

Τι βλέπει ο επισκέπτης; Ένα προσκυνητάρι... αγκαλιασμένο μ' ένα ψυγείο της Coca-Cola, ένα ακαλαίσθητο περίπτερο και πίσω ακριβώς ένα bowling center και bar, αν ακόμη είναι τέτοια, μια και οι ταμπέλες των καταστημάτων δεν ισχύουν -στις μέρες μας- για πολύ...
Για όσους είναι ευαίσθητοι περί τα πολιτισμικά του τόπου μας, αξίζει να θυμίσω (για να πληροφορούνται και οι νεότεροι), ότι, πριν από τους Σεισμούς του 1953, εδώ ακριβώς υπήρχε ένα εκκλησάκι επ' ονόματι του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου και ανήκε στην Ενορία του Μπανάτου.


Οι αλλεπάλληλοι σεισμοί και η εγκληματική αδιαφορία των τοπικών εκκλησιαστικών και πολιτικών ιθυνόντων κατόρθωσαν ν' αφανισθεί ο ναΐσκος από προσώπου γης και το 1980 να πουληθεί το εναπομείναν οικόπεδο του ναού σε ιδιώτες, οι οποίοι το οδήγησαν στα χάλια που δείχνουν οι τρεις πρώτες φωτογραφίες παραπάνω.
Επιτρέψατέ μου, πιο προσωπικό ύφος:
Είμαι πολύ οργισμένος με αυτό το θέμα και κυρίως με τα προαπελθόντα Εκκλησιαστικά Συμβούλια της Ενορίας μας. Τόσο, που αποφεύγω να κοιτάξω προς τα εκεί κάθε που περνώ. Γι' αυτό και οι φωτό της Κατάντιας (τις τρεις πρώτες εννοώ, παραπάνω) είναι του 2007. Σήμερα η κατάσταση μπορεί να είναι πολύ χειρότερη...
Μια ιστορική αναδρομή στο χαμένο διαπαντός εκκλησάκι μας, μαζί μ' ένα άγνωστο επεισόδιο του 1833 (που αφορά στη μετατροπή του Αγίου Θοδώρου μας σε τόπο άσκησης της "τέχνης του Μπουτιέρου", ήτοι σε... βαρελοποιείον!!!) πρωτοδημοσιεύσαμε στον Τόμο, που επιμελήθηκε ο Διονύσης Μουσμούτης, με τίτλο "Ζάκυνθος. Λογοτεχνικό Ιστορικό και Λαογραφικό Ημερολόγιο 2001", εκδ. Εξερευνητής, Αθήνα 2000, σσ. 292-301 και οριστικά βρήκε τη θέση της στο βιβλίο μας "Σημειώματα Εκκλησιαστικής Ιστορίας από το Μπανάτο Ζακύνθου", Ζάκυνθος 2003, σσ. 8-17.
Για τους διαδικτυακούς μας Φίλους δημοσιεύσαμε σήμερα αυτούσιο το κείμενο αυτό στην ηλεκτρονική μας Βιβλιοθήκη "παραΘέματα λόγου", εδώ.
Για τους διαδικτυακούς μας Φίλους δημοσιεύσαμε σήμερα αυτούσιο το κείμενο αυτό στην ηλεκτρονική μας Βιβλιοθήκη "παραΘέματα λόγου", εδώ.
π. Π.Κ.