Η Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης για την Αγία καί Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

ΙΕΡΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ 

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, συνήλθε σήμερα 7 Απριλίου 2016, στο Ηράκλειο, σε Συνεδρία και εν πρώτοις συζήτησε διεξοδικά τα περί της προετοιμασίας της Αγίας καί Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία, ως γνωστόν, θα συγκληθεί στην Κρήτη τον προσεχή Ιούνιο, και εξέφρασε, για μια ακόμη φορά, τη χαρά της για την υψίστη τιμή της επιλογής της Μεγαλονήσου Κρήτης για το μέγα αυτό ιστορικό γεγονός. 

Η Ιερά Σύνοδος διαψεύδει κατηγορηματικώς όσα ανεύθυνα κυκλοφορούν σε μερικά Μέσα Γενικής Ενημερώσεως για δήθεν έξοδα ύψους εκατομμυρίων ευρώ για τη διοργάνωση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, διευκρινίζει δε ότι τα έξοδα της διαμονής και μετακινήσεως των Μελών των Αντιπροσωπειών των κατά Τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών έχει πανορθοδόξως αποφασισθεί να καλυφθούν από τις ανά τον κόσμον Ορθόδοξες Εκκλησίες, οι οποίες θα λάβουν μέρος. Επίσης, η Ιερά Σύνοδος, σημειώνει ότι είναι ανάγκη να υπάρχει υπεύθυνη ενημέρωση του Λαού του Θεού για την όλη διαδικασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ώστε να μη διασπείρονται υπερβολικές θέσεις, που δεν αντανακλούν την πραγματικότητα. 

Προς τον σκοπό αυτό, η Ιερά Σύνοδος μετά από την ενημερωτική Πατριαρχική και Συνοδική Εγκύκλιο της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και της περί Αυτόν Αγίας και Ιεράς Συνόδου, που διαβάστηκε την Α΄ Κυριακή Νηστειών, αποφάσισε την αποστολή Συνοδικής Εγκυκλίου της Εκκλησίας Κρήτης, που θα αναγνωσθεί στούς Ι. Ναούς της Μεγαλονήσου την προσεχή Κυριακή των Βαΐων και θα ενημερώνει το Πλήρωμα της Εκκλησίας Κρήτης για την επικείμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας. Επί πλέον, θα εκδοθεί από την Ιερά Σύνοδο σχετικό φυλλάδιο, το οποίο θα αποσταλεί στις Ιερές Μονές και τις Ενορίες της Μεγαλονήσου, για την υπεύθυνη ενημέρωση όλων σε ό,τι αφορά στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. 

Επιπροσθέτως, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, εξ αφορμής διαφόρων δημοσιοποιημένων απόψεων περί της εκκλησιαστικής, δικαιοδοσιακής ταυτότητας και ιδιοπροσωπίας της Εκκλησίας Κρήτης, επαναλαμβάνει ότι η Ημιαυτόνομος Εκκλησία Κρήτης αποτελεί συντεταγμένη Εκκλησία, με Νομική Προσωπικότητα, Καταστατικό Χάρτη-Νόμο της Ελληνικής Πολιτείας, Κανονιστικές Διατάξεις, «έχουσα την κανονικήν εξάρτησιν αυτής εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου», (Ν.4149/Φ.Ε.Κ. Α΄, 41/16-3-1961). Αυτές οι προνομίες της Εκκλησίας Κρήτης αποτελούν εν Χριστώ εγκαύχηση και ιερή παρακαταθήκη των αιώνων και των Προπατόρων μας Κρητών, τις οποίες θα διαφυλάξει με κάθε τρόπο, προκειμένου να τις παραδώσει στις επερχόμενες γενεές. 

Καθώς βρισκόμαστε ήδη στο μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης καλεί τον ευσεβή Λαό του Θεού να συμμετάσχει βιωματικά στις Ιερές Ακολουθίες και στις Θείες Λειτουργίες, ιδιαιτέρως της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας που πλησιάζει, και εύχεται ευφρόσυνο το Άγιο Πάσχα και καλή Ανάσταση. 

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης

Για την Πατριαρχική Σκήτη της Μεταμορφώσεως Σωτήρος Χάλκης

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ὡς γνωστόν, τήν 27/07/2010 καί διά τῶν ὑπ᾿ ἀριθμούς 2008/6Ε καί 2010/126Κ ὁριστικῶν ἀποφάσεων τοῦ Πλημμελειοδικείου τῶν Πριγκηποννήσων, γενομένων τελεσιδίκων ἤδη τήν 03/10/2010, ἐξεδικάσθη εἰς βάρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἡ κυριότης αὐτοῦ ἐπί τῆς Σκήτης τῆς Μεταμορφώσεως τῆς νήσου Χάλκης, κατεδικάσθη ὁ τότε ὑπεύθυνος αὐτῆς καί ἀπεμακρύνθησαν οἱ φύλακες ὑπάλληλοι. Διά τῆς ἰδίας ἀποφάσεως κατεδικάσθη καί ὁ ὑπεύθυνος τῆς Δασικῆς Ὑπηρεσίας διά τήν κατεδάφισιν τῆς στέγης τοῦ Ναϊδρίου τῆς Σκήτης. 

Ἡ Σκήτη τῆς Μεταμορφώσεως ἐμπίπτει εἰς τήν κατηγορίαν σειρᾶς ὅλης Μονῶν καί Ναῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τούς ὁποίους τό κράτος ἔχει χαρακτηρίσει ὡς «κατειλημμένα» Βακούφια, καί οὕτως ἔχει ἀφαιρέσει ἀπό τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τήν διαχείρισιν αὐτῶν, ἐπιτρέπον μόνον τήν χρῆσιν. Προκειμένου περί τῆς συγκεκριμένης Σκήτης, ἐκκρεμεῖ ἀπό τό ἔτος 2009 νομική προσφυγή τοῦ Πατριαρχείου κατά τῆς κυβερνητικῆς ταύτης ἀποφάσεως. 

Ἔκτοτε, λόγῳ τῶν ζημιῶν τάς ὁποίας ὑπέστη ὁ Ναός, αἱ ἱεραί ἀκολουθίαι δέν δύνανται νά τελῶνται ἐντός αὐτοῦ, ἀλλά ὑπαιθρίως, εἰς τόν παραπλήσιον χῶρον, ἐκτεθειμένον εἰς τάς ἑκάστοτε καιρικάς συνθήκας. 

Τόν Μάρτιον τοῦ ἔτους 2015 τό Βακούφιον τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Χάλκης κατέθεσεν εἰς τήν Γενικήν Διεύθυνσιν Βακουφίων αἴτησιν παραχωρήσεως τῆς χρήσεως τοῦ προφανῶς ἀπό αἰώνων ὡς Σκήτη οἰκοδομηθέντος χώρου, ἀλλ᾿ οὐδέποτε ἐλήφθη σχετική ἀπάντησις. 

Πρό διετίας, ἐγκατεστάθη εἰς τόν χῶρον ὁμογενής τις ἐκ Χάλκης, εὐλαβούμενος, ὡς παλαιός κάτοικος τῆς νήσου, τήν Σκήτην καί ἐπιθυμῶν νὰ μεριμνᾷ ἐξ ἰδίας πρωτοβουλίας διά τήν εὐπρέπειαν αὐτῆς. 

Τήν Πέμπτην, 31ην Μαρτίου ἐ. ἔ., ἐπεσκέφθησαν τόν ἐν λόγῳ ὁμογενῆ ὑπάλληλοι τῆς Δασικῆς Ὑπηρεσίας, ὑπομνήσαντες αὐτῷ τήν ὑφισταμένην δικαστικήν ἀπόφασιν ἐκκενώσεως τοῦ χώρου καί παρασχόντες προθεσμίαν μέχρι τήν 5ην Ἀπριλίου ἐ. ἔ., ὅπως ἀποχωρήσῃ, τοῦθ᾿ ὅπερ καί ἔπραξε. 

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον διά τῶν στελεχῶν του ἐζήτησε συνάντησιν μετά τῶν ἐν Ἀγκύρᾳ ἁρμοδίων ἀρχῶν πρός ἀντιμετώπισιν τῆς δυσαρέστου ταύτης καταστάσεως, ἐγκυμονούσης τόν κίνδυνον ἀποστερήσεως αὐτοῦ ἀπό μιᾶς εἰσέτι πατρώας κληρονομίας καί τῆς παρεμποδίσεως ἀσκήσεως τῶν στοιχειωδῶν λατρευτικῶν καθηκόντων τοῦ ποιμνίου του.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 6ῃ Ἀπριλίου 2016 

Ἐκ τῆς Μεγάλης Πρωτοσυγκελλίας

Για τη θεματολογία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΓΗΡΙΑΣ κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, 

ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ Β’

κατά την Θεολογική Ημερίδα της Θεολογικής Σχολής Αθήνας, με γενικό τίτλο 

“Η θεματολογία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου”

(Αθήνα, 5 Απριλίου 2016)

Κύριε Κοσμήτορα, 

Σεβασμιώτατοι, 

Κύριοι Πρόεδροι τῶν Τμημάτων,

Μέλη τοῦ Διδακτικοῦ Προσωπικοῦ,

Κυρίες καί Κύριοι,

Ἐκπροσωπώντας τόν Μακαριώτατο Πάπα καί Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς κ. Θεόδωρο Β’, παρευρίσκομαι στή σημερινή Ἡμερίδα γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, τήν ὁποία ἡ Θεολογική Σχολή ὀργανώνει, γιά νά σᾶς μεταφέρω τόν ἐγκάρδιο χαιρετισμό, τά συγχαρητήρια γιά τήν πρωτοβουλία σας αὐτή, καθώς καί τίς ὁλόθερμες εὐχές καί εὐλογίες του γιά ἐπιτυχή ἔκβαση τῶν ἐργασιῶν της.

Μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον ὁ Μακαριώτατος καί ἡ περί αὐτόν Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῶν Ἀλεξανδρέων, ἀναμένει νά ἀφουγκραστεῖ τό λόγο καί τόν προβληματισμό διακεκριμένων διακόνων τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας ὅπως αὐτός θά ἐκφραστεῖ κατά τή διάρκεια τῆς σημερινῆς ἡμερίδας.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξάνδρειας, ὅπως γνωρίζετε, συμμετεῖχε ἐνεργά ὅλα αὐτά τά χρόνια στήν προετοιμασία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου ὅπως καί σέ κάθε διορθόδοξη καί διαχριστιανική κίνηση. Ὀφειλετικῶς μνημονεύουμε τόν ἀπό Καρθαγένης Ἀλεξανδρείας κυρό Παρθένιο γιά τήν καταλυτική συμβολή του.

Ἀλλά καί ὁ νῦν Προκαθήμενός μας κ. Θεόδωρος λειτουργώντας ὑπεύθυνα καί συνειδητά τό διακόνημα τοῦ Πρώτου, ὡς ἐκφραστής καί ἐγγυητής τῆς συνέχειας καί τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας μας, συμμετεῖχε ἐνεργά στίς τελευταῖες κρίσιμες διεργασίες πού ὁδήγησαν στή σύγκληση τῆς ἀπό ἐτῶν ἀναμενόμενης ἀπό τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἅγίας καί Μεγάλης Συνόδου.

Ἀγαπητοί μου,

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀφρικῆς ζεῖ καί κινῆται σέ ἕνα πολυπολιτισμικό καί πολυθρησκειακό περιβάλλον. Σέ ἕνα περιβάλλον βαθύτατα τραυματισμένο ἀπό κάθε εἴδους διαιρέσεις, γενοκτονίες καί πολέμους, κοινωνική ἀδικία καί ἀνισότητες, οἰκονομική ἐκμετάλευση καί ἀκραία φτώχεια, τρομοκρατία, ἰσλαμικό καί χριστιανικό φονταμενταλισμό, ἔλλειμα δημοκρατίας καί διαφθορά.

Σκύβουμε μέ ὅση δύναμη ἔχουμε πάνω ἀπό τίς πληγές τῶν λαῶν μας, στήν τραυματισμένη συλλογική τους μνήμη, προσπαθώντας νά γινόμαστε κάθε στιγμή φορεῖς θεραπείας, καλλιεργώντας τό πνεῦμα τῆς καταλλαγῆς, τοῦ διαλόγου, τῆς εἰρηνικῆς συνύπαρξης ἀνθρώπων, πολιτισμῶν καί θρησκειῶν. Τονίζουμε τήν ἀποδοχή καί ὄχι ἁπλά τήν ἀνοχή τῆς ὅποιας διαφορετικότητας. Στηρίζουμε τήν ἀναγκαιότητα ἀπελευθέρωσης τῆς γυναίκας ἀπό κοινωνικά καί πολιτιστικά δεσμά, προβάλλοντας τόν καταλυτικό της ρόλο στήν Εκκλησία καί τήν κοινωνία. Ἀναγνωρίζουμε τήν παρουσία καί ἀνακαινιστική δύναμη τοῦ Παναγίου Πνεύματος σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, στήν κτίση, σέ κάθε ἱστορική στιγμή.

Προσπαθοῦμε νά ἐκφέρουμε λόγο προφητικό, ἀναστάσιμο, ἐλπιδοφόρο. Τό «τί» τοῦ κηρύγματός μας, τό παρέχει τό Εὐαγγέλιο καί ἡ δισχιλιόχρονη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Τό «πῶς» μᾶς τό δίνει ἡ τοπική φιλοσοφία, θεολογία καί παράδοση, δηλαδή τά «σεβάσματα» τῶν λαῶν μας, σύμφωνα μέ τόν τρόπο τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου.

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τοῦ Ἰουνίου καί ὅσες σύν Θεῷ θά ἀκολουθήσουν, εἶναι ὁ χῶρος στόν ὁποῖο θεωροῦμε ὅτι μπορεῖ νά ἀκουστεῖ ἀπό ὅλους ἐσᾶς, τίς Ἐκκλησίες τοῦ βορρά ἡ φωνή μας. Ἡ φωνή τῶν Ἐκκλησιῶν τοῦ ἀναπτυσσόμενου κόσμου, στόν ὁποῖο πλέον ἔχει μετατοπισθεῖ τό κέντρο βάρους τῆς παγκόσμιας χριστιανοσύνης. Ἑνός κόσμου πού δέν μπορεῖ πλέον νά ἀποδεχθεῖ ἐσᾶς μέν, ὡς τούς ἀποκλειστικούς δότες καί ἐκφραστές τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας καί προβληματισμοῦ, ἐνῶ ἐκεῖνος θά παραμένει ὁ μόνιμος ἀποδέκτης.

Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους συμμετέχουμε λοιπόν συνειδητά καί ἐνεργά στή Σύνοδο, θεωρώντας καταλυτική τήν κοινή ἐν Συνόδῳ μαρτυρία τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τή βεβαιότητα ὅτι στό ἐγγύς μέλλον ἡ τά «ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα» Θεία Χάρις θά συνδράμει τή θέληση μας γιά ὑπέρβαση τῶν ὅποιων ἀτελειῶν καί ἀδυναμιῶν τούτης τῆς Συνόδου. 

          Σᾶς εὐχαριστῶ.

Επιστολή πρόσκληση του Προκόπη Παυλόπουλου στον Πάπα Φραγκίσκο

Τρίτη, 05 Απριλίου, 2016 ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τελευταία ενημέρωση: 07:25

Επιστολή πρόσκληση στον Πάπα Φραγκίσκο εστάλη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο η οποία επιδόθηκε από τον Πρέσβη της Ελλάδος στο Βατικανό, Αλέξανδρο Κουγιού.

Ακολουθεί η επιστολή του Πρόεδρου της Δημοκρατίας προς τον Ποντίφικα:

«Αγιώτατε,

Πολλές χιλιάδες ανθρώπων, οι οποίοι αναγκάζονται στις ημέρες μας να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους λόγω πολέμου, τρόμου και φτώχειας, βρίσκονται πλέον σε κατάσταση ακραίας περιθωριοποίησης. Αναζητώντας ένα μέλλον ασφάλειας και ειρήνης, μακριά από τις ερειπωμένες εστίες τους, αντιμετωπίζουν πολύ συχνά αδιαφορία και κλειστές πόρτες.

Το δράμα των προσφύγων δοκιμάζει τον ανθρωπισμό και τα αισθήματα αλληλεγγύης όλων όσων ενστερνίζονται τις ηθικές αξίες του πολιτισμού μας και θέτει κάθε άνθρωπο προ των ευθυνών του. 

Γνωρίζοντας την μεγάλη ευαισθησία Σας για τις βασανιστικές κακουχίες των προσφύγων και έχοντας παρακολουθήσει τις συνεχείς εκκλήσεις Σας για την παροχή ουσιαστικής βοήθειας προς αυτούς τους συνανθρώπους μας, συμμερίζομαι πλήρως την αγωνία Σας για την τύχη τους καθώς και την πεποίθησή Σας ότι η επίλυση του προβλήματος αποτελεί κοινή ευθύνη όλων μας.

Η Ελλάδα, όπως γνωρίζετε, υποδέχεται καθημερινά εξαιρετικά μεγάλο αριθμό προσφύγων που αναζητούν τον δρόμο τους προς την Ευρώπη, αλλά συναντούν στην συνέχεια ανυπέρβλητα εμπόδια στην πορεία τους. Η απογοήτευση των ανθρώπων αυτών τους οδηγεί από την ελπίδα στην απελπισία, καθώς αντιλαμβάνονται ότι τελικά δεν μπορούν να επιτύχουν τον στόχο τους.

Έχω την πεποίθηση, Αγιώτατε, ότι απαιτείται η ευαισθητοποίηση όλων των Λαών και των Κυβερνήσεων της Ευρώπης, για την αντιμετώπιση αυτής της δραματικής κατάστασης και είμαι βέβαιος ότι η δική Σας συμβολή μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντική και καθοριστική.

Είμαι πεπεισμένος ότι η παρουσία Σας, στο πλευρό των προσφύγων όχι μόνο θα τους παρηγορήσει, αλλά και θα στρέψει τα βλέμματα όλων στην δραματική τους κατάσταση, αγγίζοντας τις καρδιές των ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Με τη σκέψη αυτή, επιθυμώ να Σας απευθύνω πρόσκληση να επισκεφθείτε ένα από τα σημεία πρώτης εισόδου των προσφύγων, τη νήσο Λέσβο του Ανατολικού Αιγαίου, και να βρεθείτε, μαζί με την ΑΘΠ τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, δίπλα στους συνανθρώπους μας που υποφέρουν.

Η επίσκεψή Σας στη Λέσβο, θα ενισχύσει ουσιαστικά την προσπάθεια για συνειδητοποίηση του προσφυγικού δράματος και θα αναδείξει τις ανθρωπιστικές αξίες του κοινού μας Ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Παρακαλώ δεχθείτε, Αγιώτατε, την έκφραση των πλέον διακεκριμένων αισθημάτων μου».

Κυκλοφορήθηκε η αφίσα της μεγαλοβδομαδιάτικης Συναυλίας του «Αληθώς», με τίτλο «Δος μοι τούτον τον ξένον...»

Μόλις ετοιμάστηκε η ανωτέρω αφίσα από τον μόνιμο συνεργάτη μας Ιωάννη-Πορφύριο Καποδίστρια. Είναι μια νέα δημιουργία του, βασισμένη σε ανάλογο πίνακα του Μεταβυζαντινού Μουσείου Ζακύνθου!

Θυμίζουμε ότι, ενόψει της λειτουργικής αναπαράστασης των Αχράντων Παθών του Χριστού, το Μορφωτικό Κέντρο Λόγου Μπανάτου «Αληθώς», αφιερώνει την 9η (και τελευταία για το τρέχον ακαδημαϊκό έτος) εκδήλωση του ε΄ κύκλου συνάξεών του, στα δρώμενα της Μεγάλης Εβδομάδας, την Κυριακή Ε΄ των Νηστειών, 17 Απριλίου 2016 και ώρα 8.30 το βράδυ, στον Ναό της Παναγούλας Μπανάτου.

Ομιλητής θα είναι ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζακύνθου κ.κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Δ΄, ο οποίος θα αναπτύξει το επίκαιρο θέμα: «Πώς από τα δοξαστικά “Ωσαννά” φθάσαμε στα εγκληματικά “Άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν”».

Αμέσως μετά, το 20μελές σχήμα Ψαλτών Εκκλησιαστικό Αναλόγιο «Θεόδωρος Κουρκουμέλης-Κοθρής», με Μαέστρο τον κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΡΙΝΟ, θα αποδώσει κατανυκτικούς και πολυαγαπημένους ύμνους και ιερά κείμενα της Μεγάλης Εβδομάδας, τονισμένα κατά το ζακύνθιο και το βυζαντινό μουσικό ύφος.

Το Ανακοινωθέν του Φαναρίου για την κοινή επίσκεψη Βαρθολομαίου, Φραγκίσκου και Ιερωνύμου σε Πρόσφυγες της Λέσβου

Ἀνακοινωθέν (05/04/2016)

Ἀνακοινοῦται ὅτι κατά τό τελευταῖον διάστημα, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί προσωπικῶς ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, παρακολουθοῦν ἀγρύπνως τάς ἐξελίξεις καί τάς πολεμικάς συγκρούσεις εἰς τήν εὐρυτέραν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τάς ἐκεῖ διώξεις τῶν Χριστιανῶν. Οὕτως, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης ἔχει ἐκφράσει παντοιοτρόπως μέχρι σήμερον τήν ἀγωνίαν Αὐτοῦ διά τό μέγα θέμα τοῦ κύματος προσφύγων. Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἐπεκοινώνησε δι᾿ ἐκπροσώπου Αὐτοῦ μετά τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος τοῦ Πάπα Φραγκίσκου κατά μῆνα Φεβρουάριον, τήν δέ 30ήν Μαρτίου ἀπηύθυνε πρός Αὐτόν σχετικόν Γράμμα.

Ἐν τῷ πλαισίῳ τοῦ ἐγνωσμένου τούτου ἐνδιαφέροντος καί τῆς ἀπό κοινοῦ ἀγωνίας τῶν Θρησκευτικῶν Ἡγετῶν καί τῆς ἐπιτακτικῆς ἀνάγκης ἀναλήψεως κοινῆς πρωτοβουλίας καί δράσεων αὐτῶν πρός εὐαισθητοποίησιν τῆς διεθνοῦς κοινῆς γνώμης καί τῶν ἁρμοδίων Ὀργάνων καί φορέων, ἡ Α. Ἁγιότης ὁ Πάπας Ρώμης Φραγκῖσκος, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος καί ἡ Α. Μακαριότης, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμος θά ἐπισκεφθοῦν λίαν προσεχῶς τήν Νῆσον τῆς Λέσβου, πρός ἐπικοινωνίαν καί ἐπιστήριξιν τῶν ἐκεῖσε εὑρισκομένων προσφύγων.

Ἡ κίνησις καί πρωτοβουλία αὕτη τῶν Θρησκευτικῶν Ἡγετῶν θά ἐπιστηρίξῃ καί ἐνισχύσῃ τάς χιλιάδας τῶν δοκιμαζομένων προσφύγων καί θά ἐμπνεύσῃ τήν ἀνάληψιν καταλλήλων πρωτοβουλιῶν διά τήν προστασίαν τῶν ἐμπεριστάτων Χριστιανικῶν Κοινοτήτων καί τήν ὀρθήν ἀντιμετώπισιν τοῦ μείζονος προσφυγικοῦ θέματος.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 5ῃ Ἀπριλίου 2016

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Η Εκκλησία της Ελλάδος απεδέχθη την πρόταση να επισκεφθεί ο Πάπας Φραγκίσκος τους Πρόσφυγες στο Αιγαίο, προσκάλεσε μάλιστα και τον Οικουμενικό Πατριάρχη προς τούτο

Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 5 Απριλίου 2016, στην πρώτη Συνεδρία Της για τον μήνα Απρίλιο, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά τη σημερινή Συνεδρία: 

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της Εξουσιοδοτήσεως.

Κατά τη σημερινή Συνεδρία η Ιερά Σύνοδος ενημερώθηκε από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο για τα κάτωθι:

Σε απάντηση των επιστολών που απηύθυνε τον μήνα Μάρτιο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τα θεσμικά όργανα της Ευρώπης, το Π.Σ.Ε. και τους επικεφαλής των Ορθόδοξων και άλλων Εκκλησιών, ώστε να ευαισθητοποιηθούν για το προσφυγικό πρόβλημα, άνθρωποι με υψηλές αρμοδιότητες και κοινωνική επιρροή, ο Μακαριώτατος δέχθηκε την επίσημη ενημέρωση και από τις αρμόδιες αρχές του Βατικανού.

Στον Μακαριώτατο μεταφέρθηκε η επιθυμία του Πάπα Φραγκίσκου, να επισκεφθεί την πατρίδα μας. Σκοπός της επισκέψεώς του, όπως υπογραμμίστηκε στον Μακαριώτατο, είναι η συμβολή του Πάπα στην ευαισθητοποίησή της παγκόσμιας κοινότητας για την άμεση παύση των πολεμικών συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής που πλήττουν σφόδρα τις χριστιανικές κοινότητες, αλλά και στην ανάδειξη του μείζονος ανθρωπιστικού προβλήματος που έχει προκληθεί από τους απεγνωσμένους πρόσφυγες, οι οποίοι αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στην ευρωπαϊκή ήπειρο. 

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απεδέχθη την πρόταση να επισκεφθεί ο Πάπας Φραγκίσκος ένα νησί του Αιγαίου, εφόσον πρόκειται για μία ολιγόωρη, εκτός πρωτοκόλλου και καθαρά ανθρωπιστικού και συμβολικού χαρακτήρα επίσκεψη. Για την επίσκεψη αυτή η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να προτείνει ως προορισμό το νησί της Λέσβου, ένα από τα πολλά νησιά μας που βίωσε βαθύτατα και εξακολουθεί να βιώνει την τραγωδία του προσφυγικού προβλήματος. Ιδιαίτερα τούτη τη χρονική στιγμή που η πατρίδα μας, παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει, σηκώνει επιπρόσθετα στους ώμους της το μεγαλύτερο βάρος των προσφυγικών ροών. Μίας Ελλάδας που κλήθηκε να αποδείξει, ακόμη και μόνη, πως η Ευρώπη των αρχών και αξιών ακόμη υπάρχει.

Παράλληλα, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που δίδεται η εικόνα ότι η ενότητα των Ορθοδόξων Εκκλησιών δοκιμάζεται, να απευθύνει πρόσκληση στον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, ώστε αυτός να τιμήσει με την παρουσία του το νησί της Λέσβου την ημέρα επίσκεψης του Πάπα Φραγκίσκου. Η προσωπικότητα και το κύρος του Οικουμενικού Πατριάρχη, σε συνδυασμό με την βαρύτητα της παρουσίας του Πάπα Φραγκίσκου, στέλνει στα πέρατα του κόσμου ένα πολύ ηχηρό μήνυμα αφύπνισης της παγκόσμιας κοινότητας, προς την κατεύθυνση της ανακούφισης των προβλημάτων των προσφύγων και, ταυτόχρονα, της ανάληψης των δεουσών ενεργειών για την προστασία των χριστιανών που πλήττονται βάναυσα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και των λοιπών δοκιμαζόμενων συνανθρώπων μας.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

Έκτακτη Ιερατική Σύναξη στο Λονδίνο, με επίκεντρο την Πανορθόδοξη Σύνοδο

Σήμερα στο Λονδίνο. Πηγή φωτο-πληροφοριών: π. Αναστάσιος Σαλαπάτας

Έκτακτη Σύναξη Ιερού Κλήρου Μείζονος Λονδίνου, Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, προεδρεύοντος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου κ. Γρηγορίου. Στο βήμα ο Πρωτοπρ. Βασίλειος Παπαθανασίου, ο οποίος εισηγείται το θέμα: "Πανορθόδοξη Σύνοδος της Ορθοδοξίας"! 

Ο μουσικολογιώτατος Πρωτοπρ. Ιωσήφ Παλιούρας, με θέμα: "Τα Τριαντάχρονα της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Αρχιεπισκοπής Θυστείρων"!

Μια εκδήλωση νυκτικής ποιότητας: «Ρωσική Διασπορά – Από το μαρτύριο στη μαρτυρία»

Το Καλλιτεχνικό Σύνολο ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ (υπεύθυνος: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος) και ο Πολυχώρος ΑΙΤΙΟΝ διοργανώνουν ένα αφιέρωμα στους Ρώσους διανοούμενους της Διασποράς (20ός αιώνας), με τον γενικό τίτλο: «Ρωσική Διασπορά – Από το μαρτύριο στη μαρτυρία». 

Το αφιέρωμα θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 12 Απριλίου 2016 στις 8:30 το βράδυ, στον Πολυχώρο ΑΙΤΙΟΝ, Τζιραίων 8-10, Μακρυγιάννη (Σταθμός Μετρό: Ακρόπολη). 

Θα ομιλήσουν οι: 

- Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, δημοσιογράφος – μεταφραστής: «Η μεγάλη φυγή. Η απέλαση των Ρώσων διανοουμένων το 1921 και η πρώτη γενιά της Ρωσικής Διασποράς». 

- Δημήτρης Μπαλτάς, δρ Φιλοσοφίας: «Η φιλοσοφική παραγωγή των Ρώσων της Διασποράς».

- Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, θεολόγος: «Οι θεολόγοι Ρώσοι της Διασποράς και η επικείμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδοξίας».

[αφίσα: Ιωάννης-Πορφύριος Καποδίστριας]

Για μια λίτρα κρέας

Γράφει η ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΟΥΣΟΥΡΑ από τη Μελβούρνη 

[Φούρνος στο Σπαρτοχώρι Λευκάδας. Πηγή φωτό: www.kolivas.de]

Έτσι μαθεύτηκε στο χωριό το φονικό! Τον σκότωσε για μια λίτρα κρέας! Κοντοζύγωνε Λαμπρή κάπως όψιμα, είχε μπει για καλά η Άνοιξη και κόντευε να βγει ο Απρίλης. Ήταν τότε,  στα «πέτρινα χρόνια», αμέσως μετά που έφυγαν και οι τελευταίοι Γερμανοί από το νησί, αφού πρώτα φρόντισαν να αποτελειώσουν όσα δεν τους βόλευε να καταστρέψουν νωρίτερα, γιατί τα χρειάζονταν εκείνοι όσο βρίσκονταν εκεί.

Πάνου που πήγαινε να πάρει ανάσα ο κόσμος, να συμμαζευτούν στα σπίτια τους κι ό,τι απόμεινε από τα υπάρχοντα τους, να ζυγιστούν, να μετρηθούν ποιοι λείπουν και πόσοι έμειναν να δουν πώς θα πορευτούν από δω και πέρα που, επί τέλους, ξεκουμπίστηκαν, οι εχθροί, ξέσπασε ο αδελφοσπαραγμός, γιατί έτσι ήθελαν κάποιοι… κι οι Έλληνες, έπεσαν στην καλοσχεδιασμένη παγίδα που τους έστησαν για την εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων! Μεγαλύτερη πληγή κι από τον πόλεμο, τώρα πια δεν ήταν όλοι μαζί εναντίον του κοινού εχθρού, τώρα ήταν αδελφός εναντίον αδελφού, γείτονας εναντίον γείτονα, κοιτάζονταν όλοι καχύποπτα μην ξέροντας πια από πού να προφυλαχτούν. Δύσκολα, πολύ δύσκολα...

Ο Αντώνης, ήσυχος οικογενειάρχης, προσπάθησε να μείνει μακριά από όλα αυτά. Είχε γυναίκα και τρία μικρά παιδιά, δύο κορίτσια κι ένα αγόρι όλα κάτω των δέκα χρονών. Εκείνο το πρωινό, πήγε στο μαγαζί του χωριού να ψωνίσει μερικά απαραίτητα πράγματα και λίγο κρέας που ένας χωριανός είχε σφάξει ένα μοσχάρι που ανάσταινε. Αφού ήπιε ένα κρασάκι με τους άλλους χωριανούς στο μαγαζί όπου με μεγάλη επιφύλαξη μιλούσαν για τα χωράφια και τις δουλειές προσέχοντας μην τους ξεφύγει λέξη για «την κατάσταση» και χαρακτηριστούν ως «από τους αποδώ» ή «από τους  αποκεί»,  πήρε το δρόμο να ανηφορίσει για το μικρόσπιτο του που ήταν στο επάνω χωριό.

Βγήκε από τη δημοσιά για να κόψει δρόμο, γιατί με την κουβέντα καθυστέρησε. Εκεί που πήγαινε ήσυχος ξεπετάχτηκε μπροστά του ο  φίλος του ο Γιάννης με τον οποίον είχαν ψυχρανθεί πολύ τελευταία γιατί τον πίεζε συνέχεια να προσχωρήσει εκεί που είχε προσχωρήσει εκείνος κι ο Αντώνης αρνιόταν, έφτασε κάποτε να του πει πως αν το καλέσει η ανάγκη και τον βρει μπροστά του  μπορεί και να τον σκοτώσει αφού ανήκουν σε αντίθετα στρατόπεδα… Είχε φύγει λίγο νωρίτερα εκείνος αφού άργησε να έλθει και δεν πρόλαβε να πάρει κρέας. Ξαφνιάστηκε ο Αντώνης, γιατί δεν του άρεσε το ύφος του και η ενέδρα που του είχε στημένη δεν προμήνυε τίποτα καλό. Κι άλλες φορές είχαν λογοφέρει για την κατάσταση γιατί διαφωνούσαν, φιλήσυχος ο Αντώνης, όμως, υποχωρούσε πάντα.

Κανείς δεν μπορούσε να πει με ακρίβεια τι ακριβώς έγινε, τι λέχτηκε μεταξύ των δύο ανδρών, γιατί κι ο Γιάννης καλός άνθρωπος κι οικογενειάρχης και μέχρι προχτές, ήταν πολύ αγαπημένοι, ούτε πώς  βρέθηκε στο χέρι του Αντώνη το μαχαίρι του Γιάννη, ούτε πώς καρφώθηκε στο στήθος του Γιάννη που έπεσε αιμόφυρτος και ξεψύχησε πριν πάρει χαμπάρι η γειτονιά και τρέξουν. Ο Αντώνης, γνωρίζοντας τι τον περίμενε αφού δεν υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες ώστε να μαρτυρήσουν τι ακριβώς έγινε, πέταξε το μαχαίρι, σκούπισε τα χέρια του, έτρεξε σαν τρελός σπίτι κι αφού αντάλλαξε δυο κουβέντες με την τρομαγμένη Κατίνα τη γυναίκα του, εξαφανίστηκε από προσώπου γης!

Άκαρπες όλες οι προσπάθειες της Αστυνομίας να τον εντοπίσουν. Πέρασαν μέρες, βδομάδες, μήνες, άρχισαν να κυλούν τα χρόνια κι ο Αντώνης άφαντος! Πολλές φήμες κυκλοφόρησαν, ένας έλεγε πως τον σκότωσε κάποιος συγγενής του Γιάννη και τον γκρέμισε από το βουνό στη θάλασσα, άλλος πως προσπάθησε να ξεφύγει και κολυμπώντας πνίγηκε, άλλος πως δεν μπορεί, κάποιος κάπου θα τον κρύβει! Πολλά τα σενάρια! Κάποιοι είπαν πως θα πιάστηκαν  στα χέρια κι ο Γιάννης θα προσπάθησε να του πάρει το, δυσεύρετο κι ακριβό για κείνες τις μέρες, κρέας κι ο Αντώνης πάνω στον καβγά  του έπιασε το χέρι για να τον εμποδίσει να τον σκοτώσει κι πάνω στο πάλεμα τον κάρφωσε για να γλιτώσει… τη μια λίτρα κρέας… Οι περισσότεροι, που τους ήξεραν για φιλήσυχους ανθρώπους, λέγανε πως κακιά ώρα θα ήταν, ποιος ξέρει γιατί πιαστήκανε και πάνω στον καβγά έγινε το κακό. Μάλλον η «κατάσταση» ήταν η αφορμή.

Μαυροφορέθηκαν  οι δυο οικογένειες, ορφάνεψαν πέντε παιδιά. Δύσκολα και για τις δυο φαμελιές, χειρότερα για την Κατίνα και τα παιδιά της, όπου τους ακολουθούσε κι η ρετσινιά, η γυναίκα του φονιά, τα παιδιά του φονιά… Και ο «φονιάς»  άφαντος! Το χωριό συσπειρώθηκε γύρω κι από τις δύο φαμελιές, περισσότερο στην φαμελιά του «φονιά» γιατί ήταν φτωχοί άνθρωποι, με ελάχιστες  ελιές και λίγα αμπέλια που ήθελαν χέρια και χέρια δεν υπήρχαν. Ο μοναδικός αδελφός του Αντώνη είχε σκοτωθεί στον πόλεμο κι οι γονέοι του πέθαναν στην κατοχή από την πείνα. Η φαμελιά του Γιάννη πιο ευκατάστατη, υπήρχαν και δυο αδέλφια του ανύπαντρα καθώς και οι γονείς του που τους στήριξαν.

Έτσι, οι περισσότεροι χωριανοί πήραν υπό την προστασία τους την Κατίνα και τα τρία ορφανά. Τα κουτσομπολιά και τα μισόλογα, πίσω από κλειστές πόρτες, όμως, έδιναν κι έπαιρναν. Μολαταύτα ποτέ κανείς δεν βγήκε φανερά να μιλήσει ή να καταδώσει στις αρχές αυτά που ψιθυρίζονταν στο χωριό. Και ψιθυρίζονταν πολλά. Όπως π.χ. πως, όταν πέθανε η μεγάλη κόρη της Κατίνας από λευχαιμία στα δεκατρία χρόνια της, ο Αντώνης πήγε σπίτι του και κρύφτηκε μέσα στο φούρνο εξ ού και δυο-τρεις έμπιστες της φαμελιάς στέκονταν συνέχεια εκεί γύρω από το φούρνο για να μη ζυγώσει κανείς. Βγήκε, είπαν, τη νύχτα μετά την κηδεία, όταν είχαν φύγει όλοι, ξανακρύφτηκε το πρωί κι έφυγε χαράματα της άλλης μέρας. Το ίδιο είπαν κι όταν αρρώστησε του θανατά η Κατίνα. Πως τάχα νύχτα ήρθε νύχτα έφυγε μετά από λίγες μέρες κι ό,τι εύρισκε τρόπο να επικοινωνεί και να τους στέλνει λεφτά.

Γεγονός, η Κατίνα, από καιρού σε καιρό, έπαιρνε πότε τη μια γειτονοπούλα πότε την άλλη για παρέα, ποτέ τα παιδιά της μόνο για να μην κινήσει υποψίες,  λέγανε, και πήγαινε στο πάρα διπλανό χωριό με τα πόδια πάντα, όπου είχε κάτι ξαδέλφες και γριές θείες. Με τα χέρια άδεια πήγαινε, με τα χέρια άδεια γυρνούσε. Άψογη σε όλα της πάντα και τα παιδιά της νοικοκυρεμένα, ευγενικά ποτέ δεν έδωσαν την παραμικρή αφορμή να πει κανείς κακή κουβέντα.

Μεγαλώνοντας η κοπέλα της, την πάντρεψε μ’  ένα καλό παιδί από την Πελοπόννησο. Ήταν όμορφη και φρόνιμη κοπέλα, δύσκολο όμως, να παντρευτεί στο νησί και μάλιστα στο χωριό της που όλοι γνώριζαν κι ας μην μιλούσαν πως ήταν κόρη του φονιά που φυγοδικούσε προφανώς. Και  στο γάμο, είπαν, ο πατέρας της ήταν εκεί…  στην κρυψώνα του, στο φούρνο…

Κι έτσι περνούσαν τα χρόνια κι η ζωή.

Όταν γύρισε από φαντάρος ο γιος της Κατίνας  ο Τάκης, τύπος και υπογραμμός σε όλα του, προεστοί από το χωριό, μεσίτεψαν να σταματήσει πια το κακό και να συγγενέψουν για να  μονιάσουν πια οι δυο φαμελιές.  Ό,τι έγινε, έγινε… η κοπέλα του Γιάννη ήταν της παντρειάς, αν την έπαιρνε ο Τάκης, θα έσβηνε πια το παλιό μίσος και θα ζούσαν όλοι ειρηνικά πια χωρίς έγνοια !

Δεκτοί η Κατίνα και ο Τάκης, μα και η Άννα, η κόρη του Γιάννη, απέξω-απέξω άφησε να εννοηθεί πως της άρεσε ο Τάκης και δεν θα έλεγε όχι η ίδια. Όμως, τα αδέλφια του πατέρα της αρνήθηκαν κατηγορηματικά, γιατί δεν ήξεραν πού βρίσκεται ο Αντώνης. Δεν πήγε φυλακή να πληρώσει το έγκλημα του, δεν ξέρουν αν έχει πεθάνει, αν ήξεραν ότι είχε πεθάνει, δε θα έλεγαν όχι, μα τώρα πώς να πουν το ναι, κι αν αυτός εμφανιστεί κάποτε, θα πρέπει δηλαδή η Άννα να αποκαλεί Πατέρα τον φονιά του Πατέρα της; Όχι, όχι, όσο κι αν συνηθιζόταν στο νησί εκείνα τα χρόνια σε παρόμοιες περιπτώσεις να παντρεύουν παιδιά για να κλείνει η «πληγή» στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορούσε να γίνει. Μα και να πάρει άλλη κοπέλα από κει το γύρω ο Τάκης, δύσκολα. Η ρετσινιά καλά κρατούσε.

Έτσι, έφυγε κι ο Τάκης και πήγε κι έμεινε κοντά στην αδελφή του, όπου μετά από λίγο καιρό παντρεύτηκε. Έμεινε μόνη μεγάλη γυναίκα πια η Κατίνα στο χωριό. Δεν είχε καρδιά να κλείσει το σπιτικό της και να ξεριζωθεί κι αυτή. Αραιά και πού, πήγαινε η Κατίνα κι έβλεπε τα παιδιά κι εγγόνια της, μολονότι της έλειπαν πολύ δεν έμενε ποτέ πάνω από λίγες μέρες. Γύριζε στο σπιτικό της το άδειο από ανθρώπους αλλά γεμάτο από θύμησες, αναμνήσεις και γεγονότα πολλά, άλλα τραγικά, δυσάρεστα άλλα ευχάριστα.

Περνούσαν τα χρόνια, μεγάλωναν όλοι, γερνούσαν οι πιο μεγάλοι! Και ξαφνικά κι απρόσμενα, έφυγε μια μέρα από το χωριό η Κατίνα, αφού πρώτα πούλησε το σπίτι της κι ό,τι άλλο είχε, με τη δικαιολογία ότι θα πήγαινε κοντά στα παιδιά της. Επειδή, όμως, τίποτα δεν μένει κρυφό, δεν άργησαν να μάθουν στο νησί την αλήθεια! Εμφανίστηκε ο Αντώνης! Και η Κατίνα πήγε να τον συναντήσει, να μαζέψουν, επί τέλους, τη φαμελιά τους και μετά από εικοσιπέντε τόσα χρόνια, όσα όριζε ο Νόμος για το «φονιά» που φυγοδικούσε, να ξαναγίνουν οικογένεια!

Από μαρτυρίες ανθρώπων που τον συνάντησαν, μαθεύτηκε πως όλα αυτά τα χρόνια ζούσε ήρεμα και ειρηνικά λίγο έξω από την Πάτρα! Μέχρι εκεί πρόφτασε να φτάσει μετά το κακό. Παρουσιάστηκε με άλλο όνομα, έπιασε δουλειά σ΄ ένα αρχοντικό, σκληρός και τίμιος δουλευτής και άνθρωπος καλός, κέρδισε το σεβασμό, την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη όλων! Άγιο άνθρωπο τον έλεγαν. Έκανε πολύ μοναχική ζωή, πάντα μόνος κι απομονωμένος από όλους. Ούτε παρέες, ούτε καφενείο ούτε πανηγύρια ούτε τίποτα. Ούτε με γυναίκα τον είδαν ποτέ, σοβαρός και μετρημένος, ερημίτη τον αποκαλούσαν.  Είχε μεγάλη περιουσία το αφεντικό, ελιές, αμπέλια, κήπους ποτιστικούς. Μέσα σε λίγα χρόνια, εκτιμώντας το χαρακτήρα και τη σκληρή δουλειά του το αφεντικό τον διόρισε επιστάτη. Ψιθυριζόταν μετά, ότι στο αφεντικό είπε την αλήθεια για τη ζωή του και το φονικό που δεν ήταν φονικό αλλά στην πάλη επάνω  είχε πάρει το μαχαίρι του φίλου του και κατά λάθος καρφώθηκε στο Γιάννη.

Οι δυο φαμελιές, σήκωσαν με αξιοπρέπεια το σταυρό που τους έτυχε. Όλα τα χρόνια απέφευγαν να συναντηθούν, ευτυχώς η μια οικογένεια έμενε στο πάνω χωριό κι η άλλης το κάτω, έτσι ήταν εύκολο, σε άλλη εκκλησία πήγαιναν, από άλλο μαγαζί ψώνιζαν, απέφευγαν πάντα κοινούς χώρους που μπορεί να συναντιόνταν, αλλά και τα παιδιά τους φρόντισε ο δάσκαλος, ο παπάς του χωριού κι ο χωροφύλακας να πάνε σε άλλα Σχολεία. Της Κατίνας πήγαν σε αυτό της γειτονιάς τους και του Γιάννη τα παιδιά πήγαν σε αυτό του διπλανού χωριού που ήταν κοντά στο κάτω χωριό που έμεναν. Βοήθησε πολύ, όμως, και το ότι φιλήσυχες κι οι δυο οικογένειες, αναγνωρίζοντας πως οι δυο χήρες και τα παιδιά τους ήταν θύματα άλλων, οι ίδιοι δεν είχαν να μοιράσουν τίποτα.

Ομολογώ, αυτή η ιστορία με είχε συγκλονίσει από την αρχή. Οι γονείς μου συνάντησαν κάποτε τον Αντώνη, όταν έσμιξε με τη φαμελιά του και οι εντυπώσεις τους ήταν άριστες! Όχι στη Ζάκυνθο, βέβαια, ποτέ δε γύρισαν πίσω, όμως, τότε μαθεύτηκε και η αλήθεια! Η κακή ώρα ήταν…, ήταν η διχόνοια του εμφυλίου, η επιμονή του Γιάννη να τον ακολουθήσει ο φίλος του εκεί που ανήκε εκείνος… Και η άρνηση του Αντώνη που ούτε να διανοηθεί να σηκώσει όπλο σε χωριανό, σε γείτονα, σε δικό, σε φίλο!

Δυο καλές οικογένειες, φιλήσυχοι άνθρωποι, τίμιοι νοικοκυραίοι  και οι μεν και οι δε, έπεσαν θύματα των καταστάσεων, υπέφεραν άδικα, χάθηκαν ζωές, έκλεισαν σπίτια, υπέφεραν για πολλά χρόνια και οι μεν και οι δε, γιατί οι ξένες δυνάμεις, αλλά και ο φανατισμός του Έλληνα, όπλισαν το χέρι και σκότωνε αδελφός τον αδελφό!

Ο Αντώνης με την Κατίνα, αξιώθηκαν να ζήσουν πολλά χρόνια μαζί και να χαρούν τα παιδιά κι εγγόνια τους! Πέθαναν σε πολύ βαθιά γηρατειά. Θυμάμαι, ήμουν ήδη πολλά χρόνια στη Μελβούρνη όταν έμαθα για το θάνατο τους!

Οι Σύνεδροι για τον Ελύτη επισκέφτηκαν εκκλησιαστικούς τόπους της Θεσσαλονίκης [3 videos]

Ως γνωστόν, στο προ ολίγων ημερών Μεγάλο Συνέδριο των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη για τον Οδυσσέα Ελύτη, που πραγματοποιήθηκε 20 χρόνια μετά την εκδημία του Νομπελίστα Ποιητή μας (Θεσσαλονίκη, 30 Μαρτίου-3 Απριλίου 2016), οι Σύνεδροι -στο πλαίσιο των πολύ ενδιαφερουσών εισηγήσεων και λοιπών δράσεων- επισκέφτηκαν ιερούς εκκλησιαστικούς τόπους της συμπρωτεύουσας, όπως οι εναποτυπωμένες στιγμές τους στα κατωτέρω τρία βιντεάκια: Στον Ναό του Αγίου Νικολάου του Ορφανού, στη Μονή Βλατάδων και στον Ναό Αγίου Δημητρίου Συκέων της Ι. Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, όπου έγιναν αρμοδίως, με πολλή θερμότητα, δεκτοί. 

Σταυροπροσκύνηση 2016 στον περικαλλή Ναό της Παναγούλας Μπανάτου

Πρωί Κυριακής, με την ιερατική άνοιξη της 3ης Απριλίου 2016, εντός και εκτός του Ναού μας σε πλήρη ανάπτυξη! Συλλειτούργησαν ο Εφημέριος π. Παναγιώτης Καποδίστριας και ο Διάκονος της Ενορίας π. Ιωάννης Ρένεσης. Ομίλησε επίκαιρα ο Εφημέριος περί του ενισχυτικού, παρηγορητικού και σωτηριολογικού ρόλου του Τιμίου Σταυρού στην κοπιαστική πορεία ενός εκάστου προς το Πάσχα. Τέλος, έγινε η λιτάνευση του Σταυρού τρις εντός του Ναού, η προσκύνηση εκ μέρους των πιστών και η διανομή των ανθέων (ζακυνθινιστί: "ματζέτων" από πάγχρωμες βιολέτες) προς ευλογία των οικιών τους.