ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:
Συγκλονιστική η αφήγηση του Σεβασμιώτατου για όσα ο Σεραφείμ απάντησε στην ερώτηση που θα ήθελε να ταφεί εάν συμβεί το μοιραίο: «όταν τον ρωτήσαμε, πού αν θα ήθελε να ταφεί στην Καρδίτσα, στην Αθήνα, στο Άγιο Όρος ή κάπου αλλού, μας απάντησε “έχω πατρίδα, στην Καστοριά θα με βάλετε. Το σπίτι μου είναι η Καστοριά“. Αυτό τα λέει όλα. Αγάπησε, έζησε την ζωή του για την ευλογημένη ακριτική επαρχία της Καστοριάς»
ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:
Ως ύστατο χαίρε στον σεμνό εργάτη του Ευαγγελίου, ιερομόναχο Αυγουστίνο Μύρου, θα ήθελα να αφιερώσω λίγα λόγια, «εις μνημόσυνον αιώνιον» της αγιασμένης μορφής του.
Ο Θεός ευδόκησε να συναντηθούν οι ζωές μας κατά την πρώιμη νεότητά μας, όταν νεαροί φοιτητές διανύσαμε από κοινού μια ολόκληρη τετραετία (1970-1974) στη Θεολογική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών. Ο τότε Παναγιώτης Μύρου ξεχώριζε μέσα στους συμφοιτητές μας για τη σεμνότητά του. Το πρόσωπό του απέπνεε τη δροσερή αγνότητα της αληθινής ευσέβειας. Τα μάτια του ακτινοβολούσαν πεντακάθαρα, σαν μάτια μικρού παιδιού. Παρά την αθόρυβη παρουσία του, ήταν τω Πνεύματι ζέων. Είχε όλα τα γνωρίσματα εκείνα που καθιστούσαν τη μορφή του τοις πάσι συμπαθητική. «Μυρίπνοον άνθος του Παραδείσου», όντως όνομα και πράγμα. Η παρουσία του σημάδεψε έντονα τα αξέχαστα φοιτητικά μας χρόνια.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓ. ΒΛΑΣΙΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ
Ἡ κοίμηση τοῦ Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ μέ πόνεσε πολύ. Παρακολουθοῦσα στενά τήν ἐξέλιξη τῆς ὑγείας του, καί κάθε ἡμέρα τοῦ τηλεφωνοῦσα στό Νοσοκομεῖο γιά νά μάθω τά σχετικά μέ τήν θεραπεία του. Ἐκδηλωτικός καθώς ἦταν καί ὑπερβολικά συναισθηματικός μοῦ ἔλεγε: «Μέ σκλαβώσατε, Γέροντα. Σᾶς εὐγνωμονῶ ἀπό τήν καρδιά μου».
Σέ ἕνα τηλεφώνημά μου μοῦ εἶπε ὅτι κάθε ἡμέρα στό Νοσοκομεῖο ἔκανε τίς ἱερές Ἀκολουθίες, τό Ἀπόδειπνο καί τήν Παράκληση τῆς Παναγίας. Μάλιστα, μοῦ ἐμπιστεύθηκε ὅτι κάποια ἡμέρα εἰσῆλθε στόν θάλαμο μιά νοσηλεύτρια, πρίν εἰσαχθῆ στήν Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας, καί ρώτησε ἄν εἶχαν ἀνάψει θυμίαμα, γιατί εὐωδίαζε ὁ θάλαμος. Τότε ὁ ἴδιος διεπίστωσε ὅτι εὐωδίαζε ἕνα μικρό κουτάκι μέ κάποια λείψανα πού εἶχε κάτω ἀπό τό μαξιλάρι του. Αὐτό δείχνει τήν ἀγάπη του πού εἶχε στά ἱερά λείψανα, πού τά ἔλαβε μαζί του καί στό Νοσοκομεῖο. Τώρα πού τό σκέφτομαι αὐτό, καταλαβαίνω ὅτι ἴσως αὐτή ἡ εὐωδία ἦταν ἔνδειξη ὅτι τόν ἤθελε ὁ Θεός στήν οὐράνια θεία Λειτουργία, γιατί εὐαρεστήθηκε ἀπό τήν ζωή του.
Η τελευταία ιντερνετική μετάδοση του προγράμματος "Σύναξη Νέων" έγινε το βράδυ της Δευτέρας, 7ης Δεκεμβρίου 2020, ο δε Μητροπολίτης ομίλησε περί της Θείας Λειτουργίας μες από το έργο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Ο μακαριστός διακρινόταν για το ταπεινό φρόνημα τόσο κατά την καθημερινότητα της βιοτής, όσο και της διδαχής του.
Ήταν η τελευταία φορά. Στη συνέχεια ασθένησε, μπήκε στο νοσοκομείο, στην εντατική, στα δώματα πλέον του Ουρανού... Δεν έχουμε λόγια, μόνον ευχή υπέρ αναπαύσεώς του και προσευχή υπέρ απαλλαγής πάντων και πασών από της χειροπιαστής απειλής εκ του Covid-12.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:
Σήμερα, 29 Δεκεμβρίου 2020, στην Ιερά Μητρόπολη Δέρκων και δη στον Ναό του Αγίου Στεφάνου Γεσήλκιοϊ Κωνσταντινουπόλεως, έγινε Αρχιερατική Λειτουργία, εκ μεταθέσεως για τον άγιο Πρωτομάρτυρα και Αρχιδιάκονο (λόγω των απαγορεύσεων μετακινήσεων εξαιτίας Κορωνοϊού), με χειροτονία Διακόνου, ήτοι του Μιχαήλ Ζαφείρη, μετονομασθέντος σε Δανιήλ, κατά σάρκα υιού του εκ της Μητροπόλεως Πατρών ιερέως Αποστόλου Ζαφείρη. Προέστη ο οικείος Ποιμενάρχης Σεβ. Γέρων Μητροπολίτης Δέρκων κ. Απόστολος.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΒΙΝΤΕΟ και ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μέ βαθειά συγκίνηση ἀναγγέλλει τήν πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ μακαριστοῦ ἤδη Μητροπολίτου Καστορίας κυροῦ Σεραφείμ.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Καστορίας κυρός Σεραφείμ γεννήθηκε τό 1959 στό Ἀγναντερό Καρδίτσης. Φοίτησε στή Ριζάρειο Σχολή Ἀθηνῶν, ἐν συνέχειᾳ στήν Ἀνωτέρα Ἐκκλησιαστική Σχολή Ἀθηνῶν, ἀπό τήν ὁποία ἀπεφοίτησε τό 1983, καί κατόπιν σπούδασε τήν Ἱερά Ἐπιστήμη στήν Θεολογική Σχολή Ἀθηνῶν, λαβῶν τό πτυχίο τό ἔτος 1987. Διάκονος χειροτονήθηκε τό 1983 καί Πρεσβύτερος τό 1987.
Ὑπηρέτησε ὡς Διάκονος, Ἐφημέριος – Ἱεροκῆρυξ καί Ἱερατικός Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων, ὅπου ἀνέπτυξε πλούσια ποιμαντική δράση, κηρυγματικό καί πνευματικό ἔργο καί ἰδιαίτερη ποιμαντική δραστηριότητα στόν τομέα τῆς νεότητας καί τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.
Παράλληλα ὑπηρέτησε ὡς Διευθυντής Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς ὑπεύθυνος Πρωτοκόλλου ἀρχικῶς καί ἀπό τοῦ ἔτους 1990 ὡς Γραμματεύς αὐτῆς, ἕως τῆς ἡμέρας τῆς εἰς Ἐπίσκοπον ἐκλογῆς του. Μητροπολίτης Καστορίας χειροτονήθηκε τήν 5η Ὀκτωβρίου 1996.
Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Καστορίας κυροῦ Σεραφείμ θά ψαλεῖ αὔριο, Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2020 στίς 11.00 π.μ. στόν Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Καστοριᾶς, τηρουμένων ὅλων τῶν προβλεπομένων ὑγειονομικῶν μέτρων γιά τήν προστασία ἀπό τόν κορωνοϊό.
Τοποτηρητής τῆς χηρευούσης Μητροπόλεως Καστορίας ὡρίσθη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενῶν κ. Δαβίδ.
Ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θά ἐκφωνήσει τόν ἐπικήδειο λόγο ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης κ. Δωρόθεος Πάπαρης, Α΄ Γραμματεύς Αὐτῆς.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Παρά τις άοκνες και θυσιαστικές προσπάθειες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του 424 ΓΣΝΕ, δεν κατέστη δυνατό να διατηρηθεί εν ζωή. Εκφράζονται δημοσίως ευχαριστίες προς τα στελέχη του νοσοκομείου αλλά και προς όλους όσους ανέπεμψαν προσευχές και δεήσεις υπέρ αναρρώσεως του μακαριστού πλέον Μητροπολίτου Καστορίας κυρού Σεραφείμ.
Εκ της πρωτοσυγκελλίας
ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΣΤΑΝΤΟΣ ΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ:
Ο 61χρονος ιεράρχης είχε διαγνωσθεί θετικός στον ιό στις αρχές του μήνα και στις 20 Δεκεμβρίου είχε κριθεί αναγκαία η διασωλήνωσή του στο 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, εξαιτίας της επιδείνωσης της υγείας του.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Καστορίας κυρός Σεραφείμ (κατά κόσμον Ιωάννης Παπακώστας) γεννήθηκε το 1959 στο Αγναντερό Καρδίτσας. Φοίτησε στην Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική όπου αποφοίτησε το 1983. Στη συνέχεια φοίτησε στη Θεολογική Σχολή της Αθήνας και έλαβε το πτυχίο του το 1987. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1983 και Πρεσβύτερος το 1987. Υπηρέτησε ως Διάκονος, Εφημέριος- Ιεροκήρυκας και Ιερατικώς Προϊστάμενος στον Ι. Ναό Αγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων. Υπηρέτησε παράλληλα Διευθυντής Νεότητος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και υπεύθυνος Πρωτοκόλλου στην Ιερά Σύνοδο και το 1990 ως Γραμματέας στην Ιερά Σύνοδο Ιεράς Μητροπόλεως Καστοριάς. Χειροτονήθηκε επίσκοπος στις 5 Οκτωβρίου 1996.
