e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Προϋπόθεση της θέωσης η νέκρωση του εαυτού μας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
 της Κυριακής μετά την Ύψωση 
 18 Σεπτεμβρίου 2016
(Μάρκου Η΄ 34-38 θ-1)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Υπάρχουν ζημίες που οδηγούν στη σωτηρία και στο υπέρτατο κέρδος. Υπάρχει θάνατος που οδηγεί στην πραγματική ζωή. Όσο αντιφατικά και αν μας φαίνονται αυτά, σύμφωνα με τα ανθρώπινα κριτήρια, είναι απολύτως φυσιολογικά για τον Θεό.

Οι πιο πολλοί από εμάς αποσκοπούν διαρκώς στο υλικό συμφέρον και την ικανοποίησή του. Καταπατούν υποσχέσεις, συγγενικούς δεσμούς, αξίες και αρχές. Όμως, ο Θεός ζητάει από εμάς το αντίθετο. Ζητάει απάρνηση του εαυτού μας, για να καταφέρουμε έτσι να τον κερδίσουμε πραγματικά.

Ο ίδιος αποτέλεσε το μεγαλύτερο πρότυπο αυτοθυσίας και αυταπάρνησης για την σωτηρία μας. Η ανθρώπινη ζωή αποτελεί δικό Του δώρο, όπως και τα υπόλοιπα αγαθά που καθημερινά απολαμβάνουμε και μας περιστοιχίζουν. Η απάρνησή τους, που μας ζητάει, φαίνεται σ’ εμάς μέγιστο παράδοξο. Όμως, δεν μας ζητάει να τα απαρνηθούμε τυχαία και αυθαίρετα. Αλλά μόνο στην περίπτωση που αυτά θα αποτελέσουν εμπόδιο για την σωτηρία μας.

Καθημερινά διαπιστώνουμε ότι η υλοφροσύνη μάς οδηγεί στην αδικία, στην απληστία, στον εγωισμό και στο ατομικό άνομο συμφέρον. Σκεπτόμαστε και πράττουμε λες και η επίγεια ζωή είναι η μοναδική και θα είναι αιώνια. Τότε ο άνθρωπος καθίσταται ανίκανος να πράξει το καλό και καταπνίγει καθετί θεϊκό και ευγενικό που έχει μέσα του. Εάν δεν το νιώσει έγκαιρα και δεν μετανοήσει, τότε τον περιμένει αιώνια απώλεια. Επομένως, σε τίποτα δεν εξυπηρετούν τα υλικά αγαθά, αν αυτά γίνονται η αιτία για να χάσουμε την αθάνατη ψυχή μας.

Όταν βρεθούμε προ του διλήμματος ή τον Χριστό ή την υλική ζωή μας, η επιλογή που χρειάζεται να κάνουμε είναι προφανέστατη. Ο αληθινός πιστός πρέπει να αισθάνεται ως μεγάλη τιμή και ευλογία την θυσία της ζωής του για χάρη του Χριστού. Ο Θεός δίνει τη ζωή, την διατηρεί και την αφαιρεί, όταν το κρίνει ο ίδιος σκόπιμο. Έτσι και αλλιώς, κάποτε η ζωή μας φυσιολογικά θα λάβει τέλος. Προτιμότερο, λοιπόν, να την δώσουμε πρόθυμα για τον Χριστό. Τότε ο θάνατος γίνεται ένδοξη και υπέρλαμπρη νίκη.

Κατά συνέπειαν, χρειάζεται να μετέχουμε στην επί γης βασιλεία του Χριστού, που είναι η Αγία Εκκλησία Του και να αγωνιζόμαστε εντός της για να φθάσουμε κάποτε στην θριαμβεύουσα Εκκλησία και να κερδίσουμε το αμάραντο στεφάνι της θέωσης. Για όλα αυτά προϋπόθεση είναι η νέκρωση του εαυτού μας και η εφαρμογή των ακατάλυτων και αιώνιων θείων εντολών. Γένοιτο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: