Ο συνθέτης Νίκος Γράψας μιλά για το τι θα παρουσιάσει στο Β6 "Αληθώς" (Κυριακή, 20.1.2013, 7 μ.μ.)

«Σιγανά και ταπεινά άσματα του Αιγαίου

με θρησκευτικές επικλήσεις».

Ερμηνεύει, παίζει όργανα και σχολιάζει ο συνθέτης και εκπαιδευτικός ΝΙΚΟΣ ΓΡΑΨΑΣ. 

Συμμετέχει στα όργανα η μουσικός και εκπαιδευτικός ΕΙΡΗΝΗ ΒΥΘΟΥΛΚΑ.  

Υπεγράφη Πρωτόκολλο Συνεργασίας Πολιτείας - Εκκλησίας για τον Τουρισμό, από τον Μητροπολίτη Δωδώνης και την Υπουργό Τουρισμού

Σε μια περίοδο που παρατηρείται κάμψη του κοσμικού τουρισμού, πολιτεία και Εκκλησία ενώνουν τις δυνάμεις τους για την ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος, μέσω του θρησκευτικού και προσκυνηματικού τουρισμού.

Στο πλαίσιο αυτό η υπουργός Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη και ο πρόεδρος του Συνοδικού Γραφείου προσκυνηματικών περιηγήσεων, Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος υπέγραψαν το πρωί της Τρίτης σχετικό πρωτόκολλο συνεργασίας, επιβεβαιώνοντας με αυτή την πράξη τη συστηματική δουλειά του Συνοδικού Γραφείου προσκυνηματικών περιηγήσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος για την προώθηση του προσκυνηματικού τουρισμού και την ανάδειξη προσκυνηματικών τόπων των Ιερών Μητροπόλεων της.

Όπως επισήμανε η Όλγα Κεφαλογιάννη, ο θρησκευτικός και προσκυνηματικός τουρισμός είναι η πλέον δυναμική από τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Πρόθεση της κυβέρνησης, όπως υποστήριξε η υπουργός, είναι να ενισχυθεί η τουριστική κίνηση και να επεκταθεί η τουριστική περίοδος και πέρα από το τρίπτυχο «ήλιος-θάλασσα-καλοκαίρι» και σε αυτό μπορεί να συμβάλλει η προώθηση του θρησκευτικού τουρισμού.

Ο Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος, ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την υπογραφή του πρωτοκόλλου που αποτελεί επιστέγασμα και των προσωπικών του ενεργειών για την τόνωση του τουριστικού ρεύματος τόνισε μια ακόμη πτυχή του φιλόδοξου πρωτοκόλλου συνεργασίας με την κυβέρνηση. Αυτή της ενίσχυσης όχι μόνο της τουριστικής κίνησης, αλλά και της τόνωσης της απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο από την αύξηση του τουριστικού ρεύματος μέσω του θρησκευτικού και προσκυνηματικού τουρισμού.

Παρόντες στην υπογραφή του Μνημονίου ήταν ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Τουρισμού Αναστάσιος Λιάσκος, συνεργάτες της κυρίας Υπουργού καθώς και ο Γραμματέας του Συνοδικού Γραφείου, Αρχιμ.Σπυρίδων Κατραμάδος.

[Πηγή: Amen.gr / Των Νίκου Παπαχρήστου και Αντώνη Τριανταφύλλου, φωτογραφίες Νίκος Μαγγίνας]

Καθώς ανεγείρεται ο νέος Καθεδρικός Ναός των Ορθοδόξων στο Lagos τής Νιγηρίας

Οι φωτογραφίες αυτής εδώ τής ανταπόκρισης από την Ιεραποστολή προέρχονται από το Lagos τής Νιγηρίας. Πρόκειται για τον Καθεδρικό Ναό τής Αναστάσεως τού Κυρίου, ο οποίος οικοδομείται τα τελευταία χρόνια με την ανύστακτη προσπάθεια τού Σεβ. Μητροπολίτου Νιγηρίας κ. Αλεξάνδρου. 

Ο ναός είναι τρίκλιτη βασιλική με περιστύλιο, εμβαδού 700 τετραγωνικών μέτρων. Εξωτερικά θα είναι ντυμένος με πέτρα. Εσωτερικά, αντί τέμπλου, θα έχει θωράκια, η Αγία Τράπεζα θα φέρει κιβώριο, θα είναι μάλιστα χτιστή και ντυμένη με πέτρα. Ο Αρχιερατικός Θρόνος να είναι επίσης χτιστός με πέτρα, το ίδιο και ο άμβωνας (από σχέδια τού μακαριστού Αναστασίου Ορλάνδου).

Ο νέος ναός ανεγείρεται στη θέση του παλαιού Καθεδρικού, της πρώτης Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Χώρα που είχε χτιστεί για την Ελληνική Κοινότητα. Εκείνος κατεδαφίστηκε λόγω ανεπανόρθωτων ζημιών στα όχι γερά θεμέλια του, τις οποίες υπέστη εξαιτίας τής ανόδου τής στάθμης τού Ωκεανού. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νέος Καθεδρικός θεμελιώθηκε τον Φεβρουάριο τού 2012 από τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β΄ και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα προόδευσε τόσο πολύ!!!

Ο Μαρίνος Ν. Αβούρης (+13.1.2013) ως φύλακας των Χειρογράφων τού Σολωμού

Κατά την σημερινή κηδεία τού αποθανόντος συνταξιούχου Φιλολόγου, Λυκειάρχη και Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης ΜΑΡΙΝΟΥ ΑΒΟΥΡΗ (1916-2013), στον ναό τής Παναγούλας Μπανάτου, ο Πρωτοπρεσβύτερος τού Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας, μεταξύ άλλων, είπε στην νεκρολογία του τα ακόλουθα:

[......] 

Αγαπητοί μου, 

ξέχωρα από το αξιομνημόνευτο γεγονός ότι ο μεταστάς υπήρξε ο ευσκιόφυλλος και δροσιστικός πλάτανος, κάτω από τον οποίον ξαπόστασαν πολλές εκατοντάδες Ζακυνθινών, λαμβάνοντας το οξυγόνο τού εύ ζην, είναι ανάγκη να σταθούμε σε μιαν άγνωστη εν πολλοίς ιστορική σελίδα τής μακράς ζωής του. Έχει καταγραφεί από τον ίδιον τον Αβούρη σε επιστολή του, σταλμένη στον εκδότη τού Περιοδικού Επτανησιακά Φύλλα Διονύση Σέρρα (υπό τα στοιχεία τόπου / ημερομηνίας: "Ζάκυνθος - Μαριναίικα, 4 Ιουλίου 1998") και δημοσιεύτηκε αργότερα στο εν λόγω περιοδικό [Επτανησιακά Φύλλα 19 (1998) 337-340], μαζί με μιαν ιδιαίτερα ομιλητική φωτογραφία. 

Ο Βαρβιάνης (αριστερά) παραδίδει τον Σολωμό στον Αβούρη (δεξιά)

Περί τίνος πρόκειται; Στις 11 Ιουνίου 1961 ο Μαρίνος Αβούρης, υπό την τότε ιδιότητά του ως Επιμελητή Αρχαιοτήτων Ζακύνθου και Μέλους τής Επιτροπής Αποπεράτωσης τού Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, παρέλαβε από τα χέρια τού αείμνηστου Νίκου Βαρβιάνη τον πολύτιμο θησαυρό των Χειρογράφων τού ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ για φύλαξη. Ο Βαρβιάνης, διασώστης των χειρογράφων τού εθνικού βάρδου μας από τη Σεισμοπυρκαγιά τού '53, αλλά και νωρίτερα από τους κατακτητές τού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν αισθανόταν πλέον άνετα να κρατά στα χέρια του τέτοιον βαρύνοντα θησαυρό. Έτσι τον παρέδωσε στον Αβούρη, ο οποίος και τον τήρησε ως κόρη οφθαλμού στο χωραΐτικο σπίτι του, στην οδό Φιλικών τού Ψηλώματος, "για αρκετό χρονικό διάστημα", όπως γράφει ο ίδιος στην επιστολή του προς τον Σέρρα. Εννοείται, σήμερα τα Χειρόγραφα απόκεινται στο Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, την Πλατεία Αγίου Μάρκου!. 

Το θαυμαστό είναι ότι ονομάζει "Μια ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ" την από μέρους του φύλαξη των σολωμικών Χειρογράφων. Τόση, λοιπόν, ταπεινοφροσύνη ενός αυθεντικού πνευματικού ανθρώπου τής προ- και μετα-σεισμικής Ζακύνθου!!!

Για φαντασθήτε πάντως να ζει κανείς -να ξυπνά, να κοιμάται, να εργάζεται- δίπλα στα Χειρόγραφα τού Ποιητή, ενός πνευματικού μεγέθους, ο οποίος (κατά τον Λιαντίνη) "δεν ημπορούσε να χωρέσει στην εποχή του"! Άλλη αίσθηση, συγκλονιστικά κατανυκτική! 

Άραγε, η Ζάκυνθος τίμησε ποτέ τον άδολο και ανιδιοτελή αυτόν εργάτη τής Παιδείας και τής Γραμματείας μας;;; Ποτέ δεν είναι αργά! Μπορεί τούτο να συμβεί και μετά θάνατον, επειδή ακριβώς εκείνο που εντέλει μένει είναι ο παραδειγματισμός των επιγενόμενων από Μορφές -ωσάν τού Μαρίνου Αβούρη-, οι οποίες δεν αφομοιώνονται από τον θάνατό τους, αλλά κατακτούν, άξια και δίκαια, ένα σεβαστό κομμάτι Αιωνιότητας!!!

[......] 

Αποχαιρετισμός στον Δάσκαλο Μαρίνο Νικ. Αβούρη

Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΕΡΡΑΣ 

Συνοδεύοντας σήμερα (14-1-2013), σιωπηρά και λυπηρά, στην τελευταία του κατοικία, στο Μπανάτο Ζακύνθου, τον αείμνηστο Μαρίνο Νικ. Αβούρη, τον κρατάμε "ζωντανό" στη θύμησή μας ως ικανό και αξιόλογο Φιλόλογο καθηγητή μας (στα χρόνια τής δύσκολης δεκαετίας τού 1960), ως μετέπειτα Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, ως σεβαστό συμπατριώτη και συνάδελφο, ως ευπαίδευτο και φιλοπνευματικό παράγοντα τής πολιτιστικής Ζακύνθου, ως ένθερμο και ενθαρρυντικό υποστηρικτή κάθε δημιουργικής προσπάθειας, έχοντας και ο ίδιος προσφέρει ό,τι μπορούσε και ό,τι έκρινε σωστό και χρήσιμο στην εκπαιδευτική κοινότητα, στην κοινωνία και σε τομείς ή χώρους τού νεότερου τοπικού πολιτισμού, αξιολογημένος και από τον ιστοριοδίφη Λεωνίδα Χ. Ζώη, ο οποίος και τον μνημονεύει επαινετικά σε σχετικό λήμμα τού Λεξικού του. 

Τον αποχαιρετάμε, κρατώντας άσβηστη την εικόνα του από την διακριτή παρουσία του στο πρώτο μετασεισμικό Γυμνάσιο - Λύκειο Ζακύνθου, στη χειμερινή κατοικία του στην οδό Φιλικών, στο φιλόξενο εξοχικό του σπίτι στο Μπανάτο, στις ήρεμες διαδρομές του στην πόλη, είτε μόνος του είτε με την πιστή σύζυγό του Αναστασία Νέγκα-Αβούρη (ώς την δική της πριν από λίγα χρόνια αναχώρηση από τη ζωή), και βέβαια από την παρουσία του σε διάφορες πνευματικές, καλλιτεχνικές κ.ά. εκδηλώσεις στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στη γη τού Σολωμού και τού Κάλβου και άλλων σημαντικών μορφών ή προσώπων, που ο αξιομνημόνευτος Μαρίνος Ν. Αβούρης είχε αγαπήσει και τιμήσει με τις σπουδές του, με τ' αναγνώσματά του, με το ήθος και τις διδαχές του...

Ας είναι ελαφρό και ανθηρό το χώμα που θα τον σκέπασε, πλήρη ημερών και προσωπικής ή γενικότερης εκτίμησης.

Απεβίωσε ο αγαπημένος και πολυσέβαστος Φιλόλογος Μαρίνος Αβούρης

Έγινε γνωστό πριν λίγο ότι απεβίωσε σήμερα, σε πολύ βαθιά γεράματα 97 ετών, ο αγαπημένος Φιλόλογος πλήθους Ζακυνθινών ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΒΟΥΡΗΣ. Ο εκλιπών ήταν περιφανής γόνος τού Μπανάτου, τόπο που υπεραγαπούσε και πάντα επέστρεφε σε αυτόν για αναψυχή. Τα τελευταία χρόνια (μάλιστα δε μετά τον θάνατο τής συζύγου του Αναστασίας Νέγκα - θεολόγου) διέμενε μόνιμα στο σπίτι του των Αθηνών,  ενώ κάποια από τα τελευταία καλοκαίρια ερχόταν με τα παιδιά του στην πατρογονική εστία του, στα Μαριναίικα Μπανάτου. 

Η κηδεία του θα τελεσθεί στον ναό τής Παναγούλας Μπανάτου,  αύριο (14/11), στις 3 μετά το μεσημέρι, η δε ταφή του θα γίνει στον Οικογενειακό Τάφο των Αβουραίων στο Κοιμητήριο τής Ενορίας μας.

Για την ζωή και την αγάπη, την οποία εισέπραττε από τους πάμπολλες εκατοντάδες μαθητών του, αξίζει ν' αναγνώσετε μιαν αναφορά στην φωτεινή φυσιογνωμία του, την οποία έγραψε (στις 2 Φεβρουαρίου 2009) η συνεργάτιδά μας διηγηματογράφος Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά, για λογαριασμό τού πολυπεριοδικού μας. Κάντε κλικ εδώ.

Εκ μέρους τού ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ, εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια στα παιδιά του Νικόλαο Αβούρη, Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών και Διονυσία Αβούρη, Καθηγήτρια Γραφιστικής στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

*          *          *

Φωτο-αναμνήσεις τού 1968 και τής εκδρομής τού 1970 
από το Γυμνάσιο τής Ζακύνθου

Ο Διευθυντής τού Σχολείου είναι πάντα ο Μαρίνος Αβούρης. Ο ιερωμένος που εικονίζεται είναι ο μετέπειτα Μητροπολίτης Ζακύνθου (και σήμερα Δωδώνης) Χρυσόστομος Συνετός, τότε Ηγούμενος τού Σιναϊτικού Μετοχίου εν Ζακύνθω.

Τις αναμνηστικές αυτές στιγμές μάς απέστειλε απόψε από το αρχείο του ο Μαρίνος Καποδίστριας, εις μνήμην τού Δασκάλου!...

Ανασκόπηση

Γράφει η Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά

Χρόνια Πολλά και καλή Χρονιά σε όλους! Πέμπτος χρόνος για τη στήλη Αναμνήσεις και Νοσταλγίες της Διονυσίας!!! Ένα πολύ μεγάλο Ευχαριστώ στον αγαπητό και ακούραστο π. Παναγιώτη για την ευκαιρία που μου έδωσε, να επικοινωνώ μαζί σας κι οπωσδήποτε, ένα πολύ μεγάλο Ευχαριστώ σε όλους εσάς, που δεν κουραστήκατε ακόμα να διαβάζετε!

Γιατί, αν εσείς δεν με τιμούσατε και με τιμάτε διαβάζοντας με, δεν θα υπήρχε λόγος να γράφω, αφού απώτερος σκοπός κάθε συγγραφέα είναι, όχι μόνο να διαβαστούν τα γραπτά του από όσο το δυνατόν ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, αλλά επί πλέον, κάθε αναγνώστης, κάπου να αγγιχτεί, κάπου να ταυτιστεί με αυτά που διαβάζει!

Κρίνοντας από τα σχόλια, που κατά καιρούς τόσοι έχετε κάνει στα κείμενα μου, αλλά και ιδιαιτέρως σε μένα προσωπικά, διαπιστώνω την πολύ ζεστή και όμορφη σχέση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσά μας και σας ευχαριστώ γι’ αυτό! Μεγάλη ικανοποίηση!

Ακόμα σκέφτομαι με νοσταλγία με πόση αγάπη με περιβάλατε κάποιοι από εσάς με τους οποίους είχα την τύχη  να γνωριστώ προσωπικά στο τελευταίο μου ταξίδι (πάνε τέσσερα χρόνια τώρα), μόνο που λόγω εξαιρετικών συνθηκών αναγκάστηκα να φύγω έκτακτα, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να γνωρίσω και να σφίξω το χέρι, όπως επιθυμούσα, σε όλους σας! Υπόσχομαι όμως, αν αξιωθώ πάλι αυτό το ταξίδι, να συναντήσω εκ του σύνεγγυς, ει δυνατόν, όλους σας! 

Χαλαροί οι ρυθμοί πάντα αυτές τις μέρες, εξ ού και η... καθυστέρηση τής γραφής μου. Κοντεύει να μεσιάσει ο μήνας,  ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα τής ζωής και, παρ’ όλες τις δύσκολες μέρες που περνά η πατρίδα, προσπαθούμε όλοι να κρατάμε ακόμα το κεφάλι ψηλά ιδιαίτερα εσείς που ζείτε εκεί και επηρεάζεστε άμεσα.

Μολονότι κι εμείς οι εκτός Ελλάδας, με την έγνοια και τη σκέψη σας ζούμε συνεχώς, αφού όσα χρόνια κι αν ζούμε μακριά, πολλοί από εμάς πλησιάζουμε τον μισό αιώνα, (προσωπικά, τέλος του μήνα συμπληρώνω 46 χρόνια απουσίας από την Ελλάδα και 53 από το αγαπημένο νησί) και πάρα πολλοί άλλοι όχι μόνο ξεπέρασαν τον μισό αιώνα, αλλά πολλοί και τα 60 χρόνια, το σώμα εδώ, η σκέψη και η ψυχή πάντα εκεί! Ίσως, κάποιοι από εσάς να δυσκολευτείτε να το πιστέψετε... Κι όμως, αγαπημένοι μου φίλοι, έτσι είναι! Μόνον όποιος έζησε μακριά από την πατρίδα, μπορεί ίσως να το καταλάβει αυτό απόλυτα!

Δε θα ήταν υπερβολή αν σας έλεγα ότι κάθε φορά που θα σμίξουμε εδώ με άλλους Έλληνες για οικογενειακούς, προσωπικούς, κοινωνικούς, πνευματικούς  και άλλους λόγους, το μεγαλύτερο μέρος τής συζήτησης περιστρέφεται γύρω από τη μάνα-πατρίδα και τους αγαπημένους που όλοι έχουμε εκεί...

Πάνω από εξήντα χρόνια αργότερα, ελληνικές εφημερίδες διαβάζουμε, ελληνικό ραδιόφωνο ακούμε, ελληνικά προγράμματα παρακολουθούμε στα συνδρομητικά κανάλια... κι ας είναι τα περισσότερα προγράμματα άχρηστα και πολύ χαμηλού επιπέδου. Συγνώμη, που το λέω αυτό, αλλά έτσι είναι!

Η λαχτάρα, όμως, του Μετανάστη αυτή και μόνη είναι η αγάπη για την πατρίδα και ό,τι έχει να κάνει με κείνην. Η πρώτη γενιά, βρίσκεται ήδη σε μεγάλη ηλικία, λίγο-πολύ όλοι πάνω από 65 ετών. Ζουν όλοι με μια πενιχρή σύνταξη, ένα «φιλοδώρημα» του Κράτους, πάνω-κάτω 25% του βασικού ημερομισθίου, κι όμως, από αυτό το πενιχρό φιλοδώρημα το πρώτο που θα βγει κάθε μήνα είναι το ποσόν για τη συνδρομητική τηλεόραση! Για «τα κανάλια», όπως τα αποκαλούν οι περισσότεροι! Τα κανάλια που έγιναν συντροφιά και παρηγοριά τους πολλές φορές, η μόνη προσμιλιά που ακούν όλη μέρα, ιδιαίτερα αν έχει φύγει ήδη ο ένας κι έχει μείνει ο άλλος μόνος!

Τα παιδιά, έχουν μεγαλώσει πια, έχουν δικές τους οικογένειες, δική τους ζωή, δικές τους υποχρεώσεις, δικά τους ενδιαφέροντα... Δεν περισσεύει πολύς χρόνος για τους γέρους γονείς! Ευτυχώς και το Κράτος διαθέτει πάρα πολλές Υπηρεσίες για τις ανάγκες και τη φροντίδα των ηλικιωμένων.

Ας μου επιτραπεί, μια μικρή διευκρίνιση εδώ, σχετικά με το «φιλοδώρημα», που αναφέρω πιο πάνω. Η Αυστραλία είναι πολύ νέα χώρα, έτσι δεν είχε σωστό σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Συνταξιοδοτικών Ταμείων. Μέχρι πριν τριάντα χρόνια περίπου, τέτοια προνόμια είχαν μόνον οι δημόσιοι υπάλληλοι και σ’ ελάχιστες περιπτώσεις πρόσφεραν στο προσωπικό, ορισμένες Βιομηχανίες. Και τότε όμως οι συνεισφορές ήταν υποχρεωτικές μόνο για τους άνδρες και προαιρετικές για τις γυναίκες, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των γυναικών να μην συνεισφέρει, αφού γνώριζαν ότι έτσι και αποσυρθούν από τον εργασιακό χώρο, το Κράτος θα τους προσφέρει μια σύνταξη.

Κάποτε ξύπνησαν οι πολιτικοί -πώς έγινε;- γιατί διαπίστωσαν ότι πολύ σύντομα, μια κι ο πληθυσμός σχεδόν όλου του πλανήτη γερνάει, θα υπάρχουν περισσότεροι συνταξιούχοι και λιγότεροι εργαζόμενοι να καταβάλουν φόρους, ώστε να επαρκούν και για το «φιλοδώρημα» των ηλικιωμένων. Έτσι εφάρμοσε υποχρεωτικά την δημιουργία τέτοιων Ταμείων, ώστε η επόμενη γενιά, αυτή των παιδιών μας, να μη βασίζεται στο Κράτος για συνταξιοδότηση.

Αχ, πώς τα καταφέρνω και ξεστρατίζει ο νους!... Μα, πώς λέμε η μια κουβέντα έφερε την άλλη, εεε, κάπως έτσι! Αρχικός σκοπός για σήμερα, ήταν, όπως λέει κι ο τίτλος, μια ανασκόπηση των Αναμνήσεων!

Πίσω λοιπόν, στα δικά μας! Πέντε χρόνια κάνουμε παρέα, πάνω από 65 θύμησες κι αναμνήσεις μοιράστηκα μαζί σας! Κάποιες από αυτές,  ευχάριστες και χιουμοριστικές που προκάλεσαν το γέλιο, άλλες συγκινητικές που ξεσήκωσαν πολλά συναισθήματα, άλλες θλιβερές που προκάλεσαν θλίψη κι άλλες για ξεχασμένα πια πρόσωπα και γεγονότα! Πάντα σάς ένιωθα κοντά μου και αυτό με στήριζε και μου έδινε  κουράγιο να συνεχίσω! Είχα κι έχω την αίσθηση πως βρίσκομαι πίσω, στο αγαπημένο Νησί, στον τόπο που γεννήθηκα, στο αγαπημένο μου χωριό, το Μπανάτο... Κάθε φορά που κάθομαι να γράψω, είναι σαν να τριγυρνάω -νέα ακόμα- σε δρόμους αγαπημένους, με αγαπημένους δικούς και φίλους του μακρινού χθες... Και πιο πρόσφατα, λες κι ανάβω καντήλι στον Πατέρα, τη Μάνα, σε τόσα αγαπημένα μου άτομα, που αξιώθηκαν τον Μεγάλο Ύπνο σε χώματα ιερά, αγαπημένα, σε γνώριμα, πάτρια εδάφη!!!

Εύχομαι Καλή κι Ευλογημένη Χρονιά σε Όλους!

Με την αγάπη μου πάντα,

δ.μ.τ.

Η εορτή των Θεοφανίων 2013 στο Φανάρι [full video]

  Κωνσταντινούπολη, 6 Ιανουαρίου 2013  

Φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας

Παραλειπόμενες φωτοστιγμές Θεοφανίων 2013 από το Maputo τής Μοζαμβίκης

Fotos: Tatyana Germanova

Χειροτονία Διακόνου από τον Αρχιεπίσκοπο Κομάνων Γαβριήλ στην πόλη Rennes (Βρετάνη, Γαλλία, 2007) / Ordinations à Rennes par Mgr Gabriel de Comane

Αυτές τις μέρες ανακοινώθηκε η παραίτηση, για λόγους υγείας, τού προεστώτος της Εξαρχίας των Ορθοδόξων Παροικιών τής Ρωσικής Παραδόσεως στην Δυτική Ευρώπη, των υπαγομένων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, Πανιερωτάτου Αρχιεπισκόπου Κομάνων κ. Γαβριήλ.

Από τον επίσημο ιστότοπο του Οικουμενικού Θρόνου πληροφορούμαστε τον βίο και το έργο τού αξιομνημόνευτου αυτού εκκλησιαστικού ανδρός: 

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κομάνων κ. Γαβριήλ (κατά κόσμον Guy Gyriel Maria de Vylder), ἐγεννήθη εἰς τήν πόλιν Lokeren τοῦ Βελγίου τήν 13ην Ἰουνίου 1946. Πρωτότοκος υἱός ρωμαιοκαθολικῆς οἰκογενείας ἔλαβε τεχνικήν παιδείαν προκειμένου νά διαδεχθῇ τόν πατέρα αὐτοῦ εἰς τήν διεύθυνσιν τῆς οἰκογενειακῆς ἐπιχειρήσεως. Μετά τό πέρας τῆς στρατιωτικῆς του θητείας ἐφοίτησεν εἰς τό Ἰνστιτοῦτον «Βραδέων Κλήσεων» (ἐνηλίκων) τοῦ Courtrai, εἰς τό Σεμινάριον τῆς Ἐπισκοπῆς τῆς Γάνδης, ὅπου παρηκολούθησε μαθήματα Φιλοσοφίας καί Θεολογίας καί εἰς τό Ρωμαιοκαθολικόν Πανεπιστήμιον τῆς Λουβαίνης, ὅπου παρηκολούθησε μαθήματα Θεολογίας. Κατά τήν περίοδον τῶν σπουδῶν του ἐγνώρισε τήν Ὀρθοδοξίαν εἰς τάς Ὀρθοδόξους Ἐνορίας τοῦ Βελγίου καί τῆς Ὁλλανδίας, ἕνεκα δέ τούτου ἀπέρριψε τήν χειροθεσίαν αὐτοῦ εἰς τούς κατωτέρους βαθμούς τῆς ἱερωσύνης ἐν τῇ Ρωμαιοκαθολικῇ Ἐκκλησίᾳ. Εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἐγένετο δεκτός τόν Ἰανουάριον τοῦ 1974 ἐν τῇ Ἐνορίᾳ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Γάνδης. Διάκονος ἐχειροτονήθη τό 1975 καί Πρεσβύτερος τό 1976. Μοναχός ἐκάρη τό ἔτος 1994, λαβών τό ὄνομα Γαβριήλ. Ἐχρημάτισεν Ἱερατικῶς Προϊστάμενος τῆς Ἐνορίας τοῦ Μάαστριχτ, τῆς Λιέγης, Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῶν ἐνοριῶν τοῦ Βελγίου, τῆς Ὁλλανδίας καί τῆς Γερμανίας, καί μέλος τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Συμβουλίου καί τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας. Τό ἔτος 2001 ἐξελέγη ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Ἐπίσκοπος ὑπό τόν τίτλον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Κομάνων, κατά δέ τό ἔτος 2003 ἀνυψώθη εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Κομάνων, ὁρισθείς ἅμα ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί Πατριαρχικός Ἔξαρχος τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως, εἰς διαδοχήν τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Εὐκαρπίας κυροῦ Σεργίου Konovaloff.

Τιμώντας τον σήμερα δημοσιοποιούμε μια Χειροτονία Διακόνου, την οποίαν τέλεσε στον ταπεινό Ιερό Ναό των Αγίων Ιωάννου τής Κροστάνδης και Νεκταρίου Αιγίνης, στην πόλη Rennes τής Βρετάνης, στη Βορειοδυτική Γαλλία. Σημειωτέον, η Ενορία αυτή υπάγεται πνευματικά και διοικητικά στην ανωτέρω Εξαρχία τού Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στην δημοσιοποιούμενη Χειροτονία παρίστατο μια φοιτήτρια από την Ενορία μας, γι' αυτό και κατέχουμε το βίντεο από την συγκεκριμένη Ευχαριστιακή Σύναξη. Ήταν Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2007 και η εν λόγω Ενορία γιόρταζε τα 15χρονα εκκλησιαστικής ζωής της.

ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ. Μια ομιλία τού Μητροπολίτου Δωδώνης για το ποιος είναι ο πλησίον μας (25.11.2012)

Στις 25 Νοεμβρίου 2012 ο Σεβ. Μητροπολίτης Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, λίγες μόλις ημέρες πριν ασθενήσει, ιερούργησε στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Αγ. Αικατερίνης Σινά στην Αθήνα και μίλησε επίκαιρα για το "Τις εστίν ο πλησίον...". Σχετικό ρεπορτάζ τού φίλου τού πολυπεριοδικού μας κ. Σπύρου Παπαγεωργίου ξαναδείτε εδώ.

Σήμερα, ο κ. Παπαγεωργίου μάς αποστέλλει το βίντεο με την Ομιλία τού κ. Χρυσοστόμου, το οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε ευθύς πιο κάτω, προς οικοδομήν!

Η κατάδυση τού Σταυρού στο Σίδνεϊ / Epiphany, Sydney 2013

  6 Ιανουαρίου 2013  
  Ανταπόκριση από το θερινό Σίδνεϊ: π. Νικόλαος Μποζίκης

Οι φωτογραφίες προέρχονται από την Τελετή της Καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού, στην περιοχή YARRA BAY του Σίδνεϊ, με την συμμετοχή όλων των Ενοριών της πολιτείας μας. Προεξάρχει ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Στυλιανός και συμμετέχουν ο Θεοφ. Επίσκοπος Απολλωνιάδος κ. Σεραφείμ και όλοι οι Ορθόδοξοι Ιερείς τού τόπου. Παρόντες ο Πρωθυπουργός τής Πολιτείας κ. BARRY O’FARREL, ο νέος Πρέσβης τής Ελλάδας στην Αυστραλία κ. Χαράλαμπος Δαφαράνος (Ζακύνθιος στην καταγωγή) και χιλιάδες Ομογενών.