Μια Κυριακή του 2006 στην Grenoble των Γαλλικών Άλπεων με τον π. Γεράσιμο Σκαρτσή (+2.10.2019)

Γράφει και παρουσιάζει ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεράσιμος Σκαρτσής ανήκει και αυτός στην πολύβουη Χώρα της Αιωνότητας. Από τις 2 Οκτωβρίου 2019 πέρασε στην άλλη Όχθη, εκεί όπου δεν υπάρχει οδύνη, λύπη, στεναγμός. Μια πολυκύμαντη ζωή έληξε και πλέον ο αμετανόητος Ζακυνθινός διέφυγε στην Άνω Πατρίδα μέσω μιας ξένης πατρίδας, της Grenoble της Γαλλίας, όπου έζησε και υπηρέτησε ιερατικώς κάτι λιγότερο από δεκαπέντε χρόνια. 

     Προερχόταν από μικρή ιερατεία στο Άαχεν της Γερμανίας, όπου κι εκεί μετέβη μετά την τραυματική εμπειρία που έλαβε στο Γιοχάνσεμπουργκ, μετά την απόσπασή του από τη γενέτειρα Ζάκυνθο. Στο Γιοχάνεσμπουργκ της αδίστακτης εγκληματικότητας, επειδή του ζήτησαν κάποιοι περαστικοί το κινητό τηλέφωνό του και δεν τους το έδωσε, τον πυροβόλησαν εν ψυχρώ στην κοιλιακή χώρα και διέφυγε τον θάνατο, μετά από πολύ μεγάλο διάστημα νοσηλείας του στην Εντατική νοσοκομείου της Νοτίου Αφρικής. Έτσι, κατέληξε στην Grenoble της νοτιοανατολικής Γαλλίας, στην πόλη αυτή των Γαλλικών Άλπεων. 

     Εκεί τον επισκεφτήκαμε στα τέλη του Ιουλίου 2006, για να τον δούμε από κοντά, να του κάνουμε παρέα και να συλλειτουργήσουμε, ασφαλώς με την κανονική άδεια του οικείου Μητροπολίτη Σεβ. Γαλλίας κ. Εμμανουήλ. 

     Ο ίδιος ο παπαΓεράσιμος και η Ελληνική Κοινότητα, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Βασίλη Ζάμπαλα μάς δέχτηκαν θερμά και μας ξένισαν με αγάπη. Διατηρούμε πάντα θερμές αναμνήσεις και νοσταλγίες από εκείνο το ταξίδι μας, η δε σημερινή αναμόχλευση του σχετικού φωτογραφικού αρχείου και η παρουσίαση της θείας Λειτουργίας της 30ής Ιουλίου 2006 στον Ελληνορθόδοξο Ναό του Αγίου Γεωργίου Grenoble γίνεται εις μνήμην του φευγάτου Φίλου μας π. Γερασίμου, του οποίου η ψυχή προσευχόμαστε να βρει τόπο αναπαύσεως δίπλα στον θρόνο του Αγίου Θεού!... 

Μια εβδομάδα με τους Έλληνες της πόλης Grenoble της Γαλλίας

Η Γκρενόμπλ (Grenoble), μια πανέμορφη πόλη 160.000 περίπου κατοίκων στα νοτιοανατολικά της Γαλλίας, φιλοξενεί μιαν εύρωστη ελληνορθόδοξη Κοινότητα, η οποία υπάγεται εκκλησιαστικά στην Ιερά Μητρόπολη Γαλλίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Την Κοινότητα αυτήν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά, μαζί με την οικογένειά μου, έναν χρόνο πριν (τον Ιούλιο του 2006), καλεσμένος και φιλοξενούμενος του ιερατικώς προϊσταμένου εκεί Πρωτοπρεσβυτέρου Γερασίμου Σκαρτσή, Ζακυνθινού ως προς την καταγωγή, προσωπικού μου φίλου και συμφοιτητή.

Ο κομψός βυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου, το Πρεσβυτέριο, το ελληνικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο που συστεγάζονται, αποτελούν το κέντρο ενδιαφέροντος και αναφοράς των Ελληνορθοδόξων της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας είναι ο κ. Βασίλης Ζάμπαλας, ένας ευγενέστατος άνθρωπος προσφοράς και αγάπης, ο οποίος, συνεργαζόμενος άριστα με τον δυναμικό και φιλοπρόοδο Εφημέριο και όλα τα μέλη και τα στελέχη της Παροικίας, έχει κατορθώσει να συμβιώνουν άπαντες αρμονικότατα, κάτω από την ευεργετική σκέπη του Άι Γιώργη, του προστάτη και πολιούχου τους. Αξίζει εδώ πληροφοριακά ν’ αναφέρουμε, ότι στις αυλές του Άι Γιώργη λειτουργούν επίσης μ’ επιτυχία ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Ορφεύς», με Τμήμα Ελληνικών Παραδοσιακών Χορών, Τμήμα Χορωδιακό και Τμήμα Θεατρικό, αλλά και Μουσικό Συγκρότημα. Η Ελληνική Γλώσσα βρίσκεται (και πρέπει να βρίσκεται) στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και της όλης προσπάθειας της Κοινότητας, με τμήματα παιδιών και ενηλίκων. Κάτι που αποδεικνύει, ότι δεν ξεχνούν τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη στο "Άξιον εστι":

"Τη γλώσσα μού έδωκαν ελληνική

(...).

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου.

(...)

Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του Ύμνου!"

Οι εντυπώσεις μας από τον ευλογημένο εκείνον τόπο δεν πρόκειται να εξαλειφθούν ποτέ. Όλοι μάς αγκάλιασαν με αγαπητική διάθεση, με θερμότατα αισθήματα, μάς έμπασαν φιλικότατα στα σπίτια τους, οργάνωσαν συνεστίαση και ξεναγήσεις για χάρη μας, ενώ η συγκίνηση εκτοξεύτηκε στο ζενίθ κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στον Άη Γιώργη, μαζί με τον φίλο συν-αδελφό παπα Γεράσιμο. Άνθρωποι θερμοί με εγκαρδιότητα που "σκλαβώνει", γλυκύτατοι, με πίστη εκδηλωτική και αφοσίωση υποδειγματική στις προγονικές τους παραδόσεις. Το έργο τους είναι άκρως ευθυνοφόρο και αξίζουν (τουλάχιστον) τη σκέψη μας και την ηθική μας συμπαράσταση. Στους καλοσυνάτους πλοηγούς αυτής της ευλογημένης πνευματικής Κιβωτού στη νοτιοανατολική Γαλλία (εννοώ τον π. Γεράσιμο και τον κ. Βασίλη) αφιερώνεται κυρίως το σημείωμα ετούτο, μαζί με μια μικρή σταχυολόγηση από τις αναμνηστικές μας φωτογραφίες, για εμάς πολυτιμότατες! Ας είναι όλοι καλά, στην ευλογημένη τους ζωή, τις καλές τους οικογένειες και τα ειρηνικά τους έργα!!!

π. Π. Κ.