Από παρανομία σε παρανομία το Πατριαρχείο Μόσχας: Προσβολή στο δίκαιο των δημοκρατικών Κρατών της Ευρώπης

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,

Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης.

Στη Γενική Συνέλευση της πρώην Εξαρχίας των εν Δυτική Ευρώπη Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως, το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019, δεν λήφθηκε έγκυρη απόφαση, αφού δεν υπήρξε η απαιτούμενη από το Καταστατικό πλειοψηφία των δύο τρίτων... Στη Συνέλευση αυτή λοιπόν απορρίφθηκε η πρόταση του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου, πρώην Εξάρχου των Παροικιών, για προσχώρηση στη Ρωσική Εκκλησία. Την πρότασή του, επί συνόλου 179 εγκύρων ψηφοδελτίων, είχαν υπερψηφίσει 104, ενώ για την αποδοχή της έπρεπε να λάβει τουλάχιστον 120 ψήφους.

Αλλά ο πρώην Χαριουπόλεως, επί τη βάσει της σχετικής αλλά όχι νομίμως αποφασιστικής πλειοψηφίας, ζήτησε με επίσημο γράμμα του, την υπαγωγή στη Μόσχα... Δηλαδή παραβίασε κατάφωρα το Καταστατικό της πρώην Εξαρχίας, το οποίο μέχρι τώρα, αυτός και οι υποστηρικτές του, επικαλούνταν μετά μανίας...

Θα έχει ενδιαφέρον τώρα πώς θα εξελιχθούν από εκκλησιαστικής και νομικής απόψεως τα πράγματα στις ενορίες της πρώην Εξαρχίας...

Αφού πρόκειται περί σαφούς καταστρατήγησης του Καταστατικού, το οποίο προστατεύεται από το Γαλλικό Δίκαιο... Και ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης είναι, εκτός από εκκλησιαστικώς, και νομικά υπόλογος σύμφωνα με το Γαλλικό Δίκαιο, όπου βρίσκεται η έδρα της πρώην Εξαρχίας...

Σε απόγνωση ευρισκόμενη η Ρωσική Εκκλησία, προσπαθεί να αρπάξει ό,τι... κινείται... Έτσι, με επίσημη συνοδική της απόφαση αποδέχθηκε τον πρώην Χαριουπόλεως, ως επίσκοπο Ντούμπνα (μιας μικρής πόλης πλησίον στη Μόσχα), με την εξής αυθαίρετη και παράνομη δικαιολογία:

«Στις 14 Σεπτεμβρίου 2019, ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης (Ρενετό), επικεφαλής της Αρχιεπισκοπής, απέστειλε στον Αγιώτατο Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσσίας Κύριλλο το προαναφερθέν αίτημα, δηλώνοντας ότι κατά την έκτακτη Γενική Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής οι περισσότεροι κληρικοί και λαϊκοί υπερψήφισαν την πρόταση για την κανονική υπαγωγή στο Πατριαρχείο Μόσχας που διαμορφώθηκε κατά τις συναντήσεις της μικτής επιτροπής μέσα στο 2019. Στην ίδια επιστολή ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης ζήτησε να γίνει δεκτός μαζί με τις ενορίες που αντιστοιχούν στην πλειοψηφία που υπερψήφισε την πρότασή του σε κανονική κοινωνία και ενότητα με το Πατριαρχείο Μόσχας, ώστε να διασφαλισθεί η συνέχεια της Εκκλησίας και η λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Αρχιεπισκοπής των Δυτικών Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως».

Δηλαδή, παίρνουμε ό,τι είναι πρόθυμο να έλθει μαζί μας, αδιαφορώντας για κανόνες και διαδικασίες που ρυθμίζονται από διατάξεις με ισχύ νόμου... Άλλωστε, ο τίτλος της σχετικής δημοσίευσης στην επίσημη ιστοσελίδα της Ρωσικής Εκκλησίας είναι χαρακτηριστικός: «Η Ιερά Σύνοδος δέχθηκε στην Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία τον επικεφαλής της Αρχιεπισκοπής των εν Δυτική Ευρώπη Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως, καθώς και τους κληρικούς και τις ενορίες που επιθυμούν να τον ακολουθήσουν»...

Πρόκειται για μια βίαιη προσβολή της Ρωσικής Εκκλησίας προς το Δίκαιο των δημοκρατικών κρατών της Ευρώπης, εν προκειμένω της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Παραθέτουμε, από την πλευρά ενός Ρώσου που έχει αηδιάσει με τα καμώματα της σημερινής ηγεσίας της Ρωσικής Εκκλησίας, το εύγλωττο σχόλιο του Σεργκέι Τσάπνιν για τη νέα αυτή μοσχοβίτικη φαρσοκωμωδία:

«Finita la commedia! Όλη η συζήτηση περί συνοδικότητας, περί του πνεύματος της Πανρωσικής Συνόδου του 1917-1918, τερματίστηκε πολύ απλά με την αυταρχική απόφαση του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη όχι μόνο να υπαχθεί στο Πατριαρχείο Μόσχας, αλλά και με τη δήλωσή του ότι με την δική του δεσποτική θέληση θα υπαγάγει όλη την Αρχιεπισκοπή στη Μόσχα. Και τούτο, παραβιάζοντας την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της Αρχιεπισκοπής που λήφθηκε πριν από μία εβδομάδα. Η επιστολή του Ιωάννη (προς τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο) συνιστά μία επίδειξη δεσποτικού αυταρχισμού με σαφή περιφρόνηση όχι μόνο προς τις κανονικές, ιστορικές και νομικές πραγματικότητες, αλλά και προς την επιθυμία ενός σημαντικού μέρους των κληρικών και των λαϊκών της Αρχιεπισκοπής. Και ποιος μπορεί να αμφιβάλλει ότι όλα ήταν ήδη έτοιμα από πριν στο Πατριαρχείο της Μόσχας... Η Συνοδική Απόφαση περί αποδοχής του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη στη δικαιοδοσία της Ρωσικής Εκκλησίας με τον τίτλο «Ντούμπνα», και όλων που τον ακολουθούν, εκδόθηκε και δημοσιεύθηκε στιγμιαία. Φυσικά, η Σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας δεν συνεδρίαζε σήμερα για γι’ αυτό δεν υπάρχουν στην απόφαση αυτή υπογραφές όλων των μελών της. Αυτές θα μπουν αργότερα, αναδρομικά. Αλλά η απόφαση είχε ήδη συζητηθεί «με τηλεδιάσκεψη» και δημοσιεύθηκε στις 14:35. Εκκλησιαστική πολιτική σε όλο της το μεγαλείο...».

Η πρόταση Χαριουπόλεως και των συν αυτώ δεν συγκέντρωσε τα 2/3 για προσχώρηση στο Πατριαρχείο Μόσχας

Σε τεταμένη ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε η γενική συνέλευση της Ρωσικής Αρχιεπισκοπής σήμερα 7 Σεπτεμβρίου στο ναό της Αγίας Μαρίνας στο Παρίσι,υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη.

104 αντιπρόσωποι της έκτακτης Γενικής Συνέλευσης της Ρωσικής Αρχιεπισκοπής (πρώην Εξαρχίας του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως) ψήφισαν υπέρ της προσχώρησης κάτω από το ωμοφόριο του Πατριαρχείου Μόσχας. Ενάντια στην πρόταση αυτή, που έγινε από τον πρώην Επικεφαλής της Εξαρχίας,Αρχιεπίσκοπο Ιωάννη Χαριουπόλεως, ψήφισαν 75 αντιπρόσωποι. Η ψηφοφορία ήταν μυστική με τη χρήση ψηφοδελτίων.

Η πρόταση για την είσοδο της ρωσικής Αρχιεπισκοπής στο Πατριαρχείο Μόσχας δεν συγκέντρωσε τα αναγκαία δύο τρίτα των ψήφων των μελών της Γενικής Συνέλευσης. Ωστόσο, πηγές που σχετίζονται με το Πατριαρχείο της Μόσχας ισχυρίζονται ότι μια απλή πλειοψηφία αρκεί για να πάρει μια απόφαση.

Αμέσως μετά την ψηφοφορία, ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης δήλωσε ότι αποδέχεται τις αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ανακοίνωσε την αποχώρησή του.

Ωστόσο, την ίδια στιγμή που Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης κάλεσε τους συμμετέχοντες να υπακούσουν στις αποφάσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, κάτι που πολλοί από τους παριστάμενους εξέλαβαν ως άρνηση της δικής του πρότασης να ενταχθούν στο Μόσχας, πήρε και πάλι θέση στο Προεδρείο και συνέχισε πάλι το έργο του υπέρ της Ρωσικής Εκκλησίας.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης έμεινε έκπληκτος όταν ενημερώθηκε από κάποιον αντιπρόσωπο ότι στην αίθουσα υπήρχε ένας δικαστικός επιμελητής - και ένας Γάλλος κυβερνητικός αξιωματούχος που καταγράφει προσεκτικά όλες τις παραβιάσεις του καταστατικού χάρτη της Αρχιεπισκοπής. Αυτό σημαίνει ότι εάν κατά τη διάρκεια των εργασιών της συνέλευσης έχουν διαπραχθεί παραβιάσεις του καταστατικού χάρτη, οποιαδήποτε απόφαση εκ μέρους της συνέλευσης θα είναι άκυρη και θα ασκηθεί προσφυγή ενώπιον του δικαστηρίου.

Πηγή: Orthodox Patriarchates | facebook

Φωτοστιγμές της απόπειρας Χαριουπόλεως να συμπαρασύρει ευρωπαϊκές Ενορίες του Φαναρίου στη Μόσχα

Σήμερα, στο Παρίσι, απέτυχε μια ιταμή συνωμοσία εναντίον του Φαναρίου. Ο προ ημερών απολυθείς από το κλίμα του Οικουμενικού Θρόνου Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης, πολλά ευεργετηθείς από τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη και βέλη αγνωμοσύνης επιστρέψας στη Μητέρα Εκκλησία και Μάνα του ίδιου, σε συνεννόηση πολύμηνη με το Πατριαρχείο Μόσχας, απέτυχε να συγκεντρώσει τα 2/3 των Ενοριών της ρωσικής παράδοσης στη Δυτική Ευρώπη και να υπαχθούν στη εν Ρωσία Εκκλησία.

Βεβαίως, η όλη διαδικασία έπασχε εκ των προτέρων, διότι ο ίδιος ο απολυθείς Ιεράρχης δεν είχε το δικαίωμα να προστεί μιας τέτοιας διαδικασίας. Ασφαλώς έχουν γίνει και άλλα παράνομα τερτίπια, τα οποία θα ελεγχθούν από το γαλλικό κράτος, ευαίσθητο σε θέματα τήρησης της νομιμότητας μεταξύ των θρησκευτικών ομάδων. 

Εμείς εδώ δημοσιεύουμε δυο ενδεικτικές φωτο-αποτυπώσεις από τις αποστατικές - πραξικοπηματικές ενέργειες και διεργασίες του Αγνώμονος Ιεράρχη Ιωάννη, θυμίζοντάς του ότι "την προδοσίαν πολλοί ηγάπησαν, τον προδότην ουδείς"!!!...

π. Π. Κ.

Σχετικά με την κατάσταση στην τέως Εξαρχία Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσικής Παραδόσεως στη Δυτική Ευρώπη

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,

Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης.

Τον Νοέμβριο του 2018, το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανεκάλεσε τον Τόμο του 1999 και προσεκάλεσε τους κληρικούς και τους πιστούς της τέως Εξαρχίας Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσικής Παραδόσεως στη Δυτική Ευρώπη, να ενταχθούν στις κατά τόπους Μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου, στις χώρες όπου διαμένουν. Από την στιγμή εκείνη ο τέως Έξαρχος, Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης, κανονικώς δεν είχε κανένα δικαίωμα ανάμιξης στα πράγματα της Εξαρχίας, η οποία παλαιότερα είχε ανατεθεί σε αυτόν. 

Ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης αρχικά είχε χειροτονηθεί ως Βοηθός Επίσκοπος του Οικουμενικού Πατριάρχου και είχε τεθεί στη διάθεση του τότε Εξάρχου, Πανιερ. Αρχιεπισκόπου Τελμησσού κ. Ιώβ, βάσει αποφάσεως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αργότερα, όταν ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού κ. Ιώβ μετετέθη, με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, σε άλλη θέση, ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης, μετά από πρόταση της Γενικής Συνελεύσειως της Εξαρχίας, εξελέγη από την Αγία και Ιερά Σύνοδο ως Έξαρχος και ανυψώθη σε τιτουλάριο Αρχιεπίσκοπο Χαριουπόλεως του Οικουμενικού Θρόνου. Ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης δεν υπήρξε ποτέ επαρχιούχος επίσκοπος, δηλαδή δεν υπήρξε επίσκοπος του τόπου. Ήταν μόνον Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριάρχου, δηλαδή αντιπρόσωπός Του, με το δικαίωμα να ενεργεί μόνον εκ προσώπου και εν ονόματι του Οικουμενικού Πατριάρχου. Η Εξαρχία δεν είναι μία Επαρχία, αλλά αποτελεί ένα σύνολο των πατριαρχικών ενοριών σε συγκεκριμένους γεωγραφικούς τόπους, όπου υπάρχουν άλλοι τοπικοί Επαρχιούχοι Επίσκοποι.

Ο τιτουλάριος αρχιερέας, λοιπόν, δεν έχει Επαρχία. Έχει μόνο ψιλό τίτλο και μπορεί να εξασκεί λειτουργικά και ποιμαντικά καθήκοντα μόνον κατ’ ανάθεσιν του αρχιερέα του τόπου. Στον κ. Ιωάννη, ως τιτουλάριο Αρχιεπίσκοπο, ανετέθη το συγκεκριμένο έργο της διοικήσεως της τέως Εξαρχίας Παροικιών Ρωσικής Παραδόσεως στη Δυτική Ευρώπη. Από τη στιγμή όμως της διαλύσεως της τέως Εξαρχίας ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης δεν είχε δικαίωμα για καμία ανάμιξη -διοικητική, ποιμαντική και λειτουργική- στις ενορίες, τον κλήρο και τους πιστούς της πρώην Εξαρχίας. Εκείνος όμως, χωρίς να έχει πλέον σχετική εξουσιοδότηση, συνέχισε να ασκεί τα παλαιά του καθήκοντα, πράγμα που τιμωρείται από τους Ιερούς Κανόνες. Έτσι, ο 35^ος Κανόνας των Αγίων Αποστόλων τιμωρεί τον αρχιερέα που τελεί χειροτονίες σε ξένη επαρχία, χωρίς κανονική άδεια του τοπικού επισκόπου, καθώς και τους υπ’ αυτού χειροτονουμένους, με καθαίρεση. Με τον ίδιο τρόπο ο 13^ος Κανόνας της εν Αντιοχεία Συνόδου απαγορεύει, επί ποινή παύσεως και ακυρώσεως πράξεως, στους επισκόπους να αμιγνύονται στις εκκλησιαστικές υποθέσεις ξένων επαρχιών χωρίς άδεια του τοπικού επισκόπου. Επίσης υπάρχουν και άλλοι Κανόνες που απαγορεύουν παρόμοιες ενέργειες, όπως ο 22^ος της εν Αντιοχεία και ο 25^ος της εν Σαρδική Συνόδου. Ο 18^ος Κανόνας της εν Αντιοχεία Συνόδου απαγορεύει σε επίσκοπο χωρίς επαρχία να αναμιγνύεται στις εκκλησιαστικές υποθέσεις του τόπου όπου του επιτρέπουν να λειτουργεί. Και ο 3^ος Κανόνας της Συνόδου της Σαρδικής απαγορεύει στον επίσκοπο ακόμη και να επισκέπτεται ξένη επαρχία χωρίς την άδεια του οικείου επισκόπου.

Ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης πρόσφατα απολύθηκε από τον κλήρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, η οποία είναι το ανώτατο δικαστικό όργανο του Οικουμενικού Παριαρχείου. Προφανώς, η απόλυση αυτού έγινε αντί της κανονικής ποινής που θα έπρεπε να επιβληθεί σε αυτόν. Και από τη στιγμή που απελύθη ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης δεν έχει πλέον το δικαίωμα να φέρει τον τίτλο Χαριουπόλεως (αλλά πλέον λέγεται πρώην Χαριουπόλεως), επειδή καθώς αυτός δεν ανήκει πλέον στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν δύναται να φέρει τίτλο του κλίματος αυτού.

Ο Καταστατικός Χάρτης της τέως Εξαρχίας αναφέρει ότι αυτός ο θρησκευτικός σύλλογος υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Δηλαδή έχει ως ανώτατη αρχή τον Οικουμενικό Θρόνο. Επίσης ο Κατασταστικός Χάρτης προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι η Εξαρχία διοικείται από τους Ιερούς Κανόνες, οι οποίοι προηγούνται του Καταστατικού Χάρτη. Εξάλλου ο τρόπος διορισμού του Εξάρχου Αρχιεπισκόπου, όπως τον προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης, γίνεται σε τελευταίο στάδιο με εκλογή από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αξίωμα του δικαίου είναι ότι η Αρχή που διορίζει κάποιον μπορεί και να τον παύσει από τη θέση όπου τον διόρισε. Με τον ίδιο τρόπο, επί παραδείγματι, ο προηγούμενος Έξαρχος μετετέθη από τα καθήκοντά του στην τέως Εξαρχία σε άλλη θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, χωρίς καμία προηγούμενη αίτηση εκ μέρους του ή εκ μέρους της Εξαρχίας. Επιπλέον, ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης πάλιν και πολλάκις, ενώπιον μαρτύρων και με διαφόρους τρόπους και ευκαιρίες, είχε εκφράσει τη ρητή επιθυμία και πρόθεσή του να αποχωρήσει από τη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Θρόνου και να ενταχθεί στην Εκκλησία της Ρωσίας, κάτι το οποίο επεσήμανε και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης στο προς αυτόν Απολυτήριο Γράμμα, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Διά τῶνδε τῶν ἡμετέρων Πατριαρχικῶν Γραμμάτων, κατανοήσαντες τήν βαθείαν ἐπιθυμίαν τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος ὅπως ἐνταχθῆτε ὑπό τό ὠμοφόριον τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας καί πάσης Ρωσσίας, ἥντινα καί ἐξεφράσατε πολλάκις καί διά λόγων καί δι’ ἔργων, ἀπολύομεν ὑμᾶς, προσωπικῶς καί μόνον, ἐκ τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου...».

Εν τέλει, βάσει του ίδιου του Καταστατικού της πρώην Εξαρχίας, που αναγνωρίζεται από το Γαλλικό Κράτος, ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης δεν έχει πλέον κανένα δικαίωμα για ανάμιξη στις υποθέσεις της τέως Εξαρχίας, όπως του επεσημάνθη ρητώς και στο προαναφερθέν Πατριαρχικό Γράμμα: «Τοῦτο σημαίνει ὅτι τοὐντεῦθεν ἡ ὑμετέρα Ἱερότης οὐδεμίαν ἁρμοδιότητα ἔχει ἀναμίξεως, καθ’ οἱονδήποτε τρόπον, εἰς τά πράγματα τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν ρωσσικῆς παραδόσεως».

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ, με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ορίστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2019, Τοποτηρητής του Οργανισμού «Union directrice des associations orthodoxes russes» (πρώην Εξαρχίας), προκειμένου να επιληφθεί όλων των ζητημάτων αυτής. Δηλαδή ο ισχυρισμός ότι η τέως Εξαρχία λειτουργεί τώρα όχι από τους Ιερούς Κανόνες αλλά από το Καταστατικό δεν ισχύει, επειδή το ίδιο το Καταστατικό αναφέρει ότι πρέπει να διέπεται από τους Ιερούς Κανόνες, οι οποίοι και είναι υπεράνω του Καταστατικού.

Υπάρχει ακόμη ο ισχυρισμός ότι δήθεν η τέως Εξαρχία λειτουργεί τώρα βάσει των νόμων 1901 και 1905 του Γαλλικού Κράτους. Ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να σταθεί επειδή αυτοί οι νόμοι αφορούν απλώς διοίκηση κοσμική και όχι πνευματική. Δηλαδή, η τέως Εξαρχία δοικείται με τη Θεία Χάρη που πηγάζει από το Οικουμενικό Πατριαρχείο βάσει των Ιερών Κανόνων και όχι από το Κράτος βάσει των νόμων. Η εκκλησιαστική υπόσταση του συλλόγου αυτού πηγάζει βάσει των Ιερών Κανόνων από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και όχι από τους νόμους του οποιουδήποτε Κράτους.

Επομένως, βάσει των Ιερών Κανόνων και του Καταστατικού, που αναγνωρίζεται βάσει των προαναφερθέντων νόμων και από το Γαλλικό Κράτος, ο μόνος κανονικός και νόμιμος επικεφαλής των ενοριών της τέως Εξαρχίας που βρίσκονται στη Γαλλία είναι ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ. Οι δε ενορίες της τέως Εξαρχίας που βρίσκονται εκτός Γαλλίας δεν μπορούν ασφαλώς να διοικούνται με κανόνες του γαλλικού δικαίου.

Η Γενική Συνέλευση που είχε προγραμματίσει ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης είναι κανονικώς και νομικώς παράνομη και άκυρη.

Ελπίζουμε ότι ο Πανιερ. Αρχιεπίσκοπος κ. Ιωάννης, οι κληρικοί και οι πιστοί της τέως Εξαρχίας θα κατανοήσουν τη σοβαρότητα της καταστάσεως.

Το Πατριαρχικό Απολυτήριο Γράμμα προς τον Αρχιεπίσκοπο Χαριουπόλεως Ιωάννη | Congé canonique pour l’Archevêque Jean de Charioupolis

Παρατίθεται το Απολυτήριο Γράμμα που απέστειλε η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, προς τον Αρχιεπίσκοπο Χαριουπόλεως Ιωάννη, την 30ή Αυγούστου 2019, μετά τη σχετική Απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ο κ. Ιωάννης πλέον δεν έχει καμία αρμοδιότητα, κανένα κανονικό και νομικό δικαίωμα αναμίξεως στις υποθέσεις των εν Δυτική Ευρώπη Ορθοδόξων Παροικιών ρωσσικής παραδόσεως, αφού σύμφωνα και με το Καταστατικό και με την κανονική τάξη αυτών των Παροικιών η συμμετοχή στη διοίκηση και εν γένει στη λήψη αποφάσεων προϋποθέτει την ιδιότητα του κληρικού του Οικουμενικού Θρόνου.

Τῷ Ἰερωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Χαριουπόλεως κυρίῳ Ἰωάννῃ,

Εἰς Παρισίους.

Ἰερώτατε,

Διά τῶνδε τῶν ἡμετέρων Πατριαρχικῶν Γραμμάτων, κατανοήσαντες τήν βαθείαν ἐπιθυμίαν τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος ὅπως ἐνταχθῆτε ὑπό τό ὠμοφόριον τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας καί πάσης Ρωσσίας, ἥντινα καί ἐξεφράσατε πολλάκις καί διά λόγων καί δι’ ἔργων, ἀπολύομεν ὑμᾶς, προσωπικῶς καί μόνον, ἐκ τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, καί εὐχόμεθα πατρικῶς ὑμῖν ὅπως διάγητε ἐν εὐλογίαις καί τῇ Χάριτι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Οὗ τό ἄπειρον ἔλεος εἴη μεθ’ ὑμῶν.

Τοῦτο σημαίνει ὅτι τοὐντεῦθεν ἡ ὑμετέρα Ἱερότης οὐδεμίαν ἁρμοδιότητα ἔχει ἀναμίξεως, καθ’ οἱονδήποτε τρόπον, εἰς τά πράγματα τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν ρωσσικῆς παραδόσεως.

,βιθ΄ Αὐγούστου λ΄

+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός

À Son Excellence, l’Archevêque Jean de Charioupolis, à Paris,

Excellence,

Par cette lettre patriarcale, en reconnaissance de votre profond désir de vous placer sous l’homophore de sa Béatitude le Patriarche de Moscou et de toute la Russie, comme vous l’avez exprimé à plusieurs reprises en paroles et en actes, nous vous libérons, à titre uniquement personnel, de notre très saint trône œcuménique, apostolique et patriarcal, et nous vous souhaitons paternellement d’être conduit par les bénédictions et la grâce de notre Seigneur et Dieu et Sauveur Jésus-Christ et que son infinie miséricorde soit toujours avec vous.

Cela signifie qu’à présent votre Excellence n’est plus responsable de quelque manière que ce soit des affaires des paroisses de tradition russe en Europe occidentale.

30 août 2019

+ Le Patriarche œcuménique Bartholomée

Frère bienaimé en Christ

Το Γράμμα δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας

Aνακοινωθέν Αγίας και Ιεράς Συνόδου 31ης Αυγούστου 2019

Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τάς τακτικάς αὐτῆς συνεδρίας, τῇ Πέμπτῃ, 29ῃ, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Ἁγίας Τριάδος Χάλκης, καί τῇ Παρασκευῇ, 30ῇ Αὐγούστου 2019, ἐν τοῖς Πατριαρχείοις.

Κατά τάς συνεδρίας ταύτας, ἐξητάσθησαν ἅπαντα τά ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένα θέματα, ἐφ᾿ ὧν καί ἐλήφθησαν αἱ προσήκουσαι ἀποφάσεις. 

Κατά τήν διάρκειαν τῶν ἐργασιῶν ἀπεφασίσθη ἡ χορήγησις Ἀπολυτηρίου ἐκ τοῦ κλίματος του Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου πρόν τόν Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπον Χαριουπόλεως κ. Ἰωάννην, προσωπικῶς καί μόνον εἰς αὐτόν, συνεπείᾳ τοῦ ὁποίου τοῦτο μέν οὗτος ἀπαλλάσσεται ὁριστικῶς ἐκ τῆς ἐν ταῖς παροικίαις ρωσσικῆς παραδόσεως ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ μερίμνης αὐτοῦ, τοῦτο δέ ἡ εὐθύνη τῶν ἐν Γαλλίᾳ Κοινοτήτων τῆς πρώην Ἐξαρχίας ἀνατίθεται ἐν σώματι εἰς τόν οἰκεῖον Ποιμενάρχην Σεβ. Μητροπολίτην κύριον Ἐμμανουήλ, ὥστε ἐν τῇ ποιμαντικῇ αὐτοῦ εὐαισθησίᾳ νά ἀναλάβῃ τήν ἐφ᾿ ἑξῆς πορείαν αὐτῶν. Ἐξ ἄλλου, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος διώρισεν ὡς Προϊστάμενον τοῦ ἐν Παρισίοις Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νιέφσκυ τόν Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερον κ. Alexis Struve, Καθηγητήν Πανεπιστημίου.

Ὡς πρός τάς ἐν ἄλλαις χώραις τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης Κοινότητας τῆς ποτε Ἐξαρχίας, αὗται περιέρχονται εἰς τήν κανονικήν προστασίαν καί τήν ποιμαντικήν εὐθύνην τῶν ἀντιστοίχων Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῶν ποιμαινόντων τάς ἐν ταῖς χώραις ταύταις Ἐπαρχίας αὐτοῦ.

Ἐν τέλει τῆς τελευταίας συνεδρίας, ἀντηλλάγησαν μεταξύ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αὐγουστίνου, ἐκ μέρους τῶν ἀποχωρούντων ἕξ μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, καί τῆς Α. Θ. Παναγιότητος προσφωνήσεις καί ἀντιφωνήσεις ἐπί τῇ λήξει τῆς παρούσης συνοδικῆς περιόδου.

Ο "ανεπιθύμητος" Ουκρανός Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ και πώς όλα ξεκαθαρίζουν για την απομάκρυνσή του από την Εξαρχία Δ. Ευρώπης

Γράφει ο π. ΡΩΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Οι τελευταίες εξελίξεις και αποκαλύψεις (δείτε σχετικά ΕΔΩ) σχετικά με την πρώην Εξαρχία των εν Δυτική Ευρώπη Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως επιβεβαιώνουν δυστυχώς όσα μέχρι σήμερα για ορισμένους ήταν μόνο υποθέσεις ή εικασίες σχετικά με την δόλια διείσδυση της Μοσχοβίτικης Εκκλησίας σε αυτήν, μέσω προθύμων «δούρειων ίππων», όπως ο νυν Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως κ. Ιωάννης, αλλά και όλο αυτό το «λόμπι» που συνέβαλε στην ανάδειξή του. Μετά, φυσικά, από την συστηματική υπονόμευση και τελικά απομάκρυνση του τέως επικεφαλής της Εξαρχίας, του ουκρανικής καταγωγής Αρχιεπισκόπου Τελμησσού κ. Ιώβ...

Ο Ιώβ είχε αντιληφθεί την καταδολίευση της Εξαρχίας αυτής του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τους Μοσχοβίτες, μέσω των εγκαθέτων τους, οι οποίοι υποκίνησαν και υπέθαλψαν πολλές αναταραχές και αντιδράσεις εναντίον του, χρησιμοποιώντας και το Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι ως μοχλό για τις εις βάρος του επιθέσεις και «καταγγελίες». Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μολονότι γνώριζε ότι ο πόλεμος κατά του Ιώβ ήταν άδικος και υποκινούμενος, κάνοντας μια τακτική υποχώρηση, αποδέχθηκε την απομάκρυνσή του από την Εξαρχία και τη διαδοχή του από τον Αρχιεπίσκοπο Χαριουπόλεως κ. Ιωάννη. Όμως, η τακτική αυτή αναδίπλωση, με σκοπό να ηρεμήσουν τα πράγματα στην Εξαρχία και να μη δοθούν οι «προφάσεις εν αμαρτίαις» σε όσους από καιρό βρίσκονταν σε μυστικές διαβουλεύσεις με τη Μόσχα, δεν σήμαινε την παραίτηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την κανονική ευθύνη και εξουσία του σε αυτήν. Ούτε υπήρχε περίπτωση το Οικουμενικό Πατριαρχείο να επιτρέψει να λειτουργεί υπό τη δική του «ομπρέλα» μια μοσχοβίτικη ωρολογιακή βόμβα στην καρδιά της Ευρώπης... Γι' αυτό και προχώρησε τον περασμένο Νοέμβριο στην διάλυση αυτής της Εξαρχίας, την οποία κοινοποίησε με το ένα λιτό ανακοινωθέν, χωρίς ούτε να ζητήσει τη γνώμη του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη ούτε και να τον ενημερώσει εκ των προτέρων, γεγονός που μαρτυρεί την πατριαρχική δυσαρέσκεια -ενδεχομένως και τη γνώση- για τις φιλομοσχοβίτικες ραδιουργίες του: “Προτάσει τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς κανονικῆς Αὐτοῦ εὐθύνης, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος προέβη εἰς τήν ἀναδιάρθρωσιν τοῦ καθεστῶτος τῆς μέχρι τοῦδε «Ἐξαρχίας τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως», ὑπαγαγοῦσα τούς ὑπ᾿ αὐτήν πιστούς εἰς τούς ἐν Εὐρώπῃ Ἱεράρχας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου”.

Τώρα πλέον έχει αποκαλυφθεί ότι ο Ιωάννης βρισκόταν σε μυστικές συνεννοήσεις με τη Μοσχοβία... Η διάλυση της Εξαρχίας ακύρωσε για την ώρα τους σχεδιασμούς του.

Επίσης, διαφαίνεται ότι ο Ιώβ, ο οποίος είναι άξιος και αφοσιωμένος Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, υπονομεύθηκε από τους φιλομοσχοβίτες της Εξαρχίας, αφενός για αυτή την προσήλωσή του στη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και αφετέρου για το γεγονός ότι είναι Ουκρανός, αφού τότε (το 2015) το ζήτημα της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας βρισκόταν στα σκαριά, ένα χρόνο μετά την οριστική ρήξη ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία που επέφεραν οι παράνομες και βίαιες επιθέσεις της Μόσχας κατά της ουκρανικής εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας (κατάληψη Κριμαίας, υπόθαλψη φιλορωσικών αυτονομιστικών ομάδων και ένοπλες συγκρούσεις στην περιοχή Ντονμπάς)...

Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον της πρώην Εξαρχίας είναι άδηλο... Στη Συνέλευση του περασμένου Σαββάτου, 23 Φεβρουαρίου 2019, κρίθηκε ότι οι τελικές αποφάσεις για το ζήτημα της δικαιοδοσίας θα ληφθούν τον προσεχή Ιούνιο... Μέχρι τότε τι θα ισχύει στην πρώην Εξαρχία; Ποιον θα μνημονεύει ο Χαριουπόλεως Ιωάννης στη Θεία Λειτουργία; Υπάρχει σοβαρό ζήτημα κανονικότητας πλέον, από τη στιγμή που αρνήθηκαν να υπακούσουν στην εντολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και να υπαχθούν στις κατά τόπους Μητροπόλεις του Θρόνου...

Και φυσικά θα πρέπει να αναμένεται η τοποθέτηση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις προσεχείς της συνεδριάσεις, μετά το «όχι» της Κληρικολαϊκής Συνέλευσης στην απόφαση για τη διάλυση της Εξαρχίας.

Πώς απέτυχε ο αιφνιδιασμός της Μόσχας για ενσωμάτωση των Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως στην Δ. Ευρώπη

Γράφει ο π. ΡΩΜΑΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Δημοσιεύουμε μετάφραση αποσπάσματος από την ενδιαφέρουσα ανάλυση και τις πληροφορίες που παραθέτει ο έγκυρος και έμπειρος γνώστης των βαθύτερων μυστικών της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Sergei Chapnin, σε ανάρτησή του στο facebook (δείτε ΕΔΩ).

Το κείμενο αφορά στις εξελίξεις μετά την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία λήφθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, να διαλυθεί η Εξαρχία των Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως στη Δυτική Ευρώπη, μια απόφαση που είχε ανακοινωθεί στις 29 Νοεμβρίου 2018 ως εξής: «Προτάσει τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς κανονικῆς Αὐτοῦ εὐθύνης, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος προέβη εἰς τήν ἀναδιάρθρωσιν τοῦ καθεστῶτος τῆς μέχρι τοῦδε «Ἐξαρχίας τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως», ὑπαγαγοῦσα τούς ὑπ᾿ αὐτήν πιστούς εἰς τούς ἐν Εὐρώπῃ Ἱεράρχας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου».

Έκτοτε, ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης, επικεφαλής αυτής της Εξαρχίας, δεν έπαυσε να εκφράζει με κάθε τρόπο και μέσο την αντίθεσή του σε αυτήν την απόφαση και να αναζητά τρόπους για τη μη εφαρμογή της... Προς τον σκοπό αυτόν είχε συγκαλέσει την Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής, η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019 στην έδρα της, στο Παρίσι, με μοναδικό αντικείμενο τη λήψη απόφασης έναντι των αποφάσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στη Συνέλευση αυτή, με συντριπτική πλειοψηφία, οι συμμετέχοντες αποφάσισαν να μην αποδεχθούν τη διάλυση της Εξαρχίας και την άμεση υπαγωγή τους στους κατά τόπους Μητροπολίτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ο Χαριουπόλεως Ιωάννης, όμως, καθ’ υπέρβασιν της ημερησίας διατάξεως, προσπάθησε να πείσει τους συγκεντρωμένους να λάβουν άμεση απόφαση για την υπαγωγή τους στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία, με σχετικά γράμματα από τη Μόσχα, προσέτρεξε με προθυμία να τους... «αγκαλιάσει»... Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει ο Sergei Chapnin, ο Ιωάννης και μια ομάδα φίλων της Μόσχας είχαν έλθει ήδη σε μυστικές διαβουλεύσεις με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία... Η Συνέλευση όμως τους άδειασε, αφού δεν αποδέχθηκε προς το παρόν να ληθεί κάποια απόφαση για το πώς θα συνεχίσει την κανονική λειτουργία της, δηλαδή σε ποια δικαιοδοσία θα ενταχθεί... Και τούτο διότι η συντριπτική πλειοψηφία δεν φαίνεται και τόσο πρόθυμη να προστρέξει προς το Πατριαρχείο της Μόσχας ούτε και να τσιμπήσει το «δόλωμα» που τους πέταξε ο Πατριάρχης Κύριλλος...

Η παρατιθέμενη ανάλυση του Sergei Chapnin είναι ιδιαιτέρως κατατοπιστική:

«... ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης και μια ομάδα υποστηρικτών της ενοποίησης με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διεξήγαγαν ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με τον Πατριάρχη Κύριλλο με σκοπό την ταχεία ένταξή τους.

     Σε αντίθεση με την απόφαση του Συμβουλίου της Αρχιεπισκοπής ότι το ζήτημα της επιλογής δικαιοδοσίας πρέπει να αναβληθεί μέχρι τον Ιούνιο, ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης προσπάθησε να επιμείνει ώστε η Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής, το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, να αποφασίσει να προσχωρήσει στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν συζητήθηκαν σοβαρά εναλλακτικές επιλογές... 

     Το Πατριαρχείο της Μόσχας ήθελε τόσο πολύ να αποκτήσει την Αρχιεπισκοπή, που ο Πατριάρχης Κύριλλος μετέφερε τη συνεδρίαση της Συνόδου από τις 20 στις 26 Φεβρουαρίου.

     Το τέλος του Φεβρουαρίου είναι μια πολύ ασυνήθιστη στιγμή για τη συνεδρίαση της Συνόδου, αλλά στην περίπτωση αυτή ο λόγος είναι ξεκάθαρος: η σύγκληση της Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αμέσως μετά τη Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής στο Παρίσι. Ο Πατριάρχης Κύριλλος ήταν τόσο σίγουρος για μια γρήγορη νίκη που προσαρμόστηκε στο χρονοδιάγραμμα της Αρχιεπισκοπής.

     Προφανώς το σχέδιο ήταν απλό: στις 23 Φεβρουαρίου ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης θα ζητούσε τη συγκατάθεση της Συνέλευσης για ένταξη στη Μόσχα και θα συνέτασσε το σχετικό αίτημα (προς τη Μόσχα). Και τρεις ημέρες αργότερα, στις 26 Φεβρουαρίου, η Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας θα εγκαθίδρυε τη δικαιοδοσία της στην Αρχιεπισκοπή...

     Αλλά το Blitzkrieg (κεραυνοβόλος πόλεμος) του Σαββάτου απέτυχε. Η ομάδα των υποστηρικτών του Πατριαρχείου της Μόσχας αποδείχτηκε πολύ ασήμαντη και η ευκαιρία να επηρεάσει τους συγκεντρωμένους ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης προφανώς είχε υπερεκτιμηθεί. Και για μια απόφαση απαιτούνται τα 2/3 των ψήφων εκείνων που συγκεντρώθηκαν. Και σε κάθε περίπτωση, οι κανόνες (η ημερήσια διάταξη) της Συνέλευσης δεν επέτρεψαν να γίνει ψηφοφορία επί του ζητήματος της δικαιοδοσίας.

     Με λίγα λόγια, η πιθανότητα ότι η Αρχιεπισκοπή θα προσχωρήσει πλέον στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι εξαιρετικά μικρή...»

Ανακοινωθέν Φαναρίου περί καταργήσεως του Τόμου της Εξαρχίας Δυτικής Ευρώπης ρωσικής παραδόσεως | Communiqué au sujet des églises orthodoxes de tradition russe en Europe occidentale

Patriarcat Oecuménique

Communiqué au sujet des églises orthodoxes de tradition russe en Europe occidentale

Le Saint Synode du Patriarcat œcuménique, dans sa session du 27 novembre 2018, a décidé de révoquer le Tomos patriarcal de 1999 par lequel il octroyait le soin pastoral et l’administration des paroisses orthodoxes de tradition russe en Europe occidentale à son Archevêque-Exarque.

Cette décision répond aux besoins pastoraux et spirituels de notre époque, dans le plus grand respect du droit canonique et de la responsabilité spirituelle qui nous incombe.

En effet, les circonstances historiques ayant conduit à sa création d’une telle structure au lendemain de la Révolution russe d’octobre 1917, il y a tout juste une centaine d’années, ont profondément évolué. Nous rendons grâce à Dieu pour l’infatigable courage dont vos communautés ont fait preuve à travers le temps en préservant la riche tradition spirituelle venue de Russie au lendemain des sanglantes persécutions commises par le nouveau régime athée. Nous nous réjouissons spécialement que l’Église mère du Patriarcat œcuménique ait pris la responsabilité d’offrir sa protection canonique à ces communautés et d’ainsi leur permettre de jouir, dans le respect de l’ordre ecclésial, d’une liberté synonyme de vie dans l’Esprit Saint.

La décision d’aujourd’hui a pour but de renforcer encore plus le lien des paroisses de tradition russe avec l’Église Mère du Patriarcat de Constantinople. Chacune de ces communautés est détentrice d’un héritage spirituel qui s’est établi dans le sillage d’une histoire dramatique marquée par la persécution et l’exil et ayant participé prophétiquement au renouveau théologique de l’Orthodoxie au 20e siècle. C’est en effet à travers des personnalités, théologiens, philosophes, artistes, de premier plan, issus de l’immigration russe que la foi orthodoxe a rayonné en Europe occidentale et par-delà.

Nous tenons ici à rassurer les pieux fidèles des paroisses de tradition russe en Europe occidentale et leurs communautés. C’est par sollicitude pastorale que le Patriarcat œcuménique a décidé l’intégration et le rattachement des paroisses aux différentes Saintes Métropoles du Patriarcat œcuménique dans les pays où elles se trouvent. Notre Église Mère continuera à assurer et à garantir la préservation de leur tradition liturgique et spirituelle. Le lien de filiation sera d’autant plus étroit avec le siège de Constantinople que ce dernier est désireux de continuer à manifester sa mansuétude pastorale et sa sollicitude apostolique à l’égard du peuple de Dieu dont il a la responsabilité.

Nous prions avec ferveur le Seigneur, dont nous nous préparons en cette période à accueillir la divine nativité, que vous saurez rester fidèles au Patriarcat œcuménique, comme l’Église Mère de Constantinople vous est dévouée. Nous souhaitons de tout cœur que vous continuiez à être des témoins de la foi orthodoxe en Europe occidentale par la pratique des vertus et l’accomplissement des principes de l’Évangile.

Nous remercions aussi son Excellence, l’Archevêque Jean de Charioupolis d’avoir conduit avec amour et loyauté ses communautés jusqu’à cette nouvelle étape de leur histoire, confiant dans la grâce de Dieu qui nous appelle à « être renouvelés par la transformation spirituelle de l’intelligence et revêtir l’homme nouveau, créé selon Dieu dans la justice et la sainteté qui viennent de la vérité. » (Eph. 4, 23-24)

Que la grâce de notre Seigneur Jésus-Christ, l’amour de Dieu le Père et la communion du Saint-Esprit soient toujours avec vous, par les prières de la Très Sainte Mère de Dieu et celles de tous les Saints.

Phanar, le 27 novembre 2018

Χριστούγεννα 2017 (6-7.1.2018) των Ορθοδόξων Ρωσικής Παραδόσεως στο Παρίσι

6 προς 7 Ιανουαρίου 2018 (24-25.12.2017, με το παλαιό ημερολόγιο), Χριστουγεννιάτικη Αγρυπνία στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι των Παρισίων. Της εόρτιας Ευχαριστιακής Συνάξεως προέστη ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως κ. Ιωάννης, Πατριαρχικός Έξαρχος των εν τη Δυτική Ευρώπη Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσικής Παραδόσεως. Εκ μέρους του Σεβ. Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Εμμανουήλ παρέστη ο Αρχιμανδρίτης Μάξιμος Παφίλης.

Στιγμές από την ενθρόνιση του Χαριουπόλεως κ. Ιωάννου ως Αρχιεπισκόπου των Ρώσων της Διασποράς

Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Nevsky Παρισίων, σήμερα Πέμπτη, 26η Μαΐου 2016. Την ενθρόνιση πραγματοποίησε ο Σεβ, Μητροπολίτης Γαλλίας κκ Εμμανουήλ, εκ προσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. 

Φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Ξενιτέλλης