Ο Δεύτερος Νυμφίος ήρθε απόψε χειμωνιάτικος

  στο Παρεκκλήσιο των Αγίων Ταξιαρχών και Νικολάου Μπανάτου  

Όπως συνηθίζουμε τα τελευταία χρόνια, συναχθήκαμε -ως ταπεινοί συνοδοιπόροι του Χριστού στο Πάθος- στο Παρεκκλήσιο των Αγίων Ταξιαρχών και Νικολάου, πίσω από το Κοιμητήριο Μπανάτου, όπου ψάλαμε τον Δεύτερο Νυμφίο, ήτοι τον Όρθρο της Μεγάλης Τρίτης. 
Είμασταν λίγοι, πολύ λίγοι, εξαιτίας μάλλον του άστατου καιρού, που κυριαρχούσε. Βροχή και σχετικό κρύο. Όμως, οι ψυχές ήταν ζεστές πλάι στον Νυμφίο της Εκκλησίας. Τα συναισθήματα Χαρμολύπης πολλά και κυριαρχικά! Αύριο πλέον θα συναντήσουμε τον Τρίτο Νυμφίο των ανθρώπινων ψυχών.

Τα παιδιά του Maputo εκπαιδεύονται σε σταυροαναστάσιμους Ύμνους

Το οπτικοακουστικό υλικό προέρχεται από το σύντομο ταξίδι μου στο Maputo, από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου του 2012. Τα παιδιά παρακολουθούν μαθήματα Υμνολογίας και το καλό είναι ότι δείχνουν ιδιαίτερη επιμέλεια!

Στα σημερινά βιντεάκια, εκπαιδεύονται αφενός μεν στο κατανυκτικό εξαποστειλάριο "Τον νυμφώνα σου βλέπω...", αφετέρου δε στον θριαμβικό παιάνα της Ανάστασης "Χριστός Ανέστη...". Προς το παρόν (εννοείται, τότε που μαγνητοσκοπούνται τα ανωτέρω μαθήματα) έχουν τις σχετικές ατέλειές τους, όμως τώρα πια -θέλω να πιστεύω- θα έχουν γίνει άψογα ως προς την απόδοσή τους. Προς τούτο φροντίζει ανελλιπώς ο οικείος Επίσκοπος Μοζαμβίκης κ. Ιωάννης και η υπεύθυνη του Σχολείου και αγαπητή φίλη μας κ. Μάρω Σπανούδη, την οποία βοήθησα -εν τω μέτρω του δυνατού- στο μεγαλεπήβολο έργο της εκεί κάτω. 

Από την θέση αυτήν, αναθυμούμενος όλους -μικρούς, μεγάλους- με νοσταλγία και αγάπη, τούς εύχομαι να εορτάσουν με υγεία και ψυχική ανάταση "τα πάθη τα σεπτά" και "Πάσχα, Κυρίου Πάσχα"!

π. Π. Καποδίστριας

[Εικαστικό σχόλιο στην  δημοσίευση: Λεπτομέρεια από τοιχογραφία του Ελληνορθόδοξου Καθεδρικού Ναού των Ταξιαρχών Maputo, δια χειρός Helen Lieros].

Ιδού, ο Πρώτος Νυμφίος ήρθε

 Απόψε, στον ναό της Παναγούλας Μπανάτου 

Η επίσημη θεία Λειτουργία για την εορτή των Βαΐων 2012 εν Βανάτω Ζακύνθου

   Σήμερα το πρωί στον ναό της Φανερωμένης Μπανάτου   

Το Ζακυνθινό Μεγαλοβδόμαδo μες από τα μάτια μου

Η Αποκαθήλωση,
δια χειρός του ΔΙΟΝΥΣΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ

Ένα βιωματικό κείμενο, γραμμένο από τον ΤΑΣΟ ΖΑΡΚΑΔΗ - φιλόλογο

Κυριακή των Βαΐων: Μένω ώρα να φλερτάρω το λάφυρό μου, αυτό που με το σήμα του παπά θα βαλθώ να ξεκρεμάσω, να το πάω στο σπίτι περήφανος σαν κυνηγός με αγριογούρουνο στο σακί, να μου πούνε και του χρόνου, να νιώσω πως και την επόμενη χρονιά θα βρίσκομαι εκεί. Να ανέβω ψηλά στο Ιερό, να ψάξω τον ταπεινό Καβαλάρη στο βαγιάτικο γαϊδαράκο του. Να περιμένω καρδιοχτυπώντας, στο άκουσμα του «έλαβον τα βαΐα των φοινίκων»...

Και το βράδυ στα κρυφά τρέχω να συναντήσω το Γαμπρό της Εκκλησίας, στο βασιλικό πορτρέτο Του με το ακ-άνθινο στεφάνι και το δεσποτικό σκήπτρο Του. Γιατί έτσι το παρατήρησα στο σκοτάδι. Έτσι μού μαρτύρησε η φλόγα ενός κεριού...

Μεγάλη Τρίτη: Στ’ ακούσματα της «κιτρινισμένης» της Εκκλησίας. Στης μοναχικής Κασσιανής τα ψάλματα... για την πόρνη που χρόνια της φορτώνουν!

Μεγάλη Τετάρτη: Άκουσα για Δείπνα μυστικά, σκάνδαλο από τα λίγα. Μεγάλη Βδομάδα και μάλιστα Τετάρτη να τρώνε στα κρυφά, για να ξεφύγουν από τα σχόλια ημών των αναμάρτητων νηστευτών· κι έπειτα ο παπάς σκεφτικός να μάς εξαγνίζει από τη ντροπή, έναν-έναν, με το λάδι της ελπίδας και της συγχώρησης...

Μεγάλη Πέμπτη: Πρωί ν’ αναζητώ στο Δισκοπότηρο Εκείνον και τις καμπάνες να θρηνούν για τελευταία φορά και μετά να σωπαίνουν. Να χηρεύουν σαν λένε, να πνίγουν τον πόνο τους κάτω από τις μαύρες πλερέζες που τους κρεμάσαν.

Και τη νύχτα υπό το φως του φεγ-κεριού να προβάλλει αργά από την ωραία Του Πύλη. Να κάνει την τελευταία Του βόλτα ζωντανός, αναφωνόντας εκεί στη μέση του Σπιτιού Του, πάνω στο νεκρικό Του Σταυροδρόμι: «Ιλί, Ιλί, λαμά σαβαχθανί;», παραδίδοντας στα χέρια του πατέρα Του, το κρεμάμενο -δανεισμένο- Πανωφόρι Του.

Μεγάλη Παρασκευή: Θυμάμαι να τρέχω να προλάβω την κάθοδό Σου ανάμεσα σε πνιγμένες στα δάκρυα γυναίκες και στο γονατιστό Ιωσήφ όπου με μια σινδόνη καθαρά «εν  τάφω σε κηδεύει». Και κάπου εκεί το μεσημέρι Σε βλέπω και πάλι στο σταυρό Σου, να γυρίζεις στις ρούγες. Σ’ αρέσει η θέα από ψηλά, μού μαρτυρά η Μάνα του Πάθους Σου, προστατευμένη κάτω από το μαύρο ουρανό της. Είναι η συνήθεια από τ’ ουράνια βλέπεις. Και εκεί πάνω στην ανήλιαγη ηρεμία ακούω ήχους να ψάλλουν ευλαβικά: «Ίνα τι εφρύαξαν έθνη και λαοί εμελέτησαν κενά;»...

Το βράδυ, πάλι σε άγονους - βελούδινους τάφους, σε παρατηρώ να γέρνεις το κορμί Σου κοπιασμένος από το δρόμο, τριγυρισμένος από λευκές παρθένες ανθοφορούσες. Ακούγοντας νανουρίσματα Μητρικά «Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;"…

Όλες οι γενιές υμνούν την ταφή Σου τούτο το βράδυ το πάντα βροχερό και μουντό και Σε ακολουθούν με κέρινες δάδες στην ύστατη βόλτα σ’ αυτό Σου το σώμα...

μα ξέρω πως θα σπάσει τούτη η σιωπή και θα βγεις νικητής!

Μεγάλο Σάββατο: Αναστάσιμο μήνυμα μού ήρθε... στο κινητό (!) και στο Σπίτι Σου τα βάψαν όλα κόκκινα. Κρυφάκουσα να λένε πως Χριστός Ανέστη. Αργά το μάθαν εδώ.  Σ’ άλλα χωριά ο παπάς τους το μαρτύρησε νωρίτερα.

Κυριακή του Πάσχα: Δoσμένοι στη θυσία των αμνών, βαρείς στην ελαφρότητά μας, σ’ αγάπης εσπερινό προσκάλεσμα λάμπουμε δια της απουσίας μας. Πάλι ο παπάς παράπονα μάς κάνει! Μα μια βδομάδα ολόκληρη (!) νηστεία- προσευχή, μάς νίκησε ο ύπνος...

Βαΐων 2012 στο Maputo της Μοζαμβίκης

Με λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος η Κυριακή των Βαΐων στην Ιερά Επισκοπή Μοζαμβίκης. Το Σάββατο του Λαζάρου, πριν την ακολουθία του Εσπερινού, συγκεντρώθηκαν στον Καθεδρικό Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών παιδιά των Ορθοδόξων που διαμένουν στο Μαπούτο, όπου ο Επίσκοπος Μοζαμβίκης κ. Ιωάννης, αφού εξήγησε την σημασία των Βαΐων και της εορτής, κατασκεύασε μαζί τους τα παραδοσιακά βάγια, τα οποία μοιράστηκαν στους πιστούς μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας την επόμενη ημέρα.

Τα στολίσματα του Βαγιώνε και τα συναφή {2ο μέρος}

Τα στολίσματα του Βαγιώνε και τα συναφή {1ο μέρος}

Κατάφυτος ο ναός μας σήμερα και αύριο από βαγιά και όλα τα συναφή ζακυνθινόπρεπα: Ήλιους, αλογάκια, σταυρούς, αλυσίδες, για τα οποία μόχθησε ολόκληρη η οικογένεια Παύλου Δρογγίτη!!! Οι βαγιοφόρες, που θα διανεμηθούν στο εκκλησίασμα αύριο, θα... φθάσουν στο ναό μας αύριο το πρωί, καμωμένες από την Οικογένεια Αναστασίου Στραβοπόδη! Μια όαση ανακουφιστική, πριν το Θείο Δράμα των επόμενων Μεγάλων Ημερών! 

Κατά την διάρκεια των προετοιμασιών κατέφθασε με ταξί απ' την πόλη -όπου διαμένει μόνιμα- η κατεξοχήν μαστόρισσα του Πρόσφορου εν Ζακύνθω, η 90ετής Κατίνα Παράσχη, για να προσκομίσει την λειτουργιά της αυριανής γιορτής, όπως κάνει σε κάθε μεγάλη μέρα της Εκκλησίας μας, για να τιμήσει και μνημονεύσει τον αείμνηστο σύζυγό της και τα πεθερικά της, που ήταν Μπανατιώτες! Κι εμείς όλοι, την σεβόμαστε και την αγαπάμε υπερβαλλόντως!