Η Κυριακή αυτή είναι σαν την ανατολή που προαναγγέλλει τη μεγάλη ημέρα των Θεοφανίων, όταν το αληθινό φως του κόσμου θα φανερωθεί στον Ιορδάνη ποταμό. Είναι η στιγμή που η πλάση κρατά την ανάσα της, καθώς ο Δημιουργός βαπτίζεται από το χέρι του ανθρώπου για να καθαγιάσει τα ύδατα και να φωτίσει την όλη δημιουργία.
Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, εκείνος ο αυστηρός ασκητής της ερήμου, ο άνθρωπος που στήριξε τη ζωή του στη λιτότητα και τη σιωπή, υψώνει τώρα τη φωνή του με δυνατή κραυγή: «Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Τα λόγια του είναι σαν βροντή που ξεσπά μέσα στην έρημο της ανθρώπινης αδιαφορίας. Δεν είναι μόνο μια πρόσκληση· είναι μια προειδοποίηση για την ανατολή μιας νέας εποχής, όπου η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό θα ξαναβρεί το αληθινό της νόημα.
Η μετάνοια που ζητά ο Ιωάννης δεν είναι απλώς μια αλλαγή τρόπου ζωής, αλλά μια εσωτερική επανάσταση. Είναι η στιγμή που ο άνθρωπος κοιτάζει τον εαυτό του κατάματα, αναγνωρίζει το σκοτάδι που τον περιβάλλει και αποφασίζει να γυρίσει προς το φως. Όπως ο πρώτος ήλιος που διαλύει τη νύχτα, έτσι και η μετάνοια ανοίγει τον δρόμο για τη χάρη του Θεού.
Ο Ιωάννης, παρά τη μεγάλη του αποστολή, δεν διεκδικεί καμία δόξα για τον εαυτό του. «Ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου», διακηρύσσει, «τοῦ ὁποίου δὲν εἰμὶ ἄξιος νὰ βαστάξω τὰ ὑποδήματα». Αυτή η ταπεινοφροσύνη, αγαπητοί μου, είναι που τον καθιστά μέγα στα μάτια του Θεού. Δεν είναι εκείνος το φως, αλλά ο πρόδρομος του φωτός, ο λύχνος που καίει μέχρι να έρθει η αυγή της σωτηρίας.
Το βάπτισμα που προσφέρει ο Ιωάννης είναι βάπτισμα μετανοίας· προετοιμάζει τις καρδιές για το βάπτισμα «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί» που θα φέρει ο Χριστός. Όταν ο Ιησούς κατεβαίνει στα νερά του Ιορδάνη, η στιγμή γίνεται ιερή. Ο ουρανός σχίζεται, το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται σαν περιστέρι και η φωνή του Πατέρα αντηχεί: «Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα». Είναι η αποκάλυψη της Αγίας Τριάδος, η φανέρωση του Θεού στον κόσμο.
Αυτές τις ημέρες που εισοδεύουμε στα Άγια Θεοφάνια, ας αναρωτηθούμε: Ποια είναι τα σκοτάδια που βαραίνουν τις ψυχές μας; Ποια είναι τα δεσμά που μας κρατούν μακριά από τη χαρά της εν Χριστώ ζωής; Ας αφήσουμε το φως του Χριστού να μας λυτρώσει, ας γίνουμε κι εμείς παιδιά του φωτός.
Ο Χριστός δεν ήρθε για να καταδικάσει, αλλά για να λυτρώσει. Βαπτίστηκε για να αγιάσει τα νερά και να μας χαρίσει το ζων ύδωρ που ξεδιψά την ψυχή για πάντα. Ας ετοιμάσουμε τις καρδιές μας με προσευχή, ταπείνωση και ειλικρινή μετάνοια, ώστε να υποδεχθούμε το φως των Θεοφανίων με καθαρές ψυχές και να γίνουμε φως για τους άλλους.
Αγαπητοί μου, ας δεχθούμε το δώρο της σωτηρίας που μας προσφέρει ο Χριστός. Ας αφήσουμε τη ζωή μας να αγιαστεί από τη χάρη Του, ώστε να γίνουμε κι εμείς μάρτυρες της Βασιλείας Του.
Στ. Καστρίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου