Γράφει και παρουσιάζει ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Όπως είναι γνωστό στους αναγνώστες του "Νυχθημερόν", από τα τέλη Γενάρη ώς τα μέσα Φλεβάρη του 2012, βρέθηκα στο Μαπούτο, την πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης, αναπληρώνοντας λειτουργικά τον απουσιάσαντα Ελληνορθόδοξο Επίσκοπο Μοζαμβίκης κ. Ιωάννη (σήμερα Μητροπολίτη Ζάμπιας), μη διαθέτοντα τότε ιερέα.
Για ένα σχεδόν μήνα, λοιπόν, είχα την ευκαιρία να ζήσω εκ του πλησίον την προσπάθεια νέων παιδιών να καταρτισθούν εις Χριστόν. Έτσι, με τη βοήθεια των τοπικών συνεργατών της Επισκοπής, θεώρησα ότι χρειαζόταν να εκμάθουν τα παιδάκια κάποια βασικά ψαλτικά, ούτως ώστε να βοηθούν στο ψαλτήρι και να έχουν ενεργό συμμετοχή στα της θείας λατρείας.
Τότε, λοιπόν, τα παιδιά του Κυριακού Σχολείου, για πρώτη φορά έψαλαν το "Φως ιλαρόν...", ως εφαρμογή του μαθήματος της Υμνολογίας, που κάναμε κατά τα πρωινά των Σαββατοκύριακων. Επειδή μάλιστα δεν είχαν ένα κάποιο cd, που να μπορούν να το ακούσουν και να το ξανακούσουν στο σπίτι, να τι σκέφτηκαν, που μού προκάλεσε μεγάλη εντύπωση και θαυμασμό μαζί: Μού ζήτησαν να με ηχογραφήσουν στο κινητό να το ψάλω, ώστε μετά να το μάθουν ευκολότερα. Έτσι κι έγινε!
Ένα από τα Σάββατα, λοιπόν, πριν τον Εσπερινό, τα παιδιά της Χορωδίας είχαν διαρκώς τ' ακουστικά του κινητού στ' αυτιά τους και περιφέρονταν στον κήπο και τα προπύλαια του ναού. "Τι όμορφη μουσική ακούτε;", ρωτώ με φιλοπαίγμονα διάθεση. "The Fos Ilaron", απαντούν, με φανερή αγωνία για το... αποτέλεσμα που θα είχαν σε λίγο!!!
Αν και κατά πόσον έμαθαν το "Fos Ilaron" τα παιδιά της Μοζαμβίκης αποτυπώθηκε στο αναδημοσιευόμενο εδώ βιντεάκι. Έκτοτε, τόσα χρόνια μετά, κάθε Σάββατο στο δικό μας "Φως Ιλαρόν", στον Ναό της Ενορίας μας, πάντα μα πάντα αναθυμάμαι εκείνο το εξαίσιο "Fos Ilaron" εκείνων των γλυκύτατων παιδιών. Έτσι τηρώ και μιαν υποχρέωση που ανέλαβα απέναντί τους, όταν, μετά από κάποιες μέρες, αποχαιρετιστήκαμε: "Σας παρακαλούμε να μην μας ξεχάσετε!..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου