Ο θρίαμβος του πολιτισμού μας στηρίζεται σήμερα στα περιττά. Ο άνθρωπος νιώθει ότι αυτά έχουν αξία στη ζωή του, διότι τον κάνουν να αισθάνεται ξεχωριστός, να αισθάνεται ότι μετέχει σ’ αυτά που ο κόσμος προβάλει ως πρότυπα, σ’ αυτά που αν δεν τα έχεις, αισθάνεσαι έλλειψη. Πώς να αντιμετωπίσεις τους άλλους που νιώθουν σπουδαίοι με τα περιττά; Κι όταν το «έχειν» γίνεται το σημείο-κλειδί, τότε η σύγκριση με τους κατέχοντες μάς κάνει να νομίζουμε τους εαυτούς μας υποδεέστερους. Να ζηλεύουμε. Να φθονούμε. Να είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τα πάντα, αρκεί να μην υστερούμε.
Adriana Maria Butnariu: ΧΡΩΜΑΤΑ (ποίημα)
-
Ντύνομαι πάντα στὸ χρῶμα τοῦ φθινοπώρου καὶ, παραδόξως, προσποιοῦμαι πάντα
πὼς ἀγαπῶ τὴν ἄνοιξη. Δὲν ξέρω γιατὶ νιώθω πὼς ζῶ ἕναν ξένο χρόνο καὶ
προσπαθῶ μ...
Πριν από 7 ώρες


