Τα πρόσωπα ενός προσκυνηματικού 3ημέρου στη Νάξο για την εορτή του Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου

 Νάξος, 13-15 Ιουλίου 2016 

Απαιτείται αρμονία έργων και λόγων

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου

17 Ιουλίου 2016

(Ματθ. ε΄ 14-19)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Τίποτε δεν υπάρχει καλύτερο από το φως. Το φως καταργεί τα σκοτάδια και ζωογονεί τη γη και τα όντα που διαβιούν σε αυτήν. Αν όλα αυτά τα κάνει το φυσικό φως -που κι αυτό είναι δημιούργημα του Θεού- πόσο μάλλον το πνευματικό φως, το οποίο είναι ασυγκρίτως ωραιότερο και τελειότερο!

Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς είναι το «φως του κόσμου» και, λόγω της άπειρης αγάπης και φιλανθρωπίας Του, το μοιράζει απλόχερα και γενναιόδωρα σε όλους τους ανθρώπους επί της γης, αρκεί αυτοί, βέβαια, να είναι δεκτικοί ως προς Αυτό.

Η ζωή του Χριστιανού καθίσταται έτσι διαυγής και φανερή σε όλους. Ο γνήσιος και ειλικρινής Χριστιανός δεν έχει τίποτε απολύτως να φοβηθεί και να κρύψει. Ακτινοβολεί, όπως το ξεσκέπαστο λυχνάρι. Η ζωή του προβάλλεται από όλες τις πλευρές της, όπως μια πόλη στην κορυφή του λόφου.

Ο Κύριος τονίζει ότι δεν ήλθε να καταργήσει, αλλά να συμπληρώσει τον Μωσαϊκό Νόμο. Οι εντολές Του δεν μπορούν να διακριθούν σε μικρές και μεγάλες, σε σημαντικές και ασήμαντες. Όλες παίζουν τον ρόλο τους στην σωτηρία και όλες χρειάζεται να τηρούνται. Όποιος τις τηρήσει, θα είναι μέγιστος στην Βασιλεία του Θεού. Θα γίνει, πραγματικά, το «φως του κόσμου», όπως και ο Κύριος Ιησούς Χριστός.

Αυτό έπραξαν οι Απόστολοι και αμέσως μετά οι φυσικοί διάδοχοί τους: Πατέρες, Ιεράρχες ή Άγιοι της Εκκλησίας μας. Οι Απόστολοι θεμελίωσαν στη γη τη Θεία Δικαιοσύνη, δίδαξαν την Αλήθεια για τον παρόντα και τον μέλλοντα κόσμο, έδωσαν χαρά και φως στις σχέσεις των ανθρώπων, οδήγησαν σε έργα αρετής και αγάπης, άπλωσαν παντού την ασφάλεια και την ειρήνη του Θεού. Έτσι, ανοίχτηκαν τα μάτια της ψυχής κάθε ανθρώπου, ελευθερώθηκε από τα δεσμά του Διαβόλου και τα σκοτάδια της αμαρτίας. Απέκτησε ο άνθρωπος δύναμη να αντισταθεί στον πειρασμό και να διορθώσει επικίνδυνες γι’ αυτόν καταστάσεις.

Πάνω απ’ όλα όμως απαιτείται αρμονία έργων και λόγων. Δεν είναι δυνατόν ένας σωστός Χριστιανός άλλα να λέει και άλλα να πράττει, κατά το πρότυπο των άθλιων Φαρισαίων, των υποκριτών διωκτών του Χριστού. Διότι ο διπρόσωπος άνθρωπος γρήγορα ξεσκεπάζεται και γίνεται περίγελως.

Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να ακολουθήσουμε στη ζωή μας όλα τα ανωτέρω κι ας μην πτοηθούμε αν δεν διαθέτουμε μόρφωση, κοινωνικά υψηλή θέση και οικονομική επιφάνεια. Αρκεί να γίνουμε «διδακτοί Θεού», δηλαδή να διδαχθούμε και να αφεθούμε να καθοδηγηθούμε από το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο θα μας οδηγήσει στον φωτεινό δρόμο της Σωτηρίας. Γένοιτο!