Τ Ο Δ Ι Κ Ι Ο
Η Πόλη ξυπνά.
Τόσοι βεβιασμένα κεκοιμημένοι
εξωθούνται σ’
έγερση
ευχαίς
Βαρθολομαίου
ιδού πώς:
Παίρνει καιρό απ’
τα μνήματα των Πατριαρχών
τους τάφους των
Ιμβρίων ή της Καππαδοκίας
και κρύβει λόγια
μα βουρκώνει
διαρκώς.
Τότε το Δίκιο
-του δακρύου το
δίκιο κι όλης της Ρωμιοσύνης-
δικαιώνεται
κι ο γέρων
Αστέριος ανηφορίζει
στα ξωκλήσια εξαρχής
για το Χριστός Ανέστη!
[Ποίηση: π. Παναγιώτης Καποδίστριας.
Έγραφα τους ανωτέρω στίχους, απόγευμα 10ης Ιουνίου 2013, ως ταπεινό κανίσκι στα ονομαστήρια του Πρωθιεράρχου των Ορθοδόξων.
π. Π. Κ.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου