πολιτιστικό και Εκπαιδευτικό Κέντρο της Κοινότητας ειδική Ερανική Χοροεσπερίδα, με σκοπό την συλλογή χρημάτων για την οικονομική υποστήριξη του μεγαλόπνοου οικοδομικού έργου της Κοινότητας και ειδικότερα για την εκ θεμελίων ανέγερση του νέου βυζαντινού Ιερού Ναού Αγ. Παντελεήμονος.
Στην εκδήλωση αυτή θα πραγματοποιηθεί και η κλήρωση για το μεγάλο δώρο, που είναι ένα αυτοκίνητο. Για πληροφορίες, εισιτήρια και λαχεία, τηλεφωνείστε στο τηλ. 020 - 8732 2833.

Ένα "ΓΙΑΤΙ;" για την εισβολή των Εβραίων στη Γάζα

Γράφει η Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά

Με θλίψη περισσή και οδύνη παρακολουθώ κι εγώ θεατής εκ του μακρόθεν τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή...
Νιώθω οργή για το ότι είμαι ανίσχυρη να κάνω κάτι...τόσο αθώο αίμα...τόσες ζωές που δεν πρόφτασαν να ζήσουν και να χαρούν...ένα μεγάλο γιατί ορθώνεται εμπρός μου.
Ένα γιατί, χωρίς απόκριση.
Κάτω από τόσο τραγικές συνθήκες, πώς να μιλήσεις και να γράψεις για ταπεινά και ασήμαντα, όπως οι αναμνήσεις και νοσταλγίες;;;

Φοβερό και άσχημο πράγμα ο πόλεμος... τον έζησα από πρώτο χέρι, τότε, με την εισβολή και την κατοχή των Ιταλογερμανών...
Μέσα από τις εικόνες του διαδίκτυου και του Τύπου, ζωντανεύουν οι δικοί μου δαίμονες, οι δαίμονες του μικρού παιδιού που έζησε τη φρίκη του πολέμου και της πείνας και που δεν με εγκατέλειψαν ποτέ.
Μα, γι' αυτά μιλήσαμε και άλλες φορές. Δεν χρειάζεται να τα ξαναφέρω στην επιφάνεια...
Δύσκολη η σημερινή ζωή, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, μα, όταν υπάρχει και πόλεμος, τότε πια δεν είναι δύσκολη αλλά αδύνατη.
Όμως, γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα, κατά τον δικό μας, τον Σολωμό, γι' αυτό κι εμείς, ας πούμε τον λόγο τον καλό.
Ας προσευχηθούμε κι ας ευχηθούμε να σταματήσει το κακό, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά όπου υπάρχει μέτωπο, κι αλίμονο, υπάρχουν πολλά.
Ας προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε κάποια αισιοδοξία, όσο δύσκολο κι αν είναι, ας κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα ότι θα τελειώσουν όλα και οι άνθρωποι με όση δύναμη και κουράγιο τους έμεινε, θα προσπαθήσουν να σταθούν στα πόδια τους, να ξαναχτίσουν τις ζωές τους μέσα στα καινούρια πλαίσια που ο πόλεμος δημιούργησε.

Αγαπητοί μου συμπατριώτες και φίλοι του Νυχθημερόν,
Καλή σας Χρονιά, Καλή Χρονιά κι Ευλογημένη, χωρίς πολέμους και καταστροφές.
Ας θυμηθούμε το μήνυμα των Χριστουγέννων, για «Επί γης ειρήνη».
Καλά να είστε πάντα και να μην ξεχνάμε ποτέ, ότι δεν πρέπει να παίρνουμε σαν δεδομένο απολύτως τίποτα...ρευστά όλα,
Καλή σας ημέρα,

διονυσία

Η Λειτουργία και η Δοξολογία της Πρωτοχρονιάς

Με τη θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου γιορτάσαμε σήμερα Πρωτοχρονιά στον ναό της Φανερωμένης μας την Περιτομή του Κυρίου και τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου. Το εκκλησίασμα ελάχιστο, ο καιρός ψυχρός, αλλά οι καρδιές μας γεμάτες με θέρμη αγάπης και συναλληλίας.

Ακολούθησε η καθιερωμένη "Δοξολογία επί τω νέω έτει", στο τέλος της οποίας ο Εφημέριος π. Παναγιώτης, απευθύνοντας ευχές στους εκπροσώπους του Δήμου και στους λοιπούς παρευρισκόμενους, επισήμανε με ιδιαίτερη έμφαση:

"Πρέπει να ελπίσουμε, αγαπητοί μου! Πρέπει να γιορτάσουμε την είσοδό μας στη νέα χρονιά! Πρέπει, παρά τη σκληρότητα των γεγονότων, που επικρατεί εσχάτως στην πατρίδα μας, αλλά και το αδικοχυμένο αίμα στη Μέση Ανατολή και όπου αλλού... Πράγματι, ξέχωρα από τη σκέψη και την προσευχή μας, δεν μπορούμε να προσφέρουμε κάτι περισσότερο. Βλέπετε, οι μεγαλοσχήμονες των λαών κατεξουσιάζουν των μικρών, υπηρετώντας τα υστερόβουλα συμφέροντά τους, δίχως ντροπή και συστολή...".

Φωτορεπορτάζ: Πορφύρης

Καθώς το 2008 εξαντλείται...

Μ' ένα ηλιόλουστο, αλλά παγωμένο συνάμα, απόγευμα αποχαιρετήσαμε το 2008 στο Μπανάτο. Στο παραπάνω μικρό βίντεο (που μόλις ανεβάσαμε στο YouTube), αποτυπώνεται αυτό το τελευταίο, όμορφο απόγευμα του παλαιού χρόνου, στο πλάτωμα της Φανερωμένης μας, την ώρα ακριβώς, κατά την οποίαν οι καμπάνες μάς προετοίμαζαν για τον Εσπερινό της Περιτομής και του Αγίου Βασιλείου.

Καθώς εξαντλούνται τα περιθώρια του 2008, έχουμε πλείστα όσα (κυρίως κακά, σε προσωπικό και κοινοτικό επίπεδο) που επιθυμούμε να λησμονήσουμε κατά την απερχόμενη χρονιά.

Όμως δεν χρειάζεται πια ν' αναπολούμε και ως εκ τούτου να μελαγχολούμε. Μπροστά μας το 2009, άγνωστο κι αινιγματικό, οιωνίζεται πολλά. Θέλουμε να ελπίζουμε, ότι θα είναι όλα κατ' ευχήν και προσευχήν!!!

Η Χριστουγεννιάτικη Κουλούρα της "Υακίνθης"

Απόψε το βράδυ στις 6.30 πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κάμπου στο Μπανάτο, η ετήσια εορταστική συγκέντρωση του Πολιτιστικού Σωματείου "Υακίνθη", το οποίο δραστηριοποιείται στην περιοχή μας με πολλή μεγάλη επιτυχία και αποδοχή επί δύο σχεδόν δεκαετίες στους ευαίσθητους τομείς της Μουσικής, του Τραγουδιού, του Χορού και Λαϊκού Θεάτρου. Περισσότερα για την "Υακίνθη", δείτε εδώ.

Στην αποψινή εκδήλωση έγινε η κοπή της πατροπαράδοτης Χριστουγεννιάτικης Κουλούρας, στην οποίαν παρευρέθηκαν ο Εφημέριός μας π. Παναγιώτης και ο Δήμαρχος Αρκαδίων κ. Στέλιος Μποζίκης.

Ο ιδρυτής και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Σωματείου κ. Νίκος Αρβανιτάκης απηύθυνε χαιρετισμό κι ευχαριστίες προς το πλήθος των παρισταμένων γονέων και νέων, αλλά και προς τις Αρχές για την εν γένει συμπαράστασή τους.

Λαμβάνοντας τον λόγο ο π. Παναγιώτης, μεταξύ άλλων, είπε χαρακτηριστικά: "Παρά την εορταστική μας διάθεση, είναι ανάγκη να στρέψουμε τον νου μας στη Λωρίδα της Γάζας, όπου οι Ισραηλινοί ολοένα βομβαρδίζουν τους Παλαιστίνιους κι αιματοκυλάνε την περιοχή. Ήδη ο Ηρώδης ξαναβγήκε παγανιά και σφαγιάζει παιδιά".

Ο κ. Δήμαρχος συνεχάρη τον Δάσκαλο Νίκο Αρβανιτάκη για την πολυετή και αφιλοκερδή προσπάθειά του στο να δώσει διεξόδους ποιότητας στην τοπική νεολαία.

Στη συνέχεια ο π. Παναγιώτης ευλόγησε την Κουλούρα και την έκοψε, αφιερώνοντας το καθιερωμένο "κομμάτι του Χριστού" στα χειμαζόμενα παιδιά της Γάζας.

 Ακολούθησε πλούσια δεξίωση, που ετοίμασαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της "Υακίνθης" και χορευτικό πρόγραμμα από τα παιδιά, όπως μαρτυρά και το επόμενο μικρό βίντεο:

Βροχερή ερημιά πλατείας

Η ασταμάτητη χτεσινή βροχή έκαμε το χωριό μας να βυθιστεί ολημερίς στην ερημιά και στη μελαγχολία... Διάγοντας μάλιστα ημέρες εορταστικές, ο καθείς περιορίστηκε στη ζεστασιά του σπιτιού του, αποζητώντας θαλπωρή.

Στις παραπάνω φωτογραφίες και το μικρό βίντεο αποδίδεται -πιστεύουμε- η απολυτότητα της χθεσινής ερημιάς στην πλατεία της Φανερωμένης μας, η οποία σε άλλες εποχές σφύζει από χαρούμενες παρουσίες. Χθες είχαν απομείνει μόνον οι Απουσίες, να κάνουν βόλτα στη βροχή...