Φανάρι: Τα του Μεγάλου Σαββάτου πρωί στον Πατριαρχικό Ναό [video]

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΤΗΛΕ-ΜΕΤΑΔΟΣΕΩΣ:

Η Αγρυπνία της Αποδόσεως του Πάσχα από την Αγία Βαρβάρα Αττικής [live μετάδοση]

με παρόν το εκ Βενετίας Λείψανο της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας. Νύκτα 19ης προς 20ή Μαΐου 2015 

"Ενιά Δευτέρα" στη Λευκίμμη της Κέρκυρας

π. Καποδίστρια Χριστός Ανέστη!

Εξ αφορμής της αναστάσιμης λειτουργίας της Νιας Δευτέρας στο Μπανάτο, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι στην αδελφή σας Κέρκυρα την ημέρα αυτή, που ονομάζεται το ίδιο "Ενιά Δευτέρα" (με την παρεμβολή του ευφωνικού έψιλον), τελούνται πλείστες λιτανείες στα χωριά της υπαίθρου, μηδέ και της Λευκίμμης εξαιρουμένης. 

Την ημέρα αυτή, λοιπόν, λιτανεύονται από όλους τους ναούς οι εικόνες της Αναστάσεως, της Παναγίας, τα φλάμπουρα, οι σκόλες (τα δικά σας καπίτουλα), οι τόρτσες και τα τορτσόνια. Επιπλέον, στην Λευκίμμη λόγω της αποστάσεως με την πόλη της Κέρκυρας λιτανεύεται και ομοίωμα της εσωτερικής λάρνακας του Αγίου Σπυρίδωνα υπό σκήνωμα (κερκυραϊστί: μπαρλακί, εκ του ιταλικού baldachino). 

Σε δύο σημεία της λιτανείας μετά από σχετική δέηση εκπυρσοκροτούνται τα λεγόμενα μάσκουλα (κάλυκες γεμάτοι με μπαρούτι και χαρτί και ταπωμένοι με ένα ξύλο, την κάρλα) ο κρότος των οποίων ισοδυναμεί κυριολεκτικά με κανονιά. 

Γενικά το εορταστικό κλίμα της Ενιάς Δευτέρας θα έλεγα ότι καλύπτει ακόμη και την Κυριακή του Πάσχα.

Χρόνια Πολλά

Γιώργος Γαστεράτος

Λαμπρές εικόνες Ανάστασης από την Τεργέστη | Trieste

Ναός Αγίου Νικολάου και Αγίας Τριάδος, 11 και 12 Απριλίου 2015, λειτουργούντος του Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Μηλιάρη 

Λαμπρινό Μήνυμα της Ορθοδόξου Επισκοπικής Συνελεύσεως Ιταλίας και Μελίτης

Εἰς τό ὄνομα τῆς Ὑπεραγίας Τριάδος, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως Ἰταλίας καί Μελίτης, ἀπεφασίσαμεν ἀδελφικῶς, ἐπί τῇ ἀναστασίμῳ καί χαρμοσύνῳ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Προστάτου καί Πολιούχου τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅπως ἀπευθύνομεν πρός τά εὐλαβέστατα καί ἀφωσιωμένα πιστά τέκνα τῆς Μητρός ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας λόγους ἀγάπης, εἰρήνης, ἐλπίδος, λόγους φωτισμοῦ, παρηγορίας καί ἐνισχύσεως αὐτῶν εἰς τό δύσκολον μονοπάτι τῆς ζωῆς, μεγάλου δώρου τοῦ Παναγάθου Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον, διά τόν ὁποῖον ἐγεννήθη, ἐσταυρώθη, ἐτάφη καί ἀνέστη ὁ Σωτήρ ἡμῶν Χριστός.

Καλοῦμεν τόν εὐσεβῆ καί τετιμημένον Ὀρθόδοξον λαόν τοῦ Θεοῦ εἰς δοξολογίαν τοῦ Ὀνόματος τοῦ Ὑψίστου καί Παναγάθου Θεοῦ καί εἰς προσευχήν ὑπέρ τῆς Ἁγιωτάτης Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας, ὑπέρ τῆς ἑνότητος αὐτῆς καί τῆς σωτηρίας πάντων τῶν Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν ἡμῶν. Ἄς προσευχηθῶμεν ὑπέρ τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, τῶν πτωχῶν, τῶν ἐχόντων ἀνάγκην καί προστασίαν, τῶν ἀρρώστων καί τῶν αἰχμαλώτων, ὑπέρ τῶν πρεσβυτέρων, τῶν παιδίων καί τῶν νέων, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν τό μέλλον τῆς κοινωνίας καί τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ὥστε ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ νά δοξάζωμεν καί νά ὑμνοῦμεν τό Ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἄς προσευχηθῶμεν ὑπέρ τῶν Ἀρχόντων τῶν Κρατῶν ἡμῶν, ὥστε νά ἐργάζωνται ὑπέρ τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀλληλεγγύης τῶν ἀνθρώπων καί τῆς καλῆς συμβιώσεως τῶν λαῶν, νά λαλοῦν ἀγαθά ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ λαοῦ.

Λόγῳ τῆς λεπτοτάτης ἡμῶν θέσεως ὡς Ἐπισκόπων, καί τῆς ἰδιαιτέρας ἐκκλησιαστικῆς ἡμῶν διακονίας ὅσον ἀφορᾷ πρός τούς Ὀρθοδόξους ἡμῶν ἀδελφούς εἰς τήν χώραν ταύτην, ἔχομεν ἐπιτακτικόν καθῆκον νά καταδεικνύωμεν εἰς πάντας ὅτι ἡ Πανορθόδοξος ἑνότης εἶναι γεγονός ἀναντίρρητον καί ὅτι ἔχομεν ἀναμμένον τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως, τό ὁποῖον εἶναι τό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας, τό φῶς τοῦ Χριστοῦ: «Φῶς ὁ Πατήρ, φῶς ὁ Λόγος, φῶς καί τό Ἅγιον Πνεῦμα», ψάλλομεν  κατά τήν μεγάλην καί λαμπροτάτην ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς.

Αἱ κατά Τόπους Ὀρθόδοξοι ἡμῶν Ἐκκλησίαι, εἰς τήν οὐσίαν, εἴμεθα «Μία Οἰκογένεια», ἡνωμένη μέ τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. Εἰς τόν κόσμον δέον, ἄνευ δισταγμοῦ, νά λάμπῃ ἡ κορώνα της, ἡ ὁποία εἶναι ἡ «Πανορθόδοξος Ἑνότης», καί ἡ ὁποία ἔχει ἀνυπέρβλητον πνευματικήν καί ἠθικήν δύναμιν, χάρις εἰς τήν γνησίαν διδασκαλίαν της, ἡ ὁποία εἶναι τοῦ Χριστοῦ καί τῶν διαδόχων Αὐτοῦ, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων ἡμῶν καί αὐτῶν ἔτι τῶν Ἱερῶν Συνόδων.

Εἶναι ἀνθρώπινον μία οἰκογένεια νά ἔχῃ δυσκολίας, ἐμπόδια, προβλήματα, ἀπογοητεύσεις, ἀνησυχίας, φόβους, ἀλλά καί ἔτι περισσότερον ἕνας προσωπικός φανατισμός, ἤ συνόλου τοιτοῦτος, ἤ ἄλλο τι ἀρνητικόν, νά ἀναπτυχθοῦν καί μέσα εἰς τάς ἀγκάλας κάθε οἰκογενείας. Ὅμως, τά ἀρνητικά αὐτά στοιχεῖα δέν πρέπει νά καταστρέφουν τήν Πανορθόδοξον ἑνότητα, ἡ ὁποία εἶναι τό κυριώτερον χαρακτηριστικόν τῶν Κατά Τόπους Ὀρθοδόξων ἡμῶν Ἐκκλησιῶν, εἶναι τό φῶς της, ἡ ἀλήθειά της, εἶναι ὁλόκληρος ἡ ζωή της, ἡ ὁποία ἀναπαύει, ἑνώνει καί σώζει.

Κατά τήν λαμπροφόρον καί εὐλογημένην ἡμέραν καί ἑορτήν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαοφόρου, γενναίου καί ἀθλοφόρου μάρτυρος τῆς Πίστεως ἡμῶν «στεφάνῳ τῆς νίκης διαπρέπων» καί «τῶν δαιμόνων τάς φάλαγγας τροπωσάμενος» (ἀπό τόν Μ. Ἐσπερινόν τοῦ Ἁγίου), οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ὀρθοδόξου Συνελεύσεως Ἰταλίας καί Μελίτης ἐσυλλειτουργήσαμεν εἰς τόν παλαίφατον καί μεγαλοπρεπῆ Μητροπολιτικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν Ἑλλήνων, ἐπί τῷ ἱστορικῷ τούτῳ γεγονότι, καί διαβεβαιοῦμεν εἰς τόν Ὀρθόδοξον λαόν τοῦ Θεοῦ ὅτι αἱ κατά Τόπους Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι εἶναι «Μία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία», διακονεῖ τόν ἄνθρωπον καί ἔχει ὥς κύριον αὐτῆς σκοπόν τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου.

Ὁ Ὀρθόδοξος Κλῆρος καί ὁ Λαός τοῦ Θεοῦ έν Ἰταλίᾳ καί Μελίτῃ, ὅλοι μαζί δυνάμεθα νά εἴμεθα ἕνα «modello» ἀγάπης, εἰρήνης, ἐλπίδος καί ἑνότητος, ὄχι μόνον μεταξύ ἡμῶν, ἀλλά καί, γενικά, τῆς ἀνθρωπότητος, προσφέροντες τό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς κάθε ἄνθρωπον ἀγαθῆς διαθέσεως καί καλῆς προθέσεως, διά τό πνευματικόν, ἠθικόν καί κοινωνικόν συμφέρον τῆς κοινωνίας καί τοῦ κόσμου.

Ἡ Ὀρθόδοξος Κατήχησις ἐπαφίεται εἰς τόν ἱερόν Κλῆρον, ὁ ὁποῖος θά γνωρίσῃ εἰς τό ποίμνιον τάς Ἁγίας Γραφάς καί τήν Παράδοσιν, καθώς καί τήν δύναμιν τῆς Προσευχῆς. Θά γνωρίσῃ εἰς τόν Λαόν τοῦ Θεοῦ τήν μεγίστην ἀνάγκην τῆς μεταλήψεως τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου καί τήν αἰώνιον ζωήν. Θά ἐνισχύσῃ μέ ἀγάπην καί εὐθύτητα αὐτόν νά πορευθῇ πρός τόν Θεόν, ὁ ὁποῖος ποτέ δέν θά τόν ἐγκαταλείψῃ, ἀγαπᾷ αὐτόν καί, μάλιστα, ἦλθεν εἰς τήν γῆν διά νά ἀναβιβάσῃ αὐτόν εἰς τόν οὐρανόν. Εἶναι ὀρθόν καί δίκαιον ὁ ἱερεύς νά ἀποκτήσῃ τήν ἐμπιστοσύνην τοῦ διακονοῦντος αὐτῷ ἀνθρώπου καί αὐτός νά πιστεύῃ εἰς αὐτόν ὅτι εἶναι ὁ πνευματικός ὀδηγός του, ἡ πνευματική του βοήθεια, ὁ δέ ἱερός Κλῆρος νά κάμῃ βίωμά του ὅτι ὁ λαός τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ δύναμίς του, ὁ στέφανός του.

Δέν ὑπάρχει, τετιμημένοι ἡμῶν ἀδελφοί, οὔτε ἡ παραμικρά ἀμφιβολία, ὅτι ἡ μεγαλυτέρα εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον εἶναι ὅτι «τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκε» διά τήν σωτηρίαν του. Ἀπέναντι τῆς ἑκουσίας ταύτης θυσίας, ἡ μεγαλυτέρα ἀχαριστία τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεόν δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν σταύρωσιν καί τόν θάνατον Ἐκείνου, τόν Ὁποῖον ἀπέστειλεν ὁ Θεός Πατήρ διά νά σώσῃ τόν κόσμον. Ὁ μαρτυρικός θάνατος τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου πιστοποιεῖ τοῦτο. Ἀλλ’ ὅμως, ὁ μεγαλομάρτυς Γεώργιος καί ἡ Ἐκκλησία «ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶσιν» (Ρωμ. 8,37). Εἰς τάς διώξεις, τήν κακίαν, καί γενικά, εἰς τήν ἀχαριστίαν, ἀπαντοῦν οἱ ἅγιοι μάρτυρες: «τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, θλίψις ἤ στενοχωρία ἤ διωγμοί ... ἤ κίνδυνος ἤ μάχαιρα» (Ρωμ. 8,35-36). Ἀπέδειξεν ὁ Ἅγιος ὅτι εἶναι τέκνον τῆς Ἀναστάσεως καί ὅτι μέ τήν δύναμιν αὐτῆς (Φιλιπ. 3,10), μέ τήν δύναμιν τοῦ «ἀγαπήσαντος ἡμᾶς Χριστοῦ» (Ρωμ. 8,35-36), ἔζησε διά τήν ἀνάστασιν, μή «συσχηματισθείς» (Ρωμ. 12,2) πρός τόν κόσμον. Ὁ Ἅγιος Γεώργιος, ὁ Μεγαλομάρτυς καί Τροπαιοφόρος, ἤθλησε, μέ τήν πίστιν καί τό πνεῦμα τῆς Ἀναστάσεως. Πιστός μέχρι θανάτου, ἔλαβε τόν στέφανον τῆς ζωῆς (Ἀποκ. 2,10).

«Ἀναστάσεως ἡμέρα! Λαμπρυνθῶμεν λαοί», ψάλλει ὁ μέγας ὑμνῳδός τῆς Ἀναστάσεως Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

Γνωρίζομεν, εὐλογημένοι ἡμῶν ἀδελφοί, ὅτι αἱ ἡμέραι τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, αἱ ἡμέραι τῆς ἐνσάρκου Οἰκονομίας, ἡ ἡμέρα τῆς Βηθλεέμ, ἡ ἡμέρα τοῦ Ἰορδάνου, ἐκείνη τοῦ Θαβώρ, ἡ ἡμέρα τοῦ Γολγοθᾶ, ἐποιήθησαν ὑπό τοῦ Κυρίου διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν. Σημειοῦμεν ἐπίκαιρα ἐνταῦθα ὅτι ὅλα τά συνταρακτικά γεγονότα τῆς Οἰκονομίας τοῦ Κυρίου θά εἶχον σημασίαν καί σπουδαιότητα μηδαμινήν ἐάν δέν ἐπηκολούθη ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως: «Εἰ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ἡμῶν» (Α’ Κορ. 15,14). Εἶναι ἀλήθεια τρανή ὅτι ὁ Χριστός «παρεδόθη διά τά παραπτώματα ἡμῶν, καί ἠγέρθη διά τήν δικαίωσιν ἡμῶν» (Ρωμ. 4,25). Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου εἶναι ἐχέγγυον τῆς δικαιώσεως καί ἀπολυτρώσεως διά τῆς θυσίας Του.

Ἡ ἡμέρα τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου εἶναι ἑορτή ἀναστάσιμος, εὐρισκομένη μέσα εἰς τό χρονικόν διάστημα τῆς Πασχαλινῆς Ἐαρινῆς περιόδου, διά τοῦτο ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ: «Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο» (Α’ Κορ. 15,20). Αὐτά εἶναι τά ὑπέροχα μηνύματα, τά ὁποῖα προσφέρει εἰς ἡμᾶς ἡ πανίερος καί πανηγυρική ἀναστάσιμος ἡμέρα καί ἑορτή τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου. Προσφέρει μίαν ἀνθοδέσμην, ποικίλων ὡραιτάτων ἀνθέων, ἀναγκαίων καί ἀπαραιτήτων διά τήν ἀλήθινήν πρόοδον καί ἀνάπτυξιν τῆς πνευματικῆς, ἠθικῆς καί κοινωνικῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ πίστις, ἡ ἀγάπη, ἡ ἐλπίς, ἡ ἑνότης, ἡ ἀφοσίωσις, ἡ θυσία εἶναι τά εὔοσμα ἄνθη τῆς Πασχαλινῆς αὐτῆς ἡμέρας, εἶναι τά αἰωνόβια μηνύματα, τά ὁποῖα πλουσίως προσφέρει ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία εἰς τά Ὀρθόδοξα αὐτῆς μέλη, καί, γενικά, εἰς κάθε ἄνθρωπον.

Μέ τήν εὐτυχῆ εὐκαιρίαν τῆς λαμπροφόρου καί ἀναστασίμου ἡμέρας καί Ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως Ἰταλίας καί Μελίτης χαιρετίζομεν ὅλους τούς Ὀρθοδόξους ἡμῶν ἀδελφούς, εὐχόμεθα αὐτοῖς καί προσευχόμεθα ἀδιαλείπτως ὑπέρ αὐτῶν.

Χαιρετίζομεν πάντας τούς συνεργάτας ἡμῶν, Κληρικούς καί Λαϊκούς, καί εύχόμεθα αὐτοῖς, προσευχόμενοι ὑπέρ τῆς ἑνότητος ἡμῶν.

Χαιρετίζομεν, ὡσαύτως, πάντας τούς Ἀντιπροσώπους τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας καί τῶν λοιπῶν ἐν Ἰταλίᾳ καί Μελίτῃ Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν, καί τῶν Θρησκειῶν, καθώς καί κάθε ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως καί ἀγαθῆς προτάσεως, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κατά νοῦν καί εἰς τήν συνείδησιν αὐτῶν τήν εἰρηνικήν συμβίωσιν καί συνύπαρξιν τῶν λαῶν.

Ἀναστάσιμον χαιρετισμόν ἀγάπης καί εἰρήνης ἀπευθύνομεν πρός πάσας τάς Πολιτικάς, Δικαστικάς καί Στρατιωτικάς Ἀρχάς.

Ζῶντες σήμερον εἰς δυσκόλους περιστάσεις καί συνθήκας, μέ περιπετείας καί διώξεις, μέ διαμάχας καί ἀντιθέσεις, μέ ἀνταγωνισμούς καί φόνους, μέ πολέμους και ἀπώλειαν ἀθώων ψυχῶν καί σωμάτων, ὑπέρ ὧν ὁ Χριστός ἔγινε Θεάνθρωπος καί Ἀνέστη, τά μηνύματα τῆς πανηγυρικῆς καί ἱερωτάτης ταύτης ἡμέρας τοῦ συλλειτούργου ἡμῶν, ἄς εἶναι ἡ παντοτεινή ἡμῶν προστασία, ἡ ἀληθινή ἡμῶν βακτηρία, ἡ ὀρθή ἡμῶν καταφυγή, ἡ ἰσχυρά ἡμῶν σκέπη, διά τήν ἀκεραίαν ἡμῶν διαφύλαξιν καί σωτηρίαν ἀπό παντός κακοῦ καί πάσης κακίας, καί ἰδίᾳ τῶν ψυχῶν ἡμῶν ἀπό τῆς ἐπικινδύνου ἀδιαφορίας καί τῆς θανατηφόρου ἐκκοσμικεύσεως, αἱ ὁποῖαι ἐμποδίζουν τήν ούσιαστικήν ἡμῶν ἕνωσιν μετά τοῦ Σωτήρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Ἀσπαζόμεθα πάντας ἡμᾶς μέ τόν ἀναστάσιμον χαιρετισμόν «Χριστός Ἀνέστη», και εὐχόμεθα πᾶσιν ὑμῖν ὑγείαν, ἀναστάσιμα ἔτη καί ἀναστάσιμον χαράν, νά δίδῃ ὑμῖν πάντοτε ὁ Ἀναστάς Σωτήρ ἡμῶν Χριστός.

«Χριστός Ἀνέστη»!

«Ἀληθῶς Ἀνέστη»!

Ἐν Βενετίᾳ, τῇ 23ῃ Ἀπριλίου 2015

Μητροπολίτης Γεννάδιος (Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον)

Ἀρχιεπίσκοπος Μάρκος (Πατριαρχεῖον Μόσχας)

Ἐπίσκοπος Ἀνδρέας (Πατριαρχεῖον Σερβίας)

Ἐπίσκοπος Σιλουανός (Πατριαρχεῖον Ρουμανίας)

Μητροπολίτης Ἀντώνιος (Πατριαρχεῖον Βουλγαρίας)

Ἀρχιεπίσκοπος Ἰώβ (Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον – Ρωσσική Ἐξαρχία)

Καθώς μαραίνονται οι δάφνες της Ανάστασης

Φωτογραφίζει και σχολιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Μια πλήρης εβδομάδα έχει παρέλθει από την χαροποιό ημέρα της Λαμπρής Κυριακής. Βρισκόμαστε ήδη στη λεγόμενη "Παλιά Βδομάδα", σε αντιδιαστολή με τη "Νια Βδομάδα" (αυτήν της Διακαινησίμου). Μακάρι, αυτή η "Παλιά Βδομάδα" που διάγουμε, να μη σημαίνει κι επιστροφή στην παλαιότητά μας, μετά την εξαίσια νεότητα, την οποία μάς δώρισε η Ανάσταση του Χριστού!... 

Μόνος προς Μόνον ξανά στον Ναό μας, εδώ όπου, δόξη και τιμή, "σηκώσαμε" Ανάσταση, προ ολίγων μόλις ημερών! Τώρα οι δάφνες στέκουν μαραινόμενες, δάφνες παντού τριγύρω μας, για τις οποίες κοπίασαν ευχαρίστως οι νεαροί εθελοντές της Ενορίας μας. Ήδη κάποια βιαστικά ζωύφια κι έντομα φώλιασαν στα φθειρόμενα φύλλα, ενώ μια επίμονη αράχνη πλέκει τα καθ' εαυτήν... Στο κέντρο του Ναού, αγέρωχο το Εικόνισμα της Ανάστασης και από πάνω του, η παλαιότατη βελούδινη Ουρανία (το εν Ζακύνθω λεγόμενο "μπαλδακί"), με τα καλοκέντητα γαρύφαλλα, σκέποντας σεβαστικά το υπεροχότερο γεγονός των υπ' ουρανόν γεγονότων, αυτό της εκ νεκρών εγέρσεως του Μεγάλου Νεκρού μας! 

Είναι δειλινό, λοιπόν, και ο ανοιξιάτικος ήλιος γέρνει ολοένα πίσω από τον ορεινό όγκο του Βραχιώνα, εδώ στη Ζάκυνθο. Καθώς μας εγκαταλείπει, στέλνει τις ύστατες ακτίνες του εντός του ναού μας, ωσάν να προσκυνάει κι αυτός τον Αναστάντα. Οι κόκκινες εόρτιες κορδέλες της αναστάσιμης διακόσμησης καθίστανται, τώρα στην δύση, πορφυρές έως μαβιές... 

Όμορφες και ωραίες στιγμές στον μεταναστάσιμο Ναό μας, τον αενάως, άλλωστε, αναστάσιμο. Όποιος έχει κατάλληλη όραση, βλέπει! Όποιος έχει ώτα ευήκοα, ακούει τις φωνές των πραγμάτων! 

Μεγάλη Παρασκευή 2015 στον Ιορδάνη Ποταμό

Ζούμε εδώ και μια εβδομάδα την χαρά της θριαμβευτικής Αναστάσεως του Κυρίου. Αυτό δεν μας απαγορεύει όμως να αναπολήσουμε τι βιώσαμε την αγία Μεγαλοβδομάδα που πέρασε, με σύμμαχο τον φωτογραφικό φακό.

Στις όχθες του Ιορδάνη ποταμού, εκεί που βαπτίσθηκε ο Κύριος και Θεός μας, στην έρημο που έζησε η Οσία Μαρία η Αιγυπτία και που τον πότισε με τα δάκρυα της μετάνοιάς της, εκεί υπάρχει ελληνορθόδοξη Ιερά Μονή προς τιμήν του Τιμίου Προδρόμου. Εμπνευστής και κτήτοράς της είναι ο ρέκτης Σεβ. Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτος. Με τα καλαίσθητα κτίρια, τα χιλιάδες δέντρα και το υπό διαμόρφωση εκκλησιαστικό Μουσείο, ο τόπος έχει γίνει πραγματική όαση πνευματική και φυσική, που την απολαμβάνουν ποικιλότροπα όλο τον χρόνο άτομα κάθε ηλικίας, ιδίως νέοι.

Εκεί τελέσθηκαν ιερές ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, για τρίτη χρονιά, πριν λίγες ημέρες. Ιδιαίτερη φορτισμένη συναισθηματικά ήταν η Μεγ. Παρασκευή, με την συμμετοχή εκατοντάδων πιστών, από το Αμμάν και τα περίχωρά του. Με υποδειγματική τάξη παρακολούθησαν τα ιερά δρώμενα, όχι ως ωραία αναπαράσταση, αλλ΄ ως βίωμα καρδιακό. Στο κήρυγμά του ο Σεβ. κ. Βενέδικτος δεν παρέλειψε να μεταφέρει τις πατρικές ευχές και παραινέσεις του Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου.

Φωτο-γραφικότητες από το λαμπριάτικο πανηγύρι 2015 στον Άι Λύπιο Ζακύνθου

Απόγευμα Κυριακής του Θωμά, 19 Απριλίου 2015, στο εκκλησάκι του Άι Λύπιου, στο Καλλιτέρο Ζακύνθου, εκεί όπου ο Διονύσιος Σολωμός θέτει τον Διονύσιο Ιερομόναχο να μιλά για τη Γυναίκα της Ζάκυθος. 

Φωτορεπορτάζ: Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας

Αποδόθηκε η τριήμερη εορτή της Χρυσοπηγής στο προάστιο του Μπόχαλη Ζακύνθου

Πρωί Κυριακής του Θωμά, 19ης Απριλίου 2015, στον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής. Συλλειτούργησαν οι: Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Λυκογιάννης (Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Ζ., ο οποίος κήρυξε εμπνευσμένα τον θείο Λόγο), ο προΕφημέριος Μέγας Οικονόμος Χαράλαμπος Κλάδης και ο σημερινός Εφημέριος Ιερομόναχος Νικόδημος Κεφαλληνός. Εν τέλει έγινε λιτή της εφέστιας Εικόνας της Χρυσοπηγής και η τοποθέτησή Της στη μόνιμη θέση Της!

Κυριακή του Αντίπασχα στην Αγία Φωτεινή Σμύρνης

Πρωί 19ης Απριλίου 2015