Ας καθαρίσουμε την ψυχή μας από τα νεκρά έργα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

 της Κυριακής Γ΄ Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως) 

 19 Μαρτίου 2017

(Μαρκ. η΄ 34- θ΄ 1 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Το δυσκολότερο πράγμα για κάθε άνθρωπο είναι να απαρνηθεί τον εαυτό του και να θυσιαστεί, ώστε να γίνει άξιος της σωτηρίας και της αθανασίας κι έτσι να καταστεί πολίτης του ουρανού. Ο Κύριος, στην ευαγγελική αυτή περικοπή, ζητάει να Τον μιμηθούμε. Όπως αυτός, όντας Θεός ο ίδιος και Υιός του Θεού, έλαβε «μορφήν δούλου», δηλαδή προσέλαβε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση για να σώσει τον πεπτωκότα και σκοτισμένο άνθρωπο, το ίδιο ζητάει και εμείς -τηρουμένων βέβαια των αναλογιών- να κάνουμε για τους συνανθρώπους μας.

Οφείλουμε να απαρνηθούμε τον παλαιό άνθρωπο μαζί με τις κακίες και τα πάθη του. Να δεχθούμε ακόμη και τον μαρτυρικό θάνατο για την αγάπη του Χριστού και την πίστη μας. Να μην μας πτοήσει καθόλου ο εξευτελισμός, η ειρωνεία και η κατακραυγή του κόσμου.

Οι άνθρωποι χρειάζεται να κάμουν την ψυχή τους δοχείο ειρήνης, ελπίδας και χαράς, ώστε κάθε δοκιμασία να τους φανεί μηδαμινή και ανάξια λόγου. Ο καθένας οφείλει να γνωρίζει ότι όλη η εξουσία της γης και όλοι οι θησαυροί του κόσμου δεν αξίζουν ενώπιον της αθάνατης ψυχής του. Αν ο άνθρωπος χάσει την αθάνατη ψυχή του, αν απομακρυνθεί από τον Θεό, αν περιφρονήσει το «κατ’ εικόνα», αν αρνηθεί την επίτευξη του «καθ’ ομοίωσιν» τότε τον περιμένει το ατέλειωτο πνευματικό σκοτάδι και η δυστυχία. Τα υλικά αγαθά ας μην τον παρασύρουν, ώστε να τα θεοποιεί και να τα απολυτοποιεί, δίνοντάς τους κυρίαρχο ρόλο στη ζωή του.

Αν δει κανείς τη μοίρα των μεγάλων φιλοσόφων, ηγεμόνων ισχυρών και πάμπλουτων ανθρώπων ανά τους αιώνες, βλέπει ότι από την λάμψη όλων αυτών τίποτε δεν έμεινε. Οι υποσχέσεις τους υπήρξαν κούφιες, τα έργα τους έπεσαν στο κενό! Όσοι όμως στην καρδιά τους έχουν τον Χριστό και είναι γεμάτοι αγάπη, ταπείνωση, πραότητα, υπομονή, φιλανθρωπία και ανεξικακία, αυτοί θα γίνουν πολίτες ή μέτοχοι της Βασιλείας του Θεού.

Όλα αυτά τα έχασε οριστικά ο πλούσιος νέος της παραβολής, που προτίμησε τα φθαρτά και πρόσκαιρα πλούτη του απ’ το να ακολουθήσει τον Ιησού, λαμβάνοντας τον στέφανο της Αγιότητας. Αρνούμενος να συμμετάσχει στον Σταυρό του Κυρίου, ουσιαστικά έχασε την Ανάσταση. Ο Χριστός εδώ το λέει καθαρά: «όποιος συσταυρωθεί μαζί μου, αυτός και θα συναναστηθεί».

Ας φροντίσουμε, λοιπόν, όλοι την αθάνατη και ανεκτίμητη ψυχή μας, ας καθαρίσουμε την ψυχή μας από τα νεκρά έργα. Σ’ αυτήν τη δύσκολη αλλά χαρούμενη και ελπιδοφόρα πορεία να έχουμε βοηθό τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ο οποίος έχυσε το τίμιο αίμα Του στο Σταυρό, δίνοντάς το λύτρο πολύτιμο για την σωτηρία της αμαρτωλής ψυχής μας. Και ο Τίμιος Σταυρός ας είναι το αιώνιο και φωτεινό σύμβολο, που θα μας εμπνέει και θα μας οδηγεί. Γένοιτο!