Λάβαμε σήμερα την πρώτη από τις Εκδόσεις του νεοσύστατου Κέντρου Νεότητος της Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης, του οποίου προΐσταται ο ταλαντούχος νέος Κληρικός Διάκονος Ιωαννίκιος Ζαμπέλης. Το βιβλίο τιτλοφορείται "Πολλές οι ιστορίες, μία η Αλήθεια" και είναι γραμμένο από τον Άγγελο Γκούνη, θεολόγο (Λευκάδα 2009, σελίδες 176).Ελπιδοφόρα και αξιοπρόσεκτη έκδοση, διότι, όχι μόνον αξίζει από μόνη της ως βιβλίο πνευματικής οικοδομής, αλλά κι επειδή αποτελεί την απαρχή μιας φιλόδοξης σειράς εκδόσεων του σχετικού Γραφείου της Εκκλησίας της Λευκάδας, η οποία έχει σκοπό να πλησιάσει αγαπητικά τη νεότητα, σε καιρούς μάλιστα εντονότατων προβληματισμών και ανομολόγητων υπαρξιακών αναθεωρήσεων σε όλα τα επίπεδα.
Αφού ευχαριστήσουμε τον υπεύθυνο των εκδόσεων π. Ιωαννίκιο για την τιμή της αποστολής, αφήνουμε τον ίδιο τον συγγραφέα κ. Άγγελο Γκούνη να μάς εξηγήσει τις προθέσεις του, μες από το προλογικό του σημείωμα:
Aφορμή για τη συλλογή, την καταγραφή και τον σχολιασμό του υλικού του παρόντος βιβλίου υπήρξε ο πιστός λαός του Θεού –και όχι μόνον. Το κήρυγμα στους Ναούς, οι διηγήσεις στους μαθητές του σχολείου, οι συζητήσεις με τους νέους στις ενοριακές νεανικές συντροφιές, στα κατηχητικά και στις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης «Παναγία η Φανερωμένη», αλλά και η αναφορά ιστοριών του παρόντος βιβλίου στην καθημερινότητα μου έδωσαν τη δύναμη και το κουράγιο, για να συγκεντρωθεί αυτό το υλικό και με τη Χάρη του Θεού να διατεθεί προς ωφέλεια και οικοδομή των αναζητούντων την Αλήθεια.
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε ανθρώπους κάθε ηλικίας και κάθε φύλου. Οι ιστορίες που περιέχονται μέσα σε αυτό είναι αυτοτελείς και μερικές εξ αυτών αυτούσιες, όπως δηλαδή κι εγώ τις διάβασα από την πηγή τους, κυρίως την Αγία Γραφή, το Γεροντικό, τα Συναξάρια της Εκκλησίας μας, το περιοδικό «Λυχνία» της Ι.Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης και διάφορα περιοδικά και φυλλάδια. Νομίζω ότι ο αναγνώστης θα πρέπει να παίρνει τα μηνύματα όχι τόσον από τα σχόλια, που είναι προσωπικές παρατηρήσεις, όσον από το ίδιο το γεγονός, που αναφέρεται στο κείμενο της ιστορίας.
Περιέχονται πάνω από εξήντα ιστορίες που ξεκουράζουν, αναπαύουν, εφοδιάζουν τον αναγνώστη και τον ενισχύουν στην πορεία του προς την ένωσή του με το Θεό.
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε ανθρώπους κάθε ηλικίας και κάθε φύλου. Οι ιστορίες που περιέχονται μέσα σε αυτό είναι αυτοτελείς και μερικές εξ αυτών αυτούσιες, όπως δηλαδή κι εγώ τις διάβασα από την πηγή τους, κυρίως την Αγία Γραφή, το Γεροντικό, τα Συναξάρια της Εκκλησίας μας, το περιοδικό «Λυχνία» της Ι.Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης και διάφορα περιοδικά και φυλλάδια. Νομίζω ότι ο αναγνώστης θα πρέπει να παίρνει τα μηνύματα όχι τόσον από τα σχόλια, που είναι προσωπικές παρατηρήσεις, όσον από το ίδιο το γεγονός, που αναφέρεται στο κείμενο της ιστορίας.
Περιέχονται πάνω από εξήντα ιστορίες που ξεκουράζουν, αναπαύουν, εφοδιάζουν τον αναγνώστη και τον ενισχύουν στην πορεία του προς την ένωσή του με το Θεό.
Ήταν παραμονή του Πάσχα. Εφημέριος στο Μπανάτο ήταν ο Πατέρας μου, ο παπα-Μπάμπης. Εμείς τα παιδιά ετοιμαζόμαστε με δέος και πίστη να κοινωνήσουμε την ημέρα του Πάσχα. Έπρεπε όμως να πάμε να εξομολογηθούμε. Περιμέναμε λοιπόν καμιά δεκαριά παιδοβόλια στο προαύλιο της Παναγούλας να βρεθεί κάποιο κενό, από εξομολογούμενους, για να μπούμε και μεις στην εκκλησία, για να εξομολογηθούμε. Κάποια στιγμή λοιπόν, που μπόρεσε ο παπάς, μας κάλεσε όλους μέσα στην εκκλησία. Μας έβαλε στη σειρά και άρχισε να μας ρωτά διάφορα έναν-έναν με σειρά.
Εξομολογήθηκε λοιπόν ο πρώτος, ο δεύτερος και ο τρίτος και ήλθε η σειρά του τέταρτου, που συν τοις άλλοις, ήταν και λίγο βλάστημος. Αφού του έγιναν οι παραπάνω ερωτήσεις, τού έγινε και η πιο σημαντική: 
.jpg)
